Archief Etcetera

1107 document(en) met "‘Het Kan" • Resultaten 841 tot 860 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 50, Juni 1995 • Marianne Van Kerkhoven, Agna Smisdom • In memoriam
Oorspronkelijk genoot zij een klavier- en zangopleiding aan het Antwerpse Conservatorium, Haar initiërende lessen dans kreeg ze van Francesca d'Aler, prima-ballerina van het Antwerpse Operaballet, en...Herman Teirlinck stelde in 1946 het programma op voor de Studio van het Nationaal Toneel (nu Studio Herman Teirlinck) en vroeg Lea Daan daar als bewegingspedagoge te fungeren: ze bleef er les geven...Agna Smisdom (Over het werk van Reza Abdoh kan je lezen in Etcetera nr

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
Even een kleine bloemlezing ter illustratie: Over Teirlinck: 'Nu kan men het de meeste auteurs niet kwalijk nemen dat ze dom doen bij de aanvang van hun carrière, maar op de achtenswaardige...Over Potopot) (15-1-61) Over Van Vreckhem: 'Zelfs als men de onnozelheid van het thema nog accepteren kan, is deze thematische leegte de beslissende zwakheid van het stuk...Het weekbladritme ligt hem, naar eigen zeggen, beter: hij kan uitvoeriger argumenteren, en het geeft hem gelegenheid tot vergelijking

Nr. 50, Juni 1995 • Dirk Lauwaert • Het schot in de spiegel
Hij is het alibi van de geest in een ontgeestelijkte wereld; hij is het schoolvoorbeeld van het 'slecht geweten'. Zelfbegoocheling De criticus is als burgerlijke figuur de incarnatie...kan meester maken: het is een vorm van hallucinatie, die zich weinig aan de objecten gelegen laat, maar te maken heeft met dat exquise vermogen zichzelf te exalteren...Haar goede bedoelingen zijn even aandoenlijk als de oprechtheid ervan weerzinwekkend is. De criticus kan niet cynisch zijn: hij heeft van het burgerlijke programma het taboe op het cynisme meegekregen

Nr. 50, Juni 1995 • Erwin Jans • Out, out, brief candle
gewaarwording, niet alleen van het feit dat het verleden voorbij is, maar ook van zijn tegenwoordigheid; (...).' Eliot poneert niet alleen het belang van het 'historisch besef', maar ook en vooral het niet...Historisch besef is geen erfenis, maar een proces, iets dat men zich pas door het intens bestuderen van het verleden eigen kan maken...Het woord kan het moment van het theater alleen maar herdenken, herdenken, opnieuw denken, opnieuw creëren in een discursieve samenhang

Nr. 50, Juni 1995 • Pascal Gielen • Kritische verhoudingen
Daarbij kan ook een kleinere groep geïnteresseerden dieper ingaan op het werk...Het probleem is echter dat je soms moeilijk rekening kan houden met essentiële kritiek omdat het produktieproces al te ver geëvolueerd is. Vooral fundamentele aspecten kunnen niet meer veranderd...Maar het is de veelzijdigheid van dit soort zijwegenkritiek die de theater-, dans- of film-apaat misschien toch nieuwsgierig kan maken

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
De pers kan volgens haar een wezenlijke bijdrage leveren aan het theater door beginnende gezelschappen onder de aandacht te brengen, 'maar dat kan even goed onder de vorm van een voorbeschouwing...Dodelijke objectiviteit Daar staat tegenover dat het de persoonlijkheid van een theatercriticus is die een recensie zo waardevol kan maken...Het biedt een relevante roundup, een stand van zaken, en kan een oefenschool zijn voor jonge recensenten

Nr. 50, Juni 1995 • Steven Humblet • Onvruchtbare krenterigheid
het voor het menselijke oog en oor niet aangenaam vertoeven is. Van deze dorre en stekelige woestijnplanten kan men trouwens ook niet verwachten dat ze de lezer zouden kunnen bekoren...het verleden.. Het heden waarin de criticus bedrijvig is, is voor hem, naast een ruimte waarin het 'nieuwe' zich kan manifesteren, ook een kristallisatie van het verleden...brengen (los van elke pathetische keuze voor of tegen). [3] Tot besluit, nog één vraag: kan het pad van een dergelijke Ironie waarin het huidige tijdsgewricht ons wringt, nu het, net zoals de

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
Binnen de mogelijkheden en het profiel van hun krant kan het namelijk niet hun taak zijn om het alternatieve en het onbekende nieuwe een plaats te gunnen...de uitkrant Formule 7 kan GvA wel het Vlaamse aanbod overschouwen, maar wat de recensies betreft, zo zegt Heirman, 'behandelen we niet het CC van Zolder omdat we vaststellen dat ons lezerspubliek...Maar in het land van de boeiende journalistiek kan er wel eens een 'vervelend' spook een groot deel van het territorium komen bezetten: Human Interest Het openingsverhaal over Het Volk

Nr. 50, Juni 1995 • Marleen Baeten • Mene-tekel
Alsof je het voorbereidings-, denk- en schrijfwerk kan meten aan het aantal lijnen...kan de journalist zich niet veel creatief voorbereidingswerk veroorloven, naast de tijd die het interview, het uittikken en de verwerking al in beslag nemen...Ik geloof dat het theater het meest gebaat is met rijpe kritiek en goed voorbereide interviews over datgene waarover het gaat: over het theater zelf dus, en over de maatschappelijke relevantie ervan

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Redactioneel
Je kan je bestelling ook komen afhalen tijdens de openingsuren van de bibliotheek van het Vlaams Theater Instituut...Een tijdschrift als Etcetera kan daarin stimulerend optreden: het pookt discussie aan, stelt impertinente vragen, en bovenal prikkelt, slaat, streelt, krabt, blaast, woedt, wiedt, waait, kortom houdt...Het theater heeft, van oudsher, een functie in de overtreding van het aanvaardbare of het laten zien van het verdrongene

Nr. 51, Augustus 1995 • Paul Slangen, Veerle Van Bun • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Voor het gezelschap betekent deze produktie het eind van een periode, waarin het geweld als zingeving voor leven tot in alle extremen en in alle varianten werd getoond en onderzocht...Kon het publiek zich in die vorige voorstellingen nog beschermen tegen (of onttrekken aan) het vertoonde geweld, in deze Faust was het geweld overal aanwezig en daardoor onontkoombaar...Ik ben blij dat ik Leporello ook aan het publiek in de Adelberg kan voorstellen

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik kan het al in tien minuten, snel ratelen...Ik speel slecht, maar ik kan het verbergen...Zo'n onbezonnen alles-of-niets-houding kan het leven de mooiste en de beroerdste kant uitsturen

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Het werken met vaste mensen heeft voordelen: je kan mensen de kans geven om te evolueren...Hoe gaat dat met geld, wat kan je wel en niet meer zelf besluiten, waarom bemoei je je wel of niet met het werk van anderen...Minimaal kan gezegd worden dat het begrip 'engagement' hier is opgerekt, en zeker niet alleen gebruikt wordt voor voorstellingen die de politieke en maatschappelijke realiteit tot onderwerp hebben

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Over Het Liegen in Ontbinding, zijn debuut bij het Kaaitheater, zei hij toen aan Wim Van Gansbeke: 'Het Liegen in Ontbinding, staat in mijn theaterwerk niet geïsoleerd...Een toeschouwer kan zijn eigen realiteit het best bekijken vanuit een kunstwerk dat niets met de werkelijkheid te maken heeft...Een toeschouwer kan voor zichzelf waarheden formuleren, maar ik denk niet dat het binnen het theater mijn functie is om dat te pretenderen

Nr. 51, Augustus 1995 • Willy Westermann-Klep, Griet Van Laer, Martien Langman • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Het kan beter...Angels in America had ook zijn schoonheidsfoutjes, maar ik vind het een fantastisch dat je mensen een hele dag in de zaal kan houden zonder dat ze zich gegijzeld voelen... een gevoel dat je soms al...Teleurgesteld verliet het koor het podium: een jaar repeteren, en dan leg je het af tegen een stel helicopters

Nr. 51, Augustus 1995 • Stefaan Quix, Kenneth Herdigein • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
uw buurman' en 'boertiger dan uw kolenboer' kan qua unieke interpretatie van het stuk wel tellen...Gelukkig kan ik deze voorstellingen nog tijdens het Theaterfestival zien...De vraag naar wat voor mij het hoogtepunt of dieptepunt van het afgelopen seizoen was, heeft me behoorlijk aan het denken gezet, over wat in het theater nu eigenlijk een hoogtepunt betekent, en wat

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Een antwoord dat het grote schuldbesef van een weldoorvoede, blanke Europeaan wat kan temperen: ofwel je met politiek-sociaal werk gaan bezighouden, ofwel het politieke in het theater weer een stem...niks; alles steunt op concentratie en bewustzijn en op het vertrouwen dat de speler de voorstelling kan maken, het vertrouwen dat als je herinnering geraakt wordt ze ook wel loskomt'. Wie als...theaterbeeld of -concept waarin inleving in het personage en fictionalisering van de relatie met de toeschouwer centraal staan, kan dan ook niet anders dan in botsing komen met het getoonde

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Hij brulde en schalde door het lokaal: een toneelspeler kan niks en zal ook niks kunnen, want een toneelspeler is alles meteen vergeten als hij naar buiten gaat...En dat is tegelijkertijd ook het meest absurde en het meest leugenachtige wat er is. Hoe kan een toneelspeler een koning doen terwijl hij absoluut niet weet wat een koning is. Hoe kan een...Een toneelspeler die alles kan In Wroclaw, het vroegere Breslau, vroeger was dat Duitsland, nu is dat Polen, een stad waar vrijwel niets meer van over is, een paar oude straten en voor de rest

Nr. 51, Augustus 1995 • Hilde Van Caudenberg, Kees Blijleven • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Je kan natuurlijk zeggen dat het stuk zelf genoeg moet hebben om de kinderen en het publiek in de ban te krijgen, maar in zo'n rommelige toestand beginnen, maakt het wel heel moeilijk...Noem het voor mijn part theaterdiscipline, maar als je ergens van wil genieten, kan je niet met andere dingen bezig zijn...Maar het meest indrukwekkend was het spelplezier dat aan alle kanten van deze voorstelling afspatte, dat het publiek als het ware de vertelling binnentrok

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Dat moment beschouw ik als de mooiste ervaring in het theater van het afgelopen seizoen...Er schortte duidelijk iets aan de inhoud van het stuk, waardoor het niet overkwam...Alras wisten alle acteurs ons te betoveren, te overtuigen, ook al vereiste het stuk concentratie (lange monologen) en ging het helemaal niet om een 'luchtig' thema (familiedrama). Een