Archief Etcetera

1145 document(en) met "maar" • Resultaten 681 tot 700 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 38, Mei 1992 • Klaas Tindemans • Drie keer Goethes Tasso
Maar daaronder zat een diepe bitterheid, een individuele wonde van de mens Jan Decorte, die sindsdien enkel maar pijnlijker, meer irritante vormen heeft aangenomen...Het risico van dergelijke aanpak drukt echter ook op deze voorstelling: als je twee tegenpolen te dicht bij elkaar brengt, dan heeft er een krachtige ontploffing plaats, maar na de knal blijft er...Vandervost heeft geen politiek verhaal, je kan zijn 'erotische' Tasso hoogstens zien als een fabel over decadentie in de hoogste kringen, maar daar open je geen politiek perspectief mee

Nr. 38, Mei 1992 • (advertentie)
Wat opviel was de monumentale en uitgepuurde speelstijl; de ruwe, bevreemdende beelden; maar ook de manier waarop een niet-theatrale locatie werd getransformeerd tot een metafoor van wat theater kan

Nr. 38, Mei 1992 • (advertentie)
Maar helaas niet tot vermaak

Nr. 38, Mei 1992 • Geert Sels • Theater Teater
Ofwel moeten we de theatertaal op een andere manier gaan definiëren, op zo een manier dat ze wel reproduceerbaar is. Maar zonder echter het unieke van theater te verliezen...Als we maar geen steriel, veilig, uitgestippeld parcours moeten afleggen...Het klinkt paradoxaal, ik weet het, maar dat is het ook

Nr. 38, Mei 1992 • Johan Thielemans • Oberspielleiter Guy Joosten ensceneert brave "Meeuw"
Deze omkering is nodig voor één beeld: de acteurs op de scène kijken door een kleine, wankele manteau niet alleen naar het toneelstuk maar ook naar de zaal...Het is een spiegeleffect maar het heeft zijn werking slechts voor een smal deel van het publiek, zodat dit moment in de eerste plaats aanduidt dat de regie vanop de tiende rij gemaakt...Maar de echte strijd is nog niet gestreden, want de Duitse acteerstijl heeft Joosten nog niet helemaal naar zijn hand gezet

Nr. 38, Mei 1992 • Elvis Peeters • Een man kan zijn baard laten groeien,...
Maar als een zon die te lang in het zenit heeft gestaan en de hemel rond haar heeft verzengd...Ze zeggen elk hun woorden, maar alleen het publiek beseft wat ze betekenen...Maar er komt geen volgende keer

Nr. 38, Mei 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra: de noodzaak van keuzes
Vanaf het midden van de jaren tachtig erkende de overheid weliswaar een aantal receptieve produktiecentra die vernieuwend werk mogelijk maakten, maar het merendeel van de produkties die het elan van...De kunstencentra krijgen in het decreet daarentegen vrij duidelijk omschreven opdrachten van de overheid, opdrachten die zij in het verleden ongetwijfeld vervuld hebben maar waartoe niet alle centra...Die opdracht is OK voor het Stuc en zijn inplanting in de Leuvense context, maar gaat b.v

Nr. 38, Mei 1992 • (advertentie)
En BART EECKHOUT stelt een pak CD's voor met eigentijdse muziek, op zo'n manier dat de Schubertfan weet dat hij deze CD's niet meteen moet kopen, maar dat hij toch een idee krijgt van wat deze

Nr. 38, Mei 1992 • Désirée Ortega Cerpa • Een theater van twee werelden
theater in Europa zich meer en meer tot een luxevoorwerp omgevormd heeft, tot een verbruiksartikel dat ertoe bijdraagt vooral de openbare machten een zeker prestige te verlenen, maar dat zich steeds verder...Maar belangrijker is het ontstaan op dat ogenblik van het 'onafhankelijke theater'. Het had een duidelijk afgelijnd politiek karakter en werd uiteraard door de censuur op de hielen gezeten...Maar beide formules deden het al gauw niet meer: de eerste omdat ze te vaak gebruikt werd, en de tweede omdat het publiek zich niet kon identificeren met de onderwerpen

Nr. 38, Mei 1992 • Gunther Sergooris • Rudolf Werthen
Ik vind de aria van Don Magnifico 'Noi Don Magnifico...'niet alleen een erg leuke scène, maar wat de muziek betreft ook typsch Rossiniaans...Maar ook operahuizen zouden de nodige inventiviteit aan de dag moeten leggen om hun eigen inkomsten te vergroten...Maar dat internationale niveau mag geen doel op zichzelf zijn

Nr. 38, Mei 1992 • Johan Thielemans • Sexbommen en televisieschermen met ruis
Hij is huiverig als hij hoort dat de kunstenaar het verleden naar de schroothoop verwijst en alleen nog maar zweert bij nieuwe ideeën...Naar het midden toe worden de intervallen steeds maar groter en daarna wordt alles weer kleiner en rustiger...Het opzet dwingt respect af, maar van de dialoog tussen oud en nieuw is er voorlopig te weinig terecht gekomen

Nr. 38, Mei 1992 • Lieve Demin • Het complete antwoord van De Beweeging
Als beeldend kunstenaar levert Eric Raeves een visuele verpakking maar de beweging zelf komt vaak arm, soms ook naiëf over...Herkenbare beelden: een vrouw die maar niet kan beslissen welke kleren ze zal dragen...teksten, beïnvloedt hun wereld, maar komt er niet binnen

Nr. 38, Mei 1992 • Benoît Vreux • Kolen en diamant
Maar belangrijker is dat in de Franse gemeenschap echt een nieuw idee over dans geboren werd...De schilderkunst bevrijdde zich van de regels van de eenheid van ruimte en leidde ons de moderniteit in, maar het was wachten op Merce Cunningham die de scenische ruimte van de dans volledig zou...zijn, tijdelijk en bedrieglijk, maar het weet nu wel dat dat het niveau is dat moet gehaald worden - de nieuwe dansmeester zal het hen in herinnering brengen

Nr. 39, December 1992 • Jean Pierre Rondas • De criticus als dilletant
publiek trekt maar waarvan ik dan beweer dat de kritische begeleiding het ook constitueert...Dit zeg ik niet voor u, maar voor mezelf, om me er nog eens goed rekenschap van te geven dat het hele theaterfestival een zaak is van de critici...Wat is er in de tussentijd zo ten gronde veranderd dat ze toen uitgeteld waren, en vandaag 'goed, mooi en belangwekkend ' ? Ik wil geen karikatuur maken van het vormenproblematiserende theater, maar

Nr. 39, December 1992 • Johan De Boose • Het eerste cijfer
Een mokerslag zou niet alleen de kist, maar ook de bestaansreden van de kist vernietigen, zoals zuurstof eeuwenoude muurschilderingen uitwist...De acteur (en door hem de toeschouwer) moet zich losmaken van de omstandigheden van het leven, die in de realiteit banaal maar dwingend zijn, maar in het theater volkomen onbelangrijk worden...Klimenko's theater eist niet alleen van de speler, maar ook van de toeschouwer, geduld en een serene ontvankelijkheid

Nr. 39, December 1992 • Bruno Koninckx • Waar je bent, kan je niet meer...
Maar ook dan kan het mis gaan, zoals blijkt uit de jongste, derde, produktie van Cie...Zij kenden elkaar niet voor ze vertrokken, maar nu is er duidelijk sprake van een erotische spanning tussen hen...Dit gaat gepaard met de bij die gelegenheden gebruikelijke, misschien wat clichématige maar toch amusante emoties en processen: de reizigers zijn uitgelaten, opgewonden en nieuwsgierig

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Ik heb je mond gekust, Jochanaän
Maar dat is al jaren geleden...Na de première aldaar, gemengde reacties . De Belgische muziekpers vond het prachtig, maar Andrew Porter in The Observer vond het maar gewoontjes...Voor het perso -nage van Salomé is dat geen probleem, maar wel voor koning Herodes die maar wat rondhangt

Nr. 39, December 1992 • ERwin Jans • "Ben ik dan uit de tijd gevallen?"
maar eveneens de theatrale tekens 'aantastte'. Van een duidelijke intrige was geen sprake meer...zonder raam) gecontroleerd door een macht die hij niet kan overzien (net zomin als Ben en Gust iets afweten van hun opdrachtgever en van de organisatie waarvoor zij werken). Maar zoals iedere...Maar taal en verhalen worden steeds tegen mekaar gebruikt: ieder personage probeert via zijn verhaal een net te werpen over de andere

Nr. 39, December 1992 • Tom Blokdijk • Het gekluisterd bewustzijn
Als hij zijn bek maar houdt, als ik hem maar niet zie...Er mag dan gezegd worden dat het maar de vraag was wie wie vermoordde, Tony zijn moeder of zijn moeder hem, maar zoals Gerardjan Rijnders het stuk regisseerde was Tony ook de regisseur en de dirigent...verhindert, maar ook wat men van de ander verwacht: iets wat de ander niet kan geven: meer dan er is. Rijnders heeft zich in Liefhebber nog een keer bezig gehouden met het onderwerp kunst en liefde, maar

Nr. 39, December 1992 • Hugo Durieux • De tragedie van het luisteren
Maar er is meer...Opera is voor hem immers geen gezongen theater met muzikale begeleiding, maar theatraal geïnterpreteerde muziek...aan het verhaal van Antigone, maar aan het geluid en de beelden uit Edipo Re van Pasolini