7 document(en) met "met Four"


"Fase" van Rosas ontroerend • 16 november 1992
met de konkrete aanwezigheid van de dansers, en niet met een verhaal...Clapping music zie je de twee vrouwen met ritmisch vooruit en achteruit kantelende heupen, die armen en benen meetrekken in slipsprongen en hakkende armzwaaien, de kruisende ritmes van het handgeklap...De oorspronkelijke bezetting is vervangen door dansers van het huidige Rosas-gezelschap (Fong, Levy, Loemy, Million, Saunier en Van Wissen, met begeleiding van Roxanne Huilmand en assisientie van

Wonder van "Fase" werkt nog : Anne... • 17 mei 1997
BRUSSEL -- Anne Teresa De Keersmaeker staat samen met Michèle Anne De Mey opnieuw op het podium in Fase -- four movements on the music of Steve Reich...Orgelpunt hier is het allerlaatste deel, de solo Violin phase die De Keersmaeker besluit met een gebalde vuist voor haar borst, terwijl ze het publiek recht in de ogen kijkt...De nauwe lichtkegels die de twee danseressen op hun meezwaait met de uitzwierende armen kan je nauwelijks ontgaan

Drie choreografes op Klapstuk • 18 oktober 1997
De Amerikaans-Duitse Amanda Miller, ooit begonnen als danseres en choreografe bij Ballett Frankfurt, zorgde met Four for nothing voor een voorstelling die de mooiste van het festival kan genoemd...Met Four for Nothing uit 1997 zet Miller de lijn voort die reeds uitgezet werd in Two pears, te zien op vorig Klapstuk...Voorlopig leidt dat vooral tot soms merkwaardige hoogstandjes, met een niet onaanzienlijke dosis humor

Affected en La magnificenza: Claire Croizé &... • 1 december 2006
Al stappend zijgt Garzon talloze keren neer op de grond, niet met een plof, maar met een afgemeten achterwaartse draai om haar as waarbij ze zacht door de knieën gaat om zich neer te vlijen op het...Hij gaat liggen met zijn hoofd naar de toeschouwers...Na weer een interventie van Meijer is Guilloteau terug aan zet met een nieuwe explosie van energie

Anne-Teresa De Keersmaeker verrast met het mooiste... • 19 februari 2007
Door Pieter T'Jonck De première in Luxemburg opende met 'Pendulum Music' en 'Marimba Phase', een puur muzikaal huldebetoon door het Ictusensemble aan de componist...De eerste twee dansen haast altijd samen, als een echo van hun samenspel in 'Piano Phase', Penkova biedt met haar doorgaande achtbeweging een contrapunt...Nog verrassender is 'Four Organs', een stuk voor vijf mannen

'Fase', een kwarteeuw later • 13 maart 2007
Wat opviel, was de verbazende accuratesse en snelheid waarmee de danseressen in de pas liepen met de muziek...Het verschil met het minimalisme van de Amerikaanse Lucinda Childs spreekt boekdelen...de meest complexe gedaante heeft deze choreografie veel te maken met hoe dansers zich verhouden, zowel tot de muziek als tot elkaar

Onmogelijke schoonheid: Zeitung, een nieuwe Rosas • 1 april 2008
Maar het is met choreografie als met elk schrijven: hoe meer de woorden in het gelid van de briljante vorm gedwongen worden, hoe moeilijker ze ruimte laten voor de zwarte gaten die vallen tussen twee...Met Williams voert ze een soort travelling, met een zijdelings schuivende pas, naar links uit...Samen met hem komt ze met dezelfde, maar nu haast stotterende beweging, terug naar rechts