Archief Etcetera

1145 document(en) met "maar" • Resultaten 661 tot 680 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 37, April 1992 • Erwin Jans • editoriaal /De wilde loop van de wereld
Dit seizoen, tien jaar later, staan er op de Vlaamse en Nederlandse scène maar liefst vier Tasso's (De Tijd, een Stucproduktie, Discordia en een werkplaats-voorstelling in Nederland). Begin jaren...De kunstenaar kijkt toe, maar is niet langer beschermt en kan evenmin met zijn positie van toeschouwer genoegen nemen...Maar daarmee weet hij nog niet wat hij wel moet doen

Nr. 37, April 1992 • Klaas Tindemans • De deuren van de tijd gaan niet...
Tegenover de kritisch-rationele wereldorde van Kant, staat echter een andere opvatting over de moderne samenlevingsvorm, die even 'aufgeklärt' is, maar die wel de eigenheid van de natie (het verschil...Maar door de romantische held een symbolische sleutelrol te laten spelen in het democratische én nationalistische discours, openen de romantici de doos van Pandora: het instinct heeft meer...Zoals Ernesto Sabato opmerkt, in een artikel over de absurde vraag naar de 'ware' identiteit van de Ibero-Amerikaan (maar de vraag is voor de Europeaan even absurd): "Ik sprak over byzantinisme, want

Nr. 37, April 1992 • Ludo Abicht • La Muette de Portici was geen grote...
Maar de collectieve euforie duurde niet lang...Kunst als profetie Daar de kunst niet alleen decoratief-apologetisch werkt (dat ook), maar vaak tegelijkertijd utopisch-subversief, is het normaal dat de kunstenaars anders op deze...Al was het maar om te zeggen: wij zijn niet de hopeloos ontwortelde vaderlandloze gezellen en kosmopolieten (waarom is Goebbels erin geslaagd dit mooie woord ook vandaag nog een negatieve bijklank te

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Erwin Jans • Luk Perceval
Perceval: Ik begrijp die redenering, maar wil ik dat wel...Perceval: Ik wil geen grotere kern dan ik nu heb, maar ik wil wel die grote dimensie bereiken met een minimum aan middelen...zoeken naar vertellingen die niet louter schoon zijn, maar ook schoon omwille van de woede, de onrechtvaardigheid, de vreugde, de belachelijkheid

Nr. 37, April 1992 • Johan Thielemans • Gepassioneerd theater
enkel essentie reflecteert en daarmee niet daadwerkelijk maar puur universeel gericht is. Wat overblijft is een reinigende werking als door een meedogenloze zelfanalyse en zelfontdekking...Dora Van der Groen wil er steeds op drukken dat ook in de hevigste momenten alles maar spel is, toneel, theater, en dus niet 'echt' ernstig

Nr. 37, April 1992 • Erwin Jans • De andere gevoeligheid van Immer das Selbe
Vandekeybus zelf spreekt in een interview over de videocliptechniek waarop hij zich inspireert:' Ik gebruik het tempo, het ritme van de videoclip, maar niet de knip-techniek...Ze zijn wel samen op de scène, maar dansen niet met elkaar...Lr dient zich inderdaad iets nieuws aan bij deze choreograaf, maar het moet zich nog manifesteren in de lichamen zelf van de dansers

Nr. 37, April 1992 • Pieter T'Jonck • De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens
En verder omdat de spanning tussen vrouwen en mannen hier op een niet meer latente, fantasmatische manier gethematiseerd wordt maar direct aan de orde is. Samen met Walter Verdin, die ook al...de tweede helft van de voorstelling komt ze weer op het scherm, zelfde uitgangspositie, maar deze keer maakt ze van haar eigen presentatie een echte vertoning...Ze speelt samen met Vincent Dunoyer maar eigenlijk communiceert ze nauwelijks met hem, maar met de registrerende camera, en dus onrechtstreeks met de kijker

Nr. 37, April 1992 • Gunther Sergooris • De apotheose van de diva, de ondergang...
Ze bleven steken in de grauwe middelmaat; het was allemaal goed bedoeld, maar het overtuigde niet...De oorzaak daarvan is de orkestbezetting: weinig strijkers, maar een uitgebreide blazerssectie, piano en veel slagwerk...Maar King Priam grijpt naar de keel, hier is geen plaats voor ironie, maar zien de uitvoerders zich genoodzaakt de complexiteit en de verschillende lagen van het werk op een adequate manier voor het

Nr. 37, April 1992 • Hana Bobkova • De criticus en zijn verantwoordelijkheden
Maar het kan alleen maar verhelderend werken indien de critici zich realiseren dat deze norm bestaat, indien zij er zich rekenschap van geven dat deze verkoopsgedachte hun schrijven beïnvloedt...Deconstructivisme kan, geef ik gaarne toe, nieuwe ervaringen brengen, het postmodernisme, dat zich maar al te vaak slechts versiert met aan historische stijlen ontleende vormen, eveneens...De beoordelingen van de criticus zijn van betekenis voor de kunstenaar en zijn ontwikkeling, maar bewerkstelligen indirect - via het publiek - de vooruitgang, de vernieuwing

Nr. 37, April 1992 • Hugo Durieux • De meubels van Robert Wilson
Ja, het past wel bij het landschap: overwegend stoelen en tafels, lijkt het, maar die zouden net zo goed torens en gebouwen kunnen voorstellen...Doorlopend over het pad verdwijnt Einstein on the Beach weer in het amorfe gemurmel maar na een tijdje duikt opnieuw een geluid op dat mij bekend voorkomt...Ik concentreer me, maar wat is het ? Gaan zoeken in de stapel papieren is hier in het halfdonker onbegonnen werk

Nr. 37, April 1992 • Maarten Van Steenbergen • boekbespreking /
Daaruit valt af te leiden dat de meeste schrijvers weliswaar theaterliefhebbers zijn, maar dat ze niet per se iedere min of meer belangrijke theatervoorstelling hebben gezien...Het zijn vaak zaken waarover men in het circuit nog maar moeilijk durft te debatteren...Ik kan heel wat van de bevindingen in het boek onderschrijven, maar ik vind er zo weinig van terug bij het NTG

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries • De Opdracht theatrale kaalslag
toeschouwer niet te zeer te laten afleiden door de afwikkeling van een plot, toont Muller al meteen de uitkomst, niet door een verteller, maar door het opdragen van een" brief...De ingewikkelde dramaturgische constructie ze is niet zomaar fragment-air, maar als diafragma's in mekaar geschoven krijgt navolging op het vlak van de thematische densiteit: in het kielzog van het...Maar weerkaatst ze ook zodat ze onontkoombaar tot de realiteit van deze ruimte en dit moment zal behoren

Nr. 37, April 1992 • (advertentie)
Maar hoe ziet de Don Juanfiguur er vandaag de dag uit

Nr. 37, April 1992 • Klaas Tindemans • De tekst en zijn varianten
Maar al te snel volgt weer een conclusie: 'De activiteit van de hedendaagse kunstenaar lijkt inderdaad te omschrijven, niet als het imiteren van de werkelijkheid, maar als het ontlenen van materiaal...Maar je bedenkt dat niet, het ontstaat...dat het hun, en alleen maar Vmn praktijk betreft, maar de vorm van de beschrijving (hoe voorzichtig de conclusies ook klinken) misleidt de lezer die zoekt naar gemene delers

Nr. 37, April 1992 • ERwin Jans • Arne Sierens Gent en de wereld
de je-vorm). Ook de juist gedoseerde humor die in vele gevallen de tragiek alleen maar schrijnender maakt en tegelijk naar een bron van vitaliteit verwijst, ontbreekt hier...Maar het is niet de oorlog als dusdanig, maar de oorlog van de kleine man of misschien beter nog: de oorlog in de ogen van de kleine man, die Sierens tot onderwerp neemt...Er wonen geen goden, maar sukkelaars; je ziet er geen tragedies, maar melodrama's. Daarom gaan de personages in mijn stukken niet gebukt onder het Noodlot, maar onder noodlottigheid: het toevallig

Nr. 37, April 1992 • Erwin Jans • Het wachten van Josse De Pauw
Ook hun gezamenlijk filmproject Vinaja (1991) is intussen gerealiseerd, maar nog niet uitgebracht...maar verwoordt op zijn beurt het thema van de dood en het verlangen (naar water, naar leven). Ogenschijnlijk een monoloog, is Ward Comblez een fijnzinnig gecomponeerd stemmenspel...De personages zijn vertellers: zij dia-logeren niet met elkaar, maar hun vertellingen bouwen bloksgewijs het verhaal op

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Bruno Koninckx • Frank Vercruyssen
Lijfelijke aanwezigheid Etcetera : Maar je kent dat politiek theaterverleden natuurlijk wel...Je kan wel genieten van wat een acteur op het doek doet, maar een lijf dat op een meter of twee afstand staat, kan door de continuïteit en de gemeenschappelijkheid van het moment op een veel acutere...Individuele woede Etcetera:Het theater stelt vragen, maar biedt zelf geen antwoorden

Nr. 37, April 1992 • (advertentie)
Maar CERA heeft nog iets meer

Nr. 38, Mei 1992 • An-Marie Lambrechts, Erwin Jans • Ignace Cornelissen
Ik heb een jaar HRITCS gedaan maar ik ben daarmee gestopt omdat ik vond dat het te veraf stond van de theaterpraktijk...Maar we hebben daarin wel een hele weg afgelegd...Ik maak graag dingen die een lage drempel hebben waardoor ze toegankelijk zijn, maar ik maak bij momenten ook dingen die niet die toegankelijkheid hebben voor kinderen en dan moet dat ook kunnen

Nr. 38, Mei 1992 • Dirk Vanhaute • Het kindertheater zit in de lift. Een...
Zij vroegen een snelle, maar liefst tijdelijke oplossing voor het probleem...Het antwoord is niet bevredigend, maar het is wel een antwoord...Minister Weckx zit momenteel waarschijnlijk nog in zijn studiefase, maar kan allicht enkele mensen van zijn kabinet en zijn administratie bijeenbrengen om hierover een beleidsnota uit te werken