Date 1992-06-04

Publication De Standaard

Performance(s)

Artist(s)

Company / Organization

Keywords beurs • programmatie • teater • onhoudbaar • seizoen • bod • vijf • kulturele • blokken • generatie

Beursschouwburg zoekt jeugdiger publiek: Direkteur Paul Corthouts heeft manier van werken drastisch herdacht

BRUSSEL -- Het aantal toeschouwers in de Brusselse Beursschouwburg, ooit de poort waarlangs al wat "nieuw" was in Vlaanderen geïntroduceerd werd, stagneert al enkele jaren. In twee jaar stapten twee direkteurs op, Johan Wambacq en zijn opvolger Theo Van Rompay. Kort na de voorstelling van de programmatie voor dit seizoen, met als nieuwe direkteur Paul Corthouts, vielen er nog twee ontslagen: Jan Florizoone, verantwoordelijk voor film, video en beeldende kunst, en Oda Van Neygen, belast met kinderteater. Over de interne en de publiekskrisis, en over de nieuwe wegen die het teater wil inslaan, hadden we een gesprek met Paul Corthouts.

"Eén wijziging voerde ik dadelijk door: ik zocht iemand aan om een specifiek muziekbeleid op te zetten, als aanzet om weer een jeugdiger publiek in de Beurs te krijgen. Dat is ook geslaagd." zegt Corthouts. "Bij het begin van dit seizoen was mij duidelijk geworden dat de Beursschouwburg, met zijn groots verleden, oud geworden was met zijn publiek. In Brussel heeft men halfweg de jaren '80 de aansluiting bij een jong publiek gemist, terwijl de stad toch snel veranderde. Er is geen centrum dat de vroegere positie van de Beurs heeft ingenomen. Ook de drie andere grote instellingen, Kaaiteater, KVS en Ancienne Belgique, doen vooral een appel op dertigers."

"Wat de Beurs overkomt, is waarschijnlijk een voorbode van wat andere kunstencentra in het land te wachten staat. Het is in de huidige centra onmogelijk jonge teatermakers aan bod te laten komen. Het werk van een groepje als Marti Co of mensen uit de Kleine Akademie kan je gewoon niet plaatsen naarst werk van Dito Dito, Stan of Nederlandse gezelschappen als de Trust of Discordia."

"Je kan het vergelijken met de verhouding die het nieuwe teater vijftien jaar geleden had tegenover het toen gevestigde teater. Die teaterpraktijk, die men nog steeds marge-teater noemt, is ondertussen zonder meer gevestigd. Het grote repertoireteater bestaat nog wel, maar afgezien van de plichtmatige bespreking ervan in de pers, komt het in kulturele kringen niet meer aan bod. Men spreekt er zelfs niet over, meer zelfs, men wil er niet meer over spreken. Waar men nu over spreekt is over de marge van toen.

"In de komende twee à drie jaar zullen we vooral kijken naar wat in Brussel artistiek gaande is binnen een jongere generatie en die generatie aan het huis binden. We moeten de mensen laten voelen dat er in de Beurs interessante, ongekende dingen gebeuren. En we moeten ervoor zorgen dat die geod omkaderd zijn door het vertoog daarover op gang te trekken."

Onhoudbaar

"De grote veranderingen in de Beursschouwburg hebben niets te maken met het feit dat er mensen weggegaan zijn, wel met het feit dat we onze manier van werken drastisch herdacht hebben. Tot dit seizoen waren er verantwoordelijken voor elk onderdeel van de programmatie. In totaal vijf programmatoren die elk op terreinen als teater, muziek, beeldende kunst laten zien wat er volgens hen aan de hand is, zonder veel verbanden tussen die disciplines."

"Tien jaar geleden was die manier van werken ideaal, en ze doet nog steeds opgeld in andere centra. Maar het gevolg was dat er niet één, maar vijf Beursschouwburgjes waren, met weinig kruisbestuiving. Het budget moest ook over vijf werkingen verdeeld worden. Die situatie liet niet meer toe om op een sektor een zwaar aksent te leggen zonder de andere te benadelen. Bovendien vereiste het vijf vormen van promotie. Financieel en inhoudelijk was dat onhoudbaar geworden."

"Als je, zoals vroeger, de enige bent met dat soort programmatie, heb je aan enkele pennestreken voldoende om een grote impac te hebben op Brussel, en zelfs op heel Vlaanderen. Er gebeurde gewoon veel minder. Vorig seizoen werd bijna elke dag iets geprogrammeerd in de Beurs, veel meer dus dan tien jaar geleden, maar door de versnipperde programmatie en het enorme aanbod in de stad, viel dat nauwelijks op."

"Je kan maar Vlaanderen bereiken door een eigen publiek in Brussel te hebben, denken wij. Het is een absoluut nieuw begin voor het teater. Binnen vijf jaar moeten we er weer helemaal staan, en dat zal ook in de rest van het land zijn sproen nalaten.

"Wat we nu gaan doen is werken in blokken. In dien blokken willen we de diverse kunsten aan bod laten komen op zo'n manier dat zij elkaar ondersteunen. We wilden de programmatie met de artiesten zelf maken. We willen ons dienstbaar opstellen tegenover hun werk, door een kader te zoeken waarbinnen ze kunnen werken. We zetten daarvoor de artiesten samen aan tafel. Dat werkt goed, ze begrijpen elkaar. Na alke vergadering gaan ze met een hoofd vol ideeën naar huis."

"De samenwerking met specialisten en kulturele organizaties gaan we niet uit de weg, integendeel. De Beurs kan maar weer iets worden als die banden zwaar aangehaald worden."

Nieuwe koers

"Als eerste stap schuiven we het ons opgelegde takenpakket terzijde. We beginnen van een wit blad met mensen die zich als artiest aandienen. Maar we moeten ook kritisch blijven tegenover onszelf. We leggen niet van bij de aanvang artistieke normen aan, omdat die te beperkend werken. Maar wat zich aandient willen we wel voortdurend onderzoeken. Onder meer door een jonge generatie denkers opdrachten te geven om te onderzoeken wat artistiek en maatschappelijk relevant is aan het werk dat hier geprezenteerd wordt."

"De band met het nieuwe tijdschrift Tmesis, dat hier boven de doopvont werd gehouden, willen we daarom aanhalen. Dat is een absolute noodzaak, voor een deel ook omdat de nieuwe koers die we varen wellicht niet in dank zal afgenomen worden, noch door publiek, noch door overheid, noch door gevestigde waarden. Je moet je plan dus wetenschappelijk onderbouwen, om te vermijden dat het dalleen op emotionaliteit drijft. En daarin is de Beursschouwburg dan weer een koploper aan het worden, in het opnieuw, en expliciet, formuleren van de positie en de inzet van de kunst."