Archief Etcetera

1107 document(en) met "‘Het Kan" • Resultaten 641 tot 660 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 39, December 1992 • Jean Pierre Rondas • De criticus als dilletant
Samenvattend: het vor-menproblematiserende theater kan niet op zichzelf functioneren of betekenis krijgen, dat kan het slechts als het begeleid wordt door er omheen cirkelende teksten uit de eigen...Maar als hij zijn plaats kwijt is, als er geen ideëel punt meer is van waaruit hij zijn slinger kan laten slingeren, geen archimedisch punt van waaruit hij zowel het publiek als het gezelschap kan...het theater mogelijk is. Misschien kan er een wetenschappelijke methode ontwikkeld worden, waarin specialisme plaats maakt voor multidisciplinariteit, waarin het vertrouwen in intuïtie het verlangen

Nr. 39, December 1992 • Johan De Boose • Het eerste cijfer
Hermetisch theater Men kan het slachtoffer worden van zijn eigen noties...het theater geen enkele herhaling duldt en zoals in het dagelijks leven slechts op het moment zelf kan bestaan en ontstaan...Zelf beweert hij dat er net zo goed iets als niets kan gebeuren tijdens de voorstelling ("Het is een schaakspel", zegt hij); het kan dus ook mislukken, en soms mislukt het effectief

Nr. 39, December 1992 • Bruno Koninckx • Waar je bent, kan je niet meer...
Maar ook dan kan het mis gaan, zoals blijkt uit de jongste, derde, produktie van Cie...Zij lijken het ongerijmde te verkiezen boven het logische, het grillige en chaotische boven het gestroomlijnde en geordende...Van de toeschouwer vraagt die evolutie in setting ook een verandering van houding: waar je in het begin van de voorstelling nog wel min of meer 'een verhaaltje' kan volgen, moet of kan je na verloop

Nr. 39, December 1992 • (advertentie)
Zo kan het doek blijven opgaan - Zo verschijnt op een dag het allerbeste op de planken...Zo fascineert op een dag kuituur het grote publiek

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Ik heb je mond gekust, Jochanaän
Na de première aldaar, gemengde reacties . De Belgische muziekpers vond het prachtig, maar Andrew Porter in The Observer vond het maar gewoontjes...Het orkest was natuurlijk dat van het Brusselse huis, en de nieuwe chef-dirigent Antonio Pappano zou met de aartsmoelijke partituur van Richard Strauss zijn intrede doen als operadirigent...Dat komt in de eerste plaats door het decor van Erich Wonder : die heeft voor het paleis van Herodes een donkere vierkante ruimte gekozen, waarin een wat wonderlijke schuin oplopende balk staat

Nr. 39, December 1992 • ERwin Jans • "Ben ik dan uit de tijd gevallen?"
Net zoals Wachten op Godot kan de situatie van Ben en Gust geïnterpreteerd worden als een existentiële metafoor: de mens opgesloten in zijn hoek van het universum (zoals Ben en Gust in de kleine kamer...De slachtoffers mogen hun eigen taal niet spreken (Mountain Language) of kunnen in de gegeven omstandigen nauwelijks iets zeggen (One for the road). Ook Stanley in The Birthday Party kan op het einde...het ene geval raakt de toeschouwer verstrikt in het te weinig, in het andere geval in het te veel aan taal

Nr. 39, December 1992 • (advertentie)
Verder kan ik informeren naar de laatste wisselkoersen of vreemde bankbiljetten, cheques en overschrijvingsformulieren bestellen...Ook als ik zondags een galerie bezoek, kan ik bij de Kredietbank terecht op een regionaal nummer...Probeer het dan eens en toets een van de volgende nummers: 03/226 25 26 -02/502 01 00 - 091/24 13 18-01 1/23 33 33 - 056/25 99 00

Nr. 39, December 1992 • Tom Blokdijk • Het gekluisterd bewustzijn
Daardoor dreigt het geslacht Schreber uit te sterven, zodat hij de droom van de vader omtrent het nieuwe Duitse mensengeslacht niet voort kan zetten...Het zijn montagestukken, vanaf het allereerste begin, vanaf Schreber, ook als er geen sprake is van historisch materiaal dat door elkaar heen wordt gesneden Trouwens, ook bij de andere stukken kan je...De toeschouwer kan zich bij hen alleen betrokken gaan voelen als hij meteen oppikt waar ieder fragmentje over gaat en wat het betekent voor de mensen waar het in het stuk om gaat

Nr. 39, December 1992 • Hugo Durieux • De tragedie van het luisteren
Wanneer een solist of het koor aan de beurt waren voor hun nummer, gingen ze daar ook voor staan: vooraan op het podium, gezicht naar het publiek, de borst vooruit en de benen stevig uit elkaar en...tataa ! daar loeide weer een liefdes- of sterfscène de zaal in. Anderen die toevallig nog op het podium stonden, wachtten daar geduldig tot het nummer en het applaus afgelopen waren, en rommelden vervolgens...Totaalspektakel Als de late werken van Verdi en Wagner het einde van de negentiende eeuw en van de 'oude' opera aangeven, dan is Die glückliche Hand van Arnold Schönberg het begin van het

Nr. 39, December 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra
zijn tekst zet Johan Thielemans het probleem op zijn kop: je kan het probleem niet eens stellen als mensen niet eens de kans krijgen...Je kan de werking van de kunstencentra de voorbije tien jaar inderdaad positief omschrijven als het werk van 'sluiswachters'. Ze zijn een 'sluis' geweest en zijn dat nog steeds, voor een aantal jonge...Daarna kan hun work-in-progress getoond worden, niet onmiddellijk aan het publiek, maar aan collega's. Het komt erop aan het groeiproces van jonge mensen juist te begeleiden met een goede timing voor

Nr. 39, December 1992 • Pieter T'Jonck • Anne Teresa De Keersmaeker
Maar net het formuleren van een vraag of een gemoedstoestand heeft een louterend effect: je merkt vaak dat de instelling van het personage over het verloop van de aria geëvolueerd is. En dat kan een...Hij neemt het als basis, het is het kleine maar tegelijkertijd overstijgt het dat in een aspiratie naar het niet-tijdelijke, naar het abstracte, het alles-overstijgende...Het kan dus zijn dat je je op een bepaald ogenblik kan identificeren met wat je ziet, terwijl je op een ander ogenblik op jezelf teruggeworpen wordt

Nr. 39, December 1992 • Dirk Vanhaute • Het Mattheüseffect in het kindertheater
Er staat nog veel meer in de studie, maar al bij het lezen van zijn 'Mattheüs-effect-theorie' (pagina 8) bekroop mij het gevoel dat het niet helemaal klopte...Een voorbeeld: Kwanten veralgemeent zijn cijfers zeer snel en beweert hierdoor dat hij een beeld kan geven van heel het veld van de Culturele Centra...En het is het alibi voor een twijfelende programmator om uiteindelijk toch nog maar eens het verkrachte sprookje in huis te halen

Nr. 39, December 1992 • Patrick Jordens • Herwig Deweerdt
Binnen het kinder- en jeugdtheater heeft hij zich een eigenzinnige plaats verworven met een zeer persoonlijke vorm van verteltheater dat zowel jongeren als volwassenen kan bekoren...Maar ik kan wel in je kritiek inkomen: als ik niet met de nodige rust het geheel ensceneer terwijl ik vertel, ontstaat er een drukte die niet echt prikkelend werkt...Vertellen heeft veel met liefde voor taal te maken, en met klankrijkdom: we kiezen voor een minder duidelijk of ouder woord als het qua klankwaarde beter past in het geheel van het verhaal

Nr. 39, December 1992 • Eddie Vaes • Twintig jaar schotten doorbreken
Het was het kader Orpheus' Dochter, Onafhankelijk Toneel/ Jannes Linders voor de satire op het aanstormend sociaal-realisme in Rusland in Majakowski's Het Badhuis...Toch is commentaar geven op de hedendaagse kunst vandaag niet meer de belangrijkste opgave van het gezelschap, zo blijkt uit twee stukken die het gezelschap het afgelopen seizoen uitbracht: Tsjechovs...Alles kan en mag, het banale is verheven tot het bijzondere en het bijzondere verdwijnt in kleine oases

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
Het moeilijke is dat we met die stijl en methode moeten kunnen verdergaan, want als het bij een enkele, uitzonderlijke keer blijft, kan je niet alles vinden wat er met de methode mogelijk...Je kan zien dat als acteurs het naar zich toetrekken, het niet klopt...Ik kan het b.v

Nr. 39, December 1992 • Gunther Sergooris • Freudiaanse huwelijksanalyse
Het wordt echter ook duidelijk dat hij bij het bijna ingetogen voorgedragen Nessum dorma zijn beste pijlen verschoten heeft, het slotduo is er te veel aan...Turandot lijkt eerder een vrouw die zich op alle manieren aan het juk van het huwelijk poogt te onttrekken, ondanks de druk van haar vader en van het volk, die haar op die manier willen aanpassen aan...Op het einde van het tweede bedrijf, nadat Calaf de drie raadsels heeft opgelost en recht krijgt op Turandot, en op het moment dat zij zich verslagen weet, trekt ze onder het zingen van de woorden Non

Nr. 39, December 1992 • Janine Brogt • Hoezo repertoire?
Als dat weinig gebeurt, komt dat doordat geen repertoiregezelschap in Nederland --met uitzondering van Erik Vos' De Appel -- over een eigen theater beschikt, waarin het gezichtsbepalend kan zijn en...En het idee om, bij voorbeeld, een beeldend kunstenaar uit te nodigen om een half jaar mee te komen werken en zo te zien hoe het werk elkaar wederzijds kan beïnvloeden, is onuitvoerbaar...Zelfcensuur is het grootste gevaar, maar ook het herhalen van een succesformule, of het door blijven spelen van voorstellingen die wel een publiekssucces zijn maar die artistiek niet deugen, en het

Nr. 39, December 1992 • Lucas Vandervost • Hoezo repertoire?
Enkel het spel rechtvaardigt het hermetische karakter...Door het spel wordt het hermetische karakter van het stuk een stilistisch doel dat het complexe tijdsbeeld van onze maatschappij weergeeft...Beide schrijvers hebben het inhoudelijk, over de dingen waarover men niet spreken kan

Nr. 39, December 1992 • Gommer van Rousselt • Hoezo repertoire?
doelstellingen én het publiek, is het geloof en de twijfel, het engagement en de zelfkritiek die ze als groep heeft in wat ze doet en hoe ze het doet, is de keuze die ze maakt tussen werken in en met een (vast...Samen Enerzijds tekent dus het gebruik van het begrip 'repertoire' noch duidelijke, noch zingevende scheidslijnen op de topografische kaart van het theaterlandschap en is het als criterium te...de context van deze denkoefening betekent dat dat de regisseur of het gezelschap voor een langere periode in het huis werkt (in résidence dus) en daardoor een grotere artistieke uitstraling op het

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Een verstikkende mantel van Cultuur
Het thema kan moeilijk anders geduid worden dan als de triomf van de conventie, een pleidooi voor de status quo (waarvan de ontoereikendheid af en toe blijkt uit een zucht en een ach, die verwijst...Een vertoning met vele kwaliteiten, en ook het bewijs dat de ontmoeting met een belangrijk regisseur uit een andere theatertraditie een verrijking voor de eigen acteurs kan zijn...Je las het in de verantwoording in het programma: het ging om een Grieks thema, dat door de Fransman Molière was gebruikt, en de Duitser von Kleist had daar al vertalend zijn eigen versie van gemaakt