Archief Etcetera

1128 document(en) met "Wat " • Resultaten 861 tot 880 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 50, Juni 1995 • Paul Demets • Het gedanste Voorland
Volwassenen die met kunst, en dus ook met dans bezig zijn, denken maar al te graag dat ze controle kunnen uitoefenen op de verbeelding van jonge toeschouwers, omdat ze weten wat er in hun hoofd omgaat...Natuurlijk moeten ze dan allebei wat water in de wijn doen - ook al omdat er zoiets als aantrekkingskracht bestaat: één danseres mag een nummer opvoeren met een slagwerker, een ander meisje gaat als...achter een katheder en vertelt over wat ze mooi en lelijk vindt, terwijl Eelco Roovers de scène dansend tot zijn gebied maakt

Nr. 50, Juni 1995 • Amos de Haas • Het lichaam in beweging
Een man en een vrouw bewegen wezenloos om elkaar heen, beurtelings is hun aandacht gericht op zichzelf, elkaar en het publiek (Wat willen die twee half-geklede figuren toch van me...Maquette en Schoora staan in hun eigen werk, maar het werk van Opstaele heeft wat dat betreft een geheel andere tendens dan, ook in de Nederlandse mime, vaak gebruikelijk is. Ondersteuning...Er was tot voor kort het Nederlands Mime Centrum voor informatie en organisatie van de mime, wat helaas vanwege bezuinigingen is opgegaan in het Theater Instituut Nederland

Nr. 50, Juni 1995 • Etienne Decroux • De mime onder een glazen koepel
Wat ik de romp noem, is in feite het hele lichaam, armen en benen incluis ... op voorwaarde dat deze armen en benen slechts bewegen na het signaal van de romp en vervolgens de krachtlijn van die romp...Maar als de arm zich opheft uit zichzelf, als een autonome, onafhankelijke beweging, dan stelt zich de vraag: is het dat wel wat gedaan moet worden...Wat we wel weten is dat dit precies teveel gedaan wordt, en wel omdat de armen te makkelijk bewegen of, nog erger, omdat ze zichzelf makkelijk objectiveren: men ziet ze... De romp daarentegen

Nr. 50, Juni 1995 • Lukas Vandenabeele • Etienne Decroux
Over Etienne Decroux Wat heb ik deze man gehaat...Etienne Decroux / Etienne Weill Wat drijft me dan om over Etienne Decroux te schrijven

Nr. 50, Juni 1995 • Marianne Van Kerkhoven, Agna Smisdom • In memoriam
van de promotors van de expressionistische dans en als choreografe, maar vooral als een uitzonderlijke pedagoge, wier lessen vooral voor heel wat acteurs en regisseurs tot op heden een referentiepunt zijn...Wat ze daar leerde zou de basis vormen van haar pedagogische activiteit

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
Sterckx mag dan al een sterk beprijsd toneelauteur zijn, automatisch aanvaarden en bovendien nog spelen ook van al wat de brave man uit zijn brein los- weekt...over Altijd vrijdag, 17-11-61) Dit zijn niet zomaar wat loze kreten, het zijn afwegingen die telkens berusten op een geduldige en stevige argumentatie en de activering van een stel criteria...die mate dat hoofdredacteur en vriend Van Bladel hem al na enkele maanden wat tracht af te remmen: hij schrapt een bijdrage over de KNS-opvoering van Het regent in mijn huis en pleit in een lange

Nr. 50, Juni 1995 • Dirk Lauwaert • Het schot in de spiegel
Slaaf in barbaarse loondienst van bedrijven die juist de vijanden zijn van datgene wat de criticus verdedigt en de incarnatie zijn van datgene wat hij wraakt

Nr. 50, Juni 1995 • Erwin Jans • Out, out, brief candle
Maar wat mij hier in de eerste plaats interesseert is dat Shakespeare het theater gebruikt als metafoor voor die absolute nietigheid, voor de dreiging voorgoed te verdwijnen, 'niets te betekenen

Nr. 50, Juni 1995 • Pascal Gielen • Kritische verhoudingen
Maar wat betekent dat eigenlijk...het artistieke veld gaat het toch om de kunstenaar en wat hij wil vertellen, meent Deputter...Heel wat programmaboekjes en publikaties getuigen hiervan

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Liefde en haat Wat verwachten theatermakers dan eigenlijk wél van de kritiek...Objectieve" bijdragen moeten een beeld geven van wat het gezelschap wil en wat de achtergronden zijn...En je moet beschrijven wat er leeft, wat er ontstaat, niet uitsluitend wat je al kent

Nr. 50, Juni 1995 • Steven Humblet • Onvruchtbare krenterigheid
ontdekkingsreis onthoudt: meestal beperkt hij zijn activiteit ertoe 'met wat onbeduidende malligheden van eigen vinding de opvatting te kruiden die de mensen er al op na houden en waaraan zij uit ijdelheid...hij er niet al te snel toe overgegaan zijn subtiele evenwichtsoefeningen overboord te gooien in ruil voor heel wat grovere middelen en is het publiek niet mede daardoor al te lui en ondankbaar...Hij is iemand die de noodzakelijke scheidingen en (onder)scheidingen aanbrengt, maar ondanks deze verschillen ook op zoek gaat naar een continuïteit, naar datgene wat hen, vaak ondanks hun schijn van

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
Maar door de strakke selectiecriteria van wat aandacht kan krijgen en wat niet, komen impliciete normen van artistieke relevantie bovendrijven...Dit heeft uiteraard te maken met de persoonlijke smaak van de criticus en de cultuurredactie die autonoom beslissen wat aandacht 'verdient' en wat niet...Niemand ligt wakker van wat één persoon van een theaterstuk vindt, de theaterbezoeker zal zelf wel een oordeel vormen

Nr. 50, Juni 1995 • Marleen Baeten • Mene-tekel
Het zielig restant van wat eens een profetische boodschap was: 'mene, mene, tekel, ufarsin'. De bijbeltekst Daniël 5,25 verhaalt hoe een mensenhand deze tekst in lichtende letters op de wand schreef...Een voorbeeld om duidelijk te maken wat dat concreet betekent: in dit dossier zijn drie teksten opgenomen die het resultaat zijn van interviews met vijf tot vijftien mensen per tekst...Ook nogal wat theatermakers bekijken de pers met die verwachtingen

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Redactioneel
De interne discussies daarover waren vaak interessanter dan wat uiteindelijk als recensie in het blad verscheen...wat bekend en vertrouwd is; niet verstijven in criteria of verslappen in weekheid maar durf om je persoonlijk uit spreken; en liefde om in taal een hand te reiken aan de ander...Men zoekt de grenzen van de moraal op, verkent taboes, geeft stem aan het onuitspreekbare, toont wat zich in de nacht verbergt

Nr. 51, Augustus 1995 • Paul Slangen, Veerle Van Bun • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Hier werd in praktische zin getoond, wat de wereld van de kunst en de esthetiek vandaag de dag ernstig bedreigt: het primaat van de economische waarden...Alles wat hij uitdrukt, alles wat hij doet en zegt, wordt (als in deze Faust) door 'bewonderaars' onschadelijk gemaakt...Met Een Tartuffe doen ze wat ze al altijd gedaan hebben, maar nu ook voor een breed publiek, zonder dat het plat en commercieel is. Ik heb me die avond van de voorstelling heel goed geamuseerd, en

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Wat voor teksten het precies waren, dat weet ik niet meer...Ik heb teveel knoflook gegeten, ik moet nodig wat water drinken...Wat ben ik

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Ik wil dat ze leren hoe ritme werkt, hoe er met tekst gewerkt kan worden, wat poses zijn, wat snelheid is en emotie...Zonder dat het precies lijkt op wat Festival aan de Werf in Utrecht doet, merk ik dat het op dezelfde manier vèr staat van zekerheiden...Maar goed: je kunt toch geen parameter opstellen van wat wel en niet engagement is? Als ik een prachtige danser zie, die mij emotioneel pakt, ga ik hem toch niet uit mijn festival weren

Nr. 51, Augustus 1995 • (advertentie)
om wat links of rechts is. Het gaat om wat link of recht is." Yves Desmet, hoofdredacteur...En dat is precies wat De Morgen doet

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Liegen in Ontbinding,. Wat de meerwaarde kan opleveren van zo'n voorstelling, probeer ik zo lang mogelijk open te houden...Voor mij is niet enkel van belang wat de tekst an sich zegt, maar ook de ruimte tussen de woorden én de ruimte tussen de teksten die naast mekaar geplaatst worden...Wat ik in mijn voorstellingen probeer te verkrijgen, is dat je de regisseur vergeet

Nr. 51, Augustus 1995 • Willy Westermann-Klep, Griet Van Laer, Martien Langman • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
De acteurs haalden er niet uit wat er in zat...Eigenlijk zag ik er wat tegen op om zo lang in het theater te gaan zitten, maar na een tijdje begon ik de pauzes vervelend te vinden