Archief Etcetera

1100 document(en) met "ZE D" • Resultaten 601 tot 620 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 38, Mei 1992 • Gunther Sergooris • Rudolf Werthen
Ze zitten meestal in de 'bak'; hun taak, het begeleiden van een zanger, is erg delicaat, toch treden ze weinig op de voorgrond...Beide hebben ze hun eigenheid, ze staan in een dialectische relatie tot elkaar...Het getuigt van weinig vooruitziendheid als men zeven voorstellingen van een produktie geeft en die dan wegbrgt met het argument dat ze nergens anders kan gespeeld worden, omdat de decors te groot

Nr. 38, Mei 1992 • Johan Thielemans • Sexbommen en televisieschermen met ruis
Ze zingen allen de woorden van Medea, maar nergens wordt duidelijk welk structurerend principe hier aan de basis ligt...Deze vermenging van stijlen is zijn beste moment en toont dat Dusapin een handig componist is. Visueel zijn er veel meer echo's: de beeldschermen, de dansers, ze komen in beide opvoeringen terug...Wat blijkt echter: Delcuvellerie mediteert in het programmaboek over de voordelen van het bestaan van de 'waarheid' zoals ze in de middeleeuwen functioneerde, en het is duidelijk dat hij het erg vindt

Nr. 38, Mei 1992 • Lieve Demin • Het complete antwoord van De Beweeging
Soms kijkt ze even op om te zien wat ze heeft aangericht...Ze draaien en tollen van de ene hoek naar de andere en zwengelen de uit het ritme draaiende tollen weer aan...te Groningen en kon ze met steun van De Beweeging Studie n°3 realiseren

Nr. 38, Mei 1992 • Benoît Vreux • Kolen en diamant
Aan de achterkant van het Palais des Beaux Arts bevinden zich de oude constructie-ateliers en decoropslagplaatsen, zo ingericht dat ze er blijven uitzien als voorlopige ontwerpen...Flamands biënnale kon inderdaad niet zonder een stuk van de tandem Cunningham-Cage, zonder dewelke de hedendaagse dans niet zou zijn wat ze is, met name qua gebruik van de scenische ruimte...Ze behoren tot een praktijk die min of meer privé is en beperkt tot een kleine groep professionelen, soms zijn ze voor hun auteur een geheime en intieme activiteit

Nr. 39, December 1992 • Jean Pierre Rondas • De criticus als dilletant
Zijzelf spelen, de criticus schrijft op dat ze spelen, en het publiek komt kijken wat ze spelen...En die zijn volgens Paul Binnerts, de voorzitter van de jury, drieërlei: een voorstelling moet 'mooi' zijn, ze moet 'goed' zijn, en ze moet 'belangwekkend' zijn...Zoals gezegd moeten we in deze brochure wel eenduidig lovende, positieve kritiek aantreffen (de situatie gebiedt het), toch blijft het me verbazen dat deze kritiek voortdurend datgene wat ze

Nr. 39, December 1992 • Johan De Boose • Het eerste cijfer
Hoe meer ze in staat is tot diversifiëring, des te belangrijker wordt ze, des te ruimer wordt haar perspectief...Kunst uit oppressieve culturen bewijst dat zo'n vrijheid bestaat, ofschoon ze altijd tragisch is. De oud-Griekse cultuur, die een oppressieve cultuur was (elke cultuur die slavernij gewettigd acht...De literatuur, waarmee ze omgaan alsof ze ze voortdurend ontdekken, fungeert bijna als bijbel-- het boek waarin alles geschreven staat, dat door iedereen gekend is en waarna niets meer kan worden

Nr. 39, December 1992 • Bruno Koninckx • Waar je bent, kan je niet meer...
Gespannen en opgewonden als kleine kinderen kiezen ze op een enorme kaart een plek uit waar ze naartoe willen, uitgedrukt in graden...De volgende ochtend maken ze ruzie omdat ze niet meer weten waar ze zijn...Aanvankelijk staan ze wat onwennig tegenover elkaar, maar de eerste avond is er al een soort retraitesfeer waarbij ze elkaar beter leren kennen

Nr. 39, December 1992 • (advertentie)
Zo krijgt op een dag kunst de aandacht die ze verdient

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Ik heb je mond gekust, Jochanaän
Catherine Malfitano (die prachtig beweegt, ze heeft dan ook een opleiding als danseres achter de rug) danst in de donkere kooi van het toneel rond (vakkundige choreografie van Lucinda Childs) en

Nr. 39, December 1992 • ERwin Jans • "Ben ik dan uit de tijd gevallen?"
Misschien omdat ze zo weinig relevant is voor de tijd waarin we leven...De personages weten niet meer van welk verhaal ze nu precies deel uitmaken...Ze kunnen hun eigen verhaal niet vertellen, ze maken steeds deel uit van het verhaal dat een ander over hen vertelt: "Als jij je niet wilt herinneren, dan wordt je wel herinnerd

Nr. 39, December 1992 • Tom Blokdijk • Het gekluisterd bewustzijn
Ze hebben ze niet losgelaten, ze hebben ze opgegeven...Het gevecht is voorbij, de kinderen leven in een andere wereld, de ouders zijn ermee opgehouden zich af te vragen wat ze uitspoken, ze laten ze hun gang gaan...Maar ze weet niet of ze dat durft, of ze op hem durft te vertrouwen voor dat deel dat ze niet ziet, dat hij het ontbrekende deel van haar bewustzijn zal aanvullen

Nr. 39, December 1992 • Hugo Durieux • De tragedie van het luisteren
Wanneer een solist of het koor aan de beurt waren voor hun nummer, gingen ze daar ook voor staan: vooraan op het podium, gezicht naar het publiek, de borst vooruit en de benen stevig uit elkaar en...Gelukkig worden er nog volop mooie opera's opgevoerd en bovendien zijn ze spannender geworden om naar te kijken

Nr. 39, December 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra
Een aantal centra zijn dat ook en zullen zich terecht verdedigen omdat die funktie juist is in de context waarin ze werken...Ik kon de opmerking van Dirk Van Haute (Etcetera 38) goed begrijpen wanneer hij zegt dat de kunstencentra enerzijds beweren dat ze mogelijkheden geven aan het vernieuwende theater en anderzijds...En als die relatie goed is, is er geen enkele reden om ze af te bouwen

Nr. 39, December 1992 • Pieter T'Jonck • Anne Teresa De Keersmaeker
Dat ze zo mooi zijn is op zich al bijna een reden om ze te gebruiken...De realiteit van de dansers, als ze vallen, als ze springen,... tekent zich heel scherp af: het zijn lichamen die niet kunnen liegen of alleen maar geraffineerd overkomen...Als mensen heel droevig of heel blij zijn, dansen ze, of maken ze muziek

Nr. 39, December 1992 • Dirk Vanhaute • Het Mattheüseffect in het kindertheater
Een valkuil waar producenten in een grote bocht omheen-lopen, omdat ze niets te maken heeft met dat wat kunst is. Van Dale zegt dat kunst 'het vermogen van een kunstenaar is om dat wat...Een theatermaker kan best wel op voorhand weten wie er in zijn zaal komt zitten als hij liefst niet heeft dat ze regelmatig afgebroken wordt

Nr. 39, December 1992 • Patrick Jordens • Herwig Deweerdt
Kinderen pikken daar meestal uit waar ze op dat moment mee bezig zijn...De handelingen die ze uitvoert kwamen telkens als concentrische cirkels terug naar die piano...Niet om daar definitief nostalgisch over te doen, maar wel vanuit de stiekeme hoop dat ze iets zouden aanboren in zichzelf, nl

Nr. 39, December 1992 • Eddie Vaes • Twintig jaar schotten doorbreken
Strauss' personages zitten vast in een spinsel van de taal waardoor ze niet meer bij machte zijn om op emotionele wijze met elkaar te communiceren...Als ze bij Onafhankelijk Toneel opera maken is de muziek het belangrijkste, als ze een tekst spelen is de tekst het uitgangspunt...Ze kennen geen vooroordeel tegenover welk genre of discipline dan ook

Nr. 39, December 1992 • Benoît Vreux • Contract tussen kunstenaars en overheid
Hield de politieke macht voordien het evenwicht tussen de gemeenschappen in de gaten, dan ging ze nu de economische implicaties regelen van de cultuur in het algemeen en van het theater in het...De adviezen van deze commissie zijn niet bindend, maar de minister legt ze zelden naast zich neer

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
Ze besluiten om het boek voor het theater te bewerken en ze gaan aan het repeteren...Dat de acteurs de ganse tijd op de scène zijn, heeft als resultaat dat ze niet meer geïsoleerd bezig zijn met hun specifieke rol, maar dat ze actief zijn in het geheel...Die Duitse acteurs kwamen van het grote toneel, en ze brachten die stijl mee toen ze voor het eerst voor de camera stonden

Nr. 39, December 1992 • Gunther Sergooris • Freudiaanse huwelijksanalyse
Vanaf haar eerste woorden In questa Keggia... toont ze zich emotioneel en kwetsbaar...Op het einde van het tweede bedrijf, nadat Calaf de drie raadsels heeft opgelost en recht krijgt op Turandot, en op het moment dat zij zich verslagen weet, trekt ze onder het zingen van de woorden Non...Deze produktie van Turandot was interessant, zonder dat ze volkomen geslaagd kan worden genoemd