Archief Etcetera

933 document(en) met "ALS IK DIT" • Resultaten 521 tot 540 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 40, Februari 1993 • Klaas Tindemans • Een mijnenveld waarin je geen rechtlijnige wegen...
Historisch bewustzijn Ik ken het antwoord niet, ik heb alleen het gevoel dat in dit geval de regisseur gelijk had...Mijnenveld Het repertoire is een mijnenveld, en de dramaturg is niet altijd de beste ontmijner, zelfs niet als hij kiest voor de kaalslag en doet alsof interpretatie vanzelfsprekend is als je...Macht over de betekenis heb je niet, hoogstens over de grondstof waaruit dit huis vol tegenspraak, dit theater opgetrokken is, that where dreams are made of. De toeschouwer is even machteloos, dus

Nr. 41, April 1993 • Agna Smisdom • Tableau vivant van de geborneerdheid
Onbehagen In dit opzet is Cornelissen met Nonkel geslaagd, zowel wat de setting als wat de acteerstijl betreft...Het is precies dit element dat ik in Nonkel mis...Dit euvel geldt voor alle acteurs, maar nog het meest voor 'maman'. Door haar geringe tekstaandeel zou vooral zij als observator kunnen functioneren, maar dat gebeurt dus absoluut niet

Nr. 41, April 1993 • Hugo De Greef • Kunst verdraagt geen compromis
Dit kan een boeiend en constructief debat worden, tenminste als de kunstencentra zichzelf niet bezondigen aan het ondergraven van het discussieniveau...Nog eens: dit belet niet dat er binnen dit geheel, afhankelijk van het moment, afspraken kunnen gemaakt worden rond zich manifesterende specialisaties, als deze maar niet per definitie een...Als dit principe niet verwerkt wordt in de ruimte die het beleid dient te geven aan de kunst, kan er vooralsnog geen alert beleid gegarandeerd worden

Nr. 41, April 1993 • Bart Van den Eynde • Dollen met ons cultuurgoed
Het is ook raar om te lezen dat een voorstelling zo bol van geweld af gedaan wordt als "cabaret" of "voor de grap".... Ik van mijn kant heb zelden zo sterk de gruwel van een verkrachting gesuggereerd...gezien en dit zonder gemakkelijke sensatie; heb zelden het constante geweld tegen vrouwen zo gevoeld (in een voorstelling zonder actrices). Straaljager Tenslotte is het merkwaardig dat een...En daarmee bewijst Dora van der Groen dat haar constante wil tot provocatie, die mij zo irriteerde omdat ik ze beschouwde als het inslaan van open deuren, wèl terecht is. Immers, er zijn nog steeds

Nr. 41, April 1993 • Benoît Vreux • Verandering en continuïteit
Deze revolutie werd gekenmerkt door een verlangen naar de terugkeer naar de oorsprong van het theater, of die nu historisch is - het theater als ritueel - dan wel structureel - het theater als tekst...Anne West zou naderhand verklaren: 'Zodra ik begon te spelen, voelde ik dat ik niet moest vechten zoals met een normaal publiek...Dit principe leidt tot een aanzienlijke verlenging van de repetitietijd, tot een vraagstelling over wat in een tekst als ideologie naar voren komt, tot een kwalitatief spel waarin de waarheden en de

Nr. 41, April 1993 • Johan De Feyter • Geen getto's voor het jeugdtheater
Ze zijn organisch ontstaan uit de praktijk, als een verderzetting of verbetering van bestaande jeugdtheaterwerkingen in de grote steden - op het moment dat die de grens van hun werking als...Op de details ga ik hier niet verder in, alleen: laten we het kind niet met het badwater weggooien...Het wegvallen van dit spreidingscircuit zou een ramp zijn voor het jeugdige publiek, dat minder mobiel is dan het volwassene

Nr. 41, April 1993 • Patrick Jordens • Tussen literatuur en theater
Als het leert dat in de kamer een kast is, dan leert men het niet eraan te twijfelen of dat wat het later ziet nog altijd een kast is of alleen maar een soort coulisse...Want ik zie ook taalgebruik en tekeningen bij kleine kinderen die nauw verwant zijn aan de manier waarop ik met taal wil omgaan...dat juist: als de naam verandert,dus als Openland verandert in Geslotenland, dat de vorm ook verandert, in de vorm van een o. Is dat juist

Nr. 41, April 1993 • Tom Blokdijk • Hoezo repertoire?
Het woord repertoire-toneel brengt mij, net als Janine Brogt in haar beschouwing in Etcetera 39, terug naar de tijd dat ik - in 1969 - aan het toneel begon...Want toen ik een paar jaar daarvoor regelmatig naar toneel begon te kijken, miste ik geen voorstelling van Toneelgroep Studio van Kees van Iersel, die vrijwel alleen nieuw repertoire speelde, omdat...De directeur van de Vereniging van Schouwburgdirecteuren heb ik keer op keer horen verzuchten dat hij niet begrijpt waarom de gezelschappen niet hetzelfde doen als de orkesten, die ook gewoon iedere

Nr. 41, April 1993 • Johan Thielemans • Klein en klein
Heb ik het juist gelezen en mag ik het zo samenvatten: Brussel heeft geen internationaal festival nodig en Frie Leysen en Guido Minne kunnen best hun tijd aan zinniger dingen besteden...dat de premier ten spoedigste betere raadgevers nodig heeft, maar dit terzijde...Zo bestaat het gevaar dat Frie Leysen als een vrouwelijke Don Quichot door het cultureel leven dwaalt

Nr. 41, April 1993 • Johan Thielemans • L.A.'s best bewaarde geheim
Als ik in Gent bij de aftiteling van Tim Robbins politieke film Bob Roberts zie dat er leden van de Actors Gang hebben meegewerkt, zet me dat op het spoor van een theatergroep uit Los Angeles...Als de acteurs beginnen te vertellen over hun bestaan, luister ik met verbazing...Als ik zijn naam in de gesprekken laat vallen, zie ik wat zure gezichten

Nr. 41, April 1993 • An-Marie Lambrechts • Een hoofd vol sneeuw
Maar voor zover ik een figuur altijd anders benader, ze stukpluk, ze doe exploderen en die delen in verschillende volgordes weer samenstel, kan ik met heel weinig materiaal als uitgangspunt een...grote zoektocht naar een finale). Ook in andere voorstellingen als Impressing the Czar duikt dit systeem van beeldopbod voortdurend op...zie, wens ik doof te zijn / Als ik jou hoor, wens ik blind te zijn

Nr. 41, April 1993 • Johan Reyniers • De dans van het harnas
Ik vraag me af of hij zich zelf bewust is van het feit dat hij zo weinig als choreograaf wordt gezien, en hoe hij zichzelf in dat verband eigenlijk ziet...Het ergste is als je als kunstenaar aan zoiets meewerkt, want ik denk dat een kunstenaar toch nog altijd roet in het eten moet gooien, moet zorgen voor die subversieve kracht om dat aan te tasten...Ik heb zeer veel ideeën," zegt Fabre, "ik moet enorm veel weggooien

Nr. 41, April 1993 • Paul Goossens • Eric Antonis
Als ik daar eens een jaar geen ruzie had of geen polemiek had gevoed, wist ik dat ik slecht met mijn stiel bezig was...Ik ben inhart en nieren een democraat, maar als ik over kunsten praat, ben ik toch wel... Etcetera: ...een verlicht despoot Antonis: ...iets in die zin misschien...Als ik met de burgemeester praat zegt die me soms: 'Gij gedraagt u als een dictator

Nr. 42, Juni 1993 • Geert Opsomer, Erwin Jans • Prospero's offer
ek Herwon mijn troon, / Schonk verraad gend voor loon; / Kluistre thans uw tooverwoord / Mij niet langer aan dit oord, / Maar de klank van hand op hand / Voer' mij uit dit woeste land...het offer waarin alles slachtoffer is'. Het is dit (nog te voltrekken) offer dat als model kan staan voor de interculturele ontmoeting...Bataille gebruikt voor deze ontmoeting de term 'communicatie', die hij omschrijft als dat 'vernietigende proces van openbreken van het in zichzelf geslotene, waarbij dit een deel van zichzelf verliest

Nr. 42, Juni 1993 • Tuur Devens • De grote infernale oerkont
Omdat een schrijver als goed wordt bestempeld, moet je als leerling in extatische verrukking geraken, en die opvattingen niet alleen delen, maar ook verdedigen...fragment van de vadermoord uit De Gebroeders Karamazov wordt als een slap-stick gebracht en een paar keer herhaald, als een filmsequens die steeds opnieuw moet worden opgenomen en waarbij Van Dyck met gipsen...Als de spelers het niet meer weten, doen ze gek, en als de muziek de gewenste rust toch niet biedt, doen ze nog gekker

Nr. 42, Juni 1993 • Marianne Van Kerkhoven, Erwin Jans • Toneelspelersgezelschap STAN
Willy Thomas zei vorige week nog: ik kan mij niet voorstellen dat ik dit vijf jaar geleden zou gedaan hebben...Als ik een tekst lees van rond 1850, dan lees ik hem tegen de achtergrond van de slavernij...Als het de verantwoordelijkheid van een acteur is om te doen 'alsof als hij geen goeie dag heeft, dan zeg ik inderdaad nee

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Het Hooglied als verzachter
Boesmans was jarenlang nauw bij de Munt betrokken geweest, als componist en als toeschouwer...Als hij dit stuk op het toneel wil brengen, zou hij niet goed weten wat te doen met het moment waarop de partners de liefde bedrijven...Ja, ik beken het: ik vond dit best een aardige opera, zeer vakkundig (maar niet echt geïnspireerd) geregisseerd, met vaak een schitterend decor van Eric Wonder, maar ik ben op mijn honger blijven

Nr. 42, Juni 1993 • Ludo Abicht • 'Zeg me, waar is mijn vaderland?'
Schamele Vlamingen In feite, en dat zou natuurlijk leuk zijn, kan ik hier nu mijn voordracht als beëindigd beschouwen, omdat ik, nu meer dan drieëntwintig jaar in het buitenland, nog steeds...Daar ik hun houding echter als een ziektebeeld interpreteer, is er geen reden tot onnodige polemiek...Als we dat als verouderd beschouwen, zien we over het hoofd dat dit autisme veel meer is dan een regressieve beweging van nostalgie naar het ingebeelde, verheerlijkte

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Dora Van der Groen
Als je te vroeg sprak, reageerde je tegenspeler met: 'Mag ik even uitspreken'. Toen ik echter naar de film ging, zag ik acteurs op een totaal andere manier spelen...Het is een methode, een manier van werken die ik zelf graag gevolgd had toen ik de toneelklas aan het Conservatorium onder mijn hoede nam, want ik ken ook mensen door wie je beter wordt als je ze...Ik ben toen naar Mortier gegaan met de vraag of ik nog in Brussel zou mogen spelen als ik een vast contract in Antwerpen aanvaardde

Nr. 42, Juni 1993 • Katrien Jacobs • Over de val van een keizer-travestiet
Ik breng nu The Emperor Jones omdat de mensen komen en zeggen dat het goed is. Ik was me voorheen niet bewust van dit taboe, want ik had zoveel bewondering voor die performer en voor de tekst die hij...geschreven had, dat ik mij niet anders kon voorstellen dan dat men dit als een ongelofelijk prachtig stuk Amerikaanse folklore zou beschouwen...Als een soort geloofsovertuiging wist ik na de lectuur dat ik niet meer terugkon, dat ik het moest doen