Archief Etcetera

1006 document(en) met "Je" • Resultaten 881 tot 900 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 64, Juni 1998 • Redactioneel
Geruime tijd na de teloorgang van het ideaalbeeld van de armoelijdende kunstenaar bleek het roofbouw plegen (op je eigen lichaam, op je 'officiële' werkgever, op je gezinsleven) ten dienste van de...Terecht, maar niet haalbaar als je het allemaal naast je reguliere dagtaak moet bolwerken

Nr. 64, Juni 1998 • Alexander Baervoets • Smits, virtuositeit, hiphop, politiek en de hedendaagse...
Eigenlijk is dit niets meer dan een elementaire denkfout en behoeft het geen verder commentaar: je kan niet stellen dat ieder werk zijn eigen criteria behoeft en dan de opponent te lijf gaan met jouw criteria...Dans is een boom in de wind, vallen in je droom, draaien tot je dronken wordt

Nr. 64, Juni 1998 • Steven Heene • Ten Oorlog revisited
waarheidsgehalte te controleren, kan je toch wel stellen dat Etcetera hier enkele steekjes heeft laten vallen, waarbij ik alleen enkele feitelijke onwaarheden wil vermelden...Om het met de woorden van Luk Van den Dries uit dezelfde Etcetera te zeggen: 'Los van de ontstaansgeschiedenis die als een soort razend meta-stuk het creatieproces geschaduwd heeft, kan je alleen maar

Nr. 64, Juni 1998 • Ludo Verbeeck • Littekens schreeuwen om wonden
Die luisterde toch altijd mee, dus kon je maar beter rechtstreeks met ze praten, aldus zijn verweer...Als het theater haar beet verliest, bezetten de tandartsen de zaal' Hoe voelde jij je als communist, toen...de burgerlijke wereld vind je immers alleen maar treurspelen

Nr. 64, Juni 1998 • (advertentie)
THEATER, DANS & MUZIEK OP TWEE UITZONDERLIJKE LOCATIES IN BRUSSEL: HET LUNATHEATER EN DE KAAITHEATERSTUDIO'S IN HET SEIZOEN 1998-99 HEB JE TIENTALLEN GOEDE REDENEN OM OP STAP TE GAAN...Met een abonnement kies je vrij uit het aanbod of opteer je voorvaste reeksen; je bespaart in elk geval 25% tot 50% op de prijs van losse tickets

Nr. 64, Juni 1998 • Peter de Jonge • Portrait de l'inconnu
Je verwacht dat hij elk moment zijn kraag, delicaat geklemd tussen duim en wijsvinger, zal laten zakken...De tweedeling 'Nu zie je me/nu zie je me niet', opgeroepen door de foto, suggereert een choreograaf in de weer met de dualiteit aanwezigheid/verborgenheid...Volgens de volkswijsheid mag je slaapwandelaars niet aanraken

Nr. 64, Juni 1998 • Hans Op de Beeck • Een wereld met een smaakje
Dit perceptueel alternerend beeld was verwarrend, zoals de gekende prent waarbij je op het ene moment een vaas, en het andere twee menselijke profielen ziet...Je zou kunnen stellen dat wanneer je getroffen wordt door een kunstwerk, de spelregels, de middelen, de beeldtechnieken secundair worden, dat je de 'dienende' middelen vergeet...Hier zag je veeleer het klassieke naakt, de adonis, de Venus

Nr. 64, Juni 1998 • Bart Eeckhout • Veelkantige bewegingen
Nietszeggend omdat je je moeilijk een theatervorm kunt voorstellen die niet fysiek is; programmatisch omdat De Beweeging anders of zelfs meer wil zijn dan een 'gewoon' dansfestival...Je laat je verleiden om mee te draaien met de woorden, in de ijdele hoop een uitweg uit de doolhof te vinden...Je hoorde de tapdans van een danseres die je pas later door peepshow-kijkgaten te zien kreeg bij een striptease

Nr. 64, Juni 1998 • Steven Heene • Een schokkende sint-vitusdans
Die indruk wordt nog sterker wanneer je ook het televisiewerk bekijkt dat Dood Paard de voorbije jaren voor de vpro heeft gemaakt...Tussen Ons Gezegd En Gezwegen hoor je tweelingbroers praten over de vliegtuigcrash die hen ouderloos maakte, opnieuw kinderen van een stel Nederlandse mediagiganten...Het flitst allemaal aan je netvlies voorbij, als om te zeggen: dames en heren, dit is allemaal één pot nat, toneel of geen toneel

Nr. 64, Juni 1998 • Clara Van den Broek, Dirk Pauwels • De vertelmachines van Pat Van Hemelrijck
Als je de dag van vandaag voor zo'n 5000 frank een professioneel cameraatje kan kopen, en je hebt daarbij een switchbox en een tv-scherm, wel, dan maak je zelf tv...Smijt jouw dictafoontje maar eens open, je kan daar honderdduizend andere dingen mee doen dan datgene waarvoor het bedoeld is. Je kan aan de slag gaan met alle gevonden voorwerpen, en al wat je in de...Er kan een tijd komen dat je voelt dat je uitgepraat bent, of dat er niemand meer naar je luistert

Nr. 64, Juni 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Kwantumtheater
meten zelf stoor je het systeem zo essentieel dat je voor een gedeelte de werkelijkheid zelf aanraakt en verandert, terwijl je alleen door te meten die werkelijkheid kan leren kennen...Etcetera: Dat iets 'tegelijkertijd deeltje en golf kan zijn', ervaar je toch dagelijks in de werkelijkheid; je kan op hetzelfde moment beweren dat de liefde bestaat en dat ze ook niet bestaat; je kan...Etcetera: In je boek De muze van het leven kleed je je wetenschappelijk discours in in het verhaal van een bergtocht

Nr. 64, Juni 1998 • Pascal Gielen, Kurt Vanhoutte • Theatermakers, biologen, Annemie Neyts en andere bricoleurs
wanneer je haar dan in levende lijve ziet, kan je niet anders dan vergelijken...Wanneer je haar gezien hebt in het Beurscafé, kan je haar nog moeilijk in die campagne thuisbrengen...Maar ook omgekeerd, wanneer je haar kent van de affiche, is Neyts' verschijning in dit duistere staminee haast onwerkelijk

Nr. 65, Januari 1998 • Tim Etchells • Manifest: Tien keer een gooi naar authenticiteit
Een kleine ruimte, zo klein dat je het publiek kon tellen, dat je elke beweging die zij maakten kon zien...Je glimlacht, dus je weet wat je gezicht aan het doen is.' Puur elektrisch...Je vreest en toch wil je die lijn overschrijden

Nr. 65, Januari 1998 • Inhoudstafel
Samenvallen met wat je denkt Marianne Van Kerkhoven over de werkmethode van regisseur Jan Ritsema 11 Theater van de vervuiling Koen Tachelet over Giulio Cesare van de Societas...Amerikaanse danskritiek versus Europese dans en over de receptie van het werk van choreograaf Jiri Kylian in Amerika 32 Holland, Michigan Hoe definieer je authenticiteit...Marianne Van Kerkhoven sprak met Ritsaert ten Cate over Mickery en DasArts: momentopnamen uit meer dan dertig jaar theaterpraktijk 58 Waarom kijk je omhoog

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • De dood van een kunstenaar is onherroepelijk
Bedankt, Thierry, om je leven

Nr. 65, Januari 1998 • Patrick Allegaert • Waarom kijk je omhoog?
Ten Cate: 'Je mag niet enkel vrienden consulteren in deze fase, je moet praten met mensen die je niet kent, niet verwacht...Je moet leren erkennen dat je talenten niet beperkt zijn tot de stempel die je had in het begin...Ze vindt het een enorme luxe: 'Het is uitermate goed dat je over alles kunt spreken, dat je elke domme vraag kunt stellen

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Lucht van de stallen
Ten Cate: Je bent geïnteresseerd in theater en je hebt een ruimte, je bent nieuwsgierig, als amateur zou ik bijna zeggen...Je hebt een verantwoordelijkheid en ofwel gebruik je die goed, of de perceptie overheerst dat je die goed gebruikt, ofwel moet je wegwezen...Dus zei ik: neem het maar over, zoek het maar uit; je krijgt de apparatuur en het gebouw; voor onderhoud zorg je zelf en de elektriciteitsrekening moet je ook betalen

Nr. 65, Januari 1998 • (advertentie)
Vanaf 5 verschillende voorstellingen betaal je -25% op de ticketprijs; vanaf 10 verschillende voorstellingen heb je je tickets aan halve prijs

Nr. 65, Januari 1998 • Marleen Baeten • Eerst de taal, dan het beeld
Heel de film lang, heel de toneelvoorstelling lang blijf je je ervan bewust dat de beelden die je ziet alleen maar de beelden van de maker zijn, dat ze geen enkele documentaire ambitie hebben...Als toeschouwer van Zyklus von Kleinigkeiten kan je je een beeld trachten te vormen van Beethovens tien laatste levensjaren, je kan beschouwingen maken over hoe het is om doof door het leven te gaan...je kan je laten meedrijven op de muziek en de beelden, je kan de gesprekspartners van Beethoven bestuderen, of de acteurs,... Er zijn veel mogelijke manieren om je eigen ervaringswereld te koppelen aan

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Produceren in een groot huis - 2
Als je als gastregisseur twee maanden met zo een gezelschap werkt, heb je misschien wel een gevoel van openheid en vrijheid, je staat in het midden van de belangstelling; de anderen werken in functie...De Trust bijvoorbeeld is erg gegroeid: je krijgt meer mogelijkheden maar dan kom je in een schaal terecht waarin je de hele structuur moet herbekijken...Als gastregisseur loop je echt achter de feiten aan; je moet vanuit het niets een project ontwikkelen, dat je dan drie jaar later kan realiseren