Archief Etcetera

945 document(en) met "hier" • Resultaten 681 tot 700 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 55, April 1996 • Lieve Demin • In het spoor van Laban
ETCETERA XIV[55 Vrouwen - Jeanne Brabants, Lea Daan en Karin Gross (1939Ï Hier maakt ze voor het eerst kennis met de icosaëder, het twintigvlakkige geometrische...Ward de Ravet, Kitty van de Poel, Dora van der Groen, Roger Coorens, Tone Brulin, Bert Struys de eigen Vlaamse cultuur centraal stellen en werkt dan ook liefst met kunstenaars van hier

Nr. 55, April 1996 • Adri De Brabandere • Toonladders van de beweging
De muziek wordt hier wél uitdrukking van de subjectieve gevoelens...Hier is geen sprake meer van Newtoniaanse fysica, maar van relativiteitstheorie en theorieën over het heelal waarin expansie en zwarte gaten aan de orde zijn

Nr. 55, April 1996 • Paul Derksen • Manifest
Kan echter een zelfstandig, nietig burger hier nog tegen optreden...De conceptie van ruimte als een localiteit waarin veranderingen plaatsvinden kan hier te hulp schieten

Nr. 55, April 1996 • Jan Goossens • Het theater in de woorden
Het theater zit in de taal, in hoe die hier en nu wordt uitgesproken...Tot slot vind ik dat deze produktie de beperkingen in de verf zet van een acteerstijl die in Vlaanderen zo stilaan rond zich heen aan het grijpen is. Van Kraaij stak zijn acteurs ook hier weer in een...Chéreau speelt hier ook 'passeur' in een andere zin

Nr. 55, April 1996 • Geert Opsomer • Herhaling, waanzin, discipline
Hrvatin schenkt hier veel meer aandacht aan de chaos als een 'voor-vorm' van theater dan aan de discipline en herhaling...Het blijft opvallend dat dit vooral Vlaams (Hertmans, Laermans) en Frans (Jean Marc Adolphe) geldeurde discours hier afwezig blijft...Wellicht ligt hier een andere teleologie die veel dichter aansluit bij die van de visionaire Jan Fabre

Nr. 55, April 1996 • Tuur Deevens • Kleine verkenning van een tussengebied
Eenmaal ze iets opgebouwd hebben, zijn ze hier weg

Nr. 55, April 1996 • Marc Holthof • De jicht van de zonnekoning
Wat hier gebeurt, sluit perfect aan bij een bijzonder (post-)modern idee over het lichaam: het praten en theoretiseren over, hanteren en esthetiseren van het lichaam om het des te beter te kunnen

Nr. 55, April 1996 • Parkbeleid of landschapsbeleid?
Men mest wat hier, snoeit wat daar

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Dirk Vanhaute • Signaal '96 uit de bocht
Deze dag wil 'een stimulans zijn voor het kinder- en jeugdtheater in Vlaanderen' (dixit FeVeCC). Alle middelen zijn hier volgens organisator FeVeCC (de koepel van de culturele centra) goed voor: een...Hier moest de toevallige moderator Borgmans op inpikken om te komen tot een drie kwartier durend 'iets' waarin kinderkunstencentra promotie mochten voeren voor hun activiteiten en Johan Thielemans en

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Hier is een scheur in de natuur, en lompe stilte, Hier is omkloosterde verwording; Hier is nu ruigte waar eens thuis was...Het zwaard waarmee in de coïtus de vrouw gedood wordt, hangt hier boven elk vrouwenhoofd

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Klaas Tindemans • Wreedheid zonder grond
Zuivere waanzin Toch komt er hier een ommeslag in het spel...Hier kan ik betekenis vermoeden, in een gespannen blik op romantische pose en vulgaire plastiek...Maar die wereld was amper te zien, de kroon van Duncan (Mil Seghers) was meer een soort marteltuig, een ijzeren doornenkroon, zodat ook hier geen andere wereld getoond werd: het is wreedheid en bloed

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
doorprikker kennen, hier zo meteen het ondenkbare durven te doen - in en door zijn eigen lichaam laten zien waar het hem om te doen is op een scène...naar de oplettende ironicus, die doorheeft dat dans en tegendans, stijl en psychologie, beweging en reflectie hier door elkaar lopen...Verdwijnen en verschijnen van de figuur zijn hier een ingewikkelde pas-de-deux aangegaan, ontstaan vanuit een zekere sprakeloosheid, en daar moeiteloos in teruggekeerd

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Peter De Jonge • Revolte onder het promenadedek
Jones en Yank staan mijlenver van het humanisme en engagement, van het 'les hommes meurent et ils ne sont pas heureux' van de orerende intellectuelen uit de hier ten lande weer erg in trek zijnde

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Robin Steins • Een duik onder het oppervlak
Tijdens deze projectie vergeet je haast Puccini's muziek, die hier perfect dienst doet als soundtrack voor de film...Het is hier dan ook niet Minnie die hen ervan weerhoudt Ramerrez uit de weg te ruimen maar wel de actrice achter het filmpersonage Minnie...Scènebeeld Net als in zijn vorige ensceneringen van de Puccini-cyclus tekent Carsen ook hier een heldere lijn uit die hij consequent volgt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Caroline Van den Borre • Tussen hogeschooldecreet en theaterpraktijk
Ook hier een uitzondering voor de opleidingen dramatische kunst: dit artikel is pas van toepassing vanaf 1 oktober 1998...Het is duidelijk dat dergelijke vereiste invloed zal hebben op de tot hier toe vrij strenge selectiecriteria...De schaalvergroting leidt tot een verlies aan autonomie van de kunstopleidingen, die tot hier toe zonder al te veel regelgeving door het leven gingen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
Het gaat hier eerder om een alchemie van taalspelen, zo lijkt het

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Vanhoutte, Marleen Baeten • De ingevroren theatertijd
Zonder hier de waarde van vele van die gezelschappen te willen ontkennen, is het toch zeer de vraag of en hoe die vernieuwing vanuit het centrum tot stand zal komen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
Steen des aanstoots is hier de lastige vraag naar het onderscheid tussen 'echt' en 'kitsch': een onwaarschijnlijk groot struikelblok in de hedendaagse discussie over bijvoorbeeld kunst...Terloops wordt hier ook een tegengestelde kwestie -wat is het spontane en het geniale...En hier zien we de inzet zeer duidelijk: Verschaffel gaat een polemiek aan met alle denken en alle kunst die het lichaam als laatste absolute realiteit ook een soort laatste, ultieme (sublieme

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Jan De Pauw • No Motherfuckin' Shiiiit...?!
Hier wordt uitgegaan van absolute en statische concepten van culturele identiteit, ondanks beweringen als die van Keith Khan - ook op Nobody's Theatre - dat z'n werk niet zomaar traditionele elementen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
duidelijk dat het hedendaagse theater, dat zijn vaste vorm begint te vinden op het einde van de negentiende eeuw, hier mijlenver vanaf staat...Met enige afstand kunnen we nu dan wel zien dat het hier vaak om niet meer dan een potsierlijk opblazen van het zelf ging, maar dit neemt niet weg dat de idee op dat ogenblik postvatte dat de acteur...Moeten we het bij de officiële cultuur houden, bij de presentatie van artistiek werk dat zijn wortels (hier gaan we weer