Archief Etcetera

459 document(en) met "EN KLEIN" • Resultaten 261 tot 280 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Een soort Festival aan de Werf in het klein', noemt Dirk Pauwels het zelfs, en hij voegt eraan toe: 'maar dan wel zeer Gents...Theater aan de Werf en Victoria laten zich beiden overtuigen door de zeggingskracht van een idee en nemen vervolgens het risico om dat de ruimte te geven en te presenteren...Christien Boer Moeder en Kind is te zien op 25/8 (20u30), 26/8 (17u) en 27/8 (17u) in het Nieuwpoortteater in Gent, en op 2/9 en 3/9 om 20u30 in Theater Bellevue in Amsterdam

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Een stuk met megalomane neigingen, waarin hij joodse, mormoonse en homoseksuele karakters met mekaar en met engelen en geesten confronteert, drie verhaallijnen op een soap-achtige manier door mekaar...Binnen het apocalyptische kader kiest hij resoluut voor een menselijke aanpak, en laat tekst en acteurs hun werk doen...De afstand tussen Het Liegen in Ontbinding, en Angels in America wordt op dat moment wel erg klein: 'Ik zie niet zo'n groot verschil tussen Angels in America en de afsluitende stukken van Arends en

Nr. 51, Augustus 1995 • Willy Westermann-Klep, Griet Van Laer, Martien Langman • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Thee en koffie...Beleefd glimlachend leuteren schrijver, regisseur en spelers met elkaar...En opeens gebeurt het

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Heel lang van tevoren bedacht en nog veel langer van tevoren, neen, dat kan niet, heel lang van tevoren bedacht althans, en dan heel erg aangekondigd en aangeprezen, lang voordat het is gebeurd en...En toen wij toch dat kleedkamertje uitkwamen en hij van zijn woede bekomen was, gingen wij op de grond liggen en moesten wat ingewikkelde oefeningen doen en daarna... Hierbij schreeuwde hij luid...Maar omdat mijn vader schreef en ook wel toneelstukjes schreef voor ons op zolder, in eerste instantie alleen maar monologen, want mijn broertjes waren te klein om mee te doen, waarvan ik mij nog

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Dat was het enige doel en dat doel zou later meer en meer bewust blijven spelen in de keuze en de aanpak van het repertoire...De acteur mag met zijn sjablonen niet langer de regisseur dienstbaar zijn en de regisseur moet hem de middelen en het materiaal ter beschikking stellen waardoor de acteur zich kan ontwikkelen, en hij...Geen verhaal over passie en ondergang, hartstocht en dood,... maar een mythische, muzikale partituur

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
Jij en de ander, we maken mekaar allemaal dood of alvast al een klein beetje dood met pesten en bedriegen van onszelf en de ander...En dat debat, dat wederzijds (toeschouwers en podium) innemen van posities tijdens de voorstelling, dat debat kan met alle huidige en toekomstige technische en theatrale middelen verhelderd, versterkt...Maar helaas, de wereld is te groot en wij zijn te klein, wij verkeren in meelijwekkende toestand

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Maar ik wil toch dit en dit en dit en dit...Als zij dat had ingezien had ze misschien een andere bocht gemaakt'. Terpstra's vraag bij Oud - eigenlijk de epiloog van een achtdelige serie waar Grimm en Zweet delen 1 en 2 van zijn; het...Je moet het wel straat noemen, maar als het echt een straat wordt en je beseft niet meer wat eronder zit, en je krijgt er een probleem mee, dan kun je het niet meer oplossen

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
Toch heeft diezelfde Van Manen in de jaren zestig en zeventig veel gedaan voor de acceptatie van dans in het algemeen en van het lichaam als drager van sociaalculturele normen en waarden in het...Waarom niet, Nederland is een klein land, je kan altijd nog naar huis rijden na een voorstelling en de sociale uitkering kwam toch wel binnen...toeren en een klein publiek van toegewijde afficionados, zelf vaak kunstenaars, om zich heen te verzamelen

Nr. 52, Januari 1995 • Alexander Baervoets • Klassieke dans
Natuurlijk is niets zo eenvoudig als het lijkt en ook deze opdeling in goed en kwaad, al naargelang de obediëntie, is na enig denkwerk onhoudbaar...Choreografen als William Forsythe, Jan Fabre en - meer en meer in haar laatste werken - Anne Teresa De Keersmaeker kunnen beschouwd worden als behorende tot de hedendaagse klassieke strekking...het formele karakter) en het streeft een ideaalbeeld na (het idealistische karakter). Bovendien is hun oeuvre actueel en vernieuwend

Nr. 52, Januari 1995 • Hugo Durieux • De gestoorde relatie tussen klank en beeld
De drank- en snoepventsters sluiten hun karretje even af, en dan speelt zich op de vloer weer een scène af van wat de verfilming zou kunnen zijn van een Hollywood-scenario dat Laurel en Hardy koppelt...Als nu die laatste ploeg nog een goal maakt, dan krijg je niet 3+2, maar 3-2. Ik stel kortom geluid en beeld en tekst en choreografie tegenover elkaar, in plaats van ze elkaar te laten versterken...En de verwijzingen naar Laurel en Hardy, de Hollywood-film en de novelle van Slauerhoff - is er dan geen dramatisch gegeven voor dit muziektheater

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
Vandaag wordt lijden op afstand meegeleden en bieden kunst en religie troost en verstrooiing...hun misplaatste ijver om andermans klein en groot kwaad volledig uit te roeien zien zij een middel om hun hoogmoedig, mateloos, absoluut kwaadaardig doel te heiligen...Het resultaat is echter een wereld die één en al kwaadaardig gezwel is. De openingsscène van Faust, een vernissage, toonde fotobeelden die het wereldlijk kwaad in geuren en kleuren

Nr. 52, Januari 1995 • Willy Thomas • Jusqu'ici tout va bien
En de normen en de wetten...Kan ik niet nog, of liever wil ik dan nog, nog altijd, nog langer, nog eventjes, nog een heel klein beetje langer op mijn gat blijven zitten met dat hopeloze gevoel dat al ons beter en beter wordend...Dames en Heren, het is tijd om te bewegen en vergeet niet, vooraleer u uw muts een tik geeft naar welke kant ook; neem steeds uzelf als norm voor de kwaliteit van uw leven

Nr. 53, December 1995 • Peter De Jonge • Een zacht memento van alle verdrukten
Hij trekt jas, hemd en broek uit en blijft stokstijf staan in het helle licht...Hoghe confronteert ons met onze instinctieve reactie: een objectiverende, beschuldigende blik die een scheiding aanbrengt tussen de normalen en de opdringerige, abnormale slachttoffers en hen...Hij toont ons het mechanisme van de verdrukking en de uitsluiting, dat enkel kan functioneren als het zijn slachtoffers kan objectiveren en vervolgens vergeten

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
Iedere dodelijke ziekte of sterfgeval is het einde van een klein imperium, het afbreken van een schat aan creativiteit en mogelijkheden...Het 'onderzoek' vooronderstelt dat men tracht de dans en beweging leeg en 'zuiver' te maken en te ontdoen van alle betekenisassociaties...De voorstelling is licht en vloeiend, zelfs wanneer de muziek discontinu of verbrokkeld is. Muziek en dans versmelten, de toeschouwer ziet en hoort tegelijk, en dat resulteert in een bijna filmische

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
Drie centra werden erkend, maar kregen geen geld: Zuiderpershuis en de 'kinderkunstencentra' Villanella en Speelteater/Kopergieterij...Kunstencentra en culturele centra hebben een stijgende belangstelling voor dans en er is een grote interesse van publiek en media...Een ander belangrijk punt is het figuren-theater en het kinder- en jeugdtheater

Nr. 53, December 1995 • Geert van Istendael • Doordringen tot het tragische
En na mijn eerste vraag al scheurde hij een mij dierbare illusie aan stukken, de illusie van de uit velerlei talen en culturen gegroeide harmonie die in de Oostenrijks-Hongaarse Dubbelmonarchie...En omdat hij oud is. Tot die grote luciditeit kun je alleen maar komen op hoge leeftijd en door te lijden als een tragische held...Ten eerste was er zijn geestdrift toen de Eerste wereldoorlog uitbrak... Etcetera:... een geestdrift die in Duitsland en de Dubbelmonarchie vrij algemeen was, ook bij intellectuelen en

Nr. 54, Februari 1996 • Johan Thielemans • Het woord dat mij ontbreekt
Er wordt een echt gouden kalf gegoten (verrassend klein, maar daarom wel aanvaardbaar) en een echte os wordt het toneel opgesleept...Zo leidt deze opera naar het besef dat de mislukking wellicht onontkoombaar is. Deze gedachtenstrijd van Mozes en Aron raakt daarom een essentieel punt, en omdat Stein zo dicht de componist gevolgd...Hij staat kordaat en kalm koor en orkest te dirigeren, alsof alles kinderspel is. Dit zijn berekende risico's, en precies daarom heeft deze opvoering zulk een vinnige, meeslepende vitaliteit

Nr. 55, April 1996 • Gunther Sergooris • Verboden en vergeten
Denk maar aan het voorbeeld van Richard Strauss, die men niet alleen zijn samenwerking met joodse librettisten als Hofmannsthal en Zweig vergaf, maar ook de modernistische muziek van Salome en Elektra...Maar des te moeilijker werd het voor hem om zijn andere werk au sérieux te laten nemen en om aansluiting te vinden bij zijn vooroorlogse periode als schrijver van opera's en instrumentale muziek...De componisten waarover we het hier hebben, zijn tweemaal vergeten: enerzijds door de nazi's omdat het joden waren, anderzijds door de naoorlogse generatie componisten zoals Stockhausen en Boulez en

Nr. 55, April 1996 • Marc Holthof • De jicht van de zonnekoning
De koepel waaraan hij als architect aan het werken was, was toen nog niet klaar). In zijn hand had hij een klein geschilderd paneeltje met een gaatje in en een spiegel...Manetti, Brunelleschi's biograaf, beschreef het paneel in 1480 zo: 'En wat dit perspectief betreft, het eerste ding waarin hij het toonde was een klein paneel van ongeveer een halve el in het vierkant...En de gebeurtenis die uitwaaiert naar alle kanten en onduidelijke contouren heeft, of de veelzijdige dingen en de onbepaalde, veelzinnige ruimte, worden samengenomen en naar één punt, naar één

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Onverschilligheid is het pantser van de vreemdeling: koel en afstandelijk lijkt hij in zijn diepste wezen onbereikbaar te zijn voor de aanvallen en de afwijzingen die hij niettemin voelt met de...Herinneren en liefhebben gebeurt ook in het echte leven met horten en stoten...De moeder de verbittering, onderworpen geleefd voor man en gezin, alle hoop erin gestoken en niets teruggekregen