Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


1145 document(en) met "maar" • Resultaten 801 tot 820 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 44, Februari 1994 • (advertentie)
Het werd een opera over leven en dood, maar vooral over de liefde

Nr. 44, Februari 1994 • Johan Thielemans • Carmen, een tragedie
Maar die schildering van dagelijkse, banale handelingen staat dan weer in contrast met de nummers die gezongen worden: er zijn duidelijke kwintetten en trio's, verwijzend naar de puurste, meest...De stijlbreuken in het werk zijn niet weggemoffeld, maar precies onderstreept...Daarom werd er in het decor geen prentjes-Spanje opgeroepen, maar had scenograaf Johannes Leiacker de volledige ruimte van het toneel opengelaten

Nr. 44, Februari 1994 • Myriam Van Imschoot • Denken, construeren en dansen tegelijk
Elk voeren ze nog enkele bewegingen uit, maar aarzelend, zoals in het begin...De tussenruimte schept afstand maar sluit de verbinding niet uit...En zo heeft alles wel een dubbele functie: de blik is niet alleen dat wat contact legt met de ander, maar ook datgene wat de afstand benadrukt; de frontale houding niet alleen de wijze waarop

Nr. 44, Februari 1994 • Myriam Van Imschoot • Een slingerbeweging tussen denken en dansen
Dat is een groot verschil met het privé- Als ik maar een kop kon maken, één kop maar, dan zou er misschien een kans zijn dat ik de rest zou maken, een landschap een stilleven...De vivisectie van een oude, maar verder uitzaaiende twijfel...De uiteindelijke teneur is niet de wanhoop, maar een voorzichtig vertrouwen in de toekomst: 'Ik hoop dat wc doorheen de voorstelling, later misschien, tot een orde kunnen komen -maar niet via de

Nr. 44, Februari 1994 • Marianne Buyck • Het paard dat ik in mij weet
verstrooiing...' (Italo Calvino, Collezione di sabbia). Meg Stuart verzamelt ook, en gebruikt op de scène de kracht die voorwerpen hebben, maar dan op haar manier...Ze lijkt iets te zoeken, maar vindt niets...Maar ze verdwijnt, zonder dat er iets verandert en zonder dat ze gemist wordt

Nr. 44, Februari 1994 • Peter De Jonge • De algemene poëzie van het handelen
Dans blijkt dus niet alleen een metafoor voor de filosofie maar ook een metafoor voor de andere kunsten te zijn...haar recent werk overheerst het theatrale; lichamelijkheid wordt niet meer dansant getoond, maar hysterisch (Perhaps she could dance first and think afterwards) of als stramme Grand-Guignol (Sob...Maar hoe dansen hoofden

Nr. 44, Februari 1994 • Rudi Laermans • Niets dan schone schijn en ijdel spektakel?
nieuwe artistieke brandstof, ze 'verschoonde' niet meteen het alledaagse leven maar verlevendigde en reanimeerde wel een burgerlijke kunst die niet langer in de idee van Absolute Schoonheid kon geloven...Maar een voorstellino als die van Sander herinnert onwillekeurig ook aan een ander dominant lichaamsmodel, dat van de slanke en gladde, altijd jeugdige en altoos fascinerende vrouw...Maar zelfs in de wel weerhouden composities was de muziek, met haar abrupte tempowisselingen, de dansers bijna altijd te snel af

Nr. 44, Februari 1994 • Pieter T'Jonck • Dossier Klapstuk 93
Wellicht heeft dat iets met geldgebrek te maken, maar zelfs als dat klopt heeft Klapstuk van die beperking ook een troef gemaakt...De bundeling van een reeks kleine, en vaak eigen produkties in een kort tijdsbestek trekt een gepassioneerd publiek aan, dat niet zozeer uit is op een gegarandeerde waarde, maar juist de controverse...deze teksten zal de lezer tevergeefs iets zoeken over kleinere voorstellingen als die van Bert van Gorp, Olga de Soto, Mal Pelo en vele anderen, maar wellicht geeft wat volgt toch een beeld van een

Nr. 45, April 1994 • Win Van Berkel, Kurt Vanhoutte • Kunnen alle vertolkers staan en lopen?
maar bovendien getuigen deze lijsten van een belerende visie op theater...Maar al te vaak wordt het publiek geconfronteerd met een oninteressante, oppervlakkige weergave van de werkelijkheid...Maar meer dan pogingen om een opvoering een verhullend modern kleedje aan te meten zijn dit niet

Nr. 45, April 1994 • Stef Driezen • Men vangt geen snoeken met droge broeken
Nieuwe principes vallen nooit uit de lucht, maar staan in causaal verband met verleden en toekomst...Weliswaar heeft de auteur nooit een dergelijk stuk geschreven, maar dat is mooi meegenomen...Repertoire groeit en ontstaat, niet als een conceptuele naaldberg waaruit men een strohalm opvist, maar als een weerklank van de omringende, zich pregnant manifesterende, synchrone werkelijkheid

Nr. 45, April 1994 • Marleen Baeten • Twee meisjes met een baard en kinderbrieven...
over uiteenlopende thema's, door professionele acteurs en/of niet-professionele jongeren, voor een publiek vanaf een bepaalde leeftijd, maar zónder beperking naar boven...Geen beroepsacteurs, maar liefst zestien jongeren tussen negen en twintig jaar...Beide theatervormen maken op hun manier gebruik van de vertelvorm, maar omdat de inlevingsdramaturgie alles reduceert tot de maat van het menselijke verstand krijgt ze geen toegang tot bepaalde

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Een wreed spel, gespeeld op de pianissimo's...
Maar moeiteloos overwint Bokma deze hindernis...Voor hem lijkt het nu relevanter uit te gaan van een ander standpunt: 'Ze hebben vast vanalles over nu te zeggen, maar ik laat dat zien door wat ze over toen te zeggen hebben, over de tijd van...Maar de adem van Shakespeare was alleen te bespeuren bij de Amsterdamse opvoering

Nr. 45, April 1994 • Eddie Vaes • Het is niet aan te raden een...
Ibsens duidelijkste pleidooi voor een individueel anarchisme is tegelijk een bevragen van de partijdemocratie, die ten tijde van Ibsen nog maar net tot ontwikkeling kwam...Hij is onhandig, draagt een bril - een element dat het Theater van het Oosten heeft behouden -, is soms pedant, maar meestal redelijk...Theater van het Oosten Bij het Theater van het Oosten wordt Stockmann - gespeeld door Victor Löw -op den duur drammerig en pedant, maar men zou voor minder

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Mein Kampf of de ontsnapte acteur
Hitler wilde schilderen, maar bij de Akademie apprecieerde niemand zijn talent, Hitler wilde gebouwen ontwerpen, maar niemand wilde er van weten...Langs Herzl om toont Tabori dat hij weet hoe de wereld in elkaar hoort te zitten, maar dat zoiets weinig helpt...Maar in deze rol overtreft hij zichzelf en tekent hij een Herzl om te koesteren

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Aids op Broadway
iets dat als een cultureel centrum in de krant beschreven staat, maar wat niet meer blijkt te zijn dan een leegstaand pakhuis...Dat staat goed, maar veel concreets zullen die Hollywood-acteurs voor deze troep niet te betekenen hebben...Dat is een vreemde carrière voor een nieuw Amerikaans stuk, maar het wijst op een diepe artistieke malaise van het commerciële toneel in Amerika

Nr. 45, April 1994 • Rudi Laermans • Ik lijd aan Aids, ik ben op...
hyperklassiek klinkt (Müller), dan weer helder-moralistisch aandoet (Gide), maar aanvankelijk ook quasi-psychedelisch overkomt (Jesurun). Tenzij er alsnog een miraculeuze sprong in het Aids-onderzoek plaatsvindt...feite is niet Philoktetes maar Odysseus het voornaamste personage van Müller's stuk...Ach, ze zijn nog jong, ze babbelen maar wat', zo leek Wieme's monkelende mond te zeggen

Nr. 45, April 1994 • Luk Van den Dries • In memoriam
Zo leerden we Claus kennen en Boon, Lucebert en Slauerhoff, maar ook Adorno, Barthes en Bloch...Maar wellicht nog belangrijker dan het tastbare in haar erfenis is de manier waarop ze een hele generatie studenten en medewerkers kon bezielen en enthousiasmeren voor het theatermedium...Alle tijd ging verloren naar het verdedigen van wat al maar minimaal uitgebouwd was

Nr. 45, April 1994 • Gunther Sergooris • Een zee van gele paasbloemen
Hun werk ontspruit niet aan een innerlijke drang, maar aan de behoefte de rol van kunstenaar te spelen...het vierde bedrijf keert de grond-constellatie van het eerste bedrijf terug, maar de lege bühne is nu bedekt met een zee van gele paasbloemen...De clichés van de gangbare opvoeringspraktijk werden een hak gezet, maar het cliché Puccini bleef ongemoeid

Nr. 45, April 1994 • Hugo Durieux • Het zachtjes breken van een takkenbos
De selectie van meningen is vrij willekeurig, maar zij geeft wel een dominante opvatting weer: de status van beeld, beweging of enscenering is wat onduidelijk, maar taal of tekst richten zich op het...Er zijn ook twee mooie jonge danseressen, die er aanvankelijk maar zo'n beetje bij staan, maar die gaandeweg steeds meer plaats innemen...Maar de betekenis(sen) ervan ontging(en) mij volkomen

Nr. 45, April 1994 • Benoît Vreux • Het 'Jeune Théâtre': leven en dood van...
De semi-privé-schouwburgen, ook uit privé-initiatief ontstaan, krijgen een terugkerende subsidie van de overheid maar betrekken een gebouw dat aan particulieren of aan een andere overheidsinstantie...Lange tijd moesten de Culturele Centra alleen dienen om de cultuur in al haar uitingen te verspreiden (toneel, muziek, maar ook permanente educatie). Sedert einde 1993 is er voor hen een specifieke...Maar dan werd plots de komst van de Minister tegen 20 uur aangekondigd


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK