Archief Etcetera

877 document(en) met "T...JE MOET EEN" • Resultaten 461 tot 480 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 40, Februari 1993 • Klaas Tindemans • Een mijnenveld waarin je geen rechtlijnige wegen...
Het is duidelijk dat je een stuk nooit in een vormelijk vacuüm kiest, dat je zelfs hier en nu kan beslissen het alleen op deze manier en niet anders te doen, terwijl je je tegelijk kan inbeelden dat...Met wat voor argumenten onderzoek je het 'historisch' belang van een tekst die pas veel later een voorstelling zal opleveren...Zo kan je de 'boodschap' van Sophokles' Ajax ('Je moet je vijanden niet vernederen') perfect actualizeren door b.v

Nr. 41, April 1993 • Johan Reyniers • Ervaringen uit de schuilkelder
Dansers halverwege een sprong, dansers alleen en dansers in interaktie, kortom de gangbare foto's die een beeld van een voorstelling geven, die de klankkleur definiëren...Een grote steen, die blijkbaar een obstakel vormt, wordt met een zware hamer aan stukken geslagen...Als er een stoel opduikt, moet daar meteen om gevochten worden

Nr. 41, April 1993 • Karolien Derwael • De waarheid van de leugen
Niet door deuren en grendels, al bevinden ze zich daar als psychiatrische patiënten ironisch genoeg wel achter, maar door te 'fabuleren': je verzint een verhaal om de feiten die je niet kent of niet...worden met zoveel overtuiging aangebracht dat je wel herhaaldelijk moet gaan twijfelen aan hun zogenaamde krankzinnigheid en de werkelijkheidswaarde van je eigen zogenaamde...Wat je op het toneel ziet is een man of een vrouw, alleen, met naast hem of haar - als een spook - de ontoereikendheid van alle verklaringen die worden gegeven om de dagelijks geleden pijn te

Nr. 41, April 1993 • Bart Van den Eynde • Dollen met ons cultuurgoed
Je neemt een klassieker, om het even welke, en verklaart vervolgens dat die irrelevant is. Als het maar de verbeelding van de speler op gang brengt, heb je zelfs aan een telefoonboek genoeg...anders bekijken: je neemt een tekst en die tekst is je inspiratiebron of je hulpmiddel om een voorstelling te maken...Je hoeft er dus niet naar te luisteren . Dat is fantastisch want het schept de ruimte die je moet hebben om aan de slag te kunnen

Nr. 41, April 1993 • Benoît Vreux • Verandering en continuïteit
een recordtijd van twee jaar wordt het gezelschap in een volledig gerenoveerd gebouw ondergebracht, be-schikt het over een toneelzaal, een bioscoopzaal en een tentoonstellingszaal, krijgt het eerst...Theater is in de eerste plaats een praktijk waarover je je moet bezinnen...Zoals een samenstellend deel tot de enigmatische betekenis bijdraagt dankzij de context, of dat nu een 'accessoire', een zin, een ruimte of de aanwezigheid van een acteur is. Het verband tussen de

Nr. 41, April 1993 • Johan De Feyter • Geen getto's voor het jeugdtheater
Getuige daarvan een bijna verdacht grote aandacht voor dergelijke plannen in de pers - alleszins een grotere aandacht dan voor de Vlaamse jeugdtheaterprodukties -, een debat op het Theaterfestival...Een model dat uit het niets ontwikkeld is door organisatoren ('die zichzelf werk willen bezorgen') en dat betaald moet worden door de overheden, afdeling Cultuur ('uit onze toch al te kleine vetpotjes...Dat organisatoren vanuit deze vaststellingen aparte jeugdtheaterhuizen met een aangepaste sfeer, een eigen werkwijze en andere accenten in artistieke keuzes willen opzetten, hoeft toch geen

Nr. 41, April 1993 • Patrick Jordens • Tussen literatuur en theater
Een derde reden is een te korte termijnplanning en een te groot aantal verschillende, vaak volkomen ongeïnteresseerde kinderen zodat intensief werken en een bepaalde evolutie doormaken zo goed als...help je mee aan het uitbouwen van een massacultuur als je die repro-duktie van cliché's niet daadwerkelijk te lijf gaat...Dat is ook wat een theaterwerkplaats die kinderen au sérieux neemt, hoort te zijn: een confrontatie van je eigen authentieke creativiteit met die van kinderen durven aangaan

Nr. 41, April 1993 • Tom Blokdijk • Hoezo repertoire?
Bij beeldende kunst kan je altijd nog denken dat wat een kunstenaar nu aan de straatstenen niet kwijt kan, straks voor honderd miljoen bij Christies wordt geveild, zoals bij Van Gogh...Want voor hoeveel mensen moet een voorstelling gespeeld worden om zin te hebben...Dat me opscheept met een vorm van gedrag dat niet eenduidig is, maar waar ik wat mee moet

Nr. 41, April 1993 • Johan Thielemans • Klein en klein
Dat Brussel een groot festival moet hebben, is voor mij altijd een evidentie geweest...Je moet de wil hebben om deze essentiële uitwisseling van ideeën mogelijk te maken...Daarom lees je dan ook in de verantwoording van haar initiatief dat een groots opgezet festival, in de lijn van Edinburg of het Holland Festival of het Festival d'Avignon, het Vlaamse theater

Nr. 41, April 1993 • Johan Thielemans • L.A.'s best bewaarde geheim
Monologen Hoe kan je in deze omstandigheden een produktie opzetten...Je moet dus al van theater bezeten zijn om aan de slag te blijven...kent, begrijp je makkelijker welk een geschenk uit de hemel het was, toen Laura Fox van een Canadese vriend een telefoon kreeg met de vraag of ze een produktie wilde opzetten voor Antwerpen 93

Nr. 41, April 1993 • An-Marie Lambrechts • Een hoofd vol sneeuw
Duizelingwekkende snelheden van steeds complexere bewegingsgehelen maken dat je de dansers soms niet meer kan waarnemen, zoals je van een bewegende persoon op een foto ook alleen maar een streep...die overdracht van die energie-explosie naar een publiek toe, zie je vaak dat het publiek letterlijk opgewonden geraakt; een staat van extreme alertheid ontstaat of moet ik zeggen extreme...van een 'alien' wezen dat moet uitgedreven worden bij een vrouw onder leiding van een zwarte predikant

Nr. 41, April 1993 • Johan Reyniers • De dans van het harnas
Zij bevestigen je komst in een wereld waar de tijd een ander verloop kan hebben...Het ergste is als je als kunstenaar aan zoiets meewerkt, want ik denk dat een kunstenaar toch nog altijd roet in het eten moet gooien, moet zorgen voor die subversieve kracht om dat aan te tasten...Wellicht moet het verhaal van de choreograaf Jan Fabre op die manier gelezen worden; nooit als een losse verzameling van vormen die min of meer toevallig aan elkaar verwant zijn, maar wel als een

Nr. 41, April 1993 • Paul Goossens • Eric Antonis
Antonis: In ieder geval moet kunst een plaats zijn waar je vrij kan denken, nieuwe ideeën kan formuleren en afstand nemen van clichés en vastgeroeste zekerheden...Je moet toch je overtuiging volgen, want anders ben je niet echt met je stiel bezig en lijkt het eerder op een wraakactie...En toch zijn er die ons willen doen geloven dat het hier Sodom en Gomorra is. Daar kun je beleidsmatig weinig aan doen, dat moet je communicatief aanpakken en' eens een goed plan voor uitwerken

Nr. 42, Juni 1993 • Geert Opsomer, Erwin Jans • Prospero's offer
L.A.J.Burgersdijk) Op de scène staat een slanke, rijzige gestalte, gehuld in een lange blauwe mantel met in de rechterhand een houten staf: de staf van een tovenaar, maar ook de staf van een...Deze offering van het zelf werd telkens uitgevoerd in de naam van een 'hogere' identiteit (een vaderland, een ras, een cultuur, een geschiedenis) die geen enkel 'buiten' meer toeliet...Het is een offer dat niet langer te voltooien is in iets absoluuts, een offer waarin de offeraar zelf het kwetsbare slachtoffer is. De interculturele ontmoeting moet noodzakelijkerwijs leiden

Nr. 42, Juni 1993 • Tuur Devens • De grote infernale oerkont
Omdat een schrijver als goed wordt bestempeld, moet je als leerling in extatische verrukking geraken, en die opvattingen niet alleen delen, maar ook verdedigen...Je kunt je afzetten tegen die burgerlijke waardering, maar wat als je als individu een gedicht van die auteur ook nog goed vindt...fragment van de vadermoord uit De Gebroeders Karamazov wordt als een slap-stick gebracht en een paar keer herhaald, als een filmsequens die steeds opnieuw moet worden opgenomen en waarbij Van Dyck met gipsen

Nr. 42, Juni 1993 • Marianne Van Kerkhoven, Erwin Jans • Toneelspelersgezelschap STAN
Als je een voorstelling maakt, moet je de verantwoordelijkheid opnemen om daarmee ook te doen wat je wil...Als je twee miljoen uitgeeft terwijl mensen verhongeren, dan moet je een hele goede reden hebben om die twee miljoen uit te geven...Je wordt tijdens het spelen eerst geconfronteerd met je eigen zwakheden en tekortkomingen, je mogelijkheden om die tekst te pakken, en op een bepaald moment is er het besef: misschien moet ik die

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Het Hooglied als verzachter
Schnitzler voert een reeks mannen en vrouwen ten tonele die een voor een aan een onontkoombare seksuele aantrekkingskracht toegeven...Je kan dan zeggen: leve de eerlijkheid, maar Schnitzler laat eveneens zien wat een centrale leegte de eerlijkheid veroorzaakt...Het moet gezegd dat Boesmans voor de liefdesmomenten inderdaad doeltreffende muziek heeft geschreven, zodat deze scènes een vanzelfsprekendheid verkrijgen die bij het gesproken toneel moeilijk te

Nr. 42, Juni 1993 • Ludo Abicht • 'Zeg me, waar is mijn vaderland?'
Je kan niet van een volk of een land houden, aldus Hanah Arendt, alleen van je vrienden...Als je aandachtig deze twee boeken leest, en daarbij nog even je kennis van de historische feiten opfrist, moet je getroffen worden door het verband tussen deze twee totaal onafhankelijk geschreven...Als je onze geschiedenis bekijkt dan zie je hoe wij een produkt zijn van enorme interactiestromingen en -processen, en dat blijft op dit ogenblik nog doorgaan

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Dora Van der Groen
DVDG: Ik had Arturo Corso in de KNS aan het werk gezien met De Knecht van Twee Meesters, en ik dacht: als je een groep op die manier kan laten spelen, dan moet je een tovenaar zijn...De acteur moet met wat anders voor de pinnen komen, en ik denk dat we maar op de goede weg zijn als de acteur mij kan tonen dat hij een magiër is. Etcetera: Heb je Vondel ook gekozen voor de...Daarna kunnen de acteurs een keuze maken, maar vooraleer je kan kiezen, moet je in jezelf de keuzemogelijkheid hebben

Nr. 42, Juni 1993 • Katrien Jacobs • Over de val van een keizer-travestiet
Je kan een bepaald systeem gebruiken om een systeem anders te representeren, je kan een bepaald object in plaats van een ander gebruiken, het maakt niet uit...Amerika te vrijwaren van een naturalistische karaktertekening, of van een racisme dat voortkomt uit de idee dat je persona je eigen 'natuurlijke' ras moet dekken...het begin zijn performer en masker verstrikt, maar na een tijd moet je die twee identiteiten apart gaan interpreteren