Archief Etcetera

588 document(en) met "BEN JE NIET" • Resultaten 321 tot 340 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Als ik iets lees, ben ik niet geneigd om een theatertekst te lezen...De Morgen 23/1/93) Een realistische, sociaal-politieke mokerslag als Faust van De Trust moet je van Cassiers niet verwachten...dat opzicht is heel dat stuk een nadenken over hoe je als individu tracht te overleven binnen een context die je langs alle kanten wordt opgedrongen

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
En als je niet annex die boeken iets kon vertellen wat je zelf had bedacht, dan lag je eruit, werd je verwijderd...Als je vroeg een schrijfmachine hebt, weet je niet meer hoe je met 10 vingers moet typen, het gaat wel maar je voelt het niet meer als typen...Aan de ene kant moet je kijken naar de wereld om je heen en als je dan ziet wat je daar allemaal voor moet doen, dan komt je de deur niet uit

Nr. 51, Augustus 1995 • Hilde Van Caudenberg, Kees Blijleven • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Het was het mooie an sich, zoals in de abstracte plastische kunsten, of in poëzie, waar je aan de tekens geen betekenis moet koppelen, maar die je gewoon op je af moet laten komen...Noem het voor mijn part theaterdiscipline, maar als je ergens van wil genieten, kan je niet met andere dingen bezig zijn...Hasselt heb je vaak een inleidend woordje bij een voorstelling, en daarmee vermijd je al heel gemakkelijk een kermissfeertje

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Maar wat doe je als je blind bent, en geen bewegingen van een choreograaf kunt overnemen...Ik moest me ook heel goed concentreren, het is niet voor niks een solo...al gauw bleek dat dit een heel stuk niet kan dragen

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
Eén ding staat wel vast: met kunst kun je in ieder geval niet uitwijken naar een sociaal gebonden moraal...Kies per seconde wat je denkt en wat je voelt en wat je wilt laten zien...Niets dan buitenkant, uiterlijk vertoon waar je tegenaan kunt kijken, maar die je niet aan het denken zet

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
kunstenaar - maar je wordt niet verlost van je sterfelijk vel...En natuurlijk zal je voorstellingen blijven maken die zo diep graven dat ze je afkeer voor de realiteit van het gezelschap, van het schouwburgencircuit en van het publiek dat al dan niet komt opdagen...Verder geloof ik niet dat je een dergelijk gebeuren kan ensceneren', laat staan elke dag 'opvoeren'. Trouwens, gesteld dat het zou werken, wat zou zulk een 'vertoning' de toeschouwer meer te bieden

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Als Vlaming herkende je niet alleen de gefrustreerde wanhoop, de benepen ideologie, de psychische verminking, maar je werd ook onmiddellijk aangesproken op de mogelijkheden je daaraan te ontworstelen...Wanneer je maar van één soort theater houdt, hoor je niet in deze jury thuis...Op scherp staan jullie selecteren wel, maar of je ook krijgt wat je geselecteerd hebt, weet je van te voren niet

Nr. 51, Augustus 1995 • Adinda De Wit, Luc Dhooghe, Roos Werckx • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Dat is een esthetiek, maar gaat verder dan dat: het is een ervaring die in je hoofd de ruimte creëert om te zien wat je voorheen niet zag...De toeschouwers zitten in fauteuils, teken van rijkdom en comfort - je bent een beetje gezeten', 'snob', en in die zin ook medeplichtig aan een ingewikkeld spel, waarin je op de duur niet meer weet...Betty Schuurman speelde haar met een ongelooflijke energie - niet als de femme fatale, maar in een soort corset, waardoor je je afvroeg 'gaat ze er nu uit barsten of niet

Nr. 51, Augustus 1995 • Lineke Kortekaas, Tom Van Dijck • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Voor de niet-ingewijden: de bovenzaal bereik je niet via de lift, maar via twee brandtrappen aan de buitenkant van het theater...Ik ben die dag, geheel tegen mijn gewoonte in, niet meer gaan kijken hoe de zaak erbij stond, zelfs niet meer toen een van onze technici om een uur of zes kwam vertellen dat we iets bijzonders in huis...Gekleurd zand in levensgrote trechters produceerde een geluid dat je de rest van je leven doet verlangen naar regen

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Niet dat hij het publiek naar de mond wil praten, dat niet: 'Het is alsof je tegen iemand praat en je merkt dat je woorden anders overkomen dan bedoeld...omgekeerd: dat het voor het publiek geweldig is, maar dat je het niet kunt verkopen aan de acteur of dat het personage niet meewerkt...Je moet het wel straat noemen, maar als het echt een straat wordt en je beseft niet meer wat eronder zit, en je krijgt er een probleem mee, dan kun je het niet meer oplossen

Nr. 52, Januari 1995 • Bart Stouten • Op de wankele brug van woord naar...
Het problematische van Becketts personages ligt nu juist in het eindeloos doorratelen van die stem, die met toenemende verstomming en onbegrip ('ben ik dat...Dat materiaal lijkt me even waardevol als inspirerend, zolang je maar niet het prescriptief (normatief) juk voelt van Becketts vlammend commentaar op afwijkende regies...Het lijkt me een distorsie zoals je er wel meer ontmoet in annotaties van bevriende, niet geheel van dweperij gespeende 'lotgenoten'. Ik vraag me dan af welk goed doel zo'n getuigenis dient in een

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
En ja, als zo iemand iets tegen je zegt, dan ben je weg...Innerlijk kun je dat niet doen, dan word je zot...Kafka's werken worden het menselijk leven en de maatschappij een labyrint, een absurditeit waaruit niet meer te ontkomen is, een wereld die je achtervolgt en waarop je geen vat krijgt

Nr. 52, Januari 1995 • Willy Thomas • Jusqu'ici tout va bien
Als je 's ochtends, bij de ontbijtinkopen, geen stoppen in de oren hebt, ben je voor de middag niet thuis; zwetend van argumentatie of met twee blauwe ogen omdat je dat andere ook had aangeboden...Natuurlijk is het waar, natuurlijk weten we het allemaal natuurlijk is het zo dat het uiterlijk een grote rol speelt als je een appartement wil huren, als je werk wil vinden...Ja, het is waar dat je niet zomaar om het even waar iets kan gaan drinken of om het even waar kan gaan dansen

Nr. 53, December 1995 • Dominiek Van Besien • Dans in het kwadraat
Alsof je aan de andere kant van een raam staat, iets ziet wat niet voor jou bedoeld is en erdoor gefascineerd geraakt...Als iemand een steen naar je gooit, hoelang kan je dan blijven staan...Wat is het allerlaatste moment waarop je moet wegspringen om niet geraakt te worden

Nr. 53, December 1995 • Tuur Devens • Monumentenzorg of theaterdecreet?
En: hoe haal je het figurentheater uit de marginaliteit...Beide voorstellingen kennen mooie momenten van manipulatie en objecten, maar toch kan ik me niet van de indruk ontdoen dat het educatieve projecten zijn, en dat ze eerder onder de sector onderwijs...Zolang er niet meer goede avondprodukties worden opgezet, zal het figurentheater nooit een volwassen waardering kennen

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
Je kan natuurlijk niet ernstig oordelen wanneer een centrum als deSingel, qua omzet toch het grootste, niet bij de discussie betrokken wordt...Johan Van Heddegem: Vier jaar is lang voor initiatieven waarvan je op dit moment niet met een redelijke kans op zekerheid kan zeggen dat ze de moeite waard zijn om voor zo'n lange periode gehonoreerd...Ik ben wel ontgoocheld als hij stelt dat de middelen voor de totale podiumkunsten niet zullen stijgen

Nr. 53, December 1995 • Bruno Koninckx • De ontwerper als wetenschapper
Ik ben één van die mensen wiens ouders thuis naar rockmuziek - de Platters en zo - luisterden en die zei: "Kan je nu in hemelsnaam dat gejank eens een beetje stiller zetten...Ie kan niet in theorie, in een klaslokaal, het verschil leren tussen zijdewol en katoen, dat is iets wat je leert na tien jaar vijfhonderd stoffen per dag door je vingers te laten glijden...Ie moet als ontwerper niet zelf kunnen naaien, maar je moet een kledingstuk van binnen en van buiten kennen

Nr. 53, December 1995 • Geert van Istendael • Doordringen tot het tragische
de tragedie maak je je volstrekt los van je eigen gegevenheden...Je kunt je goden niet achterlaten, iedereen, gelovig of ongelovig, sleept zijn leven lang zijn oude goden mee...Ik wil zeker niet terug naar het communisme, ik ben nooit communist geweest, maar de klasse die nu aan de macht is, is niet in staat te denken aan zoiets als de mensheid

Nr. 53, December 1995 • (advertentie)
Het meisje zegt: 'Ik ben heel erg ziek'. Maar ze ziet er niet ziek uit...Toch niet aan de buitenkant...Winters' speelt zich af op de grens tussen blijdschap en verdriet, tussen moed en wanhoop, tussen er zijn en er niet meer zijn

Nr. 54, Februari 1996 • Heiner Müller • Manifest
Die werkt je zo lang op de zenuwen tot je murw wordt...Hoe snel je je verveelt, wanneer iemand je in een stuk de wereld verklaart...Staat een man 's morgens op, gaat de badkamer in, kijkt in de spiegel en zegt: 'Ken ik niet, was ik niet