Archief Etcetera

876 document(en) met "ZE AF" • Resultaten 461 tot 480 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 40, Februari 1993 • Béa Migom • Kristel de Weerdt
Van toen af zijn de produktieve én de receptieve werking, het festival incluis, één coherent geheel geworden...Ze knappen af op de anderstaligheid of op de moeilijkheidsgraad van de eigen taal, zoals b.v...Vlamingen vervallen af en toe in het andere uiterste

Nr. 40, Februari 1993 • Bart Philipsen • Als een open scheermes door de wereld
Oratorium Niets staat verder van een tranche de vie dan deze scenografisch zuiver gearticuleerde uitsnijding ('een taartpunt' schreef een recensent). Ze heeft iets abstract-wetenschappelijk...Door de gestileerde choreografie en dictie krijgen ze vaak het karakter van koorzangen...Hij spreekt ze onverstoord tegen, pareert met listige dwaasheid hun kritiek, treitert ze (de Tambour-Majoor) of maakt ze belachelijk (de Kapitein gaat met scheerschuim aan beide slapen buiten

Nr. 40, Februari 1993 • Paul Goossens • Het belang van het belangeloze
Ze is een teken van tegenspraak, iets dat de consensus en het Grote Gelijk doorbreekt, want de kunst stoort...Ze stoort de manager die de wereld en het mysterie tot een cijfer wil herleiden; ze stoort de aandeelhouder want het enige dividend van het esthetische is de afwezigheid van elk dividend; ze stoort de...Ten slotte stoort ze de intellectueel, omdat hij verplicht wordt een standpunt in te nemen, in de contramine te gaan en de schijnwaarden, die niet zelden vooroordelen zijn, te ontzenuwen

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Reyniers • Tien Cunninghams cadeau voor één Meg Stuart...
Niet omdat het noodlot toesloeg, maar omdat ze hevige diarree hadden, mazelen of een banale longontsteking...Ze zeggen veel, maar niet alles, en uiteindelijk zeggen ze niets meer...Tien dansers lopen uitbundig af en aan in een lentegroen decor en dito kleren, zo snel en wervelend, van alle kanten toestromend dat het lijkt alsof ze met veel meer zijn

Nr. 40, Februari 1993 • Erwin Jans • 'Elk mens kan slechts één keer zijn...
Daarmee is de dood op het theater niet geloofwaardiger geworden, integendeel, ze is enkel oneindig uitgesteld...Ze danst in zwart ondergoed een minimale choreografie, te bevreemdend om erotisch te zijn...Daar is er geen plaats voor tekens van affectie of vriendschap, ofwel worden ze puur formeel uitgewisseld

Nr. 40, Februari 1993 • Stef Ampe • Arm Brussel
Worden doel en middelen hier niet dooreengehaspeld, vraagt Stef Ampe zich af En is een festival wel echt hetgeen arm Brussel op dit ogenblik nodig heeft...Die gevestigde generatie weet zich, ook al is ze kwantitatief marginaal, ingebed in een ruimer theaterbestel: ze maakt gebruik van een (lamentabele) infrastructuur, ze beschikt over (te weinig...subsidie, ze mobiliseert een (te beperkt) publiek, ze krijgt (ondermaatse) reflectie, ... Het is erger gesteld met alles wat zich daaronder beweegt: daar is niets, niets en nog eens niets

Nr. 40, Februari 1993 • Gunther Sergooris • Wantrouw heersers die verheerlijkt worden
Ze vertoonden soms vocale problemen; ze kregen het bijzonder moeilijk in het 'Eri tu' in het derde bedrijf; Mc Farland ontsnapte daarbij nauwelijks aan een volledige ondergang...Tito en La finta Gardiniera werd de toeschouwer gedwongen zijn meningen te herzien en af te stappen van vooringenomenheden...gerekend worden tot de betere routine die in onze opera's schering en inslag is. De grote sprong voorwaarts in het ontginnen van opera als theatraal medium, waarin Mortier af en toe slaagde

Nr. 41, April 1993 • Johan Reyniers • Ervaringen uit de schuilkelder
Het zijn er vijfenvijftig, en ze hebben allen last van de warmte, van vocht, ze hebben allen gebrek aan lucht en alle ogen knipperen bij het turen in erbarmelijk, kunstmatig licht...Als ze voor dood neerliggen en worden opgeraapt, dan zijn ze verongelukte collega's (in de mijn), gedode kameraden (in de oorlog), gewonde of verkrachte geliefden, maar ook en net zo goed overwonnenen...Ze maken allen veel kabaal, maar vandaag is het toch bijzonder moeilijk om, van micro- naar macroniveau, in de gevechtstechnieken van de jongens niet de guerrilla van Bosnië te horen

Nr. 41, April 1993 • Agna Smisdom • Tableau vivant van de geborneerdheid
Ze lijken eerder functioneel dan comfortabel en suggereren een fundamenteel onbehagen...De personages staan voor een dilemma: ofwel stappen ze uit het leven, ofwel hervatten ze hun vroegere activiteiten zonder nog te diep na te denken...De acteurs blijven wel lang op de scène, maar wanneer ze hun 'nummertje' gedaan hebben, duiken ze in een boekje en blijven ze hun personage spelen

Nr. 41, April 1993 • Karolien Derwael • De waarheid van de leugen
Ze zeiden, 't Is van hem, 't Is zijn stem,' 't Is in zijn hoofd...Nadat het witte scherm wordt opgehaald, krijgen ze hiervoor ook letterlijk meer ruimte...Als schipbreukelingen blijven ze zich vastklampen aan hun staanders en micro's en gaan op een' veilige',' droge' manier over tot het opsommen van historisch feitenmateriaal in verband met de

Nr. 41, April 1993 • Hugo De Greef • Kunst verdraagt geen compromis
De overheid is dus blijkbaar van mening dat in het theaterlandschap enkel deze categorieën bestaan én dat ze met elkaar niets te maken hebben...De decretale opsplitsing in vier onderdelen werkt voor de kunstenaar 'vrijheidsbeperkend' en ze remt nieuwe ontwikkelingen af...En een voldoende ruime begrotingsenveloppe voor projectenwerking (ook over alle disciplines heen) kan probleemloos tegemoet komen aan zich plots aandienende interessante initiatieven, of ze nu komen

Nr. 41, April 1993 • Bart Van den Eynde • Dollen met ons cultuurgoed
Ze maken deel uit van "onze literaire trots", "de Cultuur" (let op de hoofdletter), "ons cultuurgoed" (her en der geplukt uit de artikels). Deze erfenis heeft van der Groen duidelijk niet...gerespecteerd of - om in de sfeer van de voorstelling èn de artikels te blijven - verkracht: Terwijl ze "gelegenheid geven tot een nieuw inzicht in een bijna vergeten cultuurbezit, komt Het Zuidelijk Toneel niet verder...de toeschouwer) geneert zich en vraagt zich vervolgens af waarom alledaagse dingen plotseling de schandestatus aannemen als ze op het toneel worden gepraktiseerd

Nr. 41, April 1993 • Benoît Vreux • Verandering en continuïteit
Het tweede, het Théâtre Laboratoire Vicinal, doet zich van meet af aan op meer radicale wijze gelden vanuit een behoefte aan en een esthetica van de grensoverschrijding...Beide praktijken, hoe verschillend ze onderling ook zijn, maken deel uit van dezelfde dynamiek die het westerse theater aan het eind van de jaren zestig op zijn grondvesten deed trillen, met het...Het ligt dan ook voor de hand dat de acteurs van het Vicinal op zoek gaan naar een plek waar ze kunnen trainen volgens de principes die ze zichzelf voorhouden

Nr. 41, April 1993 • Johan De Feyter • Geen getto's voor het jeugdtheater
plaats van eerst iets uit de grond te stampen en nadien, met het mes van het faillissement op de keel, de overheid voor haar verantwoordelijkheid te stellen, hebben ze hun plannen eerst...Wie echter de plannen voor jeugdtheaterhuizen, zoals die vorig jaar op tafel lagen voor Antwerpen, Brussel, Gent en Hasselt goed las, kon vaststellen dat ze niet allemaal eender waren: net zoals de...Ze zijn organisch ontstaan uit de praktijk, als een verderzetting of verbetering van bestaande jeugdtheaterwerkingen in de grote steden - op het moment dat die de grens van hun werking als

Nr. 41, April 1993 • Patrick Jordens • Tussen literatuur en theater
de heks Ordnung die ziek is van chaos, Lambda die gedichten schrijft en van zichzelf niet weet dat ze lief is,...). Het verhaal wordt integraal in de voorwaardelijke wijs verteld en geschreven...De meeste kinderen leken zich niet erkend te voelen in wie ze (dachten te) zijn...Maar het bleef niet bij schrijven: de kinderen begonnen algauw de ganse ruimte vol te stouwen met allerlei spullen om hun terrein af te bakenen

Nr. 41, April 1993 • Tom Blokdijk • Hoezo repertoire?
Waarom deden ze dat...Dat de grote toneelteksten de ruimte bieden om ze, met respect voor het stuk en juist doordat je eerst nagaat hoe ze in hun eigen tijd gewerkt hebben, zo te laten klinken en zo vorm te geven dat de...Vandaar onze belangstelling voor buitenstaanders, voor mensen die toch doen wat ze willen, daarvoor desnoods zand in de machine van de maatschappij gooien, voor Achternbusch, die trouwens ook zand

Nr. 41, April 1993 • An-Marie Lambrechts • Een hoofd vol sneeuw
Maar voor zover ik een figuur altijd anders benader, ze stukpluk, ze doe exploderen en die delen in verschillende volgordes weer samenstel, kan ik met heel weinig materiaal als uitgangspunt een...Aliena(c)tion gebruikt Forsythe meermaals de woorden van Goethe zoals ze op muziek gezet zijn door Schönberg: 'Dat de zinnen zo talrijk zijn / Ze brengen verwarring binnen in het geluk / Als ik jou...Dat gebeurt in een voorstelling die doortrokken is van associaties van dood en heropstanding; de dansers werken er vaak met bewegingspatronen die ze distilleren uit hun vingerafdruk; ze werken vaak op

Nr. 41, April 1993 • Johan Reyniers • De dans van het harnas
Ik vraag me af of hij zich zelf bewust is van het feit dat hij zo weinig als choreograaf wordt gezien, en hoe hij zichzelf in dat verband eigenlijk ziet...Dat wordt van bovenuit zomaar gezegd, en op den duur krijg je dansgroepen en mensen die gaan dansen, die denken dat ze vrij zijn...Ze worden vertraagd, herhaald en op een afwijkende manier gecombineerd

Nr. 41, April 1993 • Paul Goossens • Eric Antonis
Antonis: Dat vroegen ze me onlangs in Amsterdam ook en ik heb geantwoord dat wij Vlamingen zijn, dus behoorlijk ernstig en wel eens zwaar op de hand...Na voorstellingen waarvan ik dacht dat ze geen enkele maatschappelijk impact zouden hebben, heb ik mensen horen zeggen dat ze hun leven gingen veranderen...Er is een grijze brij activiteiten waarvan ik niet weet of ze nog lang gesubsidieerd moeten worden

Nr. 42, Juni 1993 • Geert Opsomer, Erwin Jans • Prospero's offer
scène vandaag misschien wel de laatste wijkplaats en het meest gestrenge laboratorium: zij ondervraagt al deze culturele representaties, laat ze zien en laat zé beluisteren, verbeeldt ze zich en eigent ze...Het zelfgenoegzame moderne subject ervaart geen andere grens dan de grens die het zichzelf stelt: het cartesiaanse cogito ergo sum bakent het territorium af van het (zelfbewustzijn...Westerse totalitaire en subjectgerichte cultuur te doorbreken om ze van haar zelfgenoegzaamheid en van haar ondergang te redden