Archief Etcetera

1107 document(en) met "‘Het Kan" • Resultaten 921 tot 940 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 55, April 1996 • Geert Opsomer • Herhaling, waanzin, discipline
Net als bij de danser moet het sublieme lichaam van de acteur verborgen worden, het wordt zichtbaar wanneer de acteur de volmaakte discipline of herhaling niet meer kan volhouden: de danseressen...Zo hoeft men de theatermachine van Fabre niet enkel te beschouwen als weerwerk tegen het gemediatiseerde lichaam... Men kan ook, zoals Kurt Vanhoutte stelt in een recente studie (1996), het lichaam en...Voor de historicus bestaat het gemurmel van de tijdgenoten niet langer, hij kan enkel waarnemen wat verwoord is ('it's perceived only when verbalized', R. Barthes). Het discours legt de filters

Nr. 55, April 1996 • Tuur Deevens • Kleine verkenning van een tussengebied
Het achtste Festival De Beweeging zou focussen op het visueel en beeldend karakter van het bewegingstheater...Achteraf kon het museum dubbel blij zijn: het project was artistiek geslaagd en het museum ontving heel wat meer bezoekers dan anders...Het is geen body-art, het lichaam wordt niet als doek gebruikt, het is geen theatrale performance, het is een puur onderzoek naar het reliëf van het lichaam

Nr. 55, April 1996 • Marc Holthof • De jicht van de zonnekoning
Het wordt identiteitsloos, een leeg soort enveloppe waarop elk adres kan geschreven worden en die elke geslachtelijke invulling kan krijgen...er met het blote oog of lenzen gezien kan worden...Hoe beter een handeling opgedeeld, en ingeoefend is, hoe sneller ze kan uitgevoerd worden: daaraan dankte niet alleen het Pruisisch leger van Frederik De Grote zijn overwinningen in de 18de eeuw, maar

Nr. 55, April 1996 • Parkbeleid of landschapsbeleid?
leving als kenmerken (zie Etcetera 49). Haar overwegingen kan je gerust doortrekken naar het hele domein van de kunsten...Het essentieel verschil tussen het onderhouden van een strak aangelegd park en het tot ontwikkeling laten komen van een landschap situeert zich op het niveau van de voorwaarden...Het gegeven dat het beheer van die bodem niet alleen geregeld wordt door het decreet op de podiumkunsten, maakt de uitdaging des te groter

Nr. 55, April 1996 • En dan volgt nu een korte pauze
maar een tijdschriftenbeleid komt er niet vóór 1997, en indien het er komt onder de vorm van een decreet vrezen we dat het nog langer op zich zal laten wachten...Bovendien zijn we het meer dan beu om volledig onbezoldigd het cultureel imago van Vlaanderen op te poetsen...Kan u zich inbeelden dat er, tegelijk met de uitgave van het nieuwe Nederlandse tijdschrift, geen Etcetera meer zou bestaan in Vlaanderen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Melens • Los Cojones del Toro & Cie orkestreert...
traditie van amateurtoneel in Vlaanderen'. Een verdwaalde recensent krijgt het niet over zijn hart om de voorstelling artistiek te wegen: 'dat kan je toch niet doen'. Allemaal varianten op hetzelfde thema: de...Denk maar aan enkele van de Korstmosprojecten die het jongste Victoria-festival bracht, of aan de performances die te zien waren bij de opening van het Van Ostaijen-jaar in het in onbruik geraakte...Het theaterseizoen mocht dan al begonnen zijn onder een goed gesternte, de tweede produktie in de Vian-reeks, Slangekop, ontsnapte niet aan het gevaar dat teveel en te lange slap-stick het publiek

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Dirk Vanhaute • Signaal '96 uit de bocht
En het moet gezegd, journalist Peter Jacobs heeft goed geluisterd naar wat er op de Signaaldag allemaal gezegd is. Sprekers (vooral Johan Thielemans) hadden het moeilijk met het kindertheater, het...Zij mogen het zout in de soep zijn, maar het is wel de kok die het voor het zeggen moet hebben...Signaal verdient echter zo'n uitspraak niet omdat ze het kader niet aanreikt waarbinnen zo'n vage intentieverklaring later kan resulteren in effectieve beleidsdaden

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Het was een hete zomer, half jaren zeventig, 's Zondags reden we 'uit'. Ik voelde hoe het plastic van de achterbank aan mijn billen begon te plakken...Het lijkt alsof men daar op het toneel een erfenis gaat uitdelen...Het eerste wat je ziet bij het begin van het eerste bedrijf is die schrijfster

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Klaas Tindemans • Wreedheid zonder grond
die alléén tegenwereld is. De ruwe materialen in de scenografie - een dikke stenen vloer, het ijs van de kelken, het staal van het meubilair -en de even elementaire 'sound' van de voorstelling - doffe...Het is niet de waanzin van een eenzame koningin, die - zoals de tekst kan suggereren - het gevolg is van het monopolie op de bloeddorst dat Macbeth langzamerhand had opgeëist...De voorstelling kan sluiten met een beeld, even theatraal en opdringerig als alle andere poses: de doorbloede vrouw, dansend op het ritme van een dof tikkende microfoon

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
regisseur kan niet anders dan, eens hij zichzelf in het spel brengt en te kijk zet, aftasten hoe het voelt om zijn eigen principes te belichamen...keer precies zo doet, netjes berekend om ons in het ongewisse te laten; op die momenten ontstaat iets wat ik alleen kan aanduiden als zure poëzie - zoals elke verwarring zuur en lekker kan zijn, iets...Het is, ik kan het niet anders benoemen, dans van iemand die een grondige psychologische zelfanalyse heeft gemaakt en die ervan uitgaat dat we hier, op dit moment met hem, niet over basics hoeven te

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Peter De Jonge • Revolte onder het promenadedek
Bij haar is de afbeelding, het electronische beeld, de drager van intimiteit (de huivering die we voelen in de nabijheid van het reële of het ware) veeleer dan het afgebeelde, de acteur of het lichaam...Hairy Ape - The Wooster Group / Mary Gearhart Het concept van Elizabeth LeCompte ruimt plaats in voor een acteur die enkel nog als herinnering en electronisch kan bestaan...Het bezoek van Mildred Douglas (Kate Valk), een verveelde rijkeluisdochter die aan volksopvoeding wil doen, aan het ruim is het begin van Yanks' neergang

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Robin Steins • Een duik onder het oppervlak
Het is Minnie die hen daarvan kan weerhouden door elke man afzonderlijk te smeken Ramerrez' leven te sparen...Het kan dan ook op zijn minst een tour de force worden genoemd dat Carsen met Tosca, Puccini's meest veristische opera, een zeer ironisch commentaar leverde op theatraliteit, en dat zonder het drama...Centraal in zijn enscenering staat niet zozeer het liefdesverhaaltje van Rodolfo en Mimi - al kan ook hij er niet omheen, want het loopt als een rode draad doorheen de vier bedrijven - maar hij toont

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Caroline Van den Borre • Tussen hogeschooldecreet en theaterpraktijk
Terwijl het Ministerie van Cultuur zich sinds het decreet van 1993 eerder richt op principes eigen aan het artistieke veld (binnen de beoordelingscriteria van de adviesraden vinden we de...oorspronkelijkheid van artistieke keuzes, de dramaturgie, het genre van het repertorium, het vernieuwende karakter, ... terug, criteria die toch ook trachten het kwalitatieve aspect in beschouwing te nemen), blijft het...Het decreet formuleert 'het projectmatig wetenschappelijk onderzoek in samenwerking met de universiteiten' als eventuele opdracht van de hogescholen (art.3). Dergelijke samenwerking kan tot boeiende

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
Alleen al een oppervlakkige vergelijking maakt duidelijk hoe de bewerking tot een theaterstuk een basiselement van het schrijverschap kan blootleggen...Jan Simoen had in 1994 tegelijkertijd de theatertekst van De vierde stad (een opdracht van Het Gevolg) en de tekst voor het gelijknamige jeugdboek klaar: 'In het boek voer ik een experiment uit met...Met Juul heb ik het gevoel nog verder te kunnen gaan: aan de vormgeving (foto's van kunstwerken van Koen Vanmechelen) kan je aflezen dat het mijn bedoeling was om meer dan zomaar een tekst over pesten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Van het koortsige geritsel in het struikgewas, het snelle wegwezen, het nazinderen...Straks valt de nacht en alles wat niet kan of wil slapen slentert voort, 't Is al nieuwsgierigheid in het donker...Hamadryade: Als deze zondvloed er tenminste maar toe kan dienen om hun te leren wat spel en feest is. De grillen die ons onsterfelijken door het noodlot worden opgelegd en dat weten we - waarom leren

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Vanhoutte, Marleen Baeten • De ingevroren theatertijd
De taal waarin deze woorden hun plaats vinden, is - hoe kan het ook anders - georiënteerd op de instantie die de touwtjes, of beter: het geld, in handen heeft...Er valt niet naast te kijken hoezeer het Kortrijkse theater Antigone ondanks een ronduit negatief advies op de geldelijke toeschietelijkheid van de minister kan rekenen, net zoals het door de raad...Maar de buitensporige belangstelling voor het gezelschapsmodel kan eveneens opgevat worden als een regelrechte manifestatie van het normenstelsel aan de basis van het conserverende theaterbeleid

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
Eerst kijken wat er concreet, materieel over een gegeven kan gezegd worden, hoe uitputtend het kan beschreven en verklaard worden zonder hulp 'van buitenaf'. Niet verwonderlijk wellicht dat Paul...Maar daar is een uitzondering op: een bepaalde wijze van portretteren, van het gerimpelde gelaat van oude mensen, kan een waardigheid tonen die niet monumentaal is, maar spreekt over het verouderen...al deze essays wordt op een of andere wijze de complexe verhouding tussen het denken, dat wild en zot is, alle richtingen uit kan en wil, en het lichaam onderzocht

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Jan De Pauw • No Motherfuckin' Shiiiit...?!
Het is een vraag die ik volgens sommige zwarte critici niet zelf kan beantwoorden, omdat ik blank ben...Het gesprek is nog niet goed uit de startblokken of het loopt al vast in het vraagstuk van de representatie...Uit het conceptuele vocabularium van de Britse deelnemers aan Nobody's Theatre kan afgeleid worden dat de ontluikende traditie van de zogenaamde 'black live arts' zich nadrukkelijk met het postmoderne

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Al is het hier niet de plaats om het verval van het publieke diepgaand te analyseren, men kan, met de Toqueville, vaststellen dat het najagen van de abstracte waarden van persoonlijk fortuin en succes...Het wettigt overigens het vermoeden dat de pijlsnelle teloorgang van het theater in het Oostblok, na het vallen van het ijzeren gordijn, veel te maken heeft met precies het in snel tempo eroderen van...Het lijkt nog wel op de oude, weinig opgesmukte theaters waar het publiek vrank en vrij zijn zeg kan doen, zichzelf een spektakel is, maar in de praalzieke decoratie van het gebouw zelf worden de

Nr. 56-57, Augustus 1996 • (advertentie)
Seizoen na seizoen kan je bij het Kaaitheater het werk volgen van choreografen als Anne Teresa De Keersmaeker en Meg Stuart, regisseurs als Jan Fabre, Jan Lauwers,Guy Cassiers, Peter van...Elk seizoen ook kan je 'nieuwkomers' ontdekken, b.v...HstK8aifli*etWViontt gesubsidieerd door het Ministerie van de Vlaamso Gemeenschap, administratie vsttt döl Vtasatse SeUMensthaptcommtssie van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, de Stad Brussel en