Archief Etcetera

1006 document(en) met "Je" • Resultaten 701 tot 720 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 50, Juni 1995 • Gunther Sergooris • Onopgeloste spanning
Je blijft met de vraag zitten of deze produktie een andere muziek nodig had, of de muziek integendeel een andere produktie

Nr. 50, Juni 1995 • Bart Meuleman • H. Claus - groothandel sinds 1952
Van haar weet je niet of ze hem begrijpt dan wel echt kierewiet is. Gedraagt ze zich koelbloedig tegenover Edwards zelfmoordplannen of kinderlijk...Wat Claus hier ook probeert, alles lukt hem, omdat je tot bijna het einde kunt blijven geloven in de meerduidigheid van de situaties...Bombastisch, in een verbeeldingloze stijl, geen greintje spot of humor; zelfs in zijn zwakste momenten zag je de auteur er niet toe in staat

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Reyniers • Tournée générale!
Je hoopt dan ook dat dat zal gebeuren als je gaat kijken naar die andere manier om met Claus' vijfenzestig jaren om te gaan: ze spelen zijn werk weer eens...Dat zie je meteen als je het weer zou gaan vertalen...Je zou denken dat een groot theaterhuis Claus geen grotere dienst kan bewijzen dan dat men hem een keer op een sobere manier zou ensceneren, zonder al te nadrukkelijk drama, maar neen: de hele

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
Dat heeft zulk een fysieke impact van direct medeleven met de actrice (en niet met het personage), dat je de vraag kan stellen of het in de soberheid van de rest van de opvoering geen overdreven barok...Solo Terwijl je bij het Ro Theater de wederwaardigheden van Hekabe volgt, realiseer je je plots hoe dicht dit onbekende stuk van Euripides bij de tekst van Koos Terpstra staat...Waarom om deze ene zwaar getroffen vrouw wenen, als je tot de bittere conclusie moet komen dat lijden de regel is. Als toeschouwer van dit schitterende stuk begrijp je achteraf niet waarom het

Nr. 50, Juni 1995 • Paul Demets • Het gedanste Voorland
Stel je voor: kinderen en jongeren wordt perfect aangeleerd hoe ze creatief met een voorstelling kunnen omgaan...Calvino brengt in zijn essay echter een essentiële nuance aan, door te stellen dat het om een pedagogiek gaat 'die je alleen op jezelf kunt toepassen, met methodes die elke keer opnieuw bedacht moeten...Vluchtig gefantaseer over een dansvoorstelling krijg je bij een toeschouwer pas indien het denken in beelden niet gestimuleerd wordt: door zwakke choreografische taal, overdreven esthetisering of het

Nr. 50, Juni 1995 • Etienne Decroux • De mime onder een glazen koepel
Ander beeld: Michelangelo raadt het volgende aan: 'Zorg ervoor dat je standbeeld zo gemaakt is dat, als het van de helling van een berg zou afrollen, het helemaal beneden geraakt zonder dat er ook...De hemel zie je niet veranderen...Je ziet de verandering pas achteraf

Nr. 50, Juni 1995 • Lukas Vandenabeele • Etienne Decroux
design-theater (het design-meubilair, de design-architectuur). 'Je n'aime pas montrer mon âme...Je ne crois pas qu'elle soit digne d'un publique...Je ne veux pas montrer mon individualité'. Of om het met de woorden van Cézanne te zeggen: 'Je veux douer les choses d'un sentiment d'éternité... un art solide et durable comme l'art des musées

Nr. 50, Juni 1995 • Marianne Van Kerkhoven, Agna Smisdom • In memoriam
Agna Smisdom (Over het werk van Reza Abdoh kan je lezen in Etcetera nr

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
Uit die eerste recensies kan je nog een erg aan traditie gebonden theaterpraktijk afleiden: er wordt nog in strikte genres geprogrammeerd, er wordt nog geregisseerd in termen van mise en place...Voor de Brecht-receptie in Vlaanderen die in in de jaren zestig langzaam doordringt, kan je nauwelijks om Tindemans heen...brief voor een grotere mildheid: 'ik vind het jammer dat je het gevaar loopt, de mensen die je kunt bereiken en voor wie het een weldaad zou zijn als ze naar je konden luisteren, tegen je op te zetten

Nr. 50, Juni 1995 • Pascal Gielen • Kritische verhoudingen
Wanneer je dan als criticus op een relevante voorstelling stoot, moet je het verleden terug in balans brengen...Van Gansbeke vindt het evident dat je iets met kritiek doet...Het probleem is echter dat je soms moeilijk rekening kan houden met essentiële kritiek omdat het produktieproces al te ver geëvolueerd is. Vooral fundamentele aspecten kunnen niet meer veranderd

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Die opleiding moet ook bepaalde maatstaven hanteren, maar als je in de praktijk belandt, moet je kleur durven bekennen, af en toe tegen de muur lopen en op je bek gaan...Je moet een standpunt innemen, net zoals de theatermakers dat doen, mét een wereldvisie...En je moet beschrijven wat er leeft, wat er ontstaat, niet uitsluitend wat je al kent

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
Er is een soort dogma gegroeid dat wanneer je over Jan Fabre schrijft je per definitie kwaliteitsjournalistiek bedrijft, en dat je met het schrijven over het MMT per definitie populistisch wordt...En het inlossen van die verwachtingen wordt er zeker niet eenvoudiger op wanneer je als vakspecialist de neiging hebt om je theatergeheugen en vakkennis aan te...Het gevaar bestaat dat je op een bepaald moment voor je bronnen gaat schrijven, dus ook voor het theatermilieu, en dat je hun jargon, interesse en leefwereld gaat reflecteren

Nr. 50, Juni 1995 • Marleen Baeten • Mene-tekel
Alleen, hoe realiseer je ze in combinatie met een voortdurende strijd om te overleven...Hij maakt je deelgenoot van zijn liefdes, zijn ontgoochelingen, zijn worsteling met het theater en wat het te bieden heeft aan het publiek, aan de samenleving...onkostennota, planning, documentatie) Totaal: 10 uur Als je de pech hebt dat je recensie niet wordt gepubliceerd - advertenties gaan dikwijls voor - zie je helemaal geen geld

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Redactioneel
Geconfronteerd met de vele nieuwe theatervormen die ontwikkeld werden, werd je uitgenodigd je verbaal uit te kleden, je te ontdoen van de verbruikte woorden en op zoek te gaan naar nieuwe begrippen...nee, je leerde om te gaan met het gebrek aan vaste criteria en woorden niet te gebruiken als inpakmateriaal of sorteercentra...Je kan je bestelling ook komen afhalen tijdens de openingsuren van de bibliotheek van het Vlaams Theater Instituut

Nr. 51, Augustus 1995 • Paul Slangen, Veerle Van Bun • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Dat verantwoordelijkheidsgevoel voor je publiek is soms vreselijk

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Woorden die je een houvast geven, omdat je ze zelf - na een lange voorbereiding - hebt kunnen kiezen...Het houvast om ze misschien ooit nog eens uit je eigen strot te laten komen...Je zegt ze iedere avond op, voor je gaat slapen

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Hoe gaat dat met geld, wat kan je wel en niet meer zelf besluiten, waarom bemoei je je wel of niet met het werk van anderen...Het verschil is, als je je kwetsbaar opstelt, krijg je het stigma: dat is kennelijk een organisatie die mag mislukken...Ik denk dat dit de frustratie is van het werk dat wij doen: als je het verhaaltje neerschrijft, en je vertrekt vanuit de betrokkenheid van de kunstenaar, dat je niet meer uniek bent, want alle

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Wat ik in mijn voorstellingen probeer te verkrijgen, is dat je de regisseur vergeet...Als dat juist verloopt, als daar de juiste keuzes zijn gemaakt, dan heb je al vijftig procent van je voorstelling...dat opzicht is heel dat stuk een nadenken over hoe je als individu tracht te overleven binnen een context die je langs alle kanten wordt opgedrongen

Nr. 51, Augustus 1995 • Willy Westermann-Klep, Griet Van Laer, Martien Langman • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Angels in America had ook zijn schoonheidsfoutjes, maar ik vind het een fantastisch dat je mensen een hele dag in de zaal kan houden zonder dat ze zich gegijzeld voelen... een gevoel dat je soms al...Teleurgesteld verliet het koor het podium: een jaar repeteren, en dan leg je het af tegen een stel helicopters...Indrinken zul je bedoelen

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Freud is daarin uiteraard een spilfiguur: als je echt een persoon wil worden, zegt hij, moet je jezelf leren kennen, moet je die hele miserie van denken/ doen/ beslissingen nemen ontrafelen...De grootste tegenstelling is wellicht dat je terwijl je het gevecht voert voor je eigen persoonlijke en politieke emancipatie je dat ook doet binnen een maatschappelijke context waarin je mee...Sara De Bosschere: 'Als je op een podium gaat staan, doe je dat niet zomaar voor je eigen succes, voor applaus