Archief Etcetera

671 document(en) met "MAAR ZIT-TEN" • Resultaten 261 tot 280 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 31, September 1990 • Johan Thielemans • HET SPOOK VAN DE OPERA
geld alleen maar moeilijker...konden onmiddellijk zien dat ze niet uit de Bolsjoi kwam, maar wel uit het Stanislawski-theater, ook in Moskou maar wel een totaal andere wereld...Maar Puccini wordt doorgaans weinig subtiel gebracht

Nr. 31, September 1990 • Gunther Sergooris • HET SPOOK VAN DE OPERA
Heeft u als componist of intendant nooit het gevoel gehad bezig te zijn geweest met een zich overlevend genre ? "Het genre bestaat natuurlijk al honderden jaren, maar in elke periode zijn er...Het is maar de vraag of de burgerlijkheid van het operabedrijf wezenlijk kan veranderen...Daar zit ik mij dagenlang druk om te maken

Nr. 31, September 1990 • Stephan Moens • Het spook van de opera
Er was interesse voor een tournee, ik had verwacht dat men ons daarbij zou steunen, maar ja... Maar er is geen vervolg opgekomen...Als je als kameropera altijd weer met muizenissen over de centen in je kop zit, waarom doe je dan eigenlijk nog voort ? "Het is een passie geworden...Het publiek moet dan maar oordelen

Nr. 31, September 1990 • Dirk Lauwaert • Theaterfotografie
De basis van de dans is niet expressief, maar implosief...Hij bereikt ons niet onmiddellijk (zoals een acteur), maar middellijk zoals iedere instrumentist...Maar afgezien daarvan is de dansfotografie eigenlijk hét ideaal van alle fotografie in deze eeuw, het model, het Eldorado van een fotografie die niet de pose creëert, maar de beweging achtervolgt

Nr. 31, September 1990 • Mark Deputter • EEN LEGE PLEK OM TE BLIJVEN
Jan Decorte was daarin voorloper (Cymbeline, Maria Magdalena), maar kreeg al gauw het gezelschap van Radeis, AKT, De Witte Kraai, Paul Peyskens, Guy Cassiers, Jan Fabre, Sam Bogaerts, Epigonentheater...Jong talent kan nog altijd worden ontdekt, maar het vraagt een investering en een actieve inzet vooraleer het kan worden vertoond, want de achtergrond is niet langer een troosteloos braakland, maar...De kunstencentra hebben altijd al interesse betoond voor wat er buiten ons landje aan de hand is, maar buiten het Kaaitheater, het Klapstuk en enkele ad hoc-festivals is deze interesse altijd eerder

Nr. 32, December 1990 • Rud Vanden Nest • Un malheureux vêtu de noir
moeten zijn als Van Goghs oeuvre, toen), maar wel een uitstekend repertoirestuk dat met zijn, zeg maar, klassiek-moderne muziek, zijn stevig libretto, eigenzinnige enscenering en sterke vertolking, goed...De anderen (in volgorde van tureluursheid : Jo Bongers, Theo en de dokter) acteren in een speelstijl die we, gemakkelijkheidshalve, expressionistisch zullen noemen, al was het maar omdat hij...Maar dan ook niet méér

Nr. 32, December 1990 • Erwin Jans, Dirk Verstockt • Love Theater
Het is niet lineair maar toevallig...Maar tegelijk gaat dit stuk niet over emoties...Maar er zit een soort van eclips in het stuk, er komt een ogenblik dat het stuk weer tot bestaan komt, tot een soort van vertelling

Nr. 32, December 1990 • Dirk Lauwaert • Theaterfotografie
De dansfotograaf daarentegen zit perfect in de geest van de dans als hij die ruimtelijke configuratie vastlegt...Margaret Bourke-White, Sovjet-danseressen, 1936 Niet de solist, maar de revue...Wat ? Niet wie men is (het sociale), maar dat men is (het vitale). En is dat ook niet het fundamentele bereik van de fotografie

Nr. 32, December 1990 • Luk Van den Dries • De man, hij wankelt
Maar i.t.t...Perceval laat zijn acteurs gewoon dialect praten : maar dan niet plat realistisch, het is immers geen sociale milieuschildering, maar eerder citerend...Maar er zit natuurlijk wel veel historische tijd in beide produkties, zij het zeer tegenstrijdig

Nr. 32, December 1990 • Erwin Jans, Luk Van den Dries, Dirk... • Theater als een nauw pad
Er zit een kleine danschoreografie in de voorstelling...JL : "Ja, maar hij doet het ook zelf...Ik zat een beetje zoals ik in mijn tekenatelier zit: ik hoor wel alles, maar toch ben ik ergens anders

Nr. 32, December 1990 • Dirk Verstockt, Alexander Baervoets, Sigrid Bousset, Johan... • K R O N I E K
De dansers zijn quasi sexloos, maar ogen sensueel...Een voorstelling bijvoorbeeld, waarbij ik me tijdens het kijken zit af te vragen waarom ze werd gemaakt, waarom ze nu werd gemaakt, waar het noodzakelijke pijnpunt zit waarrond de motieven cirkelen...Keuzes die te verantwoorden, maar niet al even krachtig zijn

Nr. 32, December 1990 • Gerardjan Rijnders • Rijnders, Gerardjan
BACTERIOLOOG Het verdiende goed maar die ene raakte hij maar niet kwijt die hield hij dus maar zelf...MOEDER Maar dan zit ik in zo'n frans kamertje met zo'n laf bloemetjesbehang van die lelietjes op sokken en waarom krijg ik dan dat soort associaties...Die hangen daar maar die zitten daar maar en iedereen accepteert dat maar

Nr. 33, Maart 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Johan Thielemans, Erwin... • KRONIEK
Maar ook veel verderaf, op de eigenlijke scène...Maar ieder verhaaltje moet ophouden als de muziek begint te spelen : geen volledige vertelseltjes, maar fragmenten, brokstukken van toekomstdromen, grappige voorvallen, het leven thuis, op school en...De sfeer is er een van berusting, maar niet in een lot dat door deze jongeren zelf met het volle bewustzijn is bepaald, maar door een lot dat hen heeft platgewalst buiten hun wil om

Nr. 33, Maart 1991 • Sigrid Bousset • Wim Vandekeybus : Lichamen in vrije val
spoor zit...Om de drijfveren te ontdekken die het choreografisch oeuvre van Wim Vandekeybus stuwen en bepalen, neem ik liever een stap terug : niet de herhaling van het verstoorde portret, maar het verstoorde...Eros en thanatos, aantrekken en afstoten, elkaar liefhebben en beschimpen : eeuwenoude paradoxen die klinken als een cliché, maar choreografisch zeer boeiend worden verwerkt

Nr. 33, Maart 1991 • Marijn van der Jagt • Let's dance : dit is Belgisch
Niet 'dood'-stil, maar levend stil, bewegingloos...Het heeft iets angstaanjagends, en dat komt voornamelijk omdat het beeld vrij abstract blijft maar je associaties in een bepaalde richting stuurt en de ruimte geeft aan alle angsten die met die...Maar ik vond de dansers in dit deel ook niet ver genoeg gaan

Nr. 33, Maart 1991 • Waldemar Kamer • Peter Brook
Alle mensen zijn merkwaardig, maar jammer genoeg beseffen zij het niet...Ik wilde in alle mogelijke omstandigheden werken, behalve in die welke ik van buiten kende : ik wist wat belichting was, maar ik had nog nooit met de zon en de maan gewerkt...Ik heb dus samengewerkt met iemand anders en het experiment heeft niets opgeleverd omdat wij veel te beleefd waren : het tegenovergestelde van een conflict, maar even erg

Nr. 34, Juni 1991 • Theo Van Rompay • In Him we Trust
Hij was een kunstenaar die zijn kunst als uitlaatklep hanteerde, maar hij laat dat vallen omdat 'het niet-doen de grootste daad is'. In eerste instantie denk je dat die man de vrouw terroriseert, maar...Het heeft wel een soort helderheid en transparantie van de tekens, maar op een gegeven moment slaat dat zichzelf onderuit en verliest het elke betekenis...Ik werk aan Platonov ook met een concept, maar met De Trust hebben we een procesmatige manier van werken ontwikkeld die alleen maar probeert dat concept onderuit te halen

Nr. 34, Juni 1991 • Alex Mallems • Bob Wilsons The Black Rider
Dat het een stuk minder kan bewees het Romeinse deel van de Civil Wars enkele maanden later, maar daar ontbrak dan ook een vergelijkbare achterban...Denk maar aan hoogtepunten als zijn Einstein on the Beach-opera...Een ander recurrent gegeven bij veel Wilson-produkties blijft de opbouw van zijn stukken : zijn werk valt meestal uiteen in een opeenvolging van korte scènes, maar die worden dan op hun beurt weer

Nr. 34, Juni 1991 • Leonetta Bentivoglio • Und die Pina hat gesagt...
Niet altijd, maar toch meestal...Dan zoek ik een gelijkaardige vraag, maar formuleer ze helemaal anders...En nog een andere vraag... tot we tot een bevredigend antwoord komen, maar enkel op die manier, langs omwegen

Nr. 34, Juni 1991 • Gunther Sergooris, Maarten Van Steenbergen, Geert Sels,... • KRONIEK
Het gevaar van loze effectjagerij zit er bij zo'n aanpak wel in, maar Herrmann ontloopt het deze keer door die technische hoogstandjes een dramatische functie te geven...praatshow zit...de tekst gaat het vooral om het politieke aspect en de gevolgen op emotioneel vlak, maar deze enscenering benadrukt op fascinerende wijze hoe dit mislukken eigenlijk verworteld zit in de hele