Archief Etcetera

1128 document(en) met "Wat " • Resultaten 881 tot 900 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Stefaan Quix, Kenneth Herdigein • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
De vraag naar wat voor mij het hoogtepunt of dieptepunt van het afgelopen seizoen was, heeft me behoorlijk aan het denken gezet, over wat in het theater nu eigenlijk een hoogtepunt betekent, en wat...En eerlijk gezegd zie ik nooit iets wat helemaal niet gelukt is. Ik vond het bijvoorbeeld een voorrecht om in Timon van Athene van Toneelgroep Amsterdam te mogen staan...Het was wat mij betreft een niet geheel gelukte produktie, maar ik heb er wel toneelspel gezien van de allermooiste soort, met name van Pierre Bokma

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
wat ik van nu af aan zal omschrijven als -'dit soort van theatermaken', vindt men vaak de opvatting dat 'de man/ vrouw op de scène het niet moet "voelen", als het publiek het maar "voelt...Dat wat 'fictie' is in het theater, die glasheldere en toch ondefinieerbare filter die er steeds weer schuift tussen het doen alsof en het werkelijk zijn, is toch van een erg 'reële' natuur, ook al...elk systeem, elke traditie of wat dan ook, daar ging het ons om bij de keuze om te werken in een eigen structuur als Dito'Dito', zegt Willy Thomas

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Het enige wat mij heeft geleerd om daarmee om te gaan, is een vroegtijdig besef dat je de dingen die je denkt, ook al zijn ze nog zo erg, moet uitspreken, dat zal ongetwijfeld ook een heel erg...Een toneelspeler die niets kan Etienne Decroux zei: 'Een toneelspeler kan eigenlijk niets en dat is ook goed, want als hij zou weten wat hij zou moeten doen, wat hij zou moeten kunnen, dan zou...En dat is tegelijkertijd ook het meest absurde en het meest leugenachtige wat er is. Hoe kan een toneelspeler een koning doen terwijl hij absoluut niet weet wat een koning is. Hoe kan een

Nr. 51, Augustus 1995 • Hilde Van Caudenberg, Kees Blijleven • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Wat een gemakzucht...Met een flinke wodka achter de kiezen ging hij zich rechtstreeks bemoeien met wat zich op het podium afspeelde...Ik herinner me dat ik tijdens de voorstelling dacht: 'Wat is dit genieten

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Steeds dezelfde vraag duikt dan op: wat bezielt de mensen om zo te bewegen zodra ze muziek horen...Maar wat doe je als je blind bent, en geen bewegingen van een choreograaf kunt overnemen...Dat is wat mij overkwam, toen ik in de Amsterdamse schouwburg een dansvoorstelling zag, waarin een blinde danser de hoofdrol had (waarschijnlijk Mountains made of barking van Wim Vandekeybus & Ultima

Nr. 51, Augustus 1995 • Lex Prinzen, Pierre Van Diest • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Een man legt zijn vrouw nog snel uit wat hij zich weet te herinneren van de Trojaanse oorlog, hij bladert vervolgens in het programmaboekje om te zien of het klopt wat hij zegt...Toneel lijkt in haar artistieke trots een andere kant uit te kijken, wat bij de huidige ontwikkeling op mediagebied een gemiste kans is. Want wat zou inter-actiever kunnen zijn dan het theater...Wat me aansprak in De pijl van de tijd was de enscenering, de inbreng van de video, het spel en de opbouw van het verhaal

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
En het voortdurend stellen van pijnlijke vragen, die allemaal neerkomen op die andere dichtregels van Brecht: 'Dat vraag ik me af: wat voor een koude Moet er over de mensen gekomen zijn...Veelgehoorde, concrete aanwijzingen zijn: "Die Haltung stimmt nicht", wat niet alleen betekent dat de houding niet klopt, maar daardoor, veel algemener, dat niet gespeeld wordt wat gespeeld moet...Kies per seconde wat je denkt en wat je voelt en wat je wilt laten zien

Nr. 51, Augustus 1995 • (advertentie)
En toch is het vernietigen van alles wat geschreven en gedrukt is zijn voornaamste bezigheid... Een monoloog, geschikt voor iedereen vanaf 14 jaar

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Voor de zoveelste keer moet ik tot in de vroege uren van de volgende dag herhalen wat al op vergaderingen is besproken en goedgekeurd, gezeur over séjours, kilometervergoedingen, etc...Een round-up maken, even op adem komen en terugblikken op wat geweest is om verder te kunnen gaan...Al in 1986, tijdens zijn zoektocht naar de acteur, schrijft hij: 'Wat drijft iemand het toneel op

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Over het vak, over wat we te zien hebben gekregen, over wat we hebben meegemaakt...Vervolgens verwoordt iedereen wat de voorstelling met hem of haar heeft gedaan, wat iedereen individueel heeft meegemaakt...Het heeft veel te maken met wat ik mij ten doel stelde, toen ik nog toneel programmeerde voor het Holland Festival: niet de harde, pure avantgarde kiezen, ook niet dat wat zich allang bewezen heeft

Nr. 51, Augustus 1995 • Hildegard De Vuyst • Tussen duivelskunstenaar en zwarte activist
Wat bovendien te denken van expliciete verwijzingen naar de politieke actualiteit: Greetje en haar broer als Rwandese vluchtelingen, de vn, of de slogans van het Vlaams Blok...De concrete waarheid van datgene wat de kunst voortdrijft, is strikt genomen de onhoudbare terreur van de revolutie...En wat heeft hij dat, om in dezelfde contreien te blijven, Leonard Peltier niet heeft, de Indianen-activist die twee keer levenslang kreeg voor een moord die hij niet pleegde

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
Misschien moet ik eens met Toneelgroep Amsterdam praten, die nu dat nieuwe theater mogen bouwen, wat een moderne zwarte doos dreigt te worden, zo'n ouderwets modern theater waarin natuurlijk niet alle...Als die veelbelovende jonge of oude of oudejonge of jonge-oude theatermaker niet ook wat te vertellen heeft, zijn we nog niets opgeschoten...Van de acteur die doet alsof hij meent wat hij zegt naar de acteur die meent wat hij zegt

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten, Loek Zonneveld • Redactioneel
Wat is de zin en de onzin van het theater vandaag

Nr. 51, Augustus 1995 • Adinda De Wit, Luc Dhooghe, Roos Werckx • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Dat is een esthetiek, maar gaat verder dan dat: het is een ervaring die in je hoofd de ruimte creëert om te zien wat je voorheen niet zag...Wat is macht, wat is onmacht...En dat is wat ik ook van het theater verwacht: een andere of verhevigder kijk op het reeds vertrouwde

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Die lukt het om, ondanks die gigantische machinerie, de spanning levend te houden tussen dat wat ze kunnen en dat wat ze te vertellen hebben...Wat goed is en wat slecht is - dat is niet zo rechtlijnig...Maar wat is dat anders dan aarde met wat steentjes erop

Nr. 52, Januari 1995 • Jürgen Pieters • Voor een kritiek van onbegrip en ironie
Je kan enkel van een criticus verwachten dat hij (lees in wat volgt ook 'zij' en 'haar') doet wat hij denkt te moeten doen, op de manier en met de woorden en de constructies die hem het beste lijken...geloof dat de keuze niet die is tussen 'duim omhoog' of 'duim omlaag', maar wel tussen die tientallen verschillende manieren die je kan kiezen om duidelijk te maken wat je wil zeggen...Een goede kritiek van een goede voorstelling laat voelen dat dat niet zomaar kan (en als dat kan, dat er dan misschien wel iets aan de voorstelling schort). Enerzijds moet de criticus tonen wat

Nr. 52, Januari 1995 • Kurt Lannoye • Podiumkunsten en management
Ann Vandewalle toont ons wat voor verplichtingen een organisatie als werkgever te verwerken krijgt...Zoals in de inleiding van het boek gesteld wordt, is er een dringende noodzaak aan een eenvoudiger juridisch kader binnen een internationale context, wat de situatie van kunstenaars en

Nr. 52, Januari 1995 • (advertentie)
En dat is precies wat De Morgen doet

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
En zo zou deze generatie nooit helemaal krijgen wat haar toekwam...Hij was nieuwsgierig genoeg om uit te zoeken wat er gaande was in de kleine kunstgaleries en in de kleine theaterzalen...kortlevende gezelschappen volgden en nog steeds is veel van wat er in de Nederlandse moderne dans gebeurt terug te voeren op de originele bezetting van Dansproduktie

Nr. 52, Januari 1995 • Alexander Baervoets • Klassieke dans
Klassiek is historisch omdat het voortbouwt op wat in het verleden gerealiseerd werd, omdat het de traditie respecteert en geen opzettelijke breuk bewerkstelligt...Wat wij vandaag ballet noemen is in het verleden steeds begrepen als hedendaagse kunst...Hedendaagse klassiek Slechts een klein deel van wat ooit in het verleden is gedanst, komt tot ons