15 document(en) met "Le Roy zien"


KFdA-dans: angst voor het lege podium • 19 mei 2001
Zo bekeken heeft Xavier le Roy door zijn artistieke keuzes bij voorbaat het gelijk aan zijn kant...Hij bracht zijn reeds eerder in het Kaaitheater getoonde Le dernier spectacle en Xavier le Roy na elkaar...En hier stak Le Roy een handje toe met een voorstelling die ook naar hem genoemd werd

Het vreemde continent • 26 mei 2001
Maar dan onderbreekt Le Roy de band en vraagt hij bij herhaling naar verduidelijking...Er staat enkel een klein tafeltje, waaraan we Le Roy zien zitten in hemd, broek en sportschoenen...Dat beeld houdt echter maar even stand, want Le Roy begint hortend en schokkend vanuit deze ongemakkelijke positie te bewegen

Het lichaam zonder het lichaam • 1 juni 2001
Om met Xavier Le Roy te spreken: elke opgelegde identificatie is natuurlijk een vervreemding van de eigen, veelsoortige en moeilijk te omschrijven werkelijkheid van het lichaam...Tentoonstellingen die haperingen en onduidelijkheden laten zien, 'gaten' zoals tentoonstellingmaker Moritz Küng (zie het interview in deze Etcetera) dat noemt, eerder dan een gesloten beeld...Van Bossu waren nog andere installaties met weegschalen te zien

Het eerste najaarsfestival in Brussel • 28 augustus 2002
De eerste paar minuten vergast Le Roy ons op een verbluffende imitatie van een robot...Abrupt onderbreekt hij die actie, als om te zeggen dat deze wijze om het eigen lichaam te herdenken zinloos is. Na een contemplatieve wandeling rond het podium laat Le Roy zijn lichaam dan de...Dat hier geen hogere of diepere betekenis te zoeken valt, maakt Le Roy laconiek duidelijk door de voorstelling te besluiten met een song van Diana Ross

Vaste waarde, grote risico’s • 9 oktober 2002
Miura Verona/Attention is te zien in de Monty, Montignystraat 3, 2018 Antwerpen, op 11 en 12 oktober om 20u30...Sinds 1997 maakte hij kort na elkaar een viertal werken, waarmee hij zich een adept van de conceptuele dans toonde, in de lijn van Jérôme Bel en Xavier le Roy

Le Roys vreemde lichaam • 8 januari 2003
Hoe strikt theoretisch die vraagstelling ook kan lijken, de verbluffende demonstratie van Le Roy maakt op een klein uur tijd duidelijk waar het hem om draait...Voor Le Roy liggen de kaarten echter anders: opgekruld om zijn eigen navel heeft hij een uniek gezichtspunt op zijn lichaam, dat hij met niemand deelt...Le Roy beschouwt het vreemde continent van zijn lichaam op een manier die de kijker onherroepelijk buitensluit

Interval tussen twee beelden • 15 januari 2003
Voor Le Roy, een kunstenaar die nadrukkelijk begaan is met de toonvoorwaarden van voorstellingen, is de Minard-schouwburg een dankbare locatie...Naast hernemingen van Product of Circumstances, een solo/lezing van Le Roy, en Xavier Le Roy, een performance van Jérôme Bel naar een idee van Le Roy, staat ook Giszelle op het programma...Om die bekendheid is het Le Roy te doen

Van mens en dier • 25 januari 2003
Dat is de vraag die Xavier Le Roy zich schijnt te stellen in 'Giszelle'. Dit stuk is een solo die de Hongaarse danseres Eszter Salamon bij Le Roy bestelde toen zij door het Festival van Avignon in het...Die onmogelijkheid om vanuit een onafhankelijke positie objectief de betekenis van een lichaamshandeling te doorgronden, wordt door Le Roy nadrukkelijk aangekaart...Minder intellectueel doortimmerd dan de solo van Salamon en Le Roy is het toch een zeer intrigerend werkstuk

Amperdans: het programma • 26 februari 2003
Etienne Guilloteau, die eerder deze week al te zien was in Vincent Dunoyers Solos for others toont Love me two times, een voorstelling die net als die van Dunoyer het geheugen thematiseert...Carlos Pez tenslotte is een danser die eerder bij Jérôme Bel, Vera Mantero en Xavier le Roy werkte, en nu voor het eerst het publiek een blik laat werpen in zijn eigen choreografische keuken

Improviseren als denkproces: XAVIER LE ROY EN... • 1 januari 2004
De invalshoeken van Collect-if by Collect-if en Project/Projet van Xavier Le Roy verschillen hemelsbreed, maar beide benaderen deze blinde vlek van het theater wel vanuit een moderne, eerder dan post...De gelijkenis met het eindbeeld van Antonioni's film Blow-Up is onmiskenbaar, al zag Le Roy zelf de overeenkomst slechts post-factum...De voorstelling, of het 'product' Project/Projet -Le Roy keert hier inderdaad terug naar de idee van een afgeronde voorstelling, een product- vertrekt vanuit deze frustratie over een gemiste

Nadenken over de performance: Alice Chauchat en... • 19 april 2004
De Franse choreograaf Xavier le Roy bedacht het experiment 'EXTENSIONS' als een spel waarvan de regels slechts al spelend ontstaan...PTJ 'A number of classics in the age of performance' is te zien in de Beursschouwburg, A. Ortsstraat 20-28, 1000 Brussel op di

Kunst, spektakel en navelstaren • 27 juli 2004
heel wat dans te zien...naar Bels 'Xavier le Roy', een reflectie over identiteit en personage in het theater genoemd naar de gelijknamige choreograaf...Erase-E(X)' herschrijft een klassieke bewegingszin van het Rosas-repertoire in het licht van het personage van Brigitte Bardot in Jean-Luc Godards film 'Le mépris'. Dit werk is een briljante

Cherchez la femme: GERECENSEERDDANS • 7 oktober 2004
Ze danste met Sidonie Rochon, Mathilde Monnier, François Verret en met Xavier Le Roy...Bij het begin van het stuk is enkel een achteloos neergegooide witte donsdeken te zien, die nauwelijks afsteekt tegen de vloer...Je krijgt haar dus nooit echt en volledig te zien

Dans en paranoia: Aantekeningen bij Klapstuk #11... • 1 februari 2005
Bovendien waren meerdere voorstellingen van dit festival voordien al in België, zij het niet in Leuven, te zien...Toen ik tegenover Xavier Le Roy kloeg over Cuqui's oefening in semiotiek, repliceerde hij dat Cuqui zonder enige twijfel nooit iets had gelezen dat ook maar van ver op een theoretische tekst zou...Daar kwam het inderdaad op neer, bevestigde Le Roy

Dans in Istanbul, een kwestie van overleven:... • 1 april 2008
Mesut Arslan merkt op: "Je kunt het werk van die mensen vaak eerder in het buitenland zien...Het programma was een selectie van Turkse en buitenlandse artiesten zoals Xavier Le Roy, Ivana Müller of Vera Mantero...Bij het zien van dit modernistische gedrocht gaat je meteen een lichtje op: als Garajistanbul lijkt op onze vroege kunstencentra, dan is dit de Turkse versie van de Antwerpse Stadsschouwburg anno 1980