693 document(en) met "zijn" • Resultaten 481 tot 500 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Jonge bewoners van Marollen spelen hun eigen... • 4 oktober 1995
Wat tegen elkaar aangeschoven cafétafels zijn een geïmprovizeerd verhoog voor muzikanten en vanaf het balkon van het aanpalende jeugdhuis maakt af en toe iemand zijn opwachting...De groep jongens en mannen die rond hem samenklitten, helpt hem echter al snel van het denkbeeld af dat in een stad als Brussel zoiets überhaupt nog mogelijk zou zijn...Haar verhaal verduidelijkt echter ook hoe moeilijk het is, voor mensen die als "underdogs" geboren zijn en levenslang tot die status veroordeeld lijken, om nog te komen tot zoiets als respekt voor

Klapstuk verkent grenzen van dans: Leuvens festival... • 7 oktober 1995
Nadat hij het ballet bevrijd had van alle gangbare konventies, om aandacht op te eisen voor pure lichamelijkheid, kwam er een nieuwe generatie koreografen die zijn fascinatie voor het lichaam deelden...Er is de jongste jaren een nieuwe consensus gegroeid, net zoals in de poëzie de experimenten van de Vijftigers helemaal niet meer schokkend overkomen, maar gewoon verwerkt zijn...Omgekeerd niet, dans en teater zijn ook op dat vlak uiteengegroeid

Monoloog-formaat te klein voor "Maria Magdalena" • 10 oktober 1995
De Maria Magdalena van Yourcenar is geïnspireerd op de vrouw uit het Nieuwe Testament, en de mensen waar ze het over heeft zijn dat ook: Johannes de Doper, Lazarus, Martha en ook Jezus Kristus zelf...Het is in Yourcenars tekst al duidelijk dat de bijbelse figuren slechts een vehikel zijn om de gemoedstoestand van de schrijfster zelf te verhelderen

Extreme complexiteit en uitgepuurde eenvoud : Amanda... • 14 oktober 1995
Waar de ene zijn arm uitstrekt lijkt de beweging zich op een onzichtbare wijze door de ruimte voort te planten om plots terug op te duiken waar een andere danser zijn arm terugtrekt...Theme en Different Partners zijn twee uiterst uitgepuurde duetten...Nu eens zijn de dansers eikaars spiegelbeeld, als beider voeten aan weerszijden van de lichtbalk in het licht fladderen

Bert André's machteloze clown raakt essentie van... • 18 oktober 1995
Dat er onder die boude stellingname van Beckett ook een aanzienlijke dosis sarkasme, venijn en haat tegen zijn familie, zijn moeder, vrouwen in het algemeen en Ierland verscholen zit, wordt nogal vaak...Slapend op een bank ontmoet hij een vrouw, die, tot zijn uiterste ontzetting, zijn begeerte en zelfs zijn liefde opwekt...Zijn vreemde drogredeneringen zijn een manier om zich staande te houden tegenover een wereld die hij als een chaotische warboel ervaart

Meg Stuart op grens van toonbaar en... • 19 oktober 1995
LEUVEN -- "She always thought of her life as a movie no one is watching": dat schreef Meg Stuart bij de voorbereiding van haar nieuwe koreografie, die tijdens Klapstuk zijn Belgische première beleefde...Er zijn echter ook momenten waar het beeld plots patetisch wordt...wel van dezelfde koreografe afkomstig kunnen zijn die je even te voren zo'n letterlijk storende en onthutsende want "onmenselijke" beelden te verteren gaf

Klapstuk mediteert over ziekte en dood: Konfrontatie... • 20 oktober 1995
Hoghe bouwt zijn teaterstuk op rond het verhaal van de Duits-joodse tenor Joseph Schmidt...Soms zitten die handelingen erg dicht tegen kitsch aan, zoals wanneer hij een dansje maakt met een rode lamp gericht op zijn hart...Als je de zaal binnenkomt, staat hij in ondergoed op de scène rond te drentelen, zodat je zijn uitgeteerde lichaam met een gezwel op de borstkas uitgebreid kan monsteren

Klapstuk '95 biedt zuiver dansfestival van jonge... • 20 oktober 1995
Vooral dit tweede, nochtans leuke, stuk verloor heel wat van zijn impakt door de scène van de stadsschouwburg

Botsing van buitengewone teaterpersoonlijkheden : Improvizatieprojekten en... • 24 oktober 1995
Na de experimenten van Cunningham met improvizatie binnen zijn koreografieën trad in de jaren '60 vooral in de Verenigde Staten een generatie dansers aan die van improvizatie niet alleen een metode...En Balanchine is nu net het voorbeeld van de koreograaf die zijn dansers geen ruimte liet voor improvizatie, maar hen "gebruikte" als kneedbaar materiaal in een totaalbeeld van zijn hand...Als je zoekt naar zekerheden zijn zo'n improvizatie-avonden uiteraard te mijden als de pest: telkens voelde je dat het net zo goed mis had kunnen lopen

Jan Fabre viert uitzinnig karnaval: "Universal Copyrights... • 27 oktober 1995
Fabre voert zijn dansers en akteurs ten tonele als circusartiesten: veel klowns en een rolschaats-vrouw met maar één rolschaats...Fabre trekt de waanzin van zijn figuren konsekwent door in de hele opbouw van de voorstelling: net zoals in Da un'altra faccia del tempo zijn na de moordpartij alle gebruikelijke grenzen en konventies...Die uitspraak wordt gevolgd door een prachtig slapstick-nummer waarin hij tegelijk zijn veel te wijde broek wil ophouden, zijn speelgoedsaxofoon oprapen en zijn hoed opzetten

Moeizaam teater over twee filozofen • 4 november 1995
Zo krijg je vrij snel een inzicht in de verhouding tussen de jonge Wittgenstein (Pepijn Lievens) en zijn leraar, Russell (Willem Carpentier zelf). Russell raakte al snel gefascineerd door de...Het bevreemdende verhaal van de zelfmoorden van zijn broers, zijn slechte verhouding met zijn vader en zijn vreemde keuze om als vrijwilliger in het Oostenrijkse leger te vechten, tegen de wil van...Zijn wetenschappelijke passie moet het snel afleggen tegen zijn amoureuze passie

De Keersmaeker legt haar eigen klemtonen in... • 4 november 1995
De nieuwe aanpak van enscenering en de verhouding muziek-dans zijn, vanuit het muzikale gegeven bekeken, niet zo verrassend als op het eerste gezicht lijkt...Door de vele vrouwen die hen opnemen in duetten en trio's zijn zij niet meer "van hout". Tot zover de trouw aan Dehmel en Schönberg...Die veelvormige spanningen tussen man en vrouw, yin en yang, zijn De Keersmaekers zeer herkenbare eigen signatuur

Intrigerende Hamlet met jonge akteurs • 24 november 1995
Het verhaal van Hamlet werd ontleed tot aan het meest primaire schema, dat van de ziekelijk melancholische, depressieve prins en zijn relaties met zijn moeder, zijn stiefvader, zijn vrienden en zijn...Op een bepaalde manier is deze spiegeling van de beleving van jonge mensen aan klassieke teksten erg aardig, omdat Peyskens als geen ander de kunst kent om de eigenaardigheden van zijn akteurs in te...Juist het eenmalige en het kunstmatige van het teater zijn zijn grote troeven

Bijtende burleske met Boris Vian als aangever • 29 november 1995
Bernard Van Ecghem, vooral bij Het Bordes aktief, spreidt in zijn interpretatie een onverwacht talent als komiek tentoon...Tijdens een vieruurtje met zijn generale staf bedisselt Audubon alles met zijn generaals, terwijl hij in het geniep (moeder mag het niet weten) aan de anijslikeur zit...Het muziekcombo Tristan brengt tussendoor ook liedjes, van Boris Vian zelf, of door zijn werk geïnspireerd

Drama over incest lost tweespalt niet op • 4 december 1995
De akteurs zijn vooral vertellers, er is weinig interaktie...Dirk Buyse, als magazijnier Doornaert, vindt ondanks alles een goed evenwicht tussen zijn typetje van de bekrompen, moralizerende maar geile zelfstandige en de momenten waarin hij door zijn...feitelijke verwekkers van Patrickje, hebben ook hun sterke momenten waarop ze erin slagen tegelijk een verteller, een personage van vlees en bloed en de verbeelding van een mytische figuur te zijn

Dansers brengen nieuwe kijk op Wozzeck: Bert... • 9 december 1995
Van Gorp probeert in taferelen een danstaal te ontwikkelen die herkenbaar verwijst naar de types die bij Büchner verschijnen: de arme gek Wozzeck, zijn gezellin en moeder van zijn kinderen Marie, en...de scenografie van Lawrence Malstaf hangen rondom de scène grote lappen bitumen op een koord; het zijn afschermkappen voor TL-licht en coulissen tegelijk...Op een bepaald ogenblik is het niet moeilijk om in zijn snel gehuppel en zijn gejongleer met een baseball-knuppel een wat potsierlijke hanigheid te herkennen

Koreograaf Marc Vanrunxt zweeft tussen emotie en... • 13 december 1995
Vaak lijkt het hem diepe ernst te zijn, maar door de vreemde kombinaties van muziek met dans en kostuums slaat die ernst soms plots om in zware patetiek met een uitgesproken kitscherig randje...barok, de kunst van de schijn, het vertoon, het wanstaltige, het ziekelijk bezig zijn met dood en verval...Wat op het eerste gezicht misschien een statement lijkt of een soort zelfonthulling, wordt echter niet nader verklaard, het lijkt er enkel en alleen om het biezondere effekt te zijn

Peter Brook maakt Beckett herkenbaar en verbijsterend • 16 december 1995
ANTWERPEN -- Het is steeds weer de vraag wat de zin kan zijn van een nieuwe Beckett-enscenering...Hij volgt wel zeer trouw Becketts aanwijzingen, maar hoeveel dat er ook zijn, ze kunnen niet alles bepalen

"Tres" van Barkey blijft te schetsmatig • 28 december 1995
Een bijzonder oninteressant objekt trouwens, want op de achtergrond zijn Nordine Benchorf en Claude Godin ondertussen een diskussie aan het uitvechten, die haar al povere "act" helemaal torpedeert...De scènes met "crooner" Simon Versnel, die hier luistert naar de veelbetekenende naam "Mister Emptybed", en gigolo Frank Chartier (Georgie Wonderwhy) zijn zowat de enige die ontsnappen aan de wat vage...Het toont dat er middelen moeten zijn om de verbrokkelde, gedesillusioneerde wereld van "Tres" op zo'n manier te ensceneren dat haar figuren op eenzelfde manier in het geheugen blijven hangen als die

Wonderlijk ballet van sierlijke woordfiguren: Kaaiteater brengt... • 19 januari 1996
Peter van Kraaij heeft in zijn regie van het stuk bij het Kaaiteater een van deze twee elementen genegeerd: de dealer (Wim Van der Grijn) is geen zwarte...De eventuele verwijzingen naar Koltès' homoseksualiteit die in het stuk zouden te vinden zijn, worden zo aan het gezicht onttrokken...Je hoort van der Grijn met een fluwelen stem zijn zalvende aanbod doen; de woorden grijpen je als een warme hand en voeren je met zachte dwang binnen in de onbestemde wereld van de deal