Archief Etcetera

1128 document(en) met "Wat " • Resultaten 681 tot 700 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 39, December 1992 • Geert Opsomer • Van schilder tot schrijver van de ruimte
geschilderd is, wat men nu gewoonlijk in werkelijkheid gebruikt...Gefascineerd door de duizelingwekkende evolutie in de plastische kunsten, probeerden heel wat jonge decorateurs aspecten van de expressionistische deformatie, de kubistische fragmentatie of de

Nr. 39, December 1992 • Inhoudstafel
studie van socioloog Koen Kwanten Een doorlichting door Dirk Vanhaute 36 Dans : interview met Anne Teresa De Keersmaeker Wat, hoe en waarom

Nr. 40, Februari 1993 • Luk Van den Dries • Moord op onschuldige kinderen
Wordt in O'Neills stuk deze kindermoord nog min of meer psychologisch gemotiveerd vanuit een passioneel relatiedrama, blijft een verklarend motief globaal afwezig in Bonds Gered, wat wellicht de...slaagt er niet in dit fysiek-demonstratieve spel zelfstandig creatief in te vullen; daartegenover barst Peter Van den Begin van kleur en energie wat in de voorstelling die lichte graad van koorts...Af en toe zie je een glimp van wat het had kunnen worden: een speelstijl die in de buurt komt van de verhevigde, geëxalteerde staat van Wooster Group acteurs

Nr. 40, Februari 1993 • Bruno Koninckx • Een kunstwerk zonder vorm is geen kunstwerk
Wat is 'goed' en wat is 'politiek'? Misschien geldt deze stelling op een soort meta-niveau: door met kunst bezig te zijn neem je sowieso een positie in de maatschappij in. Maar zeggen dat je door iets...Op andere momenten wordt in de microfoon nog eens expliciet gezegd wat in het spel al heel de tijd getoond wordt: hoe slecht migranten het hebben, hoe wreed en racistisch sommige mensen zijn...Wat in de ene taal gezegd wordt, wordt bijna altijd in de andere herhaald

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Leve het verschil!
Ze zeggen het graag, maar denken daarbij: wat moeten we zeggen, en vooral: hoe moeten we dat zeggen...en Boerman laat zijn president heel honingzoet zijn, ver van alle clichés over een schreeuwende Hitler of zo, wat niet belet dat het gevaar voor de tirannie even groot blijft). Boerman vreest dat de...rassengeschillen alleen maar zullen toenemen, en dat de staatslieden wel eens hun toevlucht zouden kunnen zoeken tot het stigmatiseren van de medemens die niet uit Europa afkomstig is, en wat is daar handiger voor dan

Nr. 40, Februari 1993 • Bart Van den Eynde • De bloeddorst van de ideale vorst
De prinses ervaart de verleidingskracht van de macht over de personages en de ex-verteller ervaart aan den lijve wat hij voordien koeltjes becommentariëerde...Zo worden al in het begin van de voorstelling de lijnen duidelijk uitgezet met een slow motion-beweging, waarin een jongen een meisje knijpt en aan de haren trekt, een voorproefje van wat komt...Inderdaad, Isabella wordt erin verkracht, maar dat is ze blijkbaar snel vergeten want wat zien we daarna en zonder overgang: trotse prinses smelt weg voor bruut die zich nogal onhandig gedraagt op het

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Barokopera en oude pruiken
Conventies Maar wat zo makkelijk lijkt voor de barokmuziek, lijkt bijna onoverkomelijk voor de opera's uit dezelfde tijd...Wat doe je dan met een opera-opvoering...kiezen ze niet voor deze teksten omdat ze ook denken dat wat het bepruikte Franse hof verstrooide, tot het stof van de geschiedenis is gaan behoren

Nr. 40, Februari 1993 • Béa Migom • Kristel de Weerdt
kregen ook minder en minder publiek over de vloer, wat hoofdzakelijk aan onszelf lag omdat we onvoldoende en slechte promotie voerden...Wat ik het allerbelangrijkste vind, zijn de contactpersonen...Ik voel snel aan wat kinderen boeit

Nr. 40, Februari 1993 • Bart Philipsen • Als een open scheermes door de wereld
Maar wat doen jullie dan met de stemmen die Woyzeck hoort...Het heeft hem niet belet in enkele jaren een poëtisch oeuvre bij elkaar te schrijven, dat tot het belangrijkste behoort wat de Duitse literatuur heeft voortgebracht...tot hij 'aan den lijve' moet verifiëren wat hij altijd al intuïtief geweten heeft, wat hem nachtmerries bezorgt en stemmen doet horen: dat de wereld van binnen hol is; en dat de (ontbrekende

Nr. 40, Februari 1993 • Marianne Van Kerkhoven • in memoriam / Brief aan Dries Wieme...
Zo van: jij belt af en toe met de vraag of we dit of dat stuk gelezen hebben en wat we ervan vinden; en of we iets van die ene voorstelling in Parijs hebben gehoord; en wij antwoorden daar dan op

Nr. 40, Februari 1993 • Erwin Jans • redactioneel: Het mogelijke
zich van ons verwijdert, kijk eens wat voor vergissing u begaat, want zonder het te beseffen verwijdert u zich nu al van uzelf, u bent een vreemde voor uzelf geworden, de kloof zit in uzelf, uw mislukking

Nr. 40, Februari 1993 • Inhoudstafel
34 Opera: Lull/s Armide bij de Vlos Wat moeten we met barokopera

Nr. 40, Februari 1993 • Paul Goossens • Het belang van het belangeloze
malaise het beleid haast een waterdicht alibi verschaffen om de kunst te onthouden wat haar toekomt...Bijna zei ik 'wat haar van rechtswege toekomt', maar dan zou ik de zaken te mooi voorstellen...Geen grondwetsartikel, geen wet of Europese richtlijn bepaalt immers wat de overheid aan cultuur moet besteden

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Reyniers • Tien Cunninghams cadeau voor één Meg Stuart...
Jones wil zich daarmee afzetten tegen wat hij high white art noemt: 'Het beste voorbeeld daarvan is Merce Cunningham: afstandelijk en koel, losgekoppeld van zijn sociale context...Maar misschien is juist de vorm waarin op microvlak geen communicatie voorhanden is toch wel zeer betekenisgevend voor wat zich afspeelt op een ruimer politiek niveau

Nr. 40, Februari 1993 • Marianne Van Kerkhoven • 'Hoe klein zijn deze bloemen'
John Berger, Stemverheffing). Wat angst aanjaagt, is blijkbaar de complexiteit van de werkelijkheid...Die complexiteit bestaat; het heeft geen zin ze te ontkennen en toch is het dat wat precies dagelijks gebeurt: politici sloven zich uit om 'de zaken eenvoudig voor te stellen'; het Vlaams Blok...het enige zinvolle is in deze eeuw' en dat 'wat men moet leren, wat het eigenlijke wezen van emancipatie uitmaakt, de eenzaamheid te verdragen (is).' Kunnen alleen staan om vandaaruit opnieuw naar de

Nr. 40, Februari 1993 • Evelyn Nicodemus • Een opening in een gesloten wereld
Afrikaanse artiesten verdrukt en systematisch uitgesloten worden van de kunstscčne van wat zichzelf het centrum noemt: Noord-Amerika en West-Europa...Iemand die al die oppressieve, valse mythen van centrum en periferie doorzien heeft - want dat is wat Catherine de Zegher en Paul Vandenbroek bewezen met de tentoonstelling Amerika - bruid van de zon...Misschien bestaat er een ware ziel van wat 'multiculturalisme' genoemd wordt... De belangrijkste vraag zal dan zijn: worden wij zwarten ernstig genomen en wordt er naar ons geluisterd

Nr. 40, Februari 1993 • Erwin Jans • 'Elk mens kan slechts één keer zijn...
De dood, datgene wat per definitie nooit afgebeeld kan worden, is de grens van het, van zijn theater...De dood houdt zich op in de buurt en geeft precies daardoor nog wat ruimte om te vertellen...De voorstelling eindigt niet met een woord, maar met een beeld: het spreken dat zich het zwijgen oplegt en de dood geeft wat de dood toekomt

Nr. 40, Februari 1993 • Stef Ampe • Arm Brussel
Ofwel is er iets aan de hand met de mobiliteit van het Nederlandstalig publiek - wat aan te nemen is. Ofwel hebben Leysen en Minne hun bedenkingen bij het artistiek peil van het internationale aanbod...Waarom niet kiezen voor wat zich schoor- voetend aandient...subsidie, ze mobiliseert een (te beperkt) publiek, ze krijgt (ondermaatse) reflectie, ... Het is erger gesteld met alles wat zich daaronder beweegt: daar is niets, niets en nog eens niets

Nr. 40, Februari 1993 • Gunther Sergooris • Wantrouw heersers die verheerlijkt worden
misschien wat te streng omgesprongen...Antwerpen zag het er allemaal wat opulenter, wat spectaculairder uit; in Brussel was de aanpak veel soberder met een groter esthetisch raffinement: een mooi, maar vrijblijvend toneelbeeld...Dat is alles wat het te doen heeft

Nr. 40, Februari 1993 • Klaas Tindemans • Een mijnenveld waarin je geen rechtlijnige wegen...
De Romeo van toen speelt tegenwoordig nog maar één rol per jaar, en voor de rest wat TV-films en commercials...Met wat voor argumenten onderzoek je het 'historisch' belang van een tekst die pas veel later een voorstelling zal opleveren...haar kale keuken roert zij dapper in een brij van water en patatten met wat zout