Archief Etcetera

932 document(en) met "Iets op " • Resultaten 621 tot 640 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Op enkele vormelijke elementen na, zag ik niet onmiddellijk Cassiers' eigenheid op scène...Ik loop rond, en dan zijn er bepaalde dingen die mij iets doen en waar ik van zeg: daar wil ik op doorgaan...Ondanks deze werkmethode duikt op scène steevast de handtekening van de regisseur Guy Cassiers op

Nr. 51, Augustus 1995 • Willy Westermann-Klep, Griet Van Laer, Martien Langman • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik sla de eerste bladzijde op...Op zo'n dag treden tien koren op, in twee zalen en op een buitenpodium...Grote pech voor het Koor op Zolder, een klassiek koor

Nr. 51, Augustus 1995 • Stefaan Quix, Kenneth Herdigein • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Negen uur (Jaaaaaaaan). De mensen op de eerste rij (de oudere cultuurelite uit het Leuvense) worden nerveus...Daarom zal ik dan ook direct tot de kern van de zaak overgaan: een man (André van Duin) en een vrouw (André Hazes), op hun erf gezeten vertellen, vertellen en vertellen nog iets meer...Ik ga ervan uit dat mensen die op het toneel gaan staan, dat doen vanuit een sterke behoefte, dat ze weten waaróm ze daar gaan staan, dat ze iets te zeggen hebben

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
tweede plaats van zijn eigen rol; het moment van 'op de scène gaan' wordt zolang mogelijk uitgesteld; op die scène telt de frisheid van het reactievermogen en de zelfwerkzaamheid van de speler en niet...kijken; het is veeleer de taak van de kritiek om te duiden op welke premissen dit soort van theatermaken zich baseert, zich minstens de vraag te stellen waarom deze theatermakers op die manier willen werken...Waas Gramser: 'We willen een voorstelling maken die de onze is, die de wereld vertelt die op dat moment de onze is en niet een andere wereld die zich op het toneel afspeelt'. In het spanningsgebied

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Als je dan de gotspe had om daar iets over te zeggen en op de een of andere manier toch iets ging zeggen over die boeken, brulde hij dat het helemaal niet ging over die boeken...Je moet op de één of andere manier proberen naar voren te lopen, terwijl je naar achteren loopt en iets doen dat je weg bent op het moment dat je weg moet lopen...Het is gruwelijk als iets te veel lijkt op wat je dacht dat het zou worden

Nr. 51, Augustus 1995 • Hilde Van Caudenberg, Kees Blijleven • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Een vol uur lang bleef ik als genageld op de rand van mijn stoel zitten...Het was het mooie an sich, zoals in de abstracte plastische kunsten, of in poëzie, waar je aan de tekens geen betekenis moet koppelen, maar die je gewoon op je af moet laten komen...Er was geen sfeer, overal ritselende zakjes chips, een op en neer geloop, en niemand die verantwoordelijk was om voor wat rust te zorgen

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik geloof sterk in de wetenschap dat mensen van dieren afstammen - paarden kunnen ook zo mooi dansen op muziek...Dit was op zich al een uitdaging om het evenement te zien: pure elementen als water en lichamelijkheid (een hoop naakten op elkaar). In eerste instantie was het decor ook wel fascinerend, maar...Onbegrijpelijk, we raakten al snel uitgekeken op het 'gespeel'. Een zeer irriterend aspect van het geheel was de rol van de zanger, die nota bene begeleid werd door muziek op band en telkens opkwam om

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
Maar de aanloop, de vluchtstrook, de zoektocht die in Eindhoven plaatsgreep, had alles te maken met het verlangen om op den duur tekst-getrouw te zijn, streng, te letten op de formele kanten van het...Loek Zonneveld Klaagliederen is te zien op 8 september in de Vooruit te Gent (20.00 uur) en op 10 september in de Amsterdamse Stadsschouwburg, 20.15 uur...Mooi wordt op 6 september op de televisie uitgezonden, op Nederland

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Ik geloof in een samenleving, met de nadruk op samenleving, die zich baseert op aandacht, dialoog, dialectiek... égalité, fraternité...Om de acteur op onveilige en verrassende paden te leiden moest ook ik op zoek gaan naar een meer uitdagende werkwijze...op dat álle leden van een gemeenschap participeren aan het ritueel, terwijl de catharsis die Luk Perceval nastreeft op de eerst plaats voorbehouden is aan de acteur

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
En: wat is "kwaliteit"? Je weet vaak pas of een produktie kwaliteit heeft, wanneer-ie voorbij is. In reflectie op een kortlopende traditie kun je bepalen of iets van belang is geweest...Het gebied waar de kunst zich wezenlijk aan het ontwikkelen is, waar de kunst reflecteert op de avantgarde, waar het iets voortzet dat in de eigen traditie is ontwikkeld...Veel negatieve reacties op het festival komen door voorstellingen die niét op scherp staan

Nr. 51, Augustus 1995 • Hildegard De Vuyst • Tussen duivelskunstenaar en zwarte activist
Twee kijkervaringen: Faust van Gustav Ernst door De Trust, gezien op 20 mei, en de laatste Sputnik van de Beursschouwburg, op 30 mei, een carte blanche-avond ingevuld door Toneelspelersgezelschap Stan...Op extreem verschillende wijze tonen ze iets van de worsteling van podiumkunstenaars met de werkelijkheid...Ze berust op het nog weinig opgeld makende 'doen alsof'. Van een bruine pop moet je geloven dat het een kind is, van iemand die op haar duim zuigt, moet je geloven dat ze een penis afzuigt

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
De eindeloze verzuchting daarover op de podia verklaart of onthult niets meer...Dat willen we, want we gaan er niet eens voor de straat op...Het overkomt ons niet dat politici als Frits Bolkestein en Filip Dewinter (ik gooi ook zo maar eens wat namen op een hoop, Bolkestein) de politieke agenda bepalen met hun op gezond verstand en gezond

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten, Loek Zonneveld • Redactioneel
De start van iets nieuws brengt onvermijdelijk kinderziektes met zich mee...Dat doen we op de eerste plaats aan de hand van portretten van - en interviews met enkele theatermakers...geweest op het festival; Guy Cassiers is relatief onbekend bij het Nederlandse publiek en hetzelfde geldt voor Koos Terpstra in Vlaanderen

Nr. 51, Augustus 1995 • Lineke Kortekaas, Tom Van Dijck • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Het applaus kwam langzaam op gang en zwelde aan, een voor kinderhanden ongekend enthousiasme...Ping-pong-balletjes zweefden door de ruimte, kwamen neer op tover-tennis-tafels...Het prettigste gevoel heb ik - en dan kan ik zelfs vergeten dat ik zelf theatermaker ben -als men mij een verhaal vertelt in de zin van mij iets laten beleven, mij mee op reis nemen

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Koos Terpstra wil op het toneel iets zien wat hij nog nooit gezien heeft, een toneelvorm die anders is. Hij wil op het toneel ook een verhaal vertellen...Op iets dat buiten mij omgaat...Iets van die werkelijkheid probeert hij ook op toneel te krijgen

Nr. 52, Januari 1995 • Jürgen Pieters • Voor een kritiek van onbegrip en ironie
Yang-redacteur Jürgen Pieters, die een theaterkroniek heeft in het Nieuw Wereldtijdschrift, schreef een reactie op het dossier theaterkritiek Wim Van Gansbeke mag zijn ambt van...Alleen op die manier kunnen we komen tot een vorm van kritiek die wordt geschreven door sterk kritische persoonlijkheden die over de nodige bagage beschikken om voorbij de grenzen van die ene...De keuze moet open gelaten worden en telkens opnieuw gemaakt op basis van de voorstelling

Nr. 52, Januari 1995 • Bart Stouten • Op de wankele brug van woord naar...
Hoe kun je mooie taal verzinnen voor het niets, de leegte, de alomtegenwoordige vormloze essentie waarvoor elke verklaring als een muts op een kaars is? Toch bleef Beckett veeleisend voor...Je zou verwachten dat de criticus hierin een teken kan zien om zich op een afstand van de grote Beckett-mythe te houden...Verteren doe je teksten (van Beckett, over Beckett) alleen als er voldoende sappen van ironie op inwerken

Nr. 52, Januari 1995 • Kurt Lannoye • Podiumkunsten en management
Hij wijst op het gevaar van het onnauwkeurig omspringen met de specifieke vzw-formaliteiten...Hij wijdt ook even uit over naburige (of afgeleide) rechten van uitvoerende kunstenaars en neemt een lijst op van auteursverenigingen...Ook hier terug de opmerking dat het allemaal iets uitgebreider had mogen zijn

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
Iets van die ongrijpbare tijdgeest liet zich in zijn werk vangen, eenvoudigweg omdat hij op het juiste moment de juiste vragen stelde en grenzen net voldoende verlegde zonder het publiek tegen het...dat een verkeerd perspectief, is er op dit moment iets anders gaande...Zij moeten naar het buitenland, of zij moeten de veilige structuur van een groot gezelschap opofferen om in het onzekere, afgekalfde tweede circuit iets voor zichzelf op te bouwen

Nr. 52, Januari 1995 • Alexander Baervoets • Klassieke dans
Het is een denksysteem met een visie op de wereld...De structuren van een klassiek werk zijn doordacht: wanneer iets asymmetrisch is, is het bewust en gewild asymmetrisch...Op zijn repertoire staan klassiekers als Het Zwanenmeer - met mannen als zwanen - en Giselle - waar het meisje dat sterft van verdriet geen fee wordt maar een psychiatrische patiënte