Archief Etcetera

969 document(en) met "Werk Met" • Resultaten 701 tot 720 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 55, April 1996 • Gunther Sergooris • Verboden en vergeten
Er waren natuurlijk ook landen - de Verenigde Staten bijvoorbeeld - waar de 'vedetten', wiens werk in Duitsland onmogelijk gemaakt werd, met open armen ontvangen werden...Klaus Mann had het in verband met Strauss over een 'volledig gewetenloos en amoreel egoïsme'. Etcetera: Componisten die met de nazi's sympathiseerden, konden dus ook buiten Duitsland op vrij...Het gaat trouwens helemaal niet op om tonaal gelijk te schakelen met een conservatieve politieke overtuiging en atonaal met een progressieve

Nr. 55, April 1996 • Lieve Demin • In het spoor van Laban
Succesvoller zijn de Ballets Russes met optredens in Brussel (1910, 1922, 1928) en Antwerpen (1922, 1925). Centraal in hun werk is de idee dat de dramatische zeggingskracht van het ballet verhoogd kan...hoofdzaak ouder werk van Lea Daan stond met een expressief en sociaal bewogen karakter...Over Psalm, een werk waarvoor de groep - samen met Idylle en Vrouwen - op het Concours International de Danse van 1939 in Brussel de tweede prijs ontving en waarover de pers enthousiast bericht

Nr. 55, April 1996 • Adri De Brabandere • Toonladders van de beweging
dit aforisme verbindt Nietzsche de dood van God met het verlies van een oriëntatie-ruimte, met het verlies van een omvattend en houvast gevend perspectief...Hij vergeleek daarbij graag zijn theoretisch werk met het atonale systeem van Schönberg...Bij elke creatie van ruimtebeelden op het toneel zouden de verschillende met elkaar concurrerende interpretaties aan het licht kunnen worden gebracht

Nr. 55, April 1996 • Paul Derksen • Manifest
Paul Derksen beziet onze relaties met de ruimte als omgeving, herziet onze relatie met Laban Rudolf von Laban (1879-1958): danser, choreograaf, pedagoog, danstheoreticus, een van de...Samen met een groeiend aantal choreografen bestudeert hij met belangstelling de anatomie, fysiologie en de zintuiglijkheid van dansers (2). Het vormonderzoek van de highbrow abstracte dans lijkt...Wat we niet kunnen waarnemen met onze zintuigen, vooral met onze fundamentele zintuigen van de tast... blijft onwerkelijk, en het bestaan ervan wordt ontkend totdat intuïtie of onderzoek de unieke en

Nr. 55, April 1996 • Jan Goossens • Het theater in de woorden
Als je vanuit het centrum van Parijs met de rer in Ivry-sur-Seine aankomt, waan je je even op de set van La Haine, de film van Mathieu Kassovitz...Dit is met andere woorden de marge...Anderzijds is er de acteursregie, waarbij ook haast van een choreografie sprake is en waarbij het perfecte lichtontwerp met drie volgspots een cruciale rol speelt

Nr. 55, April 1996 • Geert Opsomer • Herhaling, waanzin, discipline
Een eerste lezing levert een inleidende kennismaking op met het werk en universum van Fabre, de interne samenhang wordt wellicht pas zichtbaar tijdens een tragere lezing die zich de moeite getroost...Veel meer nog dan de bewegingsdiscipline is het spel met het ontstaan en verdwijnen van beweging (leven) een fascinerend aspect van Fabres werk...Bousset). Het betekent dat voor Fabre diegene die commentaar levert op een bepaald ogenblik ook een vriend wordt of is, iemand die communiceert met zijn werk

Nr. 55, April 1996 • Tuur Deevens • Kleine verkenning van een tussengebied
Met de verhuis naar het nieuwe pand is er ook een ommezwaai gekomen: we willen niet meer alleen met jongeren werken, en evenmin meer alleen binnenlands...voelen ons als een ontwikkelingsorganisatie, die principieel als produktiehuis steeds voor vernieuwing wil zorgen, met theaterlaboratoria, met professionele dans- en bewegingscursussen, met...Maar hoe zat het nu met de mime, laat staan met pure mime

Nr. 55, April 1996 • Marc Holthof • De jicht van de zonnekoning
Paul Virilio, 1984) In tegenstelling tot de moderne devotie voor het lichaam die alleen over het zien van ' lichamen gaat, meen ik dat men het lichaam (nog) altijd moet associëren met voelen...Wij kunnen altijd nog (zoals de middeleeuwers deden met hun goudstukken) op iets bijten om te kijken of het echt is. Het is natuurlijk niet echt toegelaten (of althans niet gebruikelijk) om dansers...De koepel waaraan hij als architect aan het werken was, was toen nog niet klaar). In zijn hand had hij een klein geschilderd paneeltje met een gaatje in en een spiegel

Nr. 55, April 1996 • Parkbeleid of landschapsbeleid?
haar lezing over het dansbeleid in Vlaanderen (Flemish Dance Platform, januari 1995) pleitte Myriam Van Imschoot voor een benadering van dans als biotoop, met gradua-liteit, diversiteit en samen...Een beleid dat alleen kiest voor de succesvolle toplaag, en niet investeert in minder opvallende kunstenaars, ziet zich vroeg of laat geconfronteerd met uitsterving...Een landschap tot ontwikkeling laten komen heeft dus niet alleen met geld te maken, maar ook met een duidelijk beleid, met voorwaarden en keuzes

Nr. 55, April 1996 • En dan volgt nu een korte pauze
Samen met de nieuwe hoofdredacteur toog een gedeeltelijk verjongde redactie enthousiast - en onbetaald - aan het werk...Rond de tijd dat u dit tijdschrift in handen krijgt, heeft er waarschijnlijk een onderhoud met de overheid plaats...Met andere woorden: voorlopig is dit het laatste nummer van Etcetera

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Melens • Los Cojones del Toro & Cie orkestreert...
Dat heeft waarschijnlijk ook veel te maken met het in zwang zijn van de anarchie en het dilettantisme die met Vian in één adem kunnen genoemd worden...Zoals bijna traditioneel in de perceptie van Vian werd de voorstelling door verschillende recensenten met een sympathiek schouderklopje onthaald, en conceptueel verbonden met de anarchie en de...Met de derde voorstelling, die in alle haast nog bij elkaar werd geraapt en waarbij de balans definitief oversloeg naar de 'sympathieke' zijde, kreeg de Vian-reeks een zwak slot

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Dirk Vanhaute • Signaal '96 uit de bocht
Ik ben dus blij met de geleverde bijdragen en was regelmatig akkoord met de inhoud ervan...Maar vooral zijn er dagdagelijks veel mensen op hun thuisfront hard aan het werk om goede dingen te doen...Kan zo'n jury degelijk werk afleveren

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Moeder, broers en zus rekenen af met hun vader, met hun verleden...Ze raakte er bevriend met Samuel Beckett, James Joyce, Peggy Guggenheim... Ze heeft verschillende relaties met mannen en vrouwen...een plotse monoloog komt ze met een scène die Barnes geschrapt had maar toch op scène gezet wordt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
van ideologische voorbedachtheid, onze verwarring heeft te maken met het feit dat we getuige zijn van iets wat, zichzelf in de waagschaal werpend, rond de dans een dansje maakt: plagerig, met een pienter...aan te tonen dat de sensibiliteit van dit werk voor hem als reflectie óók met muziek van Berg, Mahler, Bach, Webern en Ives kan opgebouwd worden...Van daaruit namelijk heeft hij zijn voorstellingen met Ron Vawter, met Dries Wieme, met Dirk Roofthooft en Gene Bervoets, met de twee acterende, Nederlandsonkundige danseressen gemaakt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Robin Steins • Een duik onder het oppervlak
Hij is meer begaan met zijn publiek, hier en nu, dan met het tonen van stoffige museumstukken...Voortdurend speelt ze een spel met haar omgeving en met het publiek: ze schakelt vlekkeloos over van werkelijkheid naar toneelspel waarbij het overdreven, theatrale gebaar niet geschuwd wordt...Met La Bohème schetst Carsen ons een lofzang op de jeugd en het jong zijn, maar wel met hét besef dat deze jeugd onherroepelijk zal eindigen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Caroline Van den Borre • Tussen hogeschooldecreet en theaterpraktijk
Het samenbrengen van kunsthogescholen in één zelfde geheel met bijvoorbeeld industriële hogescholen en hogescholen voor maatschappelijk werk is gedoemd om problematisch te zijn en gaat totaal voorbij...Docenten met sterke affiniteiten met het nieuwe circuit droegen een bepaalde artistieke voorkeur over op de studenten...Wanneer er in het geval van Studio Herman Teirlinck stemmen opgaan om de subsidies aan te vullen met privégelden en dus met sponsors, wijst dit volgens mij op een gevaarlijke evolutie

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
Daarom ben ik gaan schrijven, maar recent voelde ik dat dit ook niet meer het eindpunt is. Na de positieve ervaringen met de ensceneringen van Fietsen (Het Gevolg, 1994-1995) en Touw (kjt, 1995-1996...als uitgangspunt gebruikte voor het theaterstuk met twee hoofdpersonages die afwisselend stukken lezen en dialogeren over de brieven, leidden tot de briefroman Met mij gaat alles goed, die in het najaar...Belangrijk is ook de band met Alessandro Libertini en Véronique Nah van het Italiaanse Piccoli Principi, met wie Jan Simoen al verschillende keren samenwerkte: 'Ik vertaal de teksten van hun

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Vanhoutte, Marleen Baeten • De ingevroren theatertijd
Dat Martens' dirigisme overigens gepaard gaat met eigenmacht lijdt alvast geen twijfel...Veel heeft ongetwijfeld te maken met het beeld dat de stadstheaters van zichzelf ophangen...Hoewel in dit verband naarstig gewezen wordt op de werkzaamheid van dit model in Duitsland, leert de Vlaamse praktijk alvast dat men slechts schijnbaar bereid is werk te maken van een vernieuwing

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
Met Montaigne als voorbeeld wordt het essay vergeleken met het verzamelen: uit de bijeengelegde tekstsnippers, bedenkingen en uitweidingen kan plots iets als een 'figuur' ontstaan, een voorafbeelding...Als je het boek niet kriskras, en met grote tussenpauzes, maar met een zekere traagheid gewoon van voor naar achter doorleest, is het eerste wat opvalt een bepaalde toon, een manier om de dingen tegen...Met als een impliciete conclusie dat er levenshoudingen bestaan (hebben) die met dit probleem niet afrekenen door te steunen op of verwijzen naar iets wat van buitenaf komt, door het te sublimeren, en

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Jan De Pauw • No Motherfuckin' Shiiiit...?!
Jan De Pauw Met Nobody's Theatre of Nobodies brachten Dito'Dito en de Beursschouwburg ontmoetingen tot stand tussen performance-artiesten en theatermakers uit Engeland, Nederland en Vlaanderen...Maar dit postmoderne discours vertolkt in feite weinig anders dan een modernistische ambitie toegepast op een hyper-realiteit: uit een naturalistisch decor zijn we met z'n allen een symbolisch...Diverse salondiscussies binnen Nobody's Theatre reveleerden een ideologisch denkkader: 'black live arts' gaan over 'empowerment' van de zwarte gemeenschap, en in de interpretatie van het werk mag