Archief Etcetera

716 document(en) met "Kon-takthof" • Resultaten 441 tot 460 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Paul Slangen, Veerle Van Bun • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Kon het publiek zich in die vorige voorstellingen nog beschermen tegen (of onttrekken aan) het vertoonde geweld, in deze Faust was het geweld overal aanwezig en daardoor onontkoombaar

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
1993 kon het publiek onder andere in de omgeving van de Utrechtse School foto's bekijken waarmee een beeldend kunstenares de buurtwinkels tot kunstwerk had verheven

Nr. 51, Augustus 1995 • Willy Westermann-Klep, Griet Van Laer, Martien Langman • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
wisten ervan, maar niemand kon ons vertellen óf en hoe laat de repetities zouden plaatsvinden

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Eigenlijk contradictorisch met de man in Parijs die vond dat je het niet kon leren, wel probeerde je te leren maar altijd zei dat het niet kon...als een groots, prachtig samengesteld systeem van de informele toneelspeler, die alles kon, die kon brullen als een leeuw en die kon springen als wat dan ook...Ik was erg tevreden als ik de bladzijde had omgeslagen, het boek had weggelegd en naar voren kon treden en de gedachte kon denken: het is af

Nr. 51, Augustus 1995 • Hilde Van Caudenberg, Kees Blijleven • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik kon meegaan, de beslommeringen van alledag vergeten, tegelijk werd me meer verteld dan een sprookje

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Ik kon 's ochtends met moeite uit m'n bed omdat de gedachte aan alweer een repetitie zonder de minste vorm van creativiteit mij verlamde...De spelnormen van Stanislavski en de "Amerikaanse film" die de school ons had voorgehouden, bleken al snel een al te slappe koord te zijn die de spanning niet kon vasthouden...Die emotionaliteit was ook het enige argument dat voor verzoening en energie kon zorgen

Nr. 51, Augustus 1995 • Lineke Kortekaas, Tom Van Dijck • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Bij nader inzien hoefde de voorstelling niet in de bovenzaal te staan, het kon ook beneden...Ik kon weer ademen...Ze produceerden klanken die ik nog nooit had gehoord, klanken uit instrumenten die ik zelfs in mijn dromen nog nooit gezien kon hebben

Nr. 52, Januari 1995 • Eva van Schaik • De opmars van de danser
Volgens de meeste ooggetuigen kon de uitverkoren maagd haar doodsstrijd tot het bittere eind voltooien, weliswaar met groot licht in de rumoerige zaal, waar toeschouwers hun parasols op eikaars

Nr. 52, Januari 1995 • Hugo Durieux • De gestoorde relatie tussen klank en beeld
Nou, dat kon geregeld worden

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Ze zei dat ik maar beter kon gaan...Als schrijver kon hij heel de tijd over haar schouder meekijken en het proces mee bepalen...Als autoriteit van dunne teksten kon ik lustig schrappen

Nr. 52, Januari 1995 • Pol Arias • In Memoriam
Illusielozer kon niet

Nr. 52, Januari 1995 • Toon Brouwers • In Memoriam
Haar taak als hoofdredacteur van De Scène kon ze helaas niet lang uitoefenen (hoewel ze in de redactie bleef). Vanaf 1991 stond ze er als KNS-dramaturg immers alleen voor: ik was intussen als

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
Ik kon wel genieten van wat ik zag en hoorde, maar op het niveau van de interpretatie was er een kortsluiting...Door gebrek aan vertrouwdheid met de Vietnamese cultuur kon ik traditie en hedendaagse stem niet van mekaar onderscheiden

Nr. 52, Januari 1995 • Willy Thomas • Jusqu'ici tout va bien
Goden ging beklagen dat 'Niemand' zijn oog had uitgestoken kon hij niet geholpen worden omdat de Goden meenden, dat als niemand het oog had uitgestoken, zij ook niemand konden straffen

Nr. 53, December 1995 • Dominiek Van Besien • Dans in het kwadraat
De paniekerige adrenalinestoot die nog net onder controle kon gehouden worden, is vervangen door virtuositeit, zekerheid en soms bijna nonchalance

Nr. 53, December 1995 • Robert Steijn • Bezinning bij de status quo
Robert Steijn legt uit waarom het werk van de jonge choreografen op Klapstuk 95 hem minder kon boeien dan de improvisaties van Katie Duck en Steve Paxton...Ik had het geluk dat ik alle vier de sessies kon bijwonen...Zo kon ik zien hoe de dansers hun aanvankelijke nervositeit om te veel te willen doen van zich afschudden en zich steeds meer openstelden voor wat er op het moment plaats zou kunnen vinden tussen hen

Nr. 53, December 1995 • Tuur Devens • Monumentenzorg of theaterdecreet?
Wie in Vlaanderen iets wilde doen met poppentheater kon niet om Neirynck heen

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
het begin kon daar nog enige aarzeling over bestaan, maar ondertussen heeft de raad toch vooral voor de tweede optie gekozen

Nr. 53, December 1995 • Inge Arteel • Wie heeft Ödön von Horväth gezien?
Hoewel zijn moedertaal altijd Duits was geweest - zijn moeder stamde uit een Hongaars-Duitse familie -duurde het een hele tijd voor hij die taal ook kon schrijven: 'De taal waarin ik les kreeg...Wat kon daar beter toe dienen dan een ooit zo populair genre als het volksstuk

Nr. 53, December 1995 • Kurt Vanhoutte • De taal van de schouwburgen
Het spreekt voor de regie (Jaak van de Velde) maar vooral voor de acteurs dat deze subtiliteit af en toe bespeeld kon worden