Archief Etcetera

1121 document(en) met "Nog" • Resultaten 861 tot 880 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 50, Juni 1995 • Marianne Van Kerkhoven, Agna Smisdom • In memoriam
tot in 1979; in die periode doceerde ze ook nog aan het Gentse en het Antwerpse Conservatorium...Als schoppend geweten van een nieuwe generatie had de (theater)wereld hem nog broodnodig

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
Uit die eerste recensies kan je nog een erg aan traditie gebonden theaterpraktijk afleiden: er wordt nog in strikte genres geprogrammeerd, er wordt nog geregisseerd in termen van mise en place...Alleen mijn wetenschap boeit me nu nog...ruimtebeeld, en heeft dan ook nog geluisterd naar de kwaliteit van de vertaling en de tekstzegging

Nr. 50, Juni 1995 • Dirk Lauwaert • Het schot in de spiegel
De kritiek gelooft in de mogelijkheid een maatschappij toe te spreken: deze maatschappij dan nog wel, waarin iedereen heet mee te mogen luisteren...weten nog niet dat we niet meer naar buiten kunnen, dat de (geestelijke) uithongering al begonnen is. Iedere kritiek is - zoals dat vroeger heette - ook maatschappij-kritiek

Nr. 50, Juni 1995 • Erwin Jans • Out, out, brief candle
zijn bekende en nog steeds zeer leesbare opstel Traditie en het persoonlijk talent analyseert T.S...Geen enkele vernieuwing gebeurt in een vacuüm: zelfs de meest recente theatergeschiedenis vertoont vele gaten die moeten opgevuld worden met nog niet vertelde verhalen...De Vlaamse theaterrecensenten zijn vaak jong, hun kijkervaring is beperkt en hun geheugens nog kort

Nr. 50, Juni 1995 • Pascal Gielen • Kritische verhoudingen
Dit geloof - en niet de wetten van de markteconomie - domineert nog steeds de artistieke produktie in Vlaanderen...Dat vraagt van de criticus echter ruimte en tijd, twee elementen die zelden nog passen binnen de politiek van het dagblad...Deze zwerver geeft vorm en beeld aan een realiteit die dat nog heeft

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Frans Redant meent dat Etcetera als theatertijdschrift nog een veel te smal bereik heeft...Dit soort theater is moeilijker in een hokje te stoppen en dat doen critici nog te veel...Eva Bal ondervindt bijvoorbeeld soms dat recensies onderhuidse elementen naar boven kunnen brengen, dingen die zij instinctief aanvoelt maar die ze nog niet verwoord heeft

Nr. 50, Juni 1995 • Steven Humblet • Onvruchtbare krenterigheid
De theaterkritiek (of wat daar nog van overblijft) lijkt wel tot een onvruchtbare krenterigheid vervallen...Dergelijke soevereine weigering om nog te 'communiceren' met zijn lezers, deed mij sterk denken aan de rol die het publiek vermocht te spelen in het toneelstuk Klaagliederen van Toneelgroep Amsterdam...krachten nog in elkaar te laten grijpen

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
Kiosk in De Standaard is nog maar een jong kind, net zoals De Achterkrant in Het Belang van Limburg...mogen misschien nog van geluk spreken dat de canon in die kranten nog een plaats krijgt...Als je daar nog eens de schamele vergoeding bij-rekent (bij nogal wat kranten een erbarmelijke 1000 fr

Nr. 50, Juni 1995 • Marleen Baeten • Mene-tekel
die de criticus ervoor ontvangt, wordt dan verantwoord met het argument dat het toch niet veel tijd vraagt om nog geen bladzijde vol te schrijven...per uur, waar de onkosten nog moeten van afgetrokken worden

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Redactioneel
En het blad stelde zich erg weerbaar op: we verdedigden vormen van theater die op dat moment door zowel publiek als overheid nog niet vanzelfsprekend geaccepteerd werden...Van de meeste Etcetera-nummers zijn er nog exemplaren beschikbaar...Nog steeds een kritisch tijdschrift over theater en aanverwante kunsten

Nr. 51, Augustus 1995 • Paul Slangen, Veerle Van Bun • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Kon het publiek zich in die vorige voorstellingen nog beschermen tegen (of onttrekken aan) het vertoonde geweld, in deze Faust was het geweld overal aanwezig en daardoor onontkoombaar...Sterker nog: het lijkt wel of de kunstenaar blij mag (en moet) zijn, over het feit dat hij in de smaak valt

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Gaat dit nog lang duren...Het houvast om ze misschien ooit nog eens uit je eigen strot te laten komen...Het valt nog mee

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
het moment dat die hun zeggingskracht in het kunstwerk nog moeten bewijzen...Dat bewijst misschien dat publiek ook nog op andere manieren te binden is dan met gekend aanbod...Inmiddels programmeert het festival nog maar incidenteel straattheater

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Ze illustreert daarbij de draagwijdte van het fenomeen 'fabuleren'. In de produkties waarin Guy Cassiers als acteur aantreedt, kiest hij trouwens nog nadrukkelijker voor spel- en vertelplezier

Nr. 51, Augustus 1995 • Stefaan Quix, Kenneth Herdigein • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Alleen Lisa heeft (nog) geen last van stress ('ik hep een nieuwe ballon!!!'). Half negen (waar is Jan...gruwelijke beslissingen heeft moeten treffen en weet dat het nog niet voorbij is. Colonel Kurtz meets MacBeth...Maar het hoogtepunt moet nog komen: de fantastische (not!!!) imitatie van een kip die de heer Van Kooten gaf tijdens De laars

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
naar Kroatië; Frank Vercruyssen voert actie voor de redding van de onrechtmatig ter dood veroordeelde Black Panther militant Mumia Abu-Jamal... Worden de vragen die mij en waarschijnlijk nog vele...Vandaag zijn er nog nooit zoveel toneelspelers aan het woord geweest en nog nooit met zo weinig stem...en ik heb het nog niet gehad over zgn

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Ik heb nog steeds het gevoel dat hij iets deed als een toneelspeler...Ik was vijf, ik kon nog niet schrijven, ik kon wel typen, lezen een beetje, maar wel typen...Maar omdat mijn vader schreef en ook wel toneelstukjes schreef voor ons op zolder, in eerste instantie alleen maar monologen, want mijn broertjes waren te klein om mee te doen, waarvan ik mij nog

Nr. 51, Augustus 1995 • Hilde Van Caudenberg, Kees Blijleven • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik denk nog vaak aan die bewegingen terug als ik overdag met iets bezig ben, en heel sterk als ik bijvoorbeeld een wandeling door het bos maak...Zo bleken twaalfhonderd jaar oude fantastische vertellingen nog altijd tot de verbeelding te kunnen spreken

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Aangeland op pagina vijf (er waren nog twintig pagina's te gaan) begon ik harder te praten, teneinde over het gejengel heen te komen

Nr. 51, Augustus 1995 • Lex Prinzen, Pierre Van Diest • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Een man legt zijn vrouw nog snel uit wat hij zich weet te herinneren van de Trojaanse oorlog, hij bladert vervolgens in het programmaboekje om te zien of het klopt wat hij zegt...Het publiek reageert als één man, laat al het andere voor gezien, kijkt en luistert alleen nog maar naar die man daar op het - de zaal ingebouwde - toneel...Had ik de stukken in een andere volgorde gezien, bijvoorbeeld Ernst als laatste en Die Letzten vroeger, dan zou ik misschien Die Letzten nog wel goed gevonden hebben en afgehaakt hebben bij Ernst