Archief Etcetera

677 document(en) met "EN HOE DOET ZE DAT" • Resultaten 381 tot 400 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
niks; alles steunt op concentratie en bewustzijn en op het vertrouwen dat de speler de voorstelling kan maken, het vertrouwen dat als je herinnering geraakt wordt ze ook wel loskomt'. Wie als...Dat is de voornaamste basis voor het werk dat je doet'. Mieke Verdin voegt daaraan toe: 'Reeds tijdens onze opleiding bij Jan Decorte hadden wij geleerd alle mogelijke theater- en acteernormen af te...waarover ik het in het begin van mijn artikel had, doet opnieuw het verhaal van de man met de baby; met meer details nu, dat de moeder en de grootmoeder gedood waren en dat de man in de rug geduwd werd door de

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
En dat is tegelijkertijd ook het meest absurde en het meest leugenachtige wat er is. Hoe kan een toneelspeler een koning doen terwijl hij absoluut niet weet wat een koning is. Hoe kan een...Als je in Praag alle gebouwen nog ziet staan zoals ze daar stonden en weet dat die stad gespaard is gebleven om één of andere wondere reden, dan heeft dat toch iets engs...Ze zei: het klinkt vreemd en overdreven, maar toen wij na de oorlog de planken opgingen, - met al dat gedoe en die grote restauratie en het prachtige Amerikaanse

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
maar dat hoe langer hoe meer die keuze ook een politieke, een maatschappelijke, een religieuze, een filosofische en een emotionele betekenis voorstaat...gezelschap dat de afspiegeling is van een gemeenschap en dat als gezelschap ook een gemeenschap creert - proberen, verzoeken, weer een plaats te zijn om dat ritueel van hereniging en bezinning te herontdekken...En natuurlijk zal je voorstellingen blijven maken die zo diep graven dat ze je afkeer voor de realiteit van het gezelschap, van het schouwburgencircuit en van het publiek dat al dan niet komt opdagen

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Ze werden geselecteerd, uitgenodigd om op een festival te komen spelen, en in die "minderheidsrapporten" kregen ze het vervolgens zwaar voor hun kiezen...Maar dat was zeker en vast sterk beïnvloed door het kleine aantal meters tussen mij en Peter de Graef...Ik heb begrepen dat ze het programma voor dit kleine en boeiende festival (waarmee de Nestheaters al in 1994 zijn begonnen) nogal hebben moeten bijstellen, toen de selectie van de Theaterfestival-jury

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
En dat debat, dat wederzijds (toeschouwers en podium) innemen van posities tijdens de voorstelling, dat debat kan met alle huidige en toekomstige technische en theatrale middelen verhelderd, versterkt...Ook al blijkt hoe lan- ger hoe duidelijker dat de geschiedenis zich herhaalt en ook al riepen we dat we het nooit meer zouden toelaten, dat hun enige misdaad die ze...Dat willen we, zoals we het willen dat Belgische en Nederlandse fabrieken wapens, mijnen en hoogwaardige technische onderdelen voor de wapenindustrie produceren, want hebben we ooit tegen Hollandse

Nr. 51, Augustus 1995 • Lineke Kortekaas, Tom Van Dijck • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik ben die dag, geheel tegen mijn gewoonte in, niet meer gaan kijken hoe de zaak erbij stond, zelfs niet meer toen een van onze technici om een uur of zes kwam vertellen dat we iets bijzonders in huis...Voorstellingen zadelen me dus op met brokstukken die ik niet wil benoemen, omdat ze teveel van mijzelf en het moment afhangen...Het prettigste gevoel heb ik - en dan kan ik zelfs vergeten dat ik zelf theatermaker ben -als men mij een verhaal vertelt in de zin van mij iets laten beleven, mij mee op reis nemen

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Die lukt het om, ondanks die gigantische machinerie, de spanning levend te houden tussen dat wat ze kunnen en dat wat ze te vertellen hebben...Ik ben er mee bezig hoe ik zo goed mogelijk te pakken krijg waar dat god-verdomde stuk over gaat, waarom dat voor mij belangrijk is, hoe ik dat aan het publiek vertel, en hoe ik dat op de acteurs...Uiteindelijk een of twee mensen die hun verstand gaan gebruiken en de zaak stoppen, hoe machteloos dat ook is. En dat in een hopeloos ingewikkeld verhaal, zoals in mijn optiek ook de wereld hopeloos

Nr. 52, Januari 1995 • Jürgen Pieters • Voor een kritiek van onbegrip en ironie
Voor een deel ga ik mee in Laermans' overtuiging dat de kritiek staat en valt met de criticus: hoe mooi en vindingrijk de metaforen ook zijn die worden rondgestrooid ter verduidelijking van de taak...Je kan enkel van een criticus verwachten dat hij (lees in wat volgt ook 'zij' en 'haar') doet wat hij denkt te moeten doen, op de manier en met de woorden en de constructies die hem het beste lijken...Kritiek kan er enkel toe doen als ze haar plaats krijgt naast het kunstvoorwerp, als ze zelf een kunstvorm wordt en niet zomaar een nevenverschijnseltje dat enkel interessant is in het zog van dat ene

Nr. 52, Januari 1995 • Hugo Durieux • De gestoorde relatie tussen klank en beeld
Dat er dan hier en daar wat misgaat (zoals bij de opgelegde theatergestiek) doet niets af aan de onmiskenbare belangrijkheid van Stockhausen bij het ontwikkelen van...En dan nog, kenmerk van een complexe werkelijkheid is dat je ze nooit in haar geheel kan bevatten...Wat ik mij afvraag is: vindt zo'n maker dat dan niet frustrerend om zoveel verschillende informatie en moeite en visies en opvattingen in een werk te brengen, terwijl hij weet dat het publiek een

Nr. 52, Januari 1995 • Johan Thielemans • Het begrijpen als de dood van plezier...
Het merkwaardige hierbij is dat Cassius dat plan opvatte in 1930, en dus een profetische visie had...En omdat je met dit schouwspel vele kanten uitkan, lijkt het me volstrekt legitiem dat ik beschrijf hoe ik de voorstelling beleefd heb, en langs welke weg het mij plezier heeft bezorgd...Sterker nog, hoe meer ik achteraf over de achtergrond verneem (en die staat uitgebreid in het programmaboek verteld), hoe meer ik bewust niet wil weten, want dat weten vergroot mijn plezier op geen

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Het raakt sommige toeschouwers in hun eigen wezen, andere niet, die trekken een verdedigingsscherm op, en komen dan zeggen hoe goed ik iemand kan spelen die zot aan het worden is. Dat mag natuurlijk...voor drie personages, doet hij de regie (samen met Arne Lie-vens) en speelt hij de rol van Eddy zelf ('dat scheelde weer een loon van een acteur'). Met zijn hese en tegelijkertijd zacht-schelle stem...En of ze erin geloven of niet, voor hen is het duidelijk, en ze kijken geboeid verder

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
Jan Fabre en Jan Lauwers zijn dan weer zodanig vanzelfsprekende aanwezigen in het Kaaitheater, dat ze misschien beter in een franstalige schouwburg gestaan hadden...bestijgt en zijn ding doet of zegt voor een publiek dat naar hartelust de zaal in- en uitloopt - doet elke inbreng onrecht aan...Het volgen en ondersteunen van kunstenaars, het uitbouwen van een publiek in relatie tot die kunstenaars en hun oeuvre... dat gebeurt al in een aantal huizen die het hele jaar door presenteren en

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
Theaterterrorisme dat wil bij de keel grijpen, of liever nog in je kruis trappen, zodat je - eindelijk - ervaart dat de oorlog nabij is en je hoe dan ook natte voeten krijgt...Ze zegt dat ze met haar vriendin voor 500 frank heeft gewed dat ze zou durven vragen aan de professor of hij haar seksuele voorlichting wil geven...Maar Virginie laat zich niet zomaar de laan uitsturen en ze overtuigt Hervé dat ze wel degelijk een les seksuele voorlichting van hem wil

Nr. 53, December 1995 • Dominiek Van Besien • Dans in het kwadraat
eigen werk: 'Het heeft mijn werk niet beïnvloed, hoewel de mensen en de manier waarop ze bewegen dat wel hebben gedaan...Een voorbeeld hiervan is het Grand Union-improvisatiecollectief, dat groeide uit de compagnie van Yvonne Rainer op een moment dat ze expliciet stelde dat ze geen 'boss-lady' meer wou zijn en dat ze...Het wiegen zorgt ervoor dat ze zich rustig en beschermd gaan voelen, zo rustig en beschermd als toen ze nog wiegden in mama's buik

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
Hij toont gewone mensen die vertellen hoe de oorlog hun leven veranderde en hopen dat alles weer anders kan worden, hij toont sluipschutters die op wacht zitten en hun mogelijke slachtoffers, vrouwen...De voorstelling is licht en vloeiend, zelfs wanneer de muziek discontinu of verbrokkeld is. Muziek en dans versmelten, de toeschouwer ziet en hoort tegelijk, en dat resulteert in een bijna filmische...Zes volmaakte dansers die ongecomplexeerd dansen, zo virtuoos dat ze, zelfs wanneer ze neerkomen of vallen, nog licht lijken en doen wat, volgens een klassieke opvatting, de dans wezenlijk doet: de

Nr. 53, December 1995 • Robert Steijn • Bezinning bij de status quo
Niet dat de dansvoorstellingen van de jongere generatie geen indruk op me maakten, maar ze gaven me geenszins het gevoel dat ik iets zag dat een nieuwe impuls voor de kunsten zou kunnen betekenen...Het was de tijd dat Fabre in Leuven zijn acteurs theaterrecensies op het podium liet voorlezen in plaats van de voorsteling te spelen en Karole Armitage, hooggehakt en ongeïnteresseerd, onder...Dat bleek bij Nievelt, de eigen voorstelling van Alexander Baervoets, waarbij hij weinig ervaren danseressen zelf liet kiezen wanneer en welke bewegingsreeks ze inzetten

Nr. 53, December 1995 • Sigrid Bousset • Moedervlekken op de ziel
De vrouw met de accordeon wordt - als was ze een bloempot -opgetild en meegenomen door een man die haar doet ophouden met spelen...Ooit moet ze een aantrekkelijke vrouw geweest zijn, heeft ze hem wellicht verleid, zouden ze misschien samen dit en dat, maar er gebeurde iets, wie weet wat, en nu lijken ze opgezadeld met elkaar...Twee dansers komen kijken naar ons, naar hoe wij -geraakt door Bausch' directe beeldentaal -naar binnen zijn gaan kijken, onze eigen levens in. Dat is wat Bausch zelf ook doet: vanuit dit kijken naar

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
Projectontwikkelaars Etcetera: U noemt zelf uw gezelschappen eerder 'projectontwikkelaars'. Hoe kijkt men vanuit de dans en het theater tegen dit nieuwe fenomeen aan, wetende dat de steun aan...Wel dient gezegd dat hoe vroeger de adviezen er zijn, hoe sneller de middelen kunnen vrijgemaakt worden...Het is evident dat de Vooruit er anders zou uitzien als er een cultureel centrum zou zijn in Gent en het Stuc kan slechts doen wat het doet omdat er een cultureel centrum is in Leuven

Nr. 53, December 1995 • Marleen Baeten • Purcell als een tango
Want dat zij, de oudsten, hen minder goed begonnen te verdragen, kwam doordat zij zich zelf niet langer onverbrekelijk met hun brothers en sisters verbonden voelden en dat zij niet langer allemaal...samen één enkel lichaam vormden, één grote eet- en slaap-, schreeuw-, hol-, huil- en aanhankelijkheidsmachine, en er minder zeker van waren dat ze elkaar uit de buurt van de dood konden houden...Net zoals bij Ernesto in Zomerregen van Marguerite Duras doet het er niet toe hoe oud ze zijn: 'tussen de twaalf en de twintig jaar', of ouder

Nr. 53, December 1995 • Bruno Koninckx • De ontwerper als wetenschapper
Ik ben één van die mensen wiens ouders thuis naar rockmuziek - de Platters en zo - luisterden en die zei: "Kan je nu in hemelsnaam dat gejank eens een beetje stiller zetten...Ik denk dat ze daar bij de opleidingen aan moeten denken: die mensen zouden een halve dag algemene vakken moeten krijgen en een halve dag praktijk...Op de derde plaats is ook de echte vakkennis van belang: weten hoe een stof valt of niet valt, hoe een kledingstuk in elkaar zit - en vooral waarom die dingen zo in elkaar zitten