Archief Etcetera

865 document(en) met "Alles Wat" • Resultaten 621 tot 640 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 54, Februari 1996 • Johan Thielemans • Het woord dat mij ontbreekt
De zangeres Isolde Elchlepp liep er wat verloren in rond, tonend dat ronddolen op een scène nog wat anders is dan rondzwerven in een donker bos...Alles moet uitgebeeld worden op de tonen van een indrukwekkende, fascinerende muziek...Daar wordt het volk van Israël geconfronteerd met de boodschap van Mozes, wat leidt tot een verwarde discussie

Nr. 54, Februari 1996 • Jan Goossens • Is kunst genoeg?
Niets van dat alles echter in Londen: een staande ovatie voor dirigent Esa-Pekka Salonen, hier en daar wat voorzichtig gejoel voor Sellars...Deze gegevens over het leven van de componist leidden voor Sellars meteen tot de vraag die volgens hem het uitgangspunt van een enscenering van Mathis der Maler moet vormen: 'Wat betekent het dat je...Sellars' Mathis eindigt niet verbitterd, maar bescheiden: hij deed wat hij kon, niet meer, niet minder

Nr. 55, April 1996 • Bruno Koninckx, Kurt Melens • De tering naar de nering gezet
Voor Stef Driezen was de afschaffing van de subsidies voor De Fakkel uiteindelijk eigenlijk een goede zaak: op deze manier kon daadwerkelijk uitgevoerd worden wat bij een aantal mensen bij De Fakkel...Alibi: In het begin denk je, wat een smak geld, wat moet ik ermee doen...Alles bij elkaar heeft de noodzaak om te spelen in eigen huis een helende werking gehad

Nr. 55, April 1996 • Lieve Demin • In het spoor van Laban
Er zijn de lessen die operadanseressen, zoals Sonia Korty en Lien Engelen, na hun uren geven (met wat Dalcroze-techniek, invloeden van Isadora Duncan en oosters exotisme), maar ze hebben een 'slechte...München ontmoet Lea Daan uiteindelijk de meester, wat haar overtuigt om in Berlijn bij Laban zelf in de leer te gaan...Aan de acteurs zou Lea Daan zeggen: 'En nu moet je alles vergeten, en theater spelen', maar kon ze dit ook zeggen aan haar dansers 15 jaar eerder

Nr. 55, April 1996 • Adri De Brabandere • Toonladders van de beweging
Wat deden wij toen wij deze aarde van haar zon losketenden...Het tonale systeem biedt door een getemperde stemming, waarbij elke toon als grondtoon kan functioneren (wat nieuw is in de zeventiende eeuw), de mogelijkheid om een tableau van het muzikale materiaal...Dit alles resulteert erin dat de diepte, die er ontegensprekelijk is, niet meer van binnenuit (vanuit de beweging zelf) wordt gestructureerd

Nr. 55, April 1996 • Jan Goossens • Het theater in de woorden
Deze dealer meent immers alles te bezitten wat de klant maar enigszins zou kunnen verlangen...Alweer toont Chéreau wat Koltès precies bedoelde, toen die zei: 'J'ai l'impression d'écrire des langages concrets, pas réalistes, mais concrets...Maar dat is toch wat makkelijk en puristisch: een fascinerende dimensie van de tekst — die van de hond en de kat die elkaar grommend besnuffelen - verdwijnt zo volledig

Nr. 55, April 1996 • Geert Opsomer • Herhaling, waanzin, discipline
Wat een eenvoud, wat een chaos, een perfectie in één - wat voor een ongelooflijk mooi, ontembaar beeld...Voor de historicus bestaat het gemurmel van de tijdgenoten niet langer, hij kan enkel waarnemen wat verwoord is ('it's perceived only when verbalized', R. Barthes). Het discours legt de filters...Wat wordt er vergeten ? Welke vrienden en instellingen zijn vertegenwoordigd in het Fabre-discours ? Hoe wordt de geschiedenis van zijn werk geënsceneerd

Nr. 55, April 1996 • Marc Holthof • De jicht van de zonnekoning
Een dubbelzinnige instelling, waar men alles van dood en stofferigheid wat er aan de benaming 'museum' kleeft - het museum als de eeuwige rustplaats voor kunstwerken die uit hun tijd- en...welafgelijnde identiteit hebben). Wat er steeds weer gebeurt is wat ook Raeves doet: het lichaam abstraheren van zijn vitale onderdelen, gezicht en geslacht...Filarete schreef in 1460: 'En zo geloof ik dat Pippo di Ser Brunnelleschi de Florentijn de manier vond om dit vlak (in lineair perspectief) te maken wat werkelijk een subtiel en mooi ding is, iets wat

Nr. 55, April 1996 • Parkbeleid of landschapsbeleid?
Men mest wat hier, snoeit wat daar...Wat gemakkelijker over het hoofd zou kunnen gezien worden, is de vruchtbare bodem...Een dynamisch landschap tot ontwikkeling laten komen gaat samen met een lange termijn-aanpak, wat spijtig genoeg een gemakkelijk voorwendsel is om beslissingen op de lange baan te schuiven

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Melens • Los Cojones del Toro & Cie orkestreert...
Wat wij doen is inventariseren en een palet van mogelijkheden presenteren aan een publiek...Wat voor ons in de eerste plaats een drijfveer was om aan de produktie te werken is een diep respect voor het werk en de figuur van Boris Vian, en verder zijn wij mannen die zich graag amuseren, en...Dat heeft wat mij betreft alles te maken met de moeilijke vertaalbaarheid van de teksten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Dirk Vanhaute • Signaal '96 uit de bocht
En het moet gezegd, journalist Peter Jacobs heeft goed geluisterd naar wat er op de Signaaldag allemaal gezegd is. Sprekers (vooral Johan Thielemans) hadden het moeilijk met het kindertheater, het...Door kritiek en zelfkritiek kwam deze groep tot een boeiende opsomming van probleemgebieden en mogelijkheden om er wat aan te doen...Dit gaf aanleiding tot spitse en soms nieuwe invalshoeken (wat enkel toe te juichen is), maar de frustratie is dat deze verder niet gedekt werden door echt gemotiveerde, onderbouwde ideeën, studies en

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Waarom moet gij nu alles altijd moeilijker maken dan het is.' Naar verluidt is er niets menselijkers dan wanhoop en de wil die te verbergen...Wat je voelt is de grijpgrage armen van de 'web geworden clan' die die familie op het toneel geworden is. De sfeer waarin de knellende familiebanden een valse privacy garanderen...Wat zou er gebeuren als een mens een soort van black box zou achterlaten, een opslagplaats van raadpleegbare gegevens, net voor zijn wereld ineenstort

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Klaas Tindemans • Wreedheid zonder grond
Misschien vindt Jan Lauwers dit alles niet interessant in Macbeth, en wil hij in het gedrag van Macbeth en Lady Macbeth iets heel anders blootleggen...De indruk ontstaat zelfs dat heel de machtsontplooiing van Macbeth, alle doden die er vallen, op o zo fraaie wijze - wie sterft smeert wat bloed aan zijn gezicht, wast het af, gaat even aan de zijlijn...Ik geef het toe, het is een wat geforceerde interpretatie, maar ze is uitgelokt door dat éne krachtige moment in de Macbeth van Needcompany: de dissectie van de waanzin, in een beeld dat nooit in één

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
Maar hier vertrekt hij niet alleen van nul, hij vertrekt ook van een ontstellende volheid, een zichzelf toelaten van alles wat hij zijn acteurs vaak streng heeft ontzegd: de suggestie van het opgaan...Maar tegelijk is het de supreme uitbeelding van alles wat hij van acteurs telkens als eindresultaat lijkt te verwachten: openheid als nulgraad, de nulgraad van het op scène staan en van daaruit alles...Het is een radicale, en tegelijk vederlichte voorstelling van een moeilijk probleem: dat alles wat we zo graag willen laten verschijnen - in zijn hele gedaante (maatschappelijk, artistiek, ideologisch

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Robin Steins • Een duik onder het oppervlak
Door deze presentatie wordt de ongeloofwaardigheid van de actie niet rechtgezet maar wordt er wel een kader voor gecreëerd waarbinnen alles acceptabel wordt...Carsen volgt logisch de lijn die hij uittekende: wat begon als een onschuldig spel waarbij men zich inbeeldde cowboy te zijn, dreigt nu een gevaarlijk realistische wending te nemen...Wat in grote mate ook de kracht van deze produktie bepaalt, is de frisse, spontane acteerstijl van de jonge cast die perfect op elkaar weet in te spelen en zich met een enorm enthousiasme overlevert

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
Gregie de Maeyer begon zijn carrière als illustrator van jeugdauteur Henri van Daele: 'Alles wat ik tot nu toe gedaan heb, staat in het teken van dingen niet gezegd kunnen krijgen...Als Hans van den Boom (artistiek leider van Stella den Haag), die Blote handen tot een voorstelling wil omsmeden, bijvoorbeeld zegt dat het boek hem intrigeert, zou ik willen weten wat er in zijn...als uitgangspunt gebruikte voor het theaterstuk met twee hoofdpersonages die afwisselend stukken lezen en dialogeren over de brieven, leidden tot de briefroman Met mij gaat alles goed, die in het najaar

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Straks valt de nacht en alles wat niet kan of wil slapen slentert voort, 't Is al nieuwsgierigheid in het donker...Gesprek tussen een satyr en een hamadryade Hamadryade: Ik vraag me af wat de stervelingen van al dit water zeggen...Hoe zullen ze er morgen aan toe zijn, wanneer ze weten wat er gebeurt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
Op dit punt stelt Verschaffel een metafoor voor het 'echte' voor, die de kwestie niet noodzakelijkerwijze beslecht - wat hoe dan ook een onmogelijke taak zou zijn - maar wel helpt te zien wat de...Het inleidend essay, ook met zijn eigen kopcijfer, is zelfs wat plagerig...Zo is de waarheid van het lichaam niet wat het toont maar wat het doet: stille beweegredenen onmerkbaar mengen en zo verbergen in de helderheid van het denken'. En ook in deze passage is de echo van

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Wat telde was wat gezegd werd...Een en ander leidde ertoe dat men gaandeweg steeds minder wist wat het echte eigenlijk was, dat alles bedrog begon te lijken, de eigen gevoelens en gedachten inbegrepen...Bij dit alles kan men zich bedenken dat het overdonderen nog steeds een geliefde tic is van theatermakers

Nr. 56-57, Augustus 1996 • (advertentie)
Over wat...En wat daarrond staat botst en knettert al even hard : een bende jonge gasten, maten van mekaar...En vooral alles persoonlijk op te nemen