7 document(en) met "Terug in de woestijn"


Gerardjan Rijnders: "Ik heb vanuit mezelf weinig... • 1 juli 1984
Later komt dat terug als de dochter in bruidsjurk bovenaan de trap verschijnt en de moeder beneneden zit...Het stuk raakt niet aan de essentie van het vrouw-zijn, wel aan de essentie van de moeder-dochterverhouding in de westerse samenleving...Ik heb een alibi nodig om iets te maken dat afgezien van de autobiografie ook nog voor de mensen interessant is. Ik heb de behoefte aan respons uit de zaal in de vorm van gelach

Kaaiteater eindigt met sisser • 4 juni 1988
BRUSSEL - Kaaiteater besluit zijn seizoen met Terug in de woestijn, het laatste stuk van Bernard-Marie Koltès...Dans la solitude des champs de coton waarin geen enkel personage zich recht voor de raap uitspreekt...Je vraagt je af waarom ze nog de moeite doen om op een scène te klauteren in plaats van gewoon de tekst uit te delen bij de ingang

"Ward Comblez" door Josse de Pauw • 22 maart 1989
Ward Comblez -- he do the life in different voices gooit Josse de Pauw zijn hart voor de voeten van de toeschouwers en maakt daarmee een vage onrust los, niet ongelijk aan de zijne...Een akteren waar de verrteller door zijn precisie het denken bij de kijker een voetje voor blijft versus een akteren dat met zijn overrompelende emotionaliteit je ertoe dwingt de gapende leegtes...En als hij al eens nergens is neergestreken, en rust gevonden heeft voor even, wil of moet hij dan ook al gauw weer weg, weer de woestijn in. In het Kreta-verhaal, een van de meest ontroerende

Associaties met beeld en klank: "Stukken I... • 31 januari 1990
De bal ligt bij deze voorstellingen terug in het kamp van de toeschouwer met een beetje fantasie...Nadat alle voorwerpen uitgestald zijn, komt Turbiasz telkens om de hoek kijken in de bijpassende kledij met de vraag op zijn gezicht of de ander al gedaan heeft met leuteren...De structuur van de voorstelling ontstaat door het ritme, de opstelling van attributen en de dansers op de scène

Vandekeybus zorgt voor karnaval : "Mountains made... • 30 mei 1994
Deze en latere filmfragmenten brengen de grote beeldende tema's van de voorstelling samen: een blinde hond en de blinde danser suggereren onzekerheid en angst, de woestijn suggereert verlatenheid...Mountains made of barking verwijdert zich totaal van de gewone teatrale logika, en keert terug naar een veel ouder kollektief ritueel, het karnaval...Vanaf dat moment gaat het ritme van de voorstelling steil omhoog, wordt de muziek harder, de dans wilder en het beeldend materiaal bijna chaotisch

Thomas Hauert. Nieuwe namen op het podium... • 11 juli 2000
een korte reeks over de nieuwkomers in de podiumkunsten stellen we de volgende generatie aan u voor Hij danste begin de jaren negentig mee bij Rosas, maar ging zijn eigen weg...Maar dan keerde hij terug naar zijn eerste liefde, de improvisatie...De geest is daarbij de tegenspeler van het lichaam, die het lichaam uitdaagt om de grenzen van zijn mogelijkheden te verkennen

Botsing tussen theater en dans • 8 oktober 2003
Het is toch betekenisvol dat de vader zich op het einde verliest in de woestijn...De bezoeker begrijpt zonder te oordelen, zonder de nood om de dingen uit te leggen, zonder de nood om te overtuigen...Wij hebben het zo bekeken dat de bezoeker als het ware de dans in het woord is. De dans is wat een discussie uitlokt, een scheiding in de geesten veroorzaakt