7 document(en) met "de Ridder"


Barkey belicht troebele zones van het verlangen • 3 maart 1995
een reeks konfrontaties met vier andere akteurs gaat ze op zoek naar de betekenis van de houding die don Quijote (Mil Seghers) aanneemt tegenover de wereld...Claude Godin, een satanische Sancho Panza, kondigt de komst van de dolende ridder met veel sarkasme aan...De opeenvolging van scènes, de manier waarop akteurs met elkaar omgaan in zang, dans en tekst, de muziekkeuze hebben een samenhang die emotioneel helemaal juist lijkt te zitten

Fabres wereld in een notedop • 13 mei 1995
De parallel tussen de struktuur van de oorspronkelijke werken en deze drie solo's maakt van de voorstelling meer dan een best of-spektakel...De ijzeren wetmatigheid van de opvolging dag-nacht-dag als voor- en achterkant ervan, de terugkerende figuren van de gepantserde ridder en de insekten, de duivel, het stervende paard, en vooral de...Misschien is dat wel een van de geheimen van Fabres magie: door de dwang die hij zijn dansers oplegt om net dat te doen wat hen onbekend is, ontstaat de spanning die de schoonheid van zijn

Jonge bewoners van Marollen spelen hun eigen... • 4 oktober 1995
Het voorstel: verplaats de energie van jullie leven op straat, de kleine vandalenstreken maar ook de frustrerende zoektocht naar werk of de moeilijke en gewelddadige kontakten met de ordehandhavers...De gespannen verhouding tussen de ordehandhavers en de jongens vormt trouwens zowat de rode draad van het stuk, dat eindigt met een smadelijke aftocht van de dolende ridder...Een ticket is te koop Vossenstraat 10 (tussen de Hoog- en de Blaesstraat), de toegang voor de voorstelling ligt aan de Kapucijnenstraat, aan de andere zijde van het blok

Een grap om bij te huilen • 12 december 2001
Zo keert ze de lezing van het verhaal om: het is voor even niet de dolende ridder, maar de wereld om hem heen die niets van het verlangen begrijpt, maar enkel dwaas, en bovenal wreed is. Ik...ontmoet Grace Ellen Barkey in de nazomer in de Franse Ardennen, tijdens de opnames van The Goldfish Game, de film van Jan Lauwers die binnenkort in première gaat...De verschijning van de twee meisjes, Muriel Hérault en Tijen Lawton (zij spelen samen de rol van de courtisane, nvdr

'Mijn dansers en acteurs moeten kwetsbaar durven... • 2 juli 2005
Ik gebruik graag de metafoor van 'de krijger van de schoonheid'. Het is de kunstenaar die de kwetsbaarheid van de schoonheid verdedigt...Het is het verhaal van de ridder van de wanhoop die de mensen wil leren te huilen, voor en niet nadat een catastrofe zich voltrokken heeft...De danstaal die u hanteert is de laatste jaren geëvolueerd: van de strikt klassieke passen van de 'Danssecties' naar een vrijere vorm, waarin de dansers zelf een grote inbreng lijken te hebben

De kracht van kwetsbaarheid: Festival van Avignon... • 11 juli 2005
Fabre stelt die breuk voor als de breuk tussen een middeleeuwse wereld en de renaissance (versta: de moderniteit). Op de denksprongen die Fabre maakt, valt wel wat af te dingen...Dit stuk gaat niet over de kracht en de vreselijke schoonheid van de passie, de 'oerstaat' van de mens...Intermittents De kwetsbaarheid van dit stuk werd wreed verstoord door een actie van de 'intermittents'. 'Donnedieu de Vabres dehors' scandeerden zij bijna een half uur bij de aanvang van het stuk

Wachten op regen: gerecenseerd - theater • 10 december 2005
Het stuk draait nog steeds om drie centrale personages, de Ridder (François Beukelaers), Diogenes (Geert Vaes) en de Moeder-Rots (Anny Czupper). Samen houden ze een pleidooi voor een nieuwe kijk op...Hij drukt dat uit door de dansers en acteurs de hele voorstelling te laten wachten op de verlossende regenbui die maar niet wil komen...Overduidelijk zijn de Ridder en Diogenes alter ego's van Fabre: recalcitrante figuren die tegen de tijd in hun boodschap willen uitspreken, al weten ze maar al te goed dat ze daarbij het risico lopen