Archief Etcetera

404 document(en) met "Woord de scène" • Resultaten 301 tot 320 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 74, December 2000 • Rud Vanden Nest • Vestiaire verplicht
Bij de allerslechtste voorstellingen weet je zelfs al van bij de eerste repliek dat het noppes wordt, dat je of de spots kunt gaan tellen (in de meest hopeloze gevallen per kleur) of de muren...integendeel, uitermate verhelderend, zoals toen hij met de steun van de onvermijdelijke Adorno mocht vernemen dat het jagerskoor uit Freischütz volkomen verantwoord op de scène stond te staan zoals...Met, in filigraan, de huisbereide troost dat het verstand niet komt voor de jaren en dat je, al was het maar voor je eigen gemoedsrust, nu dringend de vraag moet stellen wat de jonge toeschouwer van

Nr. 74, December 2000 • Dirk Opstaele • Bewegingen in de ziel van de toeschouwer
Men noemt dramatische kunst wel eens de kunst van de handeling, van het doen, en het woord drama heeft dezelfde stam als 'drastisch'. De bewegingen in de ziel van de toeschouwer zijn evenwel het doel...Laten we aannemen dat zoiets bestaat in het geval van de dichter, de schilder, de componist, goed - het is echter ondenkbaar en ongerijmd in het geval van de podiumkunstenaar...Men behoeft er bovendien maar de programmaboekjes, de recensies, de subsidieaanvragen op na te slaan: zelden heeft men het er over de eigenlijke theaterkunst, vaak is er één of ander doel dat

Nr. 74, December 2000 • Marleen Baeten • De ondraaglijke lichtheid van het bestaan
Ruth, Ellen, Maren en Maaike doen de rest: hun geconcentreerde aanwezigheid op de scène, hun onnadrukkelijk spel, hun open blik richting zaal en hun ontwapenende nuchterheid scheppen een tintelende...hadden alles in zich om de ondraaglijke lichtheid van het bestaan op scène te zetten, maar ze werden gekooid door de vormgeving (Peter Missotten) die te weinig weerwerk kreeg van de regie (Bram Smeyers...Dergelijke spanningsopbouw heeft het theater eigenlijk niet nodig - het gebeuren op de scène heeft een grotere impact op de concentratie van de toeschouwer dan het verhaal an sich - maar verder

Nr. 74, December 2000 • Rudi Laermans • Dansplezier, breakdance, intieme lichamen en nog zowat
De tweede scène speelde zich achteraan het speelvlak af, de derde vlakbij de eerste rijen...Op de symbolische scène, pal voor de ogen van de toeschouwers, bevond zich een mensenberg: een vleesbrij - een 'black room', ja een 'dark room'. Piles van artistiek curator en gastheer David Hernandez...De beelden verwezen soms vrij direct naar een liefdesgeschiedenis, bijvoorbeeld in de scène waarin Hernandez aan een tafeltje simpelweg zat te niksen: je herkende meteen de situatie van de mentaal

Nr. 74, December 2000 • Rudi Laermans • Het theater gedacht
Antoine en 'l'invention de la mise en scène'). In de door hem geleide serie verschenen zowel klassieke teksten van Stanislavski en Gordon Craig (de Franse vertaling van het nog altijd onschatbare The Art...moeten (...) in de stoelen van de theatergemeente de kleinhandelaar van Suresnes en de hoge magistraat, de arbeider uit Puteaux en de wisselagent, de postbode van de armen en de geaggregeerde leraar...interesseert - en hier toont zich de invloed van Peter Brook - is de ontdekking van de scène als een 'lege ruimte'. Het zelfbewust geworden theater poogt deze altijd aanwezige afwezigheid van de realiteit niet te

Nr. 74, December 2000 • Loek Zonneveld • Gedemilitariseerde zone
de grote confrontatie tussen de twee mannen - een magistrale scène, waarin het Grote Zwijgen over de verboden liefde Wiczewski geen andere uitweg laat dan die naar de dood - worden de lange lijnen en...Die uitgesponnen scène is in een recensie "baldadig" genoemd, en zo is het precies, in de betekenis die het woordenboek aan dat woord: uitgelaten - twee kalveren die na een lange winter in de stal...scène twee van Racine's Andromache zegt een van de centrale figuren: "Misschien zelfs weet ik ooit de eisen van mijn status / Te combineren met de eisen van mijn hart

Nr. 74, December 2000 • Pieter T'Jonck • De kijker, de acteur, het stuk, de...
uiteraard de instelling waarin die voorstelling te gast is. Ik gebruik hier met opzet het woord instelling, en niet zomaar het woord gebouw...Op het openingsbeeld na word je vanaf de eerste scène haast letterlijk met je neus op de dansers gedrukt...De spanningen en paradoxen worden in de laatste, haast een half uur durende scène in de vide tussen kelder en begane grond, naar een climax gevoerd

Nr. 74, December 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Theater verandert in je geheugen, dat is...
De acteurs hebben hun eigen kartonnen burchtje gemaakt; daar kom je terecht en je merkt ook dat de acteurs de toeschouwers zitten te bekijken; al hun vragen werpen ze jou in de schoot...Soms moesten we de deur van dat huis opnieuw opendoen en zeggen: 'U moet naar uw volgende locatie in de Theaterpromenade', want ze bleven voor de deur staan en klapten dan even in de handen als wij...Etcetera: Heeft het ook iets te maken met de grote plaats die televisie de laatste decennia in het leven van de mensen heeft ingenomen, met de invloed daarvan op de manier waarop mensen kijken en

Nr. 76, Maart 2001 • Katrien Darras, Steven De Belder • Sociaal-artistieke projecten: de schaamte voorbij
De kinderen van de vroegere bewoners gingen in de nieuwe sociale woningen aan de andere kant van de Leie wonen, en de wijk verkrotte...nodigden de mensen uit de wijk uit naar De Bitterzoet, maar de schouwburg gaf hun wel de slechtste plaatsen...zijn op de grens gaan staan in de Dansaertstraat, tussen de populaire woonwijk en het vernieuwde deel waar de middenklasse baas is. Aan de ene kant kwamen de Marokkaanse mensen uit de

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Buyck • Yol of het Turkije van Yilmaz Güney
Maar tegelijk toont de film hoe Mevlüt de traditie blijft gebruiken om zijn toekomstige vrouw, Meral, ‘op haar plaats’ te houden: ‘Zodra ik vrij ben trouwen we. Ik zal de baas zijn in huis, mijn woord...Op de schande van de prostitutie en het eerverlies staat volgens het gewoonterecht inderdaad de ‘doodstraf’: in de traditionele orde is de controle over de vruchtbaarheid cruciaal voor het vormen van...Deze scène suggereert dat het verlaten van de traditionele paden voor man, noch vrouw evident is. De man lijkt niet langer in staat zijn vrouw van schande te vrijwaren en de vrouw kan nog niet voor

Nr. 76, Maart 2001 • Peter Anthonissen • Meer en meer zichzelf
De Arabische cultuur houdt zich in de eerste plaats met spiritualiteit en met fysieke uitoefening bezig, de westerse met het woord en met de rationalisering van dingen...De derde fase omvat het productieve deel, de mise-en-scène, en dat haat ik...Bij de laatste opvoering van Het oog van de dadel hebben de acteurs zelf beslist één bepaalde scène te schrappen

Nr. 76, Maart 2001 • Nezha Haffou • De vrouwelijke figuur in Azetta
Azetta ‘Azetta’ is een Amazigh-woord dat in de Maghreb gebruikt wordt om een ding aan te duiden dat een veelheid van dingen is. Het wordt gearticuleerd vanuit het perspectief van de matrix en...beide gevallen wordt er afgezien (de Engelse tekst gebruikt hier het woord ‘labour’: hard werk, maar ook barensweeën, EJ), maar de pijn vermindert de liefde, de vreugde en het plezier van het lichaam...De scène is niet erg geruststellend omdat bij nader toezien de binnenkant van de vierkante plaat een kleiner vierkant van dreigende rijen ijzerdraad-tanden toont, zoals korte haken in het glinsterende

Nr. 76, Maart 2001 • Pé Vermeersch • Dood van een Butohdansmarietje
De gedachte van de anti-readymade-kunst is zeer sterk aanwezig in butohdans, niet alleen voor de voorstellingen die worden gemaakt, maar in deze gedachte vindt de idee van de innerlijke dans zijn...Zowel de trainingen, het verrijken van de fantasie, als de presentatie van dat lichaam op de scène vertrekken altijd vanuit één lichaam en enkel daar...De te lichamelijke acteur werd weggestuurd, enkel de verteller, de spreker, hij die bovendien de taal zo monotoon mogelijk gebruikte, mocht in de westerse theaterwereld blijven wonen

Nr. 75, Maart 2001 • Rudi Laermans • Dans als de kunst van het balanceren
Valkuil Einde deel twee, lege belichte scène, de muziek dramde nog even door, tijd voor een eerste tussenbalans...Aan het slot klitten ze opnieuw samen in de rechterhoek van de scène: gesloten cirkel, einde voorstelling...En tevens omdat ze bewust balanceerde op de rand van de camp: ze begaf zich rücksichtlos in die gevarenzone waar de meest stereotiepe codes van de barokkunst raken aan de method acting van een

Nr. 75, Maart 2001 • Rudi Laermans • Dans als de kunst van het balanceren
trage timing van al deze ‘stretchoefeningen’. Dat laatste woord vat allicht nog het best de intrinsieke inzet van het gebruikte bewegingsvocabulaire...Aan het slot klitten ze opnieuw samen in de rechterhoek van de scène: gesloten cirkel, einde voorstelling...En tevens omdat ze bewust balanceerde op de rand van de camp: ze begaf zich rücksichtlos in die gevarenzone waar de meest stereotiepe codes van de barokkunst raken aan de method acting van een

Nr. 75, Maart 2001 • Rudi Laermans • Verflensend rood
De volgende scène speelde zich aan de tafel af...Het ging om een oude opname; aan het woord was een Hollandse dame die vijfendertig jaar lang via de radio naailessen had gegeven en nu van haar trouwe publiek afscheid nam...Van meet af aan wist je dat dit in drakerig gesnik zou eindigen, daar hielp het door de dame in kwestie aan zichzelf gerichte ‘laten we flink zijn’ (vandaar dus de titel van de voorstelling) helemaal

Nr. 75, Maart 2001 • Rudi Laermans • Het ruimtelijke vluchtpunt van het dansende lichaam
De volledige danssequentie werd op de witte achterwand van de scène opnieuw getoond, maar dan gezien door de lens van de handcamera...De camera was er uiteraard niet, want de canonieke opname bestond al; de camera was er tegelijkertijd wel degelijk, want juist die opname, precies de bewegingen gemaakt tijdens de consacrerende...De visuele ruimte die de blik van de toeschouwer afbakent, verschilt eenvoudigweg van de gedanste ruimte – van de veranderende ruimtelijke coördinaten waarop het bekeken lichaam zich oriënteert

Nr. 75, Maart 2001 • Clara Van den Broek • Een Waaslandwolf in Toneelland
En de Vlaamse literatuur loopt traditiegetrouw wat jaartjes achter op de internationale scène, dus ge kunt tellen...De volwassene zou ook wel willen, net als Ariadne, dat het kind ‘voor die ene keer/ niet de wanhopige naam/ van een vader,/ een zoon’ gegeven wordt, dat de orde van de wet (de vader) de weg naar de...Je kan je immers afvragen in welke zin pakweg het woord ‘wonde’ of ‘opengeklapte schedel’ dichter bij de realiteit zou staan dan ‘roos’. In principe is elk woord een metafoor, een veilig symbolisch

Nr. 75, Maart 2001 • Peter Brook • Op zoek naar honger
nu het woord ‘naturalisme’ willen gebruiken of er liever een ander woord voor in de plaats zetten, dit is in wezen het negentiende-eeuwse element in de toneelschrijfkunst, de mise-en-scène en het...Zonder enige twijfel moet de geest het bovennatuurlijke verzinnebeelden in de ruimste zin van het woord, – het mysterie van de vadergestalte en alles wat deze inhoudt voor een zoon...Maar het werd niets (en dat was niet de schuld van de acteur) – het bleek het volkomen tegendeel van de goede oplossing te zijn, omdat het inging tegen het hele begrip geestverschijning, en de scène

Nr. 77, Juni 2001 • Hugo Haeghens • Herinneringsarbeid aan een droom
En toch heb je de hele tijd niet door waar Dunoyer in eerste instantie met zijn stuk naartoe wil, tot ineens de deur van de zaal als vanzelf opendraait op het ogenblik dat Dunoyer de scène verlaat...Een van de kleine monitors bevindt zich links achteraan de scène, de andere bevindt zich er recht tegenover en raakt de rand van de eerste rij van de tribune...De deur naar de foyer gaat open, fel wit licht, op het scherm verschijnt het woord FINALE, Dunoyer verdwijnt aan de andere kant van het podium tussen de coulissen, uit de luidsprekers klinkt I'm set