12 document(en) met "B. Verschaffel"


Als het licht van een uitgedoofde ster:... • 1 juni 1991
Het is een schema dat trouwens, zoals Verschaffel opmerkt, ook doorwerkt ind e 19e eeuwse roman: "de auteur konstrueert en doorziet een wereld en zijn personages, zoals de vorst tegelijk het hof als...Het provocerende van de tekst wordt je pas na lezing duidelijk: Verschaffel dwingt je te constateren dat de vorm theater - zo die zijn bestaansreden nog niet kwijt is - in de moderne tijd toch...De vragen die Bart Verschaffel oproept, schijnbaar achteloos, zijn fundamenteler dan op het eerste gezicht zou blijken

Klapstuk 91: Geroezemoes na een dansfestival • 1 december 1991
Peter De Jonge, Bart Verschaffel, Dieter Lesage en Pieter 'T Jonck voerden een rondetafelgesprek over Klapstuk 91...Verschaffel: "Het is juist daarom dat Oei interessant was...Verschaffel: "Maar dan nog blijft het de vraag of je de waarheid van een lichaam direct kunt tonen, zonder enscenering of schijn, zonder dat het voorgesteld wordt

"Quel moi est-ce que je peins" • 1 februari 1996
De film "C'est moi que je peins" van Jef Cornelis en Bart Verschaffel peilt naar dat verschil, als denkmodel voor de ontwikkeling die de kunst in de moderniteit doormaakte

Laat de kunst nu maar een bolhoed... • 1 augustus 1996
Figuren/Essays bundelt een aantal op het eerste gezicht erg uiteenlopende essays van Bart Verschaffel...Volgend, relatief willekeurig zinnetje uit De kring en het netwerk - over het statuut van de publieke ruimte is tekenend voor de weigerachtigheid van Verschaffel om zich hierdoor te laten meeslepen...En hier zien we de inzet zeer duidelijk: Verschaffel gaat een polemiek aan met alle denken en alle kunst die het lichaam als laatste absolute realiteit ook een soort laatste, ultieme (sublieme

Rosas In The Nineties: The Gesamtwerk as... • 1 november 1997
Without wasting words on it, 'it unnoticeably mixes silent motivations and conceals them in the clearness of the thoughts (B. Verschaffel).' …and Webs In the course of the nineties

Hard labeur in de dansschool: PARTS, drie... • 8 juli 1998
academici als Bart Verschaffel, Lieven De Cauter, Dirk Lauwaert of Rudi Laermans aangesproken

Tijdeloze duurzaamheid: De gebouwde dromen van Charles... • 19 november 1998
Bovendien behandelt maar een van de drie hoofdteksten in het boek, "Teatro des Abesses" van Bart Verschaffel, het theaterontwerp zelf...Langs de analyse van het object komt Verschaffel zo onverwacht heel dicht in de buurt van Bekaerts gedachte van de "continuïteit van de lange duur" in Vandenhoves oeuvre...zijn speurtocht naar wat te zien valt in het gebouw, botst Verschaffel af en toe op merkwaardige ontwerpkeuzes, waar een minder aandachtige beschouwer weinig acht op slaat

Genieten van verandering • 1 maart 1999
Nu zijn daar mensen als Steve Paxton, Jan Ritsema, Jonathan Burrows, Meg Stuart, Georges-Elie Octors, Fernand Schirren, Bart Verschaffel, Rudi Laermans,... aan het werk

Monografieën over Bob Van Reeth en Charles... • 1 maart 2001
Volgens Bart Verschaffel getuigt Vandenhoves werk na 1995 van een merkwaardige omslag...Vandenhove stelt daar zijn expliciet klassieke architectuur tegenover, maar zoals Verschaffel aantoont, gaat het hier niet om citeren of herstellen van een verloren verleden...BART VERSCHAFFEL & JEAN-FRANÇOIS CHEVRIER, Charles Vandenhove: Projects/projecten 1995-2000 Nai Publishers, Rotterdam, 152 blz

Als het centrum leeggelopen is • 1 december 2002
de moderniteit, voor de ontworteling, voor het Leven Zonder Eigenschappen...', schrijft Bart Verschaffel...De stad blijft een stenen getuige van een 'publieke' werkelijkheid die ondertussen enkel nog, zoals Bart Verschaffel in De kring en het netwerk beschrijft, een schijnleven is gaan leiden op de

Het publiek op zoek naar zijn personage:... • 30 augustus 2004
Het VTI wilde immers een tentoonstelling organiseren over hedendaagse theaterarchitectuur en bestelde daartoe een voorafgaande studie bij Bart Verschaffel en Wouter Davidts van de Gentse universiteit...Het tentoonstellingsplan van het VTI strandde, maar Verschaffel en Davidts zetten het onderzoek wel voort...de klassieke theaterzaal, merken Verschaffel en Davidts op, heerst de theatraliteit immers niet alleen aan de kant van de acteur, maar ook aan de kant van de toeschouwer

Een treurende engel • 23 oktober 2007
Zoals Bart Verschaffel opmerkt: een modernist rijdt dan wel vooruit, maar hij steeds zijn achteruitkijkspiegel in de gaten