Archief Etcetera

575 document(en) met "Man Je" • Resultaten 461 tot 480 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras, Rudi Laermans • 'Voortdurend denken: ik wil stoppen, het is...
Je bent jong, je begint met iets en je hebt gewoon geen theater...Vervolgens ontdek je dat je hem nooit helemaal kan begrijpen en moet je je eigen onmacht tonen...Je bouwt als kunstenaar een oeuvre uit en tegelijkertijd leid je een groep en ben je artistiek directeur

Nr. 72, Juni 2000 • Peter Anthonissen • 'Als je jong bent, is het witteridderschap...
Als je er niet in gelooft, moet je het niet doen...Geleidelijk aan trek je je dan terug en op een bepaald moment ben je eruit...De enige keuze die je als oudere man in het theater hebt, is spelen of lesgeven

Nr. 72, Juni 2000 • Peter Anthonissen, Dries Moreels • Een wiel met haakjes
Volgens mij is dat kunst: je op een weg begeven waar je iets aangaat wat je je van tevoren niet had kunnen voorstellen...Daarvoor is het wél belangrijk te weten wie je voorvaderen zijn geweest, omdat je daar een aanknopingspunt in kunt zien, inspiratie kunt vinden... Maar er zijn geen regels die je kan volgen, geen...Wij zijn allemaal mannen die vroeger te horen hebben gekregen: als je je mond houdt, dan krijg je voldoende

Nr. 72, Juni 2000 • Johan Wambacq • Wanhoop en weerzin, liefde en lust
De vriend/ vrouw Wat wil je schilderen, als ik vragen mag...Op een bepaald moment zit je als beeldend kunstenaar met het probleem: hoe krijg ik het nog gezegd...Het scènebeeld is van een dwingende eenvoud, een beeld dat je niet vergeet

Nr. 72, Juni 2000 • KUNSTENAARS OVER HUN PROJECT
Het jaar daarna dienen we een nieuw projectdossier in. Als je bij andere gezelschappen of productiehuizen meedraait, voel je na een tijdje dat je met een ei zit, dat je je eigen zin wilt doen...Als je een idee hebt voor een schilderij, heb je gewoon je instrumenten nodig en je kan onmiddellijk beginnen werken; als je een idee hebt voor een dansstuk, bestaat de kans dat je soms zes maanden...Wanneer je ogen je camera worden, geef je voortdurend betekenis aan de beelden die je in de realiteit ziet en je gaat ze nog linken ook

Nr. 73, Januari 2000 • Klaas Tindemans • Theater maken, theater leren
Speeldrift Hoe kan je iets leren, iets aan-leren, wanneer de betekenis van dat kennisobject voortdurend wegglijdt of wegzinkt...Schiller schreef al een tijd geen toneel meer, hij keek naar zichzelf en zag een zieke, tuberculeuze man...Dat die erkenning van de schijn vervolgens de mensheid naar één universele schoonheid moet leiden, dat is echter een stap te ver, als je kijkt naar de artistieke praktijken van vandaag

Nr. 73, Januari 2000 • Marleen Baeten • Het gedachtenisgehalte van ruis
Voor de hand liggende theatraliteit moet je van Jean Luc Ducourt niet verwachten...alleen maar prangender: hoe stel je als danser het lijden van de concentratiekampen aanwezig...Hoe geef je betekenis aan een huiveringwekkend verleden dat je niet zelf beleefd hebt

Nr. 73, Januari 2000 • Loek Zonneveld • Een voorstel in plaats van iets definitiefs
Je voelt ook dat het net is alsof je in een muziekstuk staat waarin je vals speelt, als je net het foute ritme hebt, als je er niet in komt of je te moe bent soms of niet geconcentreerd of weet ik...Dan voel je gewoon dat je tegen de draad in bezig bent en dat het niet gaat...toeschouwer ook geneigd letterlijk iets terug te roepen, in de trant van: laat nou zien wat je bedoelt, wat je wilt, waar je naartoe gaat met dat stuk, die scène, die tekst

Nr. 73, Januari 2000 • Gerald Siegmund • Het geheugen van ballet
Achter haar verschijnt in het donker een andere figuur, een man met een megafoon...Zoals de man met de megafoon bij het begin van het ballet herhaaldelijk benadrukt: 'Herinner, herinner, herinner...Het centrale element van zijn theorie is de 'kinesfeer': 'Die Kinesphäre ist die Raumkugel um den Körper, deren Peripherie mit locker gestreckten Gliedmaßen erreicht werden kann, ohne daß man den

Nr. 73, Januari 2000 • Tone Brulin • TERUG NAAR DE BRON
Hij heeft soms een fijngesneden pak uit Parijs aan, maar trek zijn hemd uit en op zijn blote borst zal je amuletten van een voorvaderlijk bijgeloof ontdekken...De man in de straat...Pas je aan of sterf

Nr. 73, Januari 2000 • Sarah Vanagt • EEN ONMOGELIJKE RECONSTRUCTIE VIA EEN BRIEFWISSELING
Natuurlijk, wat in de eerste plaats telt is hoe je na de genocide verder leeft, in een nieuw land, zonder enig spoor van je kunnen, zonder referenties...Kan je zoiets doen...Ik herhaal nog maar eens dat ik het me niet kan voorstellen, waarop zij nog maar eens herhaalt dat er zoveel is dat je je niet kan voorstellen

Nr. 73, Januari 2000 • Erwin Jans • 'I HAVE THIS GRIEF AND I DON'T...
Je ne dors pas, je ne suis pas en paix...Misschien zou je iedere keer dat je in een boek leest, er de datum moeten inschrijven...De man die de geweldloosheid predikte wordt opgevoerd als bondgenoot van een man die een genadeloze etnische zuivering doorvoert

Nr. 73, Januari 2000 • Peter Anthonissen, Marianne Van Kerkhoven • 'ALS IK DIT OVERLEEF, BESTEED IK DE...
Je kan het vergelijken met de bouw van een stad of de constructie van een Landschap: alleen kun je dat niet...Zo dood je enkel een rat: je houdt niet op als je haar één of twee keer gemist hebt, neen, je zou haar tien keer na elkaar kunnen doden...Pas als je al die pistes samenbrengt, krijg je een beeld van de berg

Nr. 74, December 2000 • Rud Vanden Nest • Vestiaire verplicht
Gesteld dat je gedreven wordt door interesse en niet door een fanatieke nonkel, ben je niet van zins je pret door wat dan ook te laten drukken...Maar als je lang genoeg grenzen verlegt, is het dan weer zo dat je uiteindelijk in je achtertuin belandt...beide gevallen stuur je hier wat bij en herzet je daar wat bakens, word je hier wat inschikkelijker en geef je daar helemaal geen duimbreed meer toe

Nr. 74, December 2000 • Rudi Laermans • Dansplezier, breakdance, intieme lichamen en nog zowat
Je was nu eens gefascineerd, dan weer geïntrigeerd, en een derde keer kon je alleen maar denken: ik heb dorst...Je kon het Parcours immers ook gewoonweg schouderophalend afstappen, doen alsof er niks aan de hand was en je enkel op weg was naar Love Letters/4B en Quartet, twee voorstellingen van David Hernandez...Want je ging naar huis met het gevoelen dat je iets bijzonders had meegemaakt en niet de zoveelste productie op rij had gezien

Nr. 74, December 2000 • Rudi Laermans • Het theater gedacht
Ze zou hem nooit meer verlaten: Barthes' laatste publicatie, La chambre claire uit 1980, is het soort van gerijpt boek dat je alleen kan schrijven als je gedurende enkele decennia 'met iets bent bezig...Aan de hand van trefwoorden schil- dert Barthes in dat boek vele tableaus met een grote scenische kracht, een hoog beeldgehalte ('je kan het je zo voorstellen). De...Je vraagt je tijdens het lezen van Bernard Dort, un intellectuel singulier wel vaker af wat deze theaterdenker (eerder dan -theoreticus) ons niet allemaal had kunnen nalaten indien hij om de zoveel

Nr. 74, December 2000 • Loek Zonneveld • Gedemilitariseerde zone
Altijd doorlopen op het pad waarvan je denkt te weten dat je er moet lopen, zelfs al loop je je het heen-en-weer...Hij heeft na de Tweede Wereldoorlog van meet af aan tegen de kunstenaars geroepen: zég er wat van, zeg waaróm je het wilt, zeg dat je het wilt, en zeg hoé je het wilt...Als je 's morgens binnenkwam met het idee dat je persé iets moést, dan moest je dat van Jan Kassies maar snel weer afleren

Nr. 74, December 2000 • Paul Pourveur, Ineke de Paepe, Jonas De... • Lilith@online
Overladen worden met culturele, politieke en sociale bagage: 'Ben je blond, dan ben je dom', 'Heb je borsten, dan heb je geen rechten...Hij vond Lilith 'slecht'. Dieu zei hem, een berispende vinger op hem gericht: Adam, je bent een 'man' en een 'echte man' moet zijn plan kunnen trekken...Ik heb er zelfs nooit aan gedacht.. J: Je kan alleen maar weten of je lesbisch bent als je het echt gedaan hebt

Nr. 74, December 2000 • Jeroen Peeters • Het kijken vormt de inzet
Maar voor je goed en wel de stukjes aan elkaar begint te lijmen gaat het licht uit, eerst in de zaal, en dan pas op de scène...Sanchis vertelt bij de aanvang iets over de ogenblikken voor het ontwaken, over het moment dat je de wekker afzet en nog even verder slaapt...Wat rest is een snelle reeks poses, alsof je een film van zestien beelden per seconde ziet, discontinue momenten

Nr. 74, December 2000 • Pieter T'Jonck • De kijker, de acteur, het stuk, de...
Als kijker of als criticus stel je bij een werkelijk geslaagde voorstelling meestal alleen maar vast dat je met je mond vol tanden staat, dat elke poging tot duiding vooral gestamel oplevert...Die duiken ook in levende lijve in het zaaltje op, zo onverwacht dat je vaak niet merkt dat de man of vrouw naast je een danser is. Dat merk je enkel door hun vreemde gedrag...Maar omdat je in het ongewisse blijft, en het zaaltje zo vol mensen staat dat je nauwelijks een overzicht krijgt over wat er allemaal te zien is, ben je tegelijk het publiek aan het monsteren