7 document(en) met "De wijze van zaal zeven"


Maatschappij Discordia ondervraagt traditie • 22 september 1990
BRUSSEL -- Maatschappij Discordia's De bronnen is de teatrale "plat de résistance" van het Bruzzle-festival...Alvast roept Discordia zelf de sfeer van de grote dagen op door luid te joelen in de zaal terwijl Jan Joris Lamers zijn inleidend praatje houdt...De bronnen is de zoveelste, ditmaal zeer geslaagde demonstratie van Discordia's onteatrale, persoonlijke omgang met de grote traditie

Op zoek naar nieuwe verbanden: Rosas danst... • 1 januari 1992
De song zelf vertelt het verhaal van een man die op zijn drugdealer wacht). Onverwacht duiken ook weer elementen op van eerdere voorstellingen van De Keersmaeker: plots zie je de pruik van Medea uit...Het is misschien door de combinatie van het meer wilde bewegen van de mannen en hun structureel ondergeschikte rol dat het mij voorkwam dat de choreografie van de mannen nogal sterk aanleunt bij...dagen in de Hallen werd er druk gesleuteld aan de volgorde van de muziek, aan de keuze van het videomateriaal en aan de opeenvolging van de verschillende choreografieën

Koreografe Lucinda Childs boeit met uitgepuurde eenvoud • 1 december 1995
Kengir, vijf Sumerische liederen voor sopraan en sampler, is dat de wijze waarop Childs de gelijktijdige aanwezigheid van zang en dans op een podium oplost...Dat leidt tot biezondere beelden, zoals een zeer eigenaardige, maar bevallige wijze om het hoofd weg te draaien van de zin van de beweging...Als uit een dichte mist priemt het licht van spots de zaal in. De snelheid en het aantal van de bewegingen zakt plots bijna terug tot niets

Spel vol nuances in verhaal Dirk Roofthooft • 1 maart 1996
De wijze van zaal zeven is een monoloog, die door Dirk Roofthooft gespeeld wordt in een regie van Tom Jansen...Nog steeds is er die indruk van een conférencier die zich op het standpunt van de gewone man in de straat zet om de lichte absurditeit van het bestaan te illustreren...Die wereld, zoals afgebeeld op een van de schilderijen in zaal zeven, is ordelijk en duidelijk

Na de zondvloed • 5 december 2001
Op voorstel van Anna Viebrock, de vaste scenografe van Marthaler, werd de ruimte van de Box, een zaal voor experimentele voorstellingen in het nieuwe Shiffbau op een ongebruikelijke wijze ingericht...De toeschouwers werden in de lengte van de zaal opgesteld, als op een tribune van een sportwedstrijd...van het kunsttijdschrift in boekvorm A Prior met bijdragen van Rudi Laermans, Jeroen Peeters en Jan Ritsema en een bijzonder interessante beschouwing van Thierry de Duve over de betekenis van het

Een onbeschrijflijke toestand: ALIBI (MEG STUART/DAMAGED GOODS) • 1 februari 2002
De toeschouwers werden - bij de voorstellingen in Zürich - in de lengte van de zaal opgesteld, als op een tribune van een sportwedstrijd...En ook, registraties van de onwerkelijkheid van zo'n plaats, alsof de herinnering aan wat er gebeurd is verdwenen is in de kieren en spleten van het stomme beeld...Jeroen Peeters gaat in een 'lexicon' met de titel Strategieën van adaptatie - enkele in- en uitgangen bij Damaged Goods' 'Highway 101' op zeer secure wijze in op diverse aspecten van dit laatste

Improviseren als denkproces: XAVIER LE ROY EN... • 1 januari 2004
De betekenis ontstaat in elk geval steeds ergens tussen het podium en de zaal, zij het nog steeds op aanstichten van de acteur...Project/Projet speelt een zelfde effect: het is niet nodig om een object van belangstelling, van verlangen aanwezig te stellen op de scène om een dialoog tussen de zaal en het podium op gang te...Een van de subtielere vondsten van de voorstelling is dat deze scène een lang spoor trekt in de voorstelling als heel wat later Alix Eynaudi -tot voor kort lid van Rosas-, zonder te wachten op de