8 document(en) met "Bekaert"


Hamlet is stout geweest: Jan Decorte in... • 19 juni 1985
Wel een goede partij voor de twee clowns, Sigrid Vinks en Rudi Bekaert, die hem in al zijn gekke ondernemingen steunen en uiteindelijk, na zijn duel met het ontstemde gezag (vader en moeder, gespeeld

Tsjechov in het spiegelpaleis: Nieuwe Stuc-produktie van... • 23 november 1985
Rudi Bekaert als de schrijver maakt van zijn personage een eerder loze karikatuur, hoewel zijn houterige gestiek onweerstaanbaar grappig is. Hilde Wils als moeder bevredigt het minst, omdat ze

Onbehaaglijker dan het lijkt: Kamagurka, Jan Decorte... • 16 januari 1987
dan Decorte zelf, voor het personage-onderdeel bijgestaan door Sigrid Vinks, Mieke Verdin en Rudy Bekaert

Bij S/M/L/XL: het interieur zonder eigenschappen als... • 1 januari 1997
zie is', zegt Geert Bekaert in 'Architectuur zonder schaduw'. Het essay 'The generic city' besluit het boek, en is zowat de quintessens van Koolhaas' denken

Minder wordt meer (of te veel): Het... • 15 oktober 1998
een essay uit 1970 zegt Geert Bekaert dat echt moderne architectuur "zich niet tussen mens en werkelijkheid stelt, maar dat ze gewoon de werkelijkheid reveleert...Bekaert had het hier wel niet, (rechtstreeks) over Mies, maar het is overduidelijk dat Mies in dit gebouw de uiterste grens van de "onpersoonlijkheid", zelfs leegte, bereikt die het moderne kenmerkt

Tijdeloze duurzaamheid: De gebouwde dromen van Charles... • 19 november 1998
De andere teksten van Geert Bekaert en Chris Dercon gebruiken dit ontwerp als opmaat voor meer algemene bedenkingen over het oeuvre...Geert Bekaert recapituleert veel van zijn vroegere bedenkingen over het werk en de ontwerphouding van Vandenhove in "Een architect in deze tijd". Hij gebruikt de gelijktijdige opening van Dominique...Deze architectuur blijkt op dezelfde wijze als Vandenhoves eigen werk betrokken te zijn op een "tijdeloze duurzaamheid". Veel nieuwe inzichten formuleert Bekaert in deze tekst niet, maar ze vormt

Monografieën over Bob Van Reeth en Charles... • 1 maart 2001
Geert Bekaert begint zijn boek over Van Reeth met een waarschuwing...Maar Bekaert houdt zich ver van kunsthistorische beschouwingen...verwijst niet naar een platonisch ideaal dat nooit ten volle gerealiseerd kan worden, maar naar "de openheid, beweeglijkheid en hartstochtelijkheid van het bestaan zelf". Zo komt Bekaert tot een algemene

Bouwkunstboeken over Japan en België : Lappendekens... • 13 juni 2002
Met het toeval als norm , van Geert Bekaert en foto's van Ronny de Meyer werd geschreven in opdracht van de Belgische organisatie van de cementnijverheid Febelcem en het Nederlandse cementbedrijf Enci...Bekaert beperkte zich echter niet braafjes tot de opdracht...Bekaert blijkt een meesterlijke gids te zijn: met zorgvuldig gekozen verwijzingen naar literatuur over Japan en nauwkeurige beschrijvingen van gebouwen tekent zich een beeld af -- een beeld dus, geen