Archief Etcetera

876 document(en) met "ZE AF" • Resultaten 561 tot 580 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 49, April 1995 • Marleen Baeten • Een spiegelpaleis van verhalen
Ze weet de sultan te boeien en zorgt ervoor dat het einde van een verhaal niet samenvalt met het ochtendgloren...Elke ochtend krijgt ze een dag respijt... Sjahrazaad symboliseert de overwinning van de fantasie op de dood, een thema dat ook in de diverse verhalen steeds weer opduikt...Maar het slechtste en meest paradoxale geschenk ervan was dat het de mensen deed geloven dat ze uitsluitend, hoofdzakelijk, exclusief, blank of zwart, westers of oosters waren', schrijft Edward W.Said

Nr. 49, April 1995 • Peter De Jonge • Privé-domein
Vooraan op scène postvattend zet hij een lange reeks verhalen in, af en toe onderbroken door een slok witte wijn...En hoewel Abramovic op het einde van The biography triomfantelijk uitroept 'the Singel, Antwerp, February 25th', als om zichzelf te bewijzen dat ze het alsnog gehaald heeft, mislukt ze in haar opzet...Hij houdt zijn eigen opvattingen tegen het licht en onderzoekt waar ze vandaan komen: het oorlogskind dat schrok van een carnavalsmasker, de tiener die rebelleerde tegen het afgelikte theater gespeeld

Nr. 49, April 1995 • Hildegard De Vuyst • Trekken aan de tijd
Af en toe boem pats der-op, af en tóe boem pats dernaast...Dan improviseren we een tijdlang met de personages; we confronteren ze met verschillende situaties waarbinnen ze ageren...Ze snijdt de doeken rond de polsen open; er groeit haar aan de wonden

Nr. 49, April 1995 • Stef Ampe, Geert Opsomer • Over kannibalisme en verscheidenheid
En hij vertelt hoe ze eerst hun gevangenen goed behandelen en verwennen, om ze dan in één beweging af te maken, te braden en op te eten...De relatie tussen kunst en maatschappij nemen ze slechts in die mate waar in zoverre de kunstenaars die ze belangrijk vinden en de genres waarin ze gespecialiseerd zijn hen daarover berichten...Ze niet reduceren, maar ze tonen in al hun complexiteit

Nr. 49, April 1995 • Dieter Lesage • Niet alleen theater
Ze zijn erbij komen zitten en dan hebben ze gesuggereerd om hun raps er te laten doorkomen' (STUC-programma, maart 1995, p. 14). Het is bijzonder significant en pijnlijk tegelijk dat De Nacht...Ze hebben de voorstelling dus niet zomaar opgeluisterd, zoals men een trouwmis opluisteren kan, ze waren dus volstrekt onvervangbaar door een tape...Scenografisch werden ze dus geïsoleerd van het eigenlijke theatrale gebeuren, werden ze tentoongesteld

Nr. 50, Juni 1995 • Gunther Sergooris • Onopgeloste spanning
Hij vraagt zich af of deze muziek een andere produktie nodig had, of de produktie andere muziek.. Marc Clémeur, de directeur van de Vlaamse Opera, houdt er aan elk seizoen een werk uit de...Nadat deze hem de straf kwijtgescholden heeft, omhelst hij de vorst en kunnen ze vrolijk ten strijde trekken: 'Ins Feld...De muziek van Henze doet dat in mindere mate, maar haar eenzijdigheid bestaat erin dat ze onvoldoende rekening houdt met Homburgs overspannen fantasmen, die van hem zeker geen romantische held maken

Nr. 50, Juni 1995 • Bart Meuleman • H. Claus - groothandel sinds 1952
Van haar weet je niet of ze hem begrijpt dan wel echt kierewiet is. Gedraagt ze zich koelbloedig tegenover Edwards zelfmoordplannen of kinderlijk...Die taal wordt vaak gekunsteld genoemd, en strikt genomen zal ze dat ook wel zijn, in de zin van 'samengesteld', maar in een lectuur of op scene klinkt ze vooral goed, heel natuurlijk, transparant, en...Met Het haar van de hond ('82) tracht Claus nog eens aan te knopen bij de glorie van Vrijdag, maar de gas is er af, de rek is uit de broek; de taal chargeert, het stuk ontspoort

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Reyniers • Tournée générale!
Ze vormen geen afgewerkt, gemodelleerd en uiteindelijk in zichzelf gekeerd oeuvre; ze zijn een levende herinnering aan een moment, sporen van theater, resten die vragen dat men niet sacraliserend met...De stukken staan immers dicht bij de eigen leefwereld; dat niet-professionele acteurs ze brengen geeft ze geen minder- maar integendeel vaak een meerwaarde...Je voelt vaak dat theatermakers wel iets anders willen doen, dat ze vinden van zichzelf dat dat ook moet, maar tegelijk gaan ze in het beste geval nét niet ver genoeg

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
Zonder dat ze overgegaan zijn tot een historische reconstructie hebben ze enkele elementen van de opvoeringstraditie in hun vertoning op de voorgrond gehaald...De tekst eist van haar een bijzonder breed scala aan gevoelens: nu eens is ze verstrikt in tragische emoties, dan weer is ze de welsprekende verdediger van theoretische punten...Maar ze maakte een fout: ze gaf hem goud mee

Nr. 50, Juni 1995 • Paul Demets • Het gedanste Voorland
Maar ze worden ook opgewaardeerd door sommige choreografen, die het genre in een dansante context gaan herschrijven, vol associaties en met slechts af en toe referenties naar een verhaallijn...En als ze er niet uitgevallen was, dan leefde ze er nog...Alleen al door de beeldcultuur waarmee kinderen en jongeren elke dag geconfronteerd worden, hebben ze daar ongetwijfeld geen moeite mee, zolang ze niet voor een onoverkomelijke taalbarrière komen te

Nr. 50, Juni 1995 • Etienne Decroux • De mime onder een glazen koepel
Alhoewel de klassieke beeldhouwkunst dikwijls een atleet in actie als model neemt, zoals bijvoorbeeld een discuswerper, een worstelaar uit de Oudheid, het genie van de Bastille ... , dan heeft ze toch...De acteur zal zich dus moeten verplaatsen zonder van zijn tekst af te leiden: maar niet gelijk hoe...Wat we wel weten is dat dit precies teveel gedaan wordt, en wel omdat de armen te makkelijk bewegen of, nog erger, omdat ze zichzelf makkelijk objectiveren: men ziet ze... De romp daarentegen

Nr. 50, Juni 1995 • Lukas Vandenabeele • Etienne Decroux
Hoewel ze soms verzeild zijn geraakt in de vergeetputten van het geheugen, zijn het ijkpunten in de geschiedenis van de podiumkunsten...Manifest kunnen ze zich nu opnieuw manifesteren, opdat we onze relaties ermee zouden kunnen bezien, herzien...Hij kwam op dingen die niemand ooit bewust aangeraakt had, hij bakende af, definieerde, legde nieuwe relaties en gaf ze een naam zodat ze konden worden gehanteerd

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
Dat doet echter niets af van de scherpte en de verbale kracht waarmee de altijd geprononceerde oordelen uitgesproken worden...die mate dat hoofdredacteur en vriend Van Bladel hem al na enkele maanden wat tracht af te remmen: hij schrapt een bijdrage over de KNS-opvoering van Het regent in mijn huis en pleit in een lange...Ze is geen jeunesse-dorée-meid die in passie zichzelf is voorbijgehold, ze is niet eens een wijfje met een vracht opgejutte sex-appeal

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Ze leest haast geen kritieken...Ze vraagt zich af waarom de mening van een enkeling zo nodig in de krant moet verschijnen...Dat verschijnsel schrikt critici af

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
Elke krant wil af van het zogenaamd elitaire karakter van kunst, en dat moet opgelost worden door het onderdrukken van het vakjargon...Daardoor lijden ze aan 'ego-building': 'Ze willen niet afgaan voor hun collega's.' Yves Desmet stelt het op deze manier: 'Zowel in stijl als in toonzetting moeten recensenten uit dat...Ze betreurt het dat het tegenwoordig een toevalstreffer is wanneer je in Het Laatste Nieuws nog een recensie vindt, en dat veel recensies 'uit de losse pols' geschreven worden

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Redactioneel
de zomer van '82 brachten ze een kern van mensen samen die aan de weg zouden timmeren...De houding die eruit gewonnen werd, is toch fundamenteel: enthousiasme voor het medium; nieuwsgierigheid als principe; openheid om mee te gaan met het spoor van de artiest, al wijkt dit nog zo af van

Nr. 51, Augustus 1995 • Paul Slangen, Veerle Van Bun • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Met Een Tartuffe doen ze wat ze al altijd gedaan hebben, maar nu ook voor een breed publiek, zonder dat het plat en commercieel is. Ik heb me die avond van de voorstelling heel goed geamuseerd, en...De mensen komen ook voor een avondje uit, ze komen ook om te genieten...Ze had een abonnement genomen, de reeks helemaal gevolgd, en zei dat ze het echt niet goed had gevonden

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Op de Signaaldag maakte ik een educatieve discussie mee over "wat jongeren bezighoudt", over de fantasie die ze hebben...Ik vind eigenlijk dat ze heel weinig fantasie hebben, maar voor mij hebben ze wel iets ongewapends...Ik wil dat ze leren hoe ritme werkt, hoe er met tekst gewerkt kan worden, wat poses zijn, wat snelheid is en emotie

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Ze illustreert daarbij de draagwijdte van het fenomeen 'fabuleren'. In de produkties waarin Guy Cassiers als acteur aantreedt, kiest hij trouwens nog nadrukkelijker voor spel- en vertelplezier...De acteurs wachten achteraan op de scène af, kijken toe, en gooien zich om beurten in de arena...Al de mensen in Angels in America worden geconfronteerd met een verleden, met een cultuur, met een samenleving, waar ze in het begin denken een eenheid mee te vormen, die voor hen reëel is, maar waar

Nr. 51, Augustus 1995 • Willy Westermann-Klep, Griet Van Laer, Martien Langman • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Helaas bleven de helicopters helemaal niet boven het Westergasterrein hangen, maar kwamen ze pal boven de binnenplaats van het Polanentheater aangevlogen...Gedisciplineerd zongen ze dwars door het luchtgeweld heen, al hoorden ze zichzelf niet meer...Meezingend en meedeinend sloot het een lange, hete dag af