347 document(en) met "De Vrouw" • Resultaten 161 tot 180 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Slide show zonder verklaring • 21 april 1995
BRUSSEL -- De ondertitel "Over seks en van alles" suggereert dat de solo Slide show een verdere exploratie is van tema's die ook het vroegere werk van de Parade bepaalden...De voorstelling is een vrijmoedig, al dan niet verzonnen, relaas van de ervaringen en inzichten die een jonge vrouw rond seks heeft opgedaan...Passeren de revue: de fantazieën die ze als jong meisje deelde met vriendinnen, de eerste vrijages, de eerste keer dat ze 's nachts wegbleef, de eerste keer dat ze seksueel kontakt had met een man, de

Needcompany in greep van vervallen leven • 26 mei 1995
Een op een slipje na naakte man, een vrouw die de liefde bedrijft met/verkracht wordt door een man, en opnieuw de eerste man, die vreemde hoekige bewegingen met zijn elleboog maakt...De scène met de vrijende vrouw is bedrieglijk: pas op het einde zie je dat ze de liefde bedreven heeft met een pop, waarvan de kleren aan haar halve lichaam zijn opgehangen...Toch zie je in beide gevallen een zelfde oppositie tussen de koningin/de moeder (Viviane De Muynck) en de professor/ de vader (Mil Seghers), als ze geplaatst worden tegenover een uitbarsting van

Het lichaam zelf, op het podium, overal:... • 1 juni 1995
Het zijn de voorstellingen waar je na tien minuten al weer zou willen weglopen, als je constateert dat voor de zoveelste keer de truuk met de indringende blik, de trage bewegingen, de zeer...Ook in de voorwerpen en de beelden van de art-déco vind je een zelfde neiging tot mystificatie en fetisjisme die ook zo apert aanwezig was bij de woordeloze, nauwelijks nog bewegende choreografe in de...Socrates' gesprekspartners zien in de dansende vrouw een vlam, een bloem, de zee en nog veel meer

Pina Bausch sluit dansers op in eeuwig... • 9 september 1995
Zowat alle dansers verschijnen op een lange lijn: op de voorplecht van de boot en kijken de zaal in. Een man komt voor de boot staan, monstert het "tableau de troupe" even, en neemt dan een foto...De foto van onszelf als publiek, als deelnemers aan de bijeenkomst, maakt de vraag nog acuter: wat zochten we hier zelf, wat was onze rol...Die leegte sluit de dansers ook op in een eeuwig nu: de lijnen naar de toekomst zijn voor een groot deel afgesloten, het drama heet stilstand

De Tijd vertelt Ovidius met charme • 18 september 1995
Elke akteur heeft zijn eigen wijze om het publiek toe te spreken, waarbij de ene nadrukkelijker een kommentator van een verhaal is en de andere veeleer akteert, in de huid kruipt van de personages...Narcissus Dirk Buyse is de verteller die het meest als persoon op de voorgrond treedt: zijn vertelling van de jonge man die het wagenspan van de zonnegod wil mennen, zit vol terzijdes en...Het idee van de metamorfoze, toepasselijk zowel op de verhalen als op de schrijver ervan, maar natuurlijk ook op het werk van de akteur, krijgt daarmee een verrassend letterlijke belichaming

Droeve wereld met een sprankeltje hoop :... • 22 september 1995
Die gelijkenis met de dagelijkse wereld zit ook in de struktuur van de voorstelling: Het gaat er soms behoorlijk chaotisch aan toe, soms is in zowat elke hoek van de immense scène van deSingel iets...Wat niet wegneemt dat een grote drang om zich te manifesteren toch met de regelmaat van de klok de kop opsteekt bij een van de dansers...Op de achtergrond zitten twee belhamels ondertussen kunstjes uit te halen op rollerskates; elke luide bons waarmee ze onderuit gaat, haalt ook de licht melancholische toon van de zingende vrouw mee

Allerminst een doodnormale vrouw • 23 september 1995
ANTWERPEN -- De titel van Jan Fabres nieuwe toneelstuk voor Els Deceukelier, Een doodnormale vrouw, zal wel de geschiedenis ingaan als een schoolvoorbeeld van understatement...Zo heeft de tekst het voortdurend over het verlangen van deze vrouw om man te zijn, haar verlangen om zich te laten vernederen als de weg om haar "zelf" te verliezen en haar diepste zelf te vinden...Het geheim van de voorstelling zit, denk ik, in de overduidelijke, zelfs overtrokken teatraliteit, waarmee zij de rol speelt van de heks die zich verschuilt achter het grijze muisje, de doodnormale

Jonge bewoners van Marollen spelen hun eigen... • 4 oktober 1995
Het voorstel: verplaats de energie van jullie leven op straat, de kleine vandalenstreken maar ook de frustrerende zoektocht naar werk of de moeilijke en gewelddadige kontakten met de ordehandhavers...De tussenkomst van een meisje, de enige vrouw in de hele voorstelling (Cécile Brohez), geeft een juistere kijk op de werkelijkheid van deze mensen...Een ticket is te koop Vossenstraat 10 (tussen de Hoog- en de Blaesstraat), de toegang voor de voorstelling ligt aan de Kapucijnenstraat, aan de andere zijde van het blok

Monoloog-formaat te klein voor "Maria Magdalena" • 10 oktober 1995
BRUSSEL -- Voor de voorstelling Maria Magdalena baseerde Peter van Kraaij zich op Maria Magdalena of de verlossing van Marguerite Yourcenar uit de bundel Feux (1936). Frieda Pittoors brengt de tekst...een verlossing, niet van de zonde, de begeerte of de dood, maar van (de illuzie van) het geluk...De Maria Magdalena van Yourcenar is geïnspireerd op de vrouw uit het Nieuwe Testament, en de mensen waar ze het over heeft zijn dat ook: Johannes de Doper, Lazarus, Martha en ook Jezus Kristus zelf

Bert André's machteloze clown raakt essentie van... • 18 oktober 1995
Als hij de vrouw nogmaals tegenkomt, en verneemt dat ze kamers heeft waar ze als hoer mannen ontvangt, trekt hij om die reden met haar mee...Eens gelogeerd houdt hij de vrouw zo ver mogelijk van zich af, al teert hij wel schaamteloos op haar verdiensten...Tegelijk bewaart André de sarkastische humor van de tekst, door goed gekozen uitbeeldingen van de mensen waarover de verteller het heeft

Meg Stuart op grens van toonbaar en... • 19 oktober 1995
Stuart kleedt Florence Augendre uit voor een spiegel, vlak naast de eerste vrouw...Het is trouwens betekenisvol dat de dikke vrouw in net dezelfde positie zit als het publiek...De cynische ondertitel van dit stuk, A love story for six dancers staat haaks op de wrede blik van de koreografe, die de dansers onbarmhartig toont als stuiptrekkende stumpers

Jan Fabre viert uitzinnig karnaval: "Universal Copyrights... • 27 oktober 1995
Fabre trekt de waanzin van zijn figuren konsekwent door in de hele opbouw van de voorstelling: net zoals in Da un'altra faccia del tempo zijn na de moordpartij alle gebruikelijke grenzen en konventies...Waar herhaling vroeger een belangrijke meerwaarde gaf aan Fabres werk, omdat ze de kwetsbaarheid en de pure lichamelijkheid van de dansers zichtbaar maakte in de opgelegde oefeningen, is dat hier niet...En zo ergens in het midden van het vierde uur van de ruim vijf uur durende voorstelling was die voor mij, door de eindeloze herhalingen, verdwenen als sneeuw voor de zon

De Keersmaeker legt haar eigen klemtonen in... • 4 november 1995
De koreografie komt echter nooit tot een beeld waarin man en vrouw zeer romantisch versmelten, maar blijft ze helder en scherp tegen elkaar uitspelen...De koreografie toont niet een man en een vrouw, maar vele mannen en vrouwen, met erg verschillende temperamenten en bewegingen, en ondergraaft zo het absolute idee van DE eros...Die veelvormige spanningen tussen man en vrouw, yin en yang, zijn De Keersmaekers zeer herkenbare eigen signatuur

Intrigerende Hamlet met jonge akteurs • 24 november 1995
Een echte revelatie is de 17-jarige Lien Kneepkens, die op een verbluffende manier tegelijk onnozel wicht en vroeg-wereldwijze vrouw -- Hamlets moeder -- speelt...vermoeden dat de Hamlet waar het hier in wezen over gaat, niemand anders dan de regisseur zelf is. De regisseur die zich blijft afvragen of het wel allemaal de moeite is, wat er nog kan gedaan worden, waar het...Dat ging mij op de duur op de zenuwen werken: de spijt van de regisseur om het feit dat het toch "maar" teater is, dat het toch onmogelijk is om het echte te tonen, lijkt mij een vals probleem

Drama over incest lost tweespalt niet op • 4 december 1995
De verschijning van de kermis, en het uitblijven van het koninginnestuk ervan, de "montagnes russes" die maar eens in de zeven jaar komen, is een centraal zinnebeeld...De ene akteur weet al beter om te gaan dan de andere met de tekstproblemen waar de regie tegen botst...Nog tot 9 december in de studio van het Kaaitheater, Onze-Lieve-Vrouw-van-Vaakstraat, Brussel

Dansers brengen nieuwe kijk op Wozzeck: Bert... • 9 december 1995
De dans wordt gevat tussen twee stukjes tekstteater, die de toon zetten voor een vrije interpretatie van de vrouw die Marie is in Wozzeck...Je ziet hoe ze droomt van dansen met de tamboermajoor (Randi De Vlieghe), je ziet hoe ze twijfelt tussen Wozzeck (Bert Van Gorp) en de militair...Een volledig deel van de voorstelling is gewijd aan een vrije improvizatie, waarin de dans helemaal loskomt van het verhaal, maar de verschillende stijlen van de dansers toch zeer herkenbaar blijven

Peter Brook maakt Beckett herkenbaar en verbijsterend • 16 december 1995
de manier waarop Brook de voorstelling ritmeert en accenten plaatst, en in de wijze waarop Parry als bij toverslag van gelaatsuitdrukking en intonatie kan wijzigen, gebeurt nu iets wonderlijks...Het volgende moment zie je weer de onthutsend holle klank van dat vertrouwde beeld, zie je de Beckettiaanse afgrond verschijnen...DeSingel toont volgende dinsdag en woensdag een andere versie van ditzelfde stuk in de Zwarte Zaal: "Happy days" door Maatschappij Discordia met Sara De Bosschere als Winnie en J. J. Lamers als Willie

Wonderlijk ballet van sierlijke woordfiguren: Kaaiteater brengt... • 19 januari 1996
Een andere betekenisvolle verschuiving is dat de klant niet door een man, maar door een vrouw (Frieda Pittoors) gespeeld wordt...Ze drukt zo de vervreemding van de klant tegenover de handelswijze van de dealer uit...En ondanks het feit dat Peter van Kraaij zich niet houdt aan de oorspronkelijke rolinvulling van Koltès, is hetzelfde waar voor de manier waarop de akteurs deze woorden in de mond nemen

HardtMachin Group verstrikt in gags • 19 januari 1996
Het spelelement van het stuk zit vooral in de scènes waarin de akteurs achter grote panelen met pseudo-historische afbeeldingen van een man en een vrouw gaan staan...De keuze van de afbeeldingen en de muziek, vooral het gebruik van een paar opvallende deus-ex-machina-effekten roepen de baroksfeer op...De nodige postmoderne effekten ontbreken evenmin: een verdubbeling van de aktie op de scène door een aktie op een scherm van halfdoorzichtige plexiglazen panelen bievoorbeeld, of het gebruik van

"Quel moi est-ce que je peins" • 1 februari 1996
De verschillende posities van Wiertz en De Cordier zeggen iets over de evolutie die de mogelijke plaats van de kunstenaar in de wereld doorgemaakt heeft van het einde van het ancien régime tot nu...Wie alleen staat heeft recht van spreken", de ondertitel van de film, verwijst voor Wiertz nog naar de voorloperspositie van de kunstenaar die de samenleving het algemeen ware toont, en niet naar de...De primaire habitat wil, als het ware door uitbanning van het Buiten, de wereld weer laten ontstaan als op de eerste dag, in gedachten onder het dak, onder de schedel - als een epifanie van de eerste