Archief Etcetera

1100 document(en) met "Ze" • Resultaten 621 tot 640 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 39, December 1992 • Gunther Sergooris • Berouw na de zonde
Zo werd de collectieve zelfmoord van de Trojaanse vrouwen op het einde van het tweede bedrijf niet getoond, Mussbach laat ze tussen zuilenrijen onbeweeglijk op hun overwinnaars wachten...Tijdens het even later volgende exotische ballet Pas des Almées, Danse des esclaves, Pas d'esclaves nubiennes lijkt het erop dat de koorleden elkaar nu eens zoeken, dan elkaar weer verliezen tot ze...Dan komen ze achteruit opnieuw het toneel op, als het ware mechanisch bewegend

Nr. 39, December 1992 • Gommer van Rousselt • Hoezo repertoire?
het theatermedium in globo benadert, is haar eigen-zinnige methodiek om de taal die ze hanteert, manipuleert, te blijven ontwikkelen, is de constante theatrale confrontatie die ze aangaat met haar eigen...doelstellingen én het publiek, is het geloof en de twijfel, het engagement en de zelfkritiek die ze als groep heeft in wat ze doet en hoe ze het doet, is de keuze die ze maakt tussen werken in en met een (vast...Meer en meer theatermakers sluiten de rangen en hebben nood aan een 'familiaal dak' boven het hoofd, een plek waar ze zich in de eerste plaats 'veilig' voelen, waar ze zich aangemoedigd weten om de

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Een verstikkende mantel van Cultuur
Ze vergist zich, want het is Jupiter, die de gestalte van de echtgenoot heeft aangenomen, met wie ze de nacht doorbrengt...Ze dwingt hem tot een duel, waarin Kandaules door zijn beste maar jongere vriend gedood wordt...Beide voorstellingen komen uit Duitsland, en, gehaast als we zijn om alles vlug tot tendens te dopen, tonen ze misschien de mentaliteit die het theater in de jaren negentig zal bepalen

Nr. 39, December 1992 • Geert Opsomer • Van schilder tot schrijver van de ruimte
De ruimte op het toneel is voor Moulaert geen afbeelding van een reële situatie, ze is conventioneel en kunstmatig en brengt de acteurs en toeschouwers samen rond de handeling en het spel van de...Ze zijn niet langer verbonden met de sociale milieu-locatie van het naturalistische drama of met de symbool-ruimte van het romantisch-symbolische drama...Net als bij Piscator en Meyerhold ziet men bij het Volkstooneel de sociale underdogs opklimmen naar de hoogste regionen van de scenische ruimte, waar ze gestalte geven aan hun 'revolutie

Nr. 40, Februari 1993 • Luk Van den Dries • Moord op onschuldige kinderen
Eindelijk begint ook de overheid dit in te zien en honoreert ze de Vlaamse produkties ook in het spreidingspercentage...Ze blijft Fred achternazitten van wie ze een kind heeft...Ook Gered stijgt boven de couleur locale van het sociale milieu uit in een ruimte-ontwerp dat wel elementen van die sociale bepaaldheid van de personages gebruikt, maar ze zo schikt dat ze niet langer

Nr. 40, Februari 1993 • Bruno Koninckx • Een kunstwerk zonder vorm is geen kunstwerk
Hoewel deze produktie niet gepresenteerd werd als een reactie op 24 november, was ze dat inhoudelijk wel...message is the medium De Internationale Nieuwe Scène zette na de verkiezingen speciaal Ze kwamen van 't Zuiden op poten...De man (Dimitri Dupont) en de vrouw (Lütfiye Polat) hebben elk hun tafeltje maar het bed moeten ze wel delen

Nr. 40, Februari 1993 • (advertentie)
Ze gebruiken materiaal van vele en zeer diverse geestesgenoten

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Leve het verschil!
Ze hebben er de mond van vol, de theatermakers: politiek is het dringendste onderwerp van de dag...Ze zeggen het graag, maar denken daarbij: wat moeten we zeggen, en vooral: hoe moeten we dat zeggen...Maar hij blijft niet bij deze problematiek staan, want hij wil ze zien als een uiting van een gevaarlijke mentaliteit, waarbij de verschillen uit angst leiden tot reflexen van uitsluiting

Nr. 40, Februari 1993 • Bart Van den Eynde • De bloeddorst van de ideale vorst
Vorig seizoen maakte Cornelissen met de studenten theaterwetenschap in Leuven een eerste Hendrik Y. Rond een grote zandbak zaten de machthebbers en via microfoons (onder)handelden ze, speelden ze het...Konings schatkist is leeg, een zegevierende oorlog tegen Frankrijk moet ze opnieuw vullen...Inderdaad, Isabella wordt erin verkracht, maar dat is ze blijkbaar snel vergeten want wat zien we daarna en zonder overgang: trotse prinses smelt weg voor bruut die zich nogal onhandig gedraagt op het

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Barokopera en oude pruiken
hebben, maar dat ze ook als acteurs een mooie prestatie leveren, of dat Sylvie Brunet, in de hoofdrol, beneden peil bleef (zodat ze voor de plaatopname door iemand anders vervangen werd), of dat dirigent...Maar verder brengt ze lieflijk hedendaags ballet, oogstrelend, vakkundig en onpersoonlijk, met schouderbewegingen waarbij je ziet dat ze het werk van Anne Teresa De Keersmaeker kent en met...kiezen ze niet voor deze teksten omdat ze ook denken dat wat het bepruikte Franse hof verstrooide, tot het stof van de geschiedenis is gaan behoren

Nr. 40, Februari 1993 • Béa Migom • Kristel de Weerdt
Ook geprospecteerde voorstellingen houden risico's in. Niet alles verloopt netjes zoals voorzien en hoe hoger de verwachtingen, hoe moeilijker ze in te lossen zijn...Ze knappen af op de anderstaligheid of op de moeilijkheidsgraad van de eigen taal, zoals b.v...Dat is ook zo, maar ze stellen zich weinig kwetsbaar op

Nr. 40, Februari 1993 • Bart Philipsen • Als een open scheermes door de wereld
Gelach natuurlijk, net zoals bij het verbaasde stilzwijgen en schouderophalen van regisseur Johan Simons, als moderator Van Gansbeke hem vraagt naar het sociale aspect van Woyzeck; of ze Büchners stuk...folterende onrust om ze op te vullen...Hij spreekt ze onverstoord tegen, pareert met listige dwaasheid hun kritiek, treitert ze (de Tambour-Majoor) of maakt ze belachelijk (de Kapitein gaat met scheerschuim aan beide slapen buiten

Nr. 40, Februari 1993 • Erwin Jans • redactioneel: Het mogelijke
Op het rondetafelgesprek over racisme en overdraagzaamheid in deSingel verontschuldigde de Afrikaanse schilderes Evelyn Nicodemus zich ervoor dat ze na vier jaar Antwerpen nog geen Nederlands sprak...Omdat ze nog steeds niet wist of ze hier wel kon blijven, of er niet weer een moment zou komen om te vertrekken, een gedwongen vertrek uit angst

Nr. 40, Februari 1993 • Paul Goossens • Het belang van het belangeloze
Ze is een teken van tegenspraak, iets dat de consensus en het Grote Gelijk doorbreekt, want de kunst stoort...Ze stoort de manager die de wereld en het mysterie tot een cijfer wil herleiden; ze stoort de aandeelhouder want het enige dividend van het esthetische is de afwezigheid van elk dividend; ze stoort de...politicus die de kunst niet kan gebruiken om de kloof met de burger te dichten; ze stoort de aan actualiteit en vluchtigheid verslaafde media, want kunst gokt op duurzaamheid, le dur désir de durer

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Reyniers • Tien Cunninghams cadeau voor één Meg Stuart...
Niet omdat het noodlot toesloeg, maar omdat ze hevige diarree hadden, mazelen of een banale longontsteking...Ze zeggen veel, maar niet alles, en uiteindelijk zeggen ze niets meer...Misschien is ze bewust overtrokken en als provocatie bedoeld, maar dat kan in deze materie hoegenaamd geen kwaad

Nr. 40, Februari 1993 • Marianne Van Kerkhoven • 'Hoe klein zijn deze bloemen'
Die complexiteit bestaat; het heeft geen zin ze te ontkennen en toch is het dat wat precies dagelijks gebeurt: politici sloven zich uit om 'de zaken eenvoudig voor te stellen'; het Vlaams Blok...allemaal economische en territoriale eisen, maar bovenal willen ze iets wat van een geestelijke orde is. De Ieren, de Basken, de Corsicanen, de Koerden, de Albanezen in Kosovo, de Azeri, de Portoricanen, de...Letten... ze hebben cultureel noch historisch veel gemeen, maar ze willen zich allemaal ontdoen van een ver, oneigen centrum dat ze door langdurige, bittere ondervinding hebben leren kennen als zielloos

Nr. 40, Februari 1993 • Evelyn Nicodemus • Een opening in een gesloten wereld
Ze groeien overal...Ze dateren van het vroege christendom en gaan nog verder terug tot de negerpoppen in de kinderwieg in de blanke wereld, om Gauguins bekende uitspraak te parafraseren over het teruggaan aan gene zijde...Blindheid Ja, ik kan mezelf de vraag stellen: waarom vegen de mensen van het Westerse kunstestablishment niet het vuil voor de eigen deuren, voordat ze over racisme spreken alsof dat iets

Nr. 40, Februari 1993 • (advertentie)
dacht die ze verdient

Nr. 40, Februari 1993 • Erwin Jans • 'Elk mens kan slechts één keer zijn...
Ze danst in zwart ondergoed een minimale choreografie, te bevreemdend om erotisch te zijn...acteurs, hun lichamen en het stem timbre waarmee ze die woorden uitspreken...De pauzes vallen niet daar waar ze zouden moeten vallen, maar vaak middenin een gedachte

Nr. 40, Februari 1993 • Stef Ampe • Arm Brussel
Daarmee bedoelden ze toen altijd deSingel...Die gevestigde generatie weet zich, ook al is ze kwantitatief marginaal, ingebed in een ruimer theaterbestel: ze maakt gebruik van een (lamentabele) infrastructuur, ze beschikt over (te weinig...subsidie, ze mobiliseert een (te beperkt) publiek, ze krijgt (ondermaatse) reflectie, ... Het is erger gesteld met alles wat zich daaronder beweegt: daar is niets, niets en nog eens niets