Archief Etcetera

492 document(en) met "Scène Onze " • Resultaten 261 tot 280 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 48, Februari 1995 • Johan Thielemans • Peter Sellars blijft verbazen
Ook de methode om een echtgenoot te kiezen, buiten de instemming van het meisje om, wijst op gewoontes die niet tot onze cultuur behoren...Zo is bij Shakespeare de zevende scène van het tweede bedrijf een kleine conversatie tussen twee Venetianen, een schrijftechnische truuk om het publiek op de hoogte te brengen van het verloop van

Nr. 49, April 1995 • Johan Reyniers • Nomaden over de grens van de taal
Onze Europese cultuur is altijd erg dualistisch geweest, heeft altijd gedacht in oppositieparen als licht en duister, rationeel en emotioneel, Aufklärung en Umnachtung...lopen niet schreeuwend of verschrikkelijk lijdend aan ons zijn door de wereld, want we hebben ermee leren omgaan, we zetten hem naar onze hand — een vingerknip, een juiste blik en de monsters zwijgen...Een incestueuze scène tussen Trakl en zijn zus Margarethe

Nr. 49, April 1995 • Peter De Jonge • Privé-domein
De scheiding tussen de acteur die het applaus in ontvangst komt nemen en de acteur die even tevoren nog op scène stond is helemaal weggevallen...Het openingsbeeld is hier illustratief: als een gekruisigde hangt Abramovic boven de scène...Daar kan de steeds weerkerende scène van het kleine meisje dat op prachtig versierde schoentjes de scène oversteekt, metafoor voor authenticiteit en herbronning, in al zijn kitscherigheid helemaal

Nr. 49, April 1995 • Hildegard De Vuyst • Trekken aan de tijd
Alsof je van iemands hoofd het schedeldak aflicht en alles wat zich daar zo kriskras door elkaar afspeelt naar de scène verplaatst...Een speler moet werken op de scène, anders wordt hij afwezig...En we hebben het dan duidelijk niet over een scenisch-technisch gebeuren, in de zin van changementen, maar over iets veel fundamentelers; dat je binnen één en dezelfde scène voelt: hier kantelt ruimte

Nr. 49, April 1995 • Stef Ampe, Geert Opsomer • Over kannibalisme en verscheidenheid
Aldus maakt Michel de Montaigne ons attent op onze eigen barbarij...De kannibalen kunnen niet eens tippen aan de doeltreffendheid van onze inquisitie en onze godsdienstoorlogen...post-moderne en post-koloniale debat verleidt ons om onze eruditie te demonstreren

Nr. 49, April 1995 • Dieter Lesage • Niet alleen theater
Maar Willy Thomas staat/zit niet alleen op scène, de voorstelling is geen solo, het stuk niet alleen theater...De vraag is echter of daarbij voor de beste strategie gekozen is. In elk geval is er discussie mogelijk over de rol van de aanwezigheid van de twee jonge, vrij braaf uitziende gangsta's op de scène...Het zijn de anderen die zich in onze cultuur moeten inpassen

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Reyniers • Tournée générale!
Op scène klonk die verschrikkelijk, wat wellicht minder met de zoveelste herwerking dan wel met de keuze voor een regie van de Duitser Ulrich Greiff te maken heeft...woord, geen enkele handeling eenduidig is'. Een regisseur die dit op de scène wil verklanken staat voor geen geringe opgave, want het gevaar dat het geheel vrijblijvend wordt is levensgroot...Misschien kan een jongere generatie hier uitkomst bieden; één die zich niet langer schatplichtig voelt tegenover hem die onze literatuur weer over iets liet gaan, die de last van kerkelijke taboes van

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
de laatste scène van het stuk, wanneer Xerxes, in schande teruggekeerd van de oorlog, bij zijn oude mannen komt klagen, zingt Jeroen Willems de weeklacht...de eerste scène was ze gekleed in een breed, statig kleed...Maar dat idee werd vanaf de eerste scène neergezet en niet verder uitgewerkt

Nr. 50, Juni 1995 • Lukas Vandenabeele • Etienne Decroux
Manifest kunnen ze zich nu opnieuw manifesteren, opdat we onze relaties ermee zouden kunnen bezien, herzien...De iconen die ons door de cultuur aangeleverd werden, stonden onze dromen, ons hart, onze intuïtie in de weg...La scène est un instant de cérémonie

Nr. 50, Juni 1995 • Erwin Jans • Out, out, brief candle
De periode die wij in onze Europese geschiedenisboeken meestal omschrijven als de (Donkere) Middeleeuwen, is precies de periode waarin de Islam en de Arabische cultuur zich tot grote hoogte...Als betekenis gelijk staat aan hetgeen blijft, hetgeen duurt, dan is theater de kunst van het betekenisloze: iedere voorstelling een vluchtige markering van de scène en dan niets meer...de mise en scène van oude teksten wordt het verleden mee geënsceneerd, en zijn onzichtbaar, ontastbaar, onvatbaar, onbegrijpbaar alle vorige ensceneringen aanwezig

Nr. 51, Augustus 1995 • Willy Westermann-Klep, Griet Van Laer, Martien Langman • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Stampij, scène 1. Een vrouw zit in een stoel, een andere vrouw komt binnen...Na afloop zei een vrouw - die klaarblijkelijk onze wanhopige gezichten niet had gezien: Mooi hè, die helicopters, hoorde dat erbij

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
tweede plaats van zijn eigen rol; het moment van 'op de scène gaan' wordt zolang mogelijk uitgesteld; op die scène telt de frisheid van het reactievermogen en de zelfwerkzaamheid van de speler en niet...Dat is de voornaamste basis voor het werk dat je doet'. Mieke Verdin voegt daaraan toe: 'Reeds tijdens onze opleiding bij Jan Decorte hadden wij geleerd alle mogelijke theater- en acteernormen af te...Waas Gramser: 'We willen een voorstelling maken die de onze is, die de wereld vertelt die op dat moment de onze is en niet een andere wereld die zich op het toneel afspeelt'. In het spanningsgebied

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Het is net zoiets als één van de gouden wetten van de mise-en-scène...Mise-en-scène is heel gemakkelijk Het is natuurlijk heel erg moeilijk...De mise-en-scène, zei mijn toneelspellerares, is heel gemakkelijk, ook al is iedereen vergeten dat het toneel zijn vaste plekken heeft

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
indrukwekkende wisselwerking tussen taalvaardigheid van de acteurs, gebruik van de scène, enscenering en decor (sober, zuiver) zorgde ervoor dat we ons geen seconde verveelden...De opgebouwde spanning was zo bijzonder, dat we (en vele andere toeschouwers) in onze stoel gekneld bleven, ook na de voorstelling

Nr. 52, Januari 1995 • Jürgen Pieters • Voor een kritiek van onbegrip en ironie
Maar na meer dan tien pagina's interviews met chefs cultuur van de Vlaamse kranten, dramaturgen, theatermakers en organisatoren, weet je het wel zeker: onze theaterkritiek is gestaag geëvolueerd in de...Scène, als de redactie van dat blad eindelijk eens zou willen afstappen van de idee dat Vlaanderen nood heeft aan een veredelde theateragenda - zouden er niet slecht aan doen meer en duidelijker als forum te

Nr. 52, Januari 1995 • Carlos Tindemans, Hugo Claus, Alex van Royen • Fragmenten uit T 68 van Carlos Tindemans,...
Manifest kunnen ze zich nu opnieuw manifesteren, opdat we onze relaties ermee zouden kunnen bezien, herzien...Niet het drama heeft onze eerste aandacht...Zij moeten de relatie tussen scène en zaal vernieuwen

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Onze stemmingen...Bij Ombat is in het begin de scène donker...Het zijn ook existentiële queestes naar onze eigen psyche

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
scène in Brussel versterken... De realisatie van die mooie woorden en goede bedoelingen houdt op zijn zachtst gezegd een worsteling in met de realiteit: met de artistieke en politieke realiteit, maar ook met...de aanwezige artistieke scène...Van de Brusselse artistieke organisaties, van de festivalleiding en niet in het minst van onze federale en regionale overheden

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
Goethes tijdperk verschil grondig van het onze, dat is zeker...Plaatsvervangende schaamte werd ik pas gewaar, toen de personages op de scène, de uitgenodigde gasten zich uitgelaten entertainden en afleidden op de vernissage, onaf- Faust, De Trust...Faust trachtte als een vergoddelijkte mens onze wereld van alle kwaad te zuiveren en de absolute verzoening tot stand te brengen tussen ons aards zijn en het volmaakte goede

Nr. 52, Januari 1995 • Willy Thomas • Jusqu'ici tout va bien
Vaders, die met alle respect voor onze beschaving en met grote dankbaarheid hier werk kwamen verrichten waar we zelf te mooi voor waren; arbeid die onze status was ontgroeid...Wij zijn tenslotte geen racisten, wij zijn toonbeelden van tolerantie en met onze kunsten dienen we het hoogste goed: de vrijheid...Lucht die de kortste weg vindt naar het centrum van onze geestesvermogens