Archief Etcetera

1100 document(en) met "ZE D" • Resultaten 881 tot 900 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 55, April 1996 • Gunther Sergooris • Verboden en vergeten
Na de oorlog speelden ze de vermoorde onschuld: nooit hadden ze aan politiek gedaan...Hoogstens kregen ze een paar dagen cachot, ze werden naar een andere eenheid overgeplaatst of ze werden zelfs een paar dagen met verlof gestuurd, om van hun 'overspanning' te genezen...De wetten waren er wel, maar ze werden niet toegepast of ze werden omzeild

Nr. 55, April 1996 • Lieve Demin • In het spoor van Laban
Ze kreeg bovendien haar opleiding net voor of tijdens de oorlog, waardoor ze in een isolement moest werken, kleinschalig en zonder veel mogelijkheden tot contact met een publiek...Vijf jaar, van 1935 tot 1940, geeft ze live ochtendgymnastiek op de radio, op verzoek van Gust De Muynck en Yvonne De Man geeft ze bewegingskoor aan de Arbeidersjeugd, ze geeft les aan de leerlingen...school Lea Daan). Lea Daan leert haar acteurs diverse scala's, ze brengt ze beweginszinnen bij gebaseerd op verschillende bewegingskwaliteiten (ruimte, tijd, zwaarte). Ook moeten ze choreograferen en

Nr. 55, April 1996 • Adri De Brabandere • Toonladders van de beweging
Toonladders van de beweging Dans en organisatie van de ruimte, dans en ruimtebeleving; ze zijn niet los te koppelen van elkaar...Ze hebben de vorm van rechthoeken...Ze verschilt echter van periode tot periode

Nr. 55, April 1996 • Paul Derksen • Manifest
Hoewel ze soms verzeild zijn geraakt in de vergeetputten van het geheugen, zijn het ijkpunten in de geschiedenis van de podiumkunsten...Manifest kunnen ze zich nu opnieuw manifesteren, opdat we onze relaties ermee zouden kunnen bezien, herzien Trekt de danswereld zich terug in zalige onwetendheid...Geen enkel moment bereiken ze een absolute stilstand, want de materie is zelf opgebouwd uit vibraties

Nr. 55, April 1996 • Jan Goossens • Het theater in de woorden
Soms programmeerde en bezette hij ze nog voor hij ze had gelezen...Nu eens ademen ze haast in eikaars nek, dan weer worden ze gescheiden door de 30 meter lange fabriekshal...Ze zorgen er daarnaast voor dat ook de mensen fascineren die deze taal spreken

Nr. 55, April 1996 • Tuur Deevens • Kleine verkenning van een tussengebied
Eenmaal ze iets opgebouwd hebben, zijn ze hier weg...Tergend langzaam draaien ze hun voeten en glijden ze van een stoel, roeren ze in een kopje en houden elkaar in de gaten, heel traag, maar heel intensief en op het scherp van de snee...Een zwarte en een rode ronde vilten doek draperen ze in een driehoek om hun lichaam, spreiden ze uit tot een cirkel, vouwen ze tot een kegel

Nr. 55, April 1996 • Marc Holthof • De jicht van de zonnekoning
Even paradoxaal als de ruimte zelf waarin ze vertoeven...Ze hebben geen identiteit meer, je moet ze al intiem kennen om ze te herkennen...Ze sprak ook over haar werkwijze en benadrukte hoe ze in haar dansstudies de natuurlijke beweging uiteenhaalde, via herhaling, via het werken met tijd

Nr. 55, April 1996 • Parkbeleid of landschapsbeleid?
Zal de overheid zich beperken tot het onderhoud van een netjes gebetonneerd park of wil ze een landschap de kans geven om zich te ontwikkelen...Welke financiële ruimte zal ze toekennen aan de diverse kunstvormen én de mengvormen...Zal ze een diversiteit aan artistieke en organisatorische keuzes mogelijk maken

Nr. 55, April 1996 • En dan volgt nu een korte pauze
Daarnaast stimuleerde en subsidieerde ze de Vlaams-Nederlandse editie ter gelegenheid van het Theaterfestival

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Melens • Los Cojones del Toro & Cie orkestreert...
Ze zouden gebrek aan 'uitdaging' hebben, zich willen inschrijven in een bepaalde traditie binnen het veld, eerder solliciteren via hun voorstellingen dan acteren, of uitlopers zijn van de 'rijke...Vooral niet omdat ze, na de artistieke bloei in de jaren '80, er maar niet in slagen om een duidelijk artistiek profiel uit te dragen...Bovendien zijn de teksten van Vian uitermate geschikt om tegen hoge snelheid gedebiteerd te worden, en lenen ze zich gemakkelijk voor een theatercafé-sfeer die ook herkenbaar is in produkties van

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Dirk Vanhaute • Signaal '96 uit de bocht
Omdat FeVeCC een belangenorganisatie is moet ze de kerk in het midden houden en zoveel mogelijk culturele centra de kans geven om die dag te organiseren...Hoe hard ze ook gewerkt heeft, het juryrapport was niet interessant...Signaal verdient echter zo'n uitspraak niet omdat ze het kader niet aanreikt waarbinnen zo'n vage intentieverklaring later kan resulteren in effectieve beleidsdaden

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Ze ging haar eigen weg, ze ging voorbij aan het opgelegde clangebod...1920 bevrijdt ze zich van haar taak om voor haar familie te zorgen en gaat ze naar Parijs...Ze raakte er bevriend met Samuel Beckett, James Joyce, Peggy Guggenheim... Ze heeft verschillende relaties met mannen en vrouwen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Klaas Tindemans • Wreedheid zonder grond
Ik geef het toe, het is een wat geforceerde interpretatie, maar ze is uitgelokt door dat éne krachtige moment in de Macbeth van Needcompany: de dissectie van de waanzin, in een beeld dat nooit in één...Ze is natuurlijk ook zonder grond, onontkoombaar én onbegrijpelijk, maar machthebbers - ridders in het feodale Schotland en politici in een slecht zittend maatpak - kunnen het (gelukkig) niet nalaten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
praten, maar ze juist nauwkeurig en speels in al hun onvatbare verwarring moeten laten naar boven komen...blikje, en met op elk moment het bewustzijn dat radicale elementen net ontstaan waar jijzelf en hijzelf ze het minst berekent...temps, het laat ze misschien zelfs veel subtieler zien

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Peter De Jonge • Revolte onder het promenadedek
En het lukt wonderwel: we zien onbestemd af- en aangeloop, onbehaaglijke drukte, geforceerde vrolijkheid en een kleine dramatische gebeurtenis - een afscheid - die verreikender is dan ze op het eerste...theatermachine van The Wooster Group, het arsenaal van lichteffecten, videobeelden en electronische geluidsstormen dat zich als een net over haar spreidt en waar ze vruchteloos haar kogels op afvuurt...Jones en Yank verliezen omdat ze nooit beseffen welke strijd ze leveren

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Robin Steins • Een duik onder het oppervlak
Men kan moeilijk om deze western-gegevens heen aangezien ze expliciet deel uitmaken van de actie die Puccini voor ogen had...Aanvankelijk kaarten ze met ingebeelde spelkaarten, drinken ingebeelde whisky en roken ingebeelde sigaren...Voortdurend speelt ze een spel met haar omgeving en met het publiek: ze schakelt vlekkeloos over van werkelijkheid naar toneelspel waarbij het overdreven, theatrale gebaar niet geschuwd wordt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Caroline Van den Borre • Tussen hogeschooldecreet en theaterpraktijk
Ze kunnen ook als gastdocent aangetrokken worden, maar zowel op financieel als op sociaal gebied zijn deze statuten minder aantrekkelijk...Bovendien lijkt deze discussie zich deze keer ook binnen de opleidingen zelf te situeren, terwijl ze zich vroeger eerder in de theaterwereld, boven de hoofden van de eigenlijke opleidingen afspeelde...Deze drie kopstukken zien ook in dat ze er goed aan doen om in de toekomst te gaan samenwerken om verderreikende uitzonderingsbepalingen op het decreet te bekomen en het idee van een aparte

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
Arne Sierens (Mouchette en Moeder en kind) en Eric de Volder (Het verhaal van Paard Parel en Boer Dees). Ze durven associatief tewerk gaan, ze overschrijden genres en door de semiotische rijkdom aan...theatertekens laten ze zien dat ze lak hebben aan een afbakening van jeugdtheater enerzijds en volwassenentheater anderzijds...Ik ben natuurlijk geen camera die door mijn verbeelding glijdt, maar ik zie wel vaak personages tegenover elkaar staan, ik hoor ze praten en door de manier waarop ze daar staan weet ik hoe ze kijken

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Wat kunnen ze ons anders vragen...Hoe zullen ze er morgen aan toe zijn, wanneer ze weten wat er gebeurt...Daarom zullen ze naar ons toe komen en vragen hen te redden en ze zullen net zo willen zijn als wij, als de planten, als de stenen - als de wezenloze dingen, die louter noodlot zijn

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Vanhoutte, Marleen Baeten • De ingevroren theatertijd
Voor nieuwkomers is er geen plaats buiten de centraliserende tendensen van het beleid; ofwel zullen ze zich noodgedwongen moeten laten absorberen door de structureel uitgebouwde canoncultuur, ofwel...zullen ze er moegevochten het bijltje bij neerleggen...Enkel de grote huizen zouden in staat zijn een degelijk 'repertoire' te spelen, omdat ze over de middelen be- schikken (een volle rolbezetting wordt voor een