Archief Etcetera

885 document(en) met "Weer" • Resultaten 581 tot 600 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
gezelschap dat de afspiegeling is van een gemeenschap en dat als gezelschap ook een gemeenschap creert - proberen, verzoeken, weer een plaats te zijn om dat ritueel van hereniging en bezinning te herontdekken...Ikzelf mis dan weer een reflectie over enscenering en ritueel

Nr. 51, Augustus 1995 • Hildegard De Vuyst • Tussen duivelskunstenaar en zwarte activist
Bovendien had deze Faust al ontdekt dat excessen van seks en alcohol hem uiteindelijk toch weer genadeloos op zichzelf terugwierpen...Het onvermogen te kiezen stelt het handelen altijd weer uit

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
heel erg vinden om daar dan weer ziek van te worden, machteloos zelfs, teneinde over een alibi te beschikken om niks te hoeven doen...Opdat het toneel weer, net als de muziek soms, diepe wonden reinigt...Opdat het toneel weer onthult

Nr. 51, Augustus 1995 • Adinda De Wit, Luc Dhooghe, Roos Werckx • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
De acteurs komen uit de put en dat is een mooie metafoor voor Lulu: zij komt uit de goot en keert er weer naar terug

Nr. 51, Augustus 1995 • Lineke Kortekaas, Tom Van Dijck • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik kon weer ademen

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Ik lees gewoon weer een boek in de week en ga weer naar de film...Ik word netjes het boek uitgeloodst, krijg ruimte om weer zelf te denken...Daarmee stuur je de acteurs het bos in.' 'En elke keer komt weer die fase: wat ben ik in godsnaam aan het doen?. Zit ik nou een toneelstukje te maken

Nr. 52, Januari 1995 • Jürgen Pieters • Voor een kritiek van onbegrip en ironie
De roep om een andere kritiek, het keert in alle gesprekken weer', staat er dan ook als besluit in één van de interviewbijdragen aan het dossier...Wat dan weer niet betekent dat er überhaupt geen verschillen bestaan tussen theater als kunstvorm en kritiek als kunstvorm...Dat de voorstelling steeds weer ondoorgrondbaar anders blijft, iets om voortdurend naar te blijven uitkijken

Nr. 52, Januari 1995 • Bart Stouten • Op de wankele brug van woord naar...
je nog echt onder de indruk raakt van weer maar eens een portret door een verwante geest (zoals het dan heet), in dit geval de Roemeense filosoof Emil Cioran, wil ik betwijfelen

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
Châtel voorstellingen die steeds weer op het punt stonden te exploderen...Wat vooral belangrijk is, is het feit dat deze jonge choreografen weer de noodzaak voelen om echt iets te zeggen, om statements te maken over de wereld waarin zij leven

Nr. 52, Januari 1995 • Eva van Schaik • De opmars van de danser
Elk punt in het lichaam kan daartoe geïsoleerd worden, als het punt waarin en waaruit energie als een onvoorspelbare stroomscheut verdwijnt en elders weer naar buiten schiet

Nr. 52, Januari 1995 • Hugo Durieux • De gestoorde relatie tussen klank en beeld
De drank- en snoepventsters sluiten hun karretje even af, en dan speelt zich op de vloer weer een scène af van wat de verfilming zou kunnen zijn van een Hollywood-scenario dat Laurel en Hardy koppelt...Stockhausen heeft hier echter niets te veel gezegd; WELTRAUM - gewoon een achtsporenband vol elektronische klanken - toont weer eens wat de grote kracht van zijn muziek is: het scheppen van uiterst...hijzelf als het ware weer van nul begonnen

Nr. 52, Januari 1995 • Johan Thielemans • Het begrijpen als de dood van plezier...
Die rennen her en der, druk in de weer...Heen en weer gaat het licht, en de handeling springt mee door de ruimte

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
voor drie personages, doet hij de regie (samen met Arne Lie-vens) en speelt hij de rol van Eddy zelf ('dat scheelde weer een loon van een acteur'). Met zijn hese en tegelijkertijd zacht-schelle stem

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
Jan Fabre en Jan Lauwers zijn dan weer zodanig vanzelfsprekende aanwezigen in het Kaaitheater, dat ze misschien beter in een franstalige schouwburg gestaan hadden...Na een tijdje zie ik dan wel verbanden of kijk ik weer met andere ogen naar een voorstelling of naar een aspect van het leven...Groot nadeel van dergelijke formule is dan weer het ontbreken van continuïteit: je kan geen kunstenaar volgen in de ontwikkeling van zijn oeuvre

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
Alsof een pletwals een paar keer over me heen en weer gereden is. Om zeker te zijn dat elke weerspannige gedachte, elke kritische opwerping met het beton gelijkgemaakt is. Een voorstelling die geen...Zelfs de oude bekenden zijn weer terug van weggeweest: dé politicus, dé industrieel

Nr. 53, December 1995 • Dominiek Van Besien • Dans in het kwadraat
De opwinding en het plezier voor het publiek lijkt te komen van interacties waar verantwoordelijkheid heen en weer gaat tussen de partners, waar de actie van richting verandert, soms vertikaal, soms

Nr. 53, December 1995 • Sophie Van Weert • Anatomie
Een uitgangspunt waar Gaudreau nu eens zeer dicht rondcirkelt, dan weer van 'wegdanst'. In de eerste solo bijvoorbeeld blijft ze heel dicht bij haar 'uitvalsbasis'. De poses van Sylvain

Nr. 53, December 1995 • Peter De Jonge • Een zacht memento van alle verdrukten
Even later toont hij ons hoe wij de anomalie verdragen: hij heeft zijn kleren weer aangetrokken en sjouwt rond met een gipsen afgietsel van zijn rug

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
Het werk van een vrouw, vanaf het moment dat ze opstaat tot ze weer naar bed gaat, is net zo zwaar als een dag oorlog', schrijft Marguerite Duras in Het materiele leven...Hij toont gewone mensen die vertellen hoe de oorlog hun leven veranderde en hopen dat alles weer anders kan worden, hij toont sluipschutters die op wacht zitten en hun mogelijke slachtoffers, vrouwen

Nr. 53, December 1995 • Robert Steijn • Bezinning bij de status quo
Zonder enige voorkennis kan deze aaneenschakeling van steeds weer hetzelfde trucje niet anders gezien worden dan als een saai gebeuren...Zij spelen op het publiek, kijken het aan en kijken dan weer plotseling weg, terwijl mensen als Steve Paxton en Katie Duck zich meer op de pure dans richten