Archief Etcetera

1100 document(en) met "ZE D" • Resultaten 461 tot 480 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 29, Maart 1990 • Erwin Jans • DE AANTREKKINGSKRACHT VAN ZWARTE GATEN
De verticale as is voor Van Hove van essentieel belang omdat ze de verhouding tot het goddelijke symboliseert...iedere scène duiken ze wel ergens op bij één van de verschillende partijen...De vier mensen van Stan zijn nog jong en ook dat (misschien vooral dat) spelen ze in deze Rosalinde uit

Nr. 29, Maart 1990 • Dirk Lauwaert, Bart Philipsen • Theaterfotografie
Ze toont immers enkel het werk, niet de werking van de voorstelling, niet haar geconcentreerde, gerichte stilering of codering, die ze met haar kortzichtige naturalistische blik (vaak in tegendraadse...Beter gezegd : ze verkoopt ze ("we don't sell clothes, we sell dreams"), gebruikmakend van een "expliciterende didactiek," die inderdaad niets te onthullen heeft: zij...Het is haar typerende on-beslisbaarheid die haar altijd - zelfs al poogt ze dit te verbergen - tot een grensteken maakt, een teken aan de grens van de semiose, weerbarstig voor de-en recodering

Nr. 29, Maart 1990 • Johan Callens • Samuel Beckett, 1906-89
wanneer hij ze niet kon verhinderen...Ofwel vergeleken ze hem met Joyce -om zijn vroege stijl, oogkwalen of late huwelijk - ofwel pestten ze hem met hun gezeur over bedoeling en betekenis...Wanneer hij ze niet kon afwimpelen met woorden - "No symbolism where none intended;" "Make sense who may;" een zelf-parodie als Catas-trophe - vluchtte hij dan maar naar Ussy in de buurt van Reims

Nr. 29, Maart 1990 • Rudi Van Vlaenderen • Vaclav Havel
beklagenswaardiger zijn ze niet, maar door de aard van hun bezigheden komen ze politiek en maatschappelijk gezien eerder in aanmerking om onderdrukt te worden...Neen ? Maar als kunstenaars dan toch maar een te verwaarlozen groep zijn, die niet au sérieux genomen worden waarom zijn jullie dan bang voor jullie eigen kunstenaars ? Waarom worden ze opgesloten...De BRT zwichtte en stopte de opnamen in de kelder, waar ze nu nog altijd ongemonteerd vertoeven

Nr. 29, Maart 1990 • Luk Van den Dries • MARGINALIA OMTRENT POLITIEK, MONUMENTALITEIT, PSYCHOLOGIE EN HET...
Revolutie In december '89 was de produktie La Mission/Au perroquet vert van de ex-Oostduitser (maar zijn ze dat binnenkort niet allemaal ?) M. Langhoff in Brussel te gast...Oostduitser zijnde, is Langhoff onverbiddelijk cynisch : zijn tweeluik kan als een bijtend manifest gelden over de vraag naar zin en impact van revoluties als ze de zoveelste Wende zijn in een eeuwig...Ze komt van één van de leerlingen tijdens een les geschiedenis

Nr. 29, Maart 1990 • Marianne Van Kerkhoven, Hildegard De Vuyst • MARGINALIA OMTRENT POLITIEK, MONUMENTALITEIT, PSYCHOLOGIE EN HET...
Dat is het minimale waartoe ze haar behoeften heeft gereduceerd en zelfs dat krijgt ze niet: vandaar in het decor dat tochtvolle gat waardoor de natuurelementen, - mist en wind -, binnen dringen...Waarom zegt ze dat ? Ze heeft de macht en daar ging het niet om...ze kijken naar een plaatje, een beeld, maar niet naar de interlinie; omdat ze dat niet willen of niet kunnen zien

Nr. 29, Maart 1990 • Marianne Van Kerkhoven • MARGINALIA OMTRENT POLITIEK, MONUMENTALITEIT, PSYCHOLOGIE EN HET...
Toch bestaan ze, de grote bouwwerken, waarin ondanks het monumentale karakter een ziel aanwezig blijft...Grote middelen moet je 'verdienen': om simplistische dingen te vertellen heb je ze niet nodig...Wanneer ze 'gevuld' worden met een complexiteit aan bouwstenen, worden ze opnieuw beweeglijk, vruchtbaar

Nr. 29, Maart 1990 • Inhoudstafel
Shakespeare De teksten van Shakespeare zijn zwarte gaten : ze oefenen een mysterieuze aantrekkingskracht uit en worden altijd opnieuw anders ingekleurd...idem) Twaalf jaar later begint de opstand als wandeling; ze groeit tot manifestatie; ze eindigt aan de andere kant van de muur, aan gene zijde van de geschiedenis

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans • "Kunstenaars moeten elke keer opnieuw beslissen"
Ze was haast buiten zichzelf van woede, van tragische verontwaardiging : het Oostduitse volk was in de val van de hereniging getrapt, het had zijn eigen bevrijders, de mensen van Neues Forum en andere...waren het eens over Mozarts realisme, over het belang van het verhaal, over de vaststelling dat alle personages moeten tonen hoe ze getroffen worden door verwarring en ontgoocheling, door verlangen...Toneelspelers moeten zich realizeren dat ze iets moeten te zeggen hebben, anders moeten ze maar een ander beroep kiezen

Nr. 30, Juni 1990 • Marcel Otten • Theater voorbij de muur
En de acteurs neigen ernaar -vooral in Duitsland, denk ik - om de tekst te verklaren, te interpreteren, het publiek te verklaren het te begrijpen en het publiek te tonen dat ze het begrepen hebben...Af en toe beweegt de machine van voor naar achter (nooit komt ze boven het toneel te hangen), een grove ketting gaat ratelend mee, de luidspreker braakt teksten uit deze hamletmachine : de allereerste...Braaf studeerde zij in wat ze Hamlet wel niet allemaal zou gaan zeggen en klabam !... daar raast en tiert hij zijn ZIJN OF NIET ZIJN... dwars door al haar goede voornemens heen

Nr. 30, Juni 1990 • Dirk Lauwaert • Theaterfotografie
Ook al liggen ze aan de periferie van dit project over theaterfotografie, toch zijn het belangrijke informatiebronnen...Ik formuleer ze voor wat ze me nu lijkt te verhelderen : deze opnamen zijn illustraties...Men beschermt ze integendeel

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans • Van op een afstand indrukken bij Das...
Over dit universum dreigt ze echter de controle te verliezen, ze ziet in een visioen - dat ook weer tot werkelijkheid kan verharden - hoe haar schepping haar kan doden...Helena heeft het voorrecht zelf te bepalen hoe haar werkelijkheid eruitziet, en waar ze die werkelijkheid kan aanraken : maar als ze dit doet, als ze de realiteit tot leven wekt en het bestaan ervan...Meteen ziet ze dat ze zich niet meer uit die fantasie kan losmaken : ze kan niet anders dan wachten op de uitkomst van het noodlot

Nr. 30, Juni 1990 • Gunther Sergooris • De macht van het uur blauw
Als dusdanig fungeert ze als metafoor van de doordeweekse operapraktijk

Nr. 30, Juni 1990 • Alexander Baervoets • Danslandschap in Vrije Val De Beweeging
Doordat deze jonge talenten niet zelf een locatie hoeven te vinden, reclame moeten maken, enzomeer, kunnen ze hun energie en tijd uitsluitend aan hun produktie besteden...De studio's stelt De Beweeging als werkruimten ter beschikking van haar artiesten - wat onontbeerlijk is om als produktiehuis te kunnen functioneren - en verhuurt ze tevens aan diverse lesgevers...Deze voorstelling toont wat ze toont, is wat ze is; niets meer

Nr. 30, Juni 1990 • Dirk Verstockt • "Gekwetst ben ik van binnen"
Waarom schrijf ik niet over de muziek ? Omdat ik ze hoor, maar niet beluister, opgezogen als ik ben in datgene wat er op de scène gebeurt ? En toch hoor ik nu fragmenten terug, alleen vind ik de

Nr. 30, Juni 1990 • An-Marie Lambrechts • "Wie wat vindt heeft slecht gezocht"
De spannende 'beelden' van Carlotta Sagna : ze toont zich, eerst vooraan op de scène, van hals tot heupbeweging in een uiterste gespannenheid; later beweegt ze zich voort van het ene krukje naar het...Ik wist ze, en ik ben ze vergeten, en ik spreek hier tegen u terwijl ik die woorden vergeten ben...Stella werkt voor mij met emotionele inhouden, die telkens slechts even aangeraakt worden en die alleen waargemaakt worden indien ze bij de toeschouwer de wissel op het eigen emotioneel geheugen

Nr. 30, Juni 1990 • Marianne Van Kerkhoven • De ondraaglijke lichtheid van verlangen
parallelganger, de moderne dans, zijn er zich reeds langer geleden van bewust geworden dat ze als medium meer affiniteit hadden met de abstractie dan met het kost wat kost proberen imiteren (of evenaren) van de...Grote vormen zijn moeilijk te vullen, maar ze zijn door hun afmetingen zeer geëigend om complexe structuren te bevatten...Ze geven bovendien aan een publiek de gelegenheid een totale perceptie te verwerven op een complex gebeuren, waarvan het binnen een kleiner kader de lijnen niet zou kunnen ontcijferen

Nr. 30, Juni 1990 • Inhoudstafel
Na lang overleg, politiek gekonkel en corporatistische acties werden de ontwerpteksten van de verschillende fracties bijgesteld, afgevlakt, uitgehold tot ze de matheid kregen van een Belgisch

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans, Fred Six, Wim Vermeylen, Erwin... • KRONIEK
Alles wat ze vertelt en doet en draait rond Emiel, de man waarvan ze houdt, maar die ze niet bij zich kan houden...Ze droomt ervan om met hem in de discotheek te zijn en als ze voetstappen hoort op de gang hoopt ze dat het Emiel is. Het is echter één van de buren die thuiskomt...Als ze informeren naar Emiel hangt zij steeds weer leugens op, waarvan ze hoopt dat ze ooit waarheid zullen worden

Nr. 30, Juni 1990 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Het probleem is, dat de meeste bewerkers dat soort nederigheid niet hebben en wijsneuzig zichzelf in de plaats stellen van de schepper, wiens rijke inhouden ze ontlenen om ze, als vandalistische...Ze behoort dan ook tot één van de meest onderschatte van het decennium...Daarmee sluit ze perfect aan op een zich evenzeer in dit tijdvak aandienende lezing van het bestaande repertoire, die de wereld niet langer bekijkt op de pre- ptolemeïsche manier van een eeuwig