Archief Etcetera

575 document(en) met "Man Je" • Resultaten 341 tot 360 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
Uit die eerste recensies kan je nog een erg aan traditie gebonden theaterpraktijk afleiden: er wordt nog in strikte genres geprogrammeerd, er wordt nog geregisseerd in termen van mise en place...Voor mijn part mag je dit toneel noemen, maar de term cabotinisme is dichter bij de waarheid...brief voor een grotere mildheid: 'ik vind het jammer dat je het gevaar loopt, de mensen die je kunt bereiken en voor wie het een weldaad zou zijn als ze naar je konden luisteren, tegen je op te zetten

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Die opleiding moet ook bepaalde maatstaven hanteren, maar als je in de praktijk belandt, moet je kleur durven bekennen, af en toe tegen de muur lopen en op je bek gaan...Je moet een standpunt innemen, net zoals de theatermakers dat doen, mét een wereldvisie...En je moet beschrijven wat er leeft, wat er ontstaat, niet uitsluitend wat je al kent

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Woorden die je een houvast geven, omdat je ze zelf - na een lange voorbereiding - hebt kunnen kiezen...Je kan ze dromen...Je zegt ze iedere avond op, voor je gaat slapen

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Freud is daarin uiteraard een spilfiguur: als je echt een persoon wil worden, zegt hij, moet je jezelf leren kennen, moet je die hele miserie van denken/ doen/ beslissingen nemen ontrafelen...De grootste tegenstelling is wellicht dat je terwijl je het gevecht voert voor je eigen persoonlijke en politieke emancipatie je dat ook doet binnen een maatschappelijke context waarin je mee...Sara De Bosschere: 'Als je op een podium gaat staan, doe je dat niet zomaar voor je eigen succes, voor applaus

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Eigenlijk contradictorisch met de man in Parijs die vond dat je het niet kon leren, wel probeerde je te leren maar altijd zei dat het niet kon...Als je vroeg een schrijfmachine hebt, weet je niet meer hoe je met 10 vingers moet typen, het gaat wel maar je voelt het niet meer als typen...Aan de ene kant moet je kijken naar de wereld om je heen en als je dan ziet wat je daar allemaal voor moet doen, dan komt je de deur niet uit

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Wanneer je als danser de bewegingen van een choreograaf overneemt en instudeert, vervalt immers de spontaniteit...Maar wat doe je als je blind bent, en geen bewegingen van een choreograaf kunt overnemen...Dan werk je alleen via het gehoor, en dat is een wonder

Nr. 51, Augustus 1995 • Lex Prinzen, Pierre Van Diest • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Het publiek reageert als één man, laat al het andere voor gezien, kijkt en luistert alleen nog maar naar die man daar op het - de zaal ingebouwde - toneel...De 'pas-op-achter-je' voorstellingen in de poppenkast (met Jan Klaassen & Katrijn) lijken ver achter ons te liggen...Dan zeg je: Vlaams is de schoonste taal die er

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
Ze vraagt: je bent kwaad, maar hoe lang is je woede...Kies per seconde wat je denkt en wat je voelt en wat je wilt laten zien...Alsof je gereduceerd wilt Tot hoe je eruit ziet

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Je probeert uit je fouten te leren en je stelt jezelf de vraag: Waar kom ik vandaan en waar ga ik naartoe...Maar omdat te kunnen moet je je pantser durven afleggen en daarvoor heb je vertrouwen nodig...Accident Over het lastige leven tussen droom en daad schrijft Stefaan De Ruyck: 'Je kan wel verlangen naar die andere wereld, je kan hem proberen op te roepen - bijvoorbeeld in je werk als

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Arthur Sonnen: 'Daarvoor moet je bij een man als Peter Stein zijn, de regisseur van Tsjechov's Drie zusters, en het derde bedrijf van De kersentuin...Op scherp staan jullie selecteren wel, maar of je ook krijgt wat je geselecteerd hebt, weet je van te voren niet...Je komt van school, je maakt een belangwekkende voorstelling, en je staat op het festival naast Rijnders, Simons, Van Hove, Tanghe

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Je zal je nu echt helemaal rustig moeten houden, want het publiek is volop aan het werk in de zaal...Niet dat hij het publiek naar de mond wil praten, dat niet: 'Het is alsof je tegen iemand praat en je merkt dat je woorden anders overkomen dan bedoeld...Je moet het wel straat noemen, maar als het echt een straat wordt en je beseft niet meer wat eronder zit, en je krijgt er een probleem mee, dan kun je het niet meer oplossen

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
gemiddeld 21 punt 4 man op af kwam...Waarom niet, Nederland is een klein land, je kan altijd nog naar huis rijden na een voorstelling en de sociale uitkering kwam toch wel binnen...het Nederlands Dans Theater en het Scapino Ballet, die tezamen nog altijd het overgrote deel ontvangen van de totale Rijkssubsidie die voor dans beschikbaar is. Als je bedenkt dat de rest van het

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Daarom ga je schrijven, en dat ga je dan vertellen, en je krijgt de mensen ermee plat...verhalen kun je dat goed uiten, en al spelend kun je dat brengen...Innerlijk kun je dat niet doen, dan word je zot

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
Wat moet je daar nu mee als toeschouwer...Binnen het Europalia-festival en in de marge ervan kreeg je bovendien ruimschoots de mogelijkheid om je te informeren over de ruimere politieke, ideologische, sociaal-economische en historische...Groot nadeel van dergelijke formule is dan weer het ontbreken van continuïteit: je kan geen kunstenaar volgen in de ontwikkeling van zijn oeuvre

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
Theaterterrorisme dat wil bij de keel grijpen, of liever nog in je kruis trappen, zodat je - eindelijk - ervaart dat de oorlog nabij is en je hoe dan ook natte voeten krijgt...De Trojaanse Oorlog met zijn oude helden wordt opgevoerd om het te hebben over hoe je je als individu vandaag kan gedragen...Er wordt een appèl gedaan op je reactievermogen, hoe zich dat ook uit: engagement, anarchisme, vernietiging

Nr. 53, December 1995 • Dominiek Van Besien • Dans in het kwadraat
Als iemand een steen naar je gooit, hoelang kan je dan blijven staan...En het is pas op het moment dat je jezelf toelaat intuïtief te 'zappen' van het ene groepje naar het andere en wanneer de associaties bij wat je ziet vrij worden gelaten, dat improvisatie echt...De druk van het zoeken naar wat 'achter' de dans zit laten vallen en gewoon kijken, zien wat je ziet, parallellen tussen dansers, lijnen, beelden die je opeens heel hard aan iets doen denken

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
Alain Platel dompelt het publiek onder in de draaglijke zwaarte van het bestaan van een vrouw, moeder, en haar entourage: de kinderen, de man, de knappe verlopen buurvrouw en de Marokkaanse buurman...Seconde Platel verdicht een heel leven tot één uur; na de voorstelling heb je het gevoel een week bij de familie op bezoek geweest te zijn...Als je echt luistert - en met iemand met de présence en bijna magische uitstraling van Matthews ontkom je daar niet aan - kom je ziek buiten

Nr. 53, December 1995 • Robert Steijn • Bezinning bij de status quo
Je ziet een man, type body-builder die zichzelf heeft gespecialiseerd in keihard neervallen met een air alsof het geen pijn doet...Pas als je weet dat Mehmet Sander hiv-positief is, begin je zijn optreden iets meer te waarderen...Wil je bewegingen kunnen maken die ruimtelijk werken, dan moet je in ieder geval goed gecenterd zijn in je lichaam

Nr. 53, December 1995 • Sigrid Bousset • Moedervlekken op de ziel
Na enige tijd is dat verdriet je zo eigen geworden dat je het niet meer opmerkt...De vrouw met de accordeon wordt - als was ze een bloempot -opgetild en meegenomen door een man die haar doet ophouden met spelen...De wanhopig dansende vrouw wordt betrapt door een binnenkomende man, die haar opvrolijkt

Nr. 53, December 1995 • Tuur Devens • Monumentenzorg of theaterdecreet?
En: hoe haal je het figurentheater uit de marginaliteit...Louis Contrijn is vanaf nu directeur af, en wordt opgevolgd door Willem Verheyden, een man die door Contrijn een jaar ingewerkt is geworden...Na een voorstelling van het Alibicollectief bekijk je de buitenwereld toch weer anders