6 document(en) met "Booth zijn"


Klapstuk brengt eigen produkties: Wat kan medium... • 31 augustus 1985
leerlinge van Merce Cunningham, zal te zien zijn met "Double Duo", een co-productie van ‘t Stuc met het Maison de la Culture van Grenoble en het festival van Avignon...Deze voorstellingen zijn tevens de laatste in Vlaanderen...Galotta: "ce que je m’efforce de saisir,… c’est de créer un climat, de suggérer une culture…". Wellicht zal de vergelijking in één festival tussen de beeldmanipulatie van Timmers en Booth, of de

Twee heren hebben een appeltje te schillen:... • 8 oktober 1985
Maar ar zijn ook een aantal nieuwe instrumenten toegevoegd aan het arsenaal; twee sirenes die aan een lucht blazer verbonden zijn, en loeiende geluiden voortbrengen...aanvankelijke keuze van Booth en Dewit om het kader van de zaal te gebruiken als een metafoor voor een cel waarin herinneringen de motor van het heden en de kreatie zijn, heeft Laurie Booth zich in de selektie van...Guardian" schreef over Booth "There's madness in Laurie Booth's method". Dat gaat nog meer op voor het tandem Booth--Dewit En het is heerlijk

Eenzaam dansen wordt spreken: Booth en Dewit... • 12 oktober 1985
Terwijl de man op het bed, Laurie Booth begint te dansen, worden op de hoge witte muur van de kale ruimte de eerste zinnen geprojecteerd van het verhaal dat de voorstelling draagt...Om niet gek te worden, gaat hij spitten in zijn herinneringen, maar die herinneringen liggen zover in het verleden dat ze als vreemde objecten geworden zijn, die enkel een doelloze opsomming opleveren...moeite waard is. In zijn dans gebruikt Laurie Booth bewegingen die niet te herleiden zijn tot een of ander gestandaardiseerd bewegingsrepertoire, de meest voor de hand liggende gelijkenis is de dans van

"Niwa" meer pantomime dan dans op Klapstuk • 17 oktober 1985
LEUVEN - "Niwa" of "De Tuin" van Muteki Sha, een mini-dansensemble onder leiding van Natsu Nakajima, stelt zo zijn problemen...De ruimte in de Vlamingenstraat, waar Harry Dewit en Laurie Booth wonderlijke dingen mee deden, is volledig aan het oog onttrokken door zwarte doeken -- bij wijze van coulissen -- wat een ruimte...trekken -- schokkend en aarzelend bewogen om de levensavond te verbeelden, terwijl het kind-zijn aangegeven wordt door grote ogen trekken en op de hurken rondhobbelen

Booth en Paxton dansen improvizatie • 2 november 1985
Soms, en vooral Laurie Booth is daar sterk in, met zijn uitgestreken gezicht dat af en toe vertrekt in een vreemde grimas, wordt dat komische rechtstreeks gesignaleerd...gebruikt Booth zijn gezicht om iets extra's mee te delen aan het publiek Zijn dans is ook veel energieker, bevat meer abrupte wendingen, stilstanden en uithalen met benen en armen; hij beweegt lager...Bovendien heeft Booth, veel meer dan Paxton, de neiging kunstjes uit te halen, zoals een stok op zijn hoofd balanceren

Danstaal als taal van waanzin: "Mercurial States"... • 12 februari 1988
Booth speelt de professor, zijn nieuwe taal is dans, en Toby Sedgwick is de vriend die geleidelijk, eerst via imitatie maar na enige tijd met neokoreografismen er in slaagt een gesprek op gang te...Voeg daarbij nog de biezondere kop die Booth heeft (zijn grote filmheld is Buster Keaton, en hij benadert zijn idool zeer dicht) en je komt tot een sensatie dat wat hier uitgedrukt wordt, zeer dicht...die zin werkt de voorstelling biezonder goed, en de uitzonderlijke begaafdheid van Booth als danser, de manier waarop hij op een steeds weer verrassende manier zijn lichaam in een vloeiende beweging