Archief Etcetera

877 document(en) met "T...JE MOET EEN" • Resultaten 441 tot 460 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 39, December 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra
Een soort van tramkaart waarvan je nog niet precies weet wat je ermee gaat doen als je ze koopt...Je kan de werking van de kunstencentra de voorbije tien jaar inderdaad positief omschrijven als het werk van 'sluiswachters'. Ze zijn een 'sluis' geweest en zijn dat nog steeds, voor een aantal jonge...Je bouwt met een aantal groepen een relatie uit

Nr. 39, December 1992 • Pieter T'Jonck • Anne Teresa De Keersmaeker
Het kan dus zijn dat je je op een bepaald ogenblik kan identificeren met wat je ziet, terwijl je op een ander ogenblik op jezelf teruggeworpen wordt...Dat is een strategie van het werk: als er een probleem is, moet je gewoon doorduwen of het laten bestaan, dan lost het op de duur vanzelf wel op...Je moet het integendeel als een winst zien, zien hoe je het ontbreken van iets juist investeert

Nr. 39, December 1992 • Dirk Vanhaute • Het Mattheüseffect in het kindertheater
Ofwel neem je een representatieve steekproef volgens de regels van het vak, ofwel analyseer je enkel de gegevens die je binnenkrijgt...Centraal in het beleid moet volgens Kwanten de kunsteducatie staan: 'Jongeren moeten een positieve houding krijgen t.a.v...Een valkuil waar producenten in een grote bocht omheen-lopen, omdat ze niets te maken heeft met dat wat kunst is. Van Dale zegt dat kunst 'het vermogen van een kunstenaar is om dat wat

Nr. 39, December 1992 • Patrick Jordens • Herwig Deweerdt
Het is een fase waarin je de zgn...Een goed verteller slaagt erin om beelden tot stand te brengen in het hoofd van de toeschouwer; je zou kunnen zeggen dat het een film is voor de arme man...Een ander belangrijk aspect is het ritme: een verteller moet met het basisritme kunnen spelen, hij moet versnellen, vertragen, pauzeren.. om zijn publiek in de ban te houden

Nr. 39, December 1992 • Eddie Vaes • Twintig jaar schotten doorbreken
Als er al een boodschap werd gebracht was het die van een beeld van een complexe wereld waarin diverse vormen en diverse inhouden door elkaar liepen, in voorstellingen waarin diverse disciplines...De vroegere concepten van Onafhankelijk Toneel konden wel eens leiden tot een indigestie van uitleggerige beelden die de inhoud van een toneelstuk ondersneeuwden, of een indigestie van stijlbreuken...een labo moet in alle rust de eigenwijsheid tot nieuwe ontwikkelingen leiden

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
Als ik dan met zulke ideeën bij Proloog kwam opzetten, werden die onmiddellijk van de tafel geveegd, want dat was 'artistiek'. Iemand zei me een keer: Weet je wat jouw probleem is? Je bent een estheet...Je kunt een rond verhaal maken, dat helemaal klopt", zegt hij, "maar op een gegeven moment kom je er achter dat het veel beter werkt, als de verbindingen worden gemaakt in het hoofd van de mensen...Ik had er twee, maar twee jaar geleden zijn ze gestorven, op het goede moment geloof ik, want er komt een punt waarop je moet volwassen worden

Nr. 39, December 1992 • Janine Brogt • Hoezo repertoire?
Ik weet trouwens ook niet wat dat is. Ik weet wel, dat de mensen die het hanteren, meestal bedoelen dat je het stuk moet blijven tonen in een vanuit de negentiende eeuw overgeleverde, en door negen...Dat betekent niet dat die teksten geen historiserende vorm mogen of kunnen krijgen; maar de gekozen vorm moet een betekenis hebben, hij moet een brug slaan tussen ons en de tekst...Waar in een kleine zaal een directe overdracht van emotie mogelijk is, moet in de grote zaal die emotie geabstraheerd worden, wil het publiek die emotie kunnen herkennen en ervaren

Nr. 39, December 1992 • Lucas Vandervost • Hoezo repertoire?
Een theatervisie moet rustig worden uitgebouwd om later door invloed van anderen te worden verrijkt...Ik programmeer niet met de explosie van de honderdmeterloper die wel het grote publiek lokt en het koninginnestuk van de spelen is. Een 100 meter moet je winnen en winnen ligt niet in mijn aard...Door het werkproces van De Hypochonders heb ik ingezien dat De Fantasten gespeeld moet worden, een stap verder dan de dramatische lezing van twee jaar terug

Nr. 39, December 1992 • Gommer van Rousselt • Hoezo repertoire?
Je wordt met je ensemble aangezocht om gedurende een aantal jaren het huis te bespelen...Het ensemble wordt verplicht om binnen het huis een 'tweede plateau' (een labo, een broedcel, een shuttle...) op te bouwen waar aankomend talent (van buitenaf aangetrokken en komend uit verschillende...Het repertoirehuis moet openstaan voor en plaats bieden aan een aantal denk- en werkcellen opgezet rond auteurs, scenografen, vertalers, videasten, cineasten, musici, choreografen... Repertoire

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Een verstikkende mantel van Cultuur
een lange dialoog tussen Alkmene en Jupiter (gespeeld door Peter Simonischek) merk je aan dat takje, dat alles beweegt, maar dat Jupiter er voor zorgt dat hij, onbeweeglijk, centraal blijft, terwijl...Het esthetische is dan een verhulling, een strategie om de illusie van betekenis te wekken, terwijl het bemeubelde leegte is. Wat een meubels, dat wel, maar welk een leegte...Een vertoning met vele kwaliteiten, en ook het bewijs dat de ontmoeting met een belangrijk regisseur uit een andere theatertraditie een verrijking voor de eigen acteurs kan zijn

Nr. 40, Februari 1993 • Bruno Koninckx • Een kunstwerk zonder vorm is geen kunstwerk
Wat is 'goed' en wat is 'politiek'? Misschien geldt deze stelling op een soort meta-niveau: door met kunst bezig te zijn neem je sowieso een positie in de maatschappij in. Maar zeggen dat je door iets...Zo zal een kritiek die als norm stelt dat in een kunstwerk een inhoud of een boodschap moet zitten, een 'puur vormelijk' kunstwerk afwijzen en het in het extreemste geval bijvoorbeeld 'ontaarde kunst...Hoewel ik meer voor een meegaande kritiek voel, besef ik dat dat meegaan niet tot in het absolute kan, al was het maar omdat je afstand moet houden

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Leve het verschil!
bekruipt je de vrees dat politieke gewichtigheid toch weer een excuus zou gaan vormen voor oubakken toneel...Als je Friedrichswald als een strikt politiek statement ziet, dan kan je met Boerman in discussie treden, want hij vertolkt duidelijk een anti-Maastricht standpunt...daar het hier gaat om een verfrissend origineel stuk, moet niet iemand zich zo gauw mogelijk aan een vertaalde versie wagen

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Barokopera en oude pruiken
Barokmuziek is niet uitsluitend een vlucht uit het heden, maar is ook een zoektocht naar een psychologisch evenwicht...Wat doe je dan met een opera-opvoering...Frankrijk is het antwoord hierop simpel: Lully behoort tot de eigen traditie, en moet dus wel verdedigd worden want hij is een nationaal monument

Nr. 40, Februari 1993 • Béa Migom • Kristel de Weerdt
Op een bepaald ogenblik kreeg je een gekunstelde situatie waarbij de paar kinderen in de zaal als proefkonijnen werden geobserveerd...De Weerdt: Door het feit dat je programmeert moet je een actieve interesse en een open houding hebben voor andere mensen, voor andere projecten, voor andere ideeën...discussies dachten we eerder in termen van: 'Jij heb een andere mening dan ik' en niet: 'Jouw mening loopt achter op die van mij'. Soms denk je wel eens dat je iets uitgevonden hebt

Nr. 40, Februari 1993 • Marianne Van Kerkhoven • in memoriam / Brief aan Dries Wieme...
vertellen je van een andere tekst of boek of tekening waarvan wij dan weer vinden dat jij die eens nader moet bekijken... Zo vanzelf ging dat, het weven van dat web; met dat soort van spontane...Je zei ooit in dat interview - toen we het hadden over je eerste jaren in het vak, over toen je net van de Studio kwam - "wij wilden niet alleen doen, we wilden ook denken". Dat is een draad gebleven...jouw web; je hebt altijd deuren willen openmaken - naar de tijd, naar de wereld -; je bent altijd blijven lezen; honger naar nieuw materiaal; eigenlijk was je een acteur-dramaturg

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Reyniers • Tien Cunninghams cadeau voor één Meg Stuart...
Het hele kwartier lang blijft hij op zijn rug op de grond liggen, zijn kleren omgekeerd naast hem, als gaat het om een tweede, nog levenloos lichaam dat hij in bezit moet nemen om de straat op te...Een komischer uitwerking van hoe iedereen doelloos van het een naar het ander holt en het de medemens bijzonder lastig maakt, is Running, een uit de hand gelopen opwarmingsoefening waarin een...Ergens rees de vraag: Anne Teresa,(...) j e maakt hier een stuk over de micro-emotionele aspecten van relaties, over vrouwen die doorslaan en je doet alsof er niets gebeurd is.' Verbergt vindt datje

Nr. 40, Februari 1993 • Evelyn Nicodemus • Een opening in een gesloten wereld
Wanneer racisme ter sprake komt, zeggen mensen vaak: 'Ik ben geen racist'. Dan wacht je enkele ogenblikken, en dan volgt een 'maar': 'Maar ik kan die en die niet uitstaan...' Ik ben racisme gaan...Dan moet ik antwoorden: ik ben een nomade...Catherine zei me eenvoudig: ik moet een tentoonstelling maken van jouw schilderijen

Nr. 40, Februari 1993 • Erwin Jans • 'Elk mens kan slechts één keer zijn...
Op een paardje schommelen wil zeggen dat je personage dood is. Shakespeares Julius Caesar is een bloedig stuk...De repertoire-regisseur noemde hij nog in een recent Duits interview "niet eens een halve kunstenaar". En op de vraag waarom hij Shakespeare gekozen heeft, antwoordt hij steevast dat als je dan toch...Momenten waarop alles gebeurt in een oogopslag, een glimlach, een handbeweging, een kleine verplaatsing, een ogenblik stilte

Nr. 40, Februari 1993 • Stef Ampe • Arm Brussel
Dit moet als motor fungeren voor een nieuw artistiek elan en een verhoogde publieke interesse voor het bestaande aanbod tot gevolg hebben...Voor het verloop van het festival zelf is dat niet zo problematisch: met een voldoende hoog budget kan je een aardige mediacampagne voeren en een en ander inhuren...Het is die heterogeniteit die van Brussel een kruitvat maakt en, alnaargelang het geval, kan je dit in positieve of in negatieve zin lezen

Nr. 40, Februari 1993 • Gunther Sergooris • Wantrouw heersers die verheerlijkt worden
Verdi en zijn librettist Antonio Somma hadden zich immers uitgesloofd van hun Gustaaf III, koning van Zweden,' een vader des vaderlands' te maken, kortom een crème van een koning...Als je zo'npersonage ten tonele voert, zou je enige scepsis mogen verwachten, een ironische kanttekening bij zoveel grootmoedigheid...Als een stuk mooi is, dan moet het applaudisseren, als het slecht is, dan moet het fluiten