Archief Etcetera

824 document(en) met "ZAL ZE NIET" • Resultaten 461 tot 480 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 43, November 1993 • Eddie Vaes • Roemeense nachtmerrie in full-color
Ben Jonson schreef een smalende uitlating als voorwoord bij zijn Bartholomew Fair (1614): "Wie zweert dat Jeronimo en Andronicus nog altijd de beste stukken zijn wordt hier niet tegengesproken, maar...Als Lavinia met haar rug te dicht bij het doek komt wordt ze gegrepen en lost ze langzaam in het doek op, met op haar gelaat een hallucinante uitdrukking van angst...Ook Titus verliest ergens een hand en zegt dan op zeker ogenblik: "Spreek niet over handen, want soms denk ik er aan dat wij er geen hebben". Maar niet altijd weten de acteurs de tekst boven de

Nr. 43, November 1993 • Gunther Sergooris • Een mogelijke onmogelijkheid
Daarbij gaat het niet zozeer om de originaliteit van de werken als wel om het naakte feit dat het hier nieuwe werken betreft, produkten van het hier en nu, even disparaat, eclectisch en...Het publiek genoot, ik zag mensen applaudisseren die voor Das Glas im Kopf hun handen niet op elkaar kregen...De esthetisering van orde en geweld roept reminiscenties op aan andere beelden die niet tot het theater beperkt zijn gebleven

Nr. 43, November 1993 • Klaas Tindemans • De kleine dood
En het is niet alleen in de 'feiten' dat er een donkere wolk over het verhaal trekt, het is ook in de taal zelf: Bernard maakt zijn zin- Olivetti 82, Theater Malpertuis / Norbert Maes...Wat een traditionele, om niet te zeggen ouderwetse, verhouding van inleving lijkt (tussen toeschouwer en acteur/figuur) evolueert, onmerkbaar, naar een bittere ervaring — die 'sympathieke' man zet je...Hij weigert te spreken over de dingen waar het echt om gaat — omdat er niet over te spreken valt

Nr. 44, Februari 1994 • Ignace Cornelissen • Hoezo repertoire?
Natuurlijk zal de kunst de wereld niet veranderen, maar de kunst kan wel mensen veranderen...Ze mooier maken dan ze in werkelijkheid zijn...Niet zozeer de tekst ervaar ik als een vondst, want die is inmiddels via allerlei druktechnieken netjes overgeleverd, maar het bewustzijn dat zo'n stuk bevat

Nr. 44, Februari 1994 • Cecilia De Moor • Kunst en recht: kan het ene zonder...
Kunstenaars worden, of ze het nu willen of niet, zoals anderen opgescheept met de administratieve en juridische omkadering van hun beroep...Zij worden beschermd tegen een aantal risico's via de sociale zekerheid en dragen zij hiervoor bij, ze sluiten overeenkomsten, ze betalen belasting op hun beroepsinkomsten, ze zijn eventueel...Hij zal telkens in een ander land belastbaar zijn, volgens andere regels, met andere afrekeningen,... Bovendien is het niet zo dat het inkomen altijd eenvoudig kan opgesplitst worden naar elk optreden

Nr. 44, Februari 1994 • Tuur Devens • Het theaterpretpark van Pat Van Hemelrijck
Hij beklaagt zich erover dat de mens in de ban van het Blauwe Verschijnsel is, dat hij niet meer creatief is, en dat dat slecht zal aflopen...Ze vangen een bromvlieg, ze spelen voetbal en Roodkapje...Zijn eigen ambivalentie tot de televisie liet Pat Van Hemelrijck al aanvoelen in Patstelling, bij Manuel de Schepper slaat die over op de toeschouwer, en ze zal nog toenemen: Manuel de Schepper zal

Nr. 44, Februari 1994 • Marleen Baeten • Doink!
Ze doen niet dienst als illustratiemateriaal, maar vormen in al hun eenvoud en vele gelaagdheden de essentie van de voorstelling...zijn inleiding tot de workshop publieksbegeleiding voor leerkrachten op het Signaalfestival stelde hij dat lesmappen niet nodig mogen zijn, maar dat ze wel een meerwaarde kunnen betekenen...spaghetti dat niemand opeet, kleurpotloden die zo klein geworden zijn dat je ze niet meer kan vasthouden... Al die verdrietige dingen noemt hij op onder alsmaar theatraler gesnik

Nr. 44, Februari 1994 • Luk Van den Dries • Het betere theater voor kleine mensen is...
De Signaaljury is zelf veel competenter: ze hebben ongetwijfeld langdurig met elkaar gebakkeleid over het wel en wee van de kinderkunst, daarbij zorgvuldig afwegend wie wel en niet in aanmerking komen...Hoewel, geheel belangeloos zal dit wel niet gebeuren...theater voor jongeren gemaakt is. De festivals hebben op dit moment te veel een regionale functie, en krijgen daardoor niet de allure en de werking die ze eigenlijk verdienen

Nr. 44, Februari 1994 • Han Geurts • De aardse gaven van wijn en water
Het is duidelijk dat deze voorstelling in een schouwburgzaal niet dezelfde zintuiglijke werking zal hebben (merkwaardigerwijs en jammer genoeg is de voorstelling in België alleen in theaters te zien...Ze is bewust vormgegeven, ze is een cultuurprodukt...Leonce: Waarom niet'. Ze zitten vol verzopen temperament, leven met walging van het leven in de traag verlopende tijd

Nr. 44, Februari 1994 • Nancy Derboven • Een schermutseling tussen Markies de Sade en...
terzelfdertijd ook de jaloerse hoorndrager die uiteindelijk zal eindigen als 'gewonde' echtgenoot; gewond door de twijfel, door het niet-kennen van de waarheid over Bertha en Robert...Ook de verzuchting van Bertha in de 'vriendinnenscène' met Beatrice dat ze 'niks begrijpt van wat hij [Richard] schrijft' (en niet eens de helft van wat hij zegt) is een bekende uitlating van Nora...doet hij niet

Nr. 44, Februari 1994 • Bart Van den Eynde • Koning Lear tussen afstandelijkheid en soap
ze zien eruit als sportieve aseksuele nonnen in beige Calvin Klein-outfits (Cordelia). Zoals in Dallas lijken deze dames maar over één wapen te beschikken dat ze dan ook wellustig ten toon spreiden...Al zijn ze stinkend rijk (zo vertelt ons clichématig hun kleding), ze kopen hun boden niet gewoon om, maar moeten hen eerst een maximaal zicht aanbieden op hun onderlijf, om iets te bekomen...Als zich niet van hun enige wapen bedienen, krijgen ze de kliekjes (de koning van Frankrijk). Binnen deze context geplaatst, kunnen de acteurs zich ook niet verschuilen achter de sobere decors

Nr. 44, Februari 1994 • Bruno Koninckx • Triptiek van de waanzin
Ze zijn niet de grote experimentelen, maar maken het publiek toch vertrouwd met een nieuwere kijk...Hij ging terug naar Australië en ze hebben elkaar ontmoet in één of andere commissie, waarna ze zijn beginnen werken aan Eight Songs en later aan Miss Donnithorne...Maar de gehele structuur wordt waarschijnlijk wel door een hedendaags publiek begrepen, zelfs als ze de exacte referenties niet kennen

Nr. 44, Februari 1994 • Johan Thielemans • Het talent van Pierre Audi
Daar ze de kunst uit de Oudheid als de hoogste uiting van de menselijke geest zagen, lag het voor de hand dat ze voor hun eigen tijd een theatervorm wilden die zich naar de ideale voorschriften van de...hun produkten inderdaad op de Griekse tragedies leken, is een erg betwistbare zaak, maar wat belangrijker is: terwijl ze dachten dat ze oude voorbeelden imiteerden, kwamen ze met een nieuwe...Maar als deze twee protagonisten ze in opperste zaligheid zingen, klinken ze met een bittere iron De vele gevoelens uit het verhaal worden naast elkaar geplaatst, volgens een contrastprincipe

Nr. 44, Februari 1994 • Myriam Van Imschoot • Een slingerbeweging tussen denken en dansen
Na een periode van verwoed sleutelen komt ze er niet uit: ze zit vast...Ze laat haar opdrachtgever, Bruno Verbergt, weten dat het kwartet er niet komt...Dan zal ik wellicht weer meer bewegen, dieper op de beweging ingaan, ook al wil ik niet vergeten hoe moeilijk - bijna onmogelijk - het is om één echte noodzakelijke beweging te maken

Nr. 44, Februari 1994 • Marianne Buyck • Het paard dat ik in mij weet
van de plek waar ze geboren is. Ze brengt een plek, een geschiedenis, misschien een oorsprong op het toneel die veel ouder zijn dan zij is, en waartegenover ze altijd een kind zal blijven...Als het kleine jongetje op het einde tussen de twee broers dood blijft liggen, weten ze niet wat ermee aan te vangen...Ze kennen het verlangen niet, of hebben er geen naam voor

Nr. 44, Februari 1994 • Peter De Jonge • De algemene poëzie van het handelen
Een discours, een keten van teksten is niet voorhanden...onzekere charme en weinig theoretische antwoorden van beide choreografes vlug inwisselden voor een relaas waarin ze niet alleen Mantero en Stuart, maar misschien onvermoed ook Laeremans en T'Jonck ŕ vif...Die zelf niet danst... Dansende hoofden dansen niet

Nr. 44, Februari 1994 • Rudi Laermans • Niets dan schone schijn en ijdel spektakel?
altijd veelbelovende en tegelijk erg verhullende taal die kunstorganisatoren zo graag bezigen (deze taal is verwant aan die van de horoscopen: ze orakelt, ze zegt tegelijk veel en niets: er worden bijna...nieuwe artistieke brandstof, ze 'verschoonde' niet meteen het alledaagse leven maar verlevendigde en reanimeerde wel een burgerlijke kunst die niet langer in de idee van Absolute Schoonheid kon geloven...Ze zijn niet langer bang voor 'de onderbuik' , integendeel, ze vieren het carnavaleske lichaam dat wordt geobsedeerd door de lichaamsopeningen, door 'sweet

Nr. 45, April 1994 • Win Van Berkel, Kurt Vanhoutte • Kunnen alle vertolkers staan en lopen?
Een aantal mogelijk interessante voorstellingen valt bij voorbaat uit de boot, omdat de groepen zich niet kunnen identificeren met de gesloten festivalstructuren of omdat ze niet passen in het...De groepen die niet in dergelijk conformisme vervallen, zijn zo slecht vertegenwoordigd (Theater Argus met Het Misverstand en in mindere mate De Bloeyende Wijngaerd met Harold en Maude) dat ze op het...Wil dit alles nu zeggen dat het amateurtheater niets te bieden heeft en een festival derhalve overbodig is? Neen, zeker niet

Nr. 45, April 1994 • Marleen Baeten • Twee meisjes met een baard en kinderbrieven...
Zonder illustrerend te zijn gaan ze elk op hun manier het spel aan met de tekst, waarbij ze hun binnenpretjes niet verstoppen voor het publiek...Na één of twee zinnen zegt hij telkens 'nee' en veegt ze uit...iemand zijn stem gebruikt of niet, men gaat verder met blindemannetje spelen, met mekaars danspasjes na te bootsen, met mekaar uit te dagen, mekaar te bespringen, mekaar te ontvoeren

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Een wreed spel, gespeeld op de pianissimo's...
Hij, in de rol van de man die de schurkachtige Richard III zal verslaan en de redder van Engeland zal worden, tracht fysiek indruk te maken door heel traag over het toneel te lopen...De modernisering van deze teksten vindt hij niet interessant, en een vorm van verraad (bij hem niet langer Jan Kotts oproep: Shakespeare, onze tijdgenoot). Shakespeare heeft nooit een dialoog...Voor hem lijkt het nu relevanter uit te gaan van een ander standpunt: 'Ze hebben vast vanalles over nu te zeggen, maar ik laat dat zien door wat ze over toen te zeggen hebben, over de tijd van