37 document(en) met "een One" • Resultaten 1 tot 20 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Discordia spelt met "leestekens": Nederlands "beste gezelschap" • 4 juni 1985
LEUVEN -- Een paar jaar geleden was in ‘t Stuc een nogal ongebruikelijke versie van "An Ideal Husband" van Oscar Wilde te zien...nooit meer dan een paar schermen die de noodzakelijke opkomsten en afgangen mogelijk maken, en een eigen leven leiden dat, door de aankleding van de schermen, parallel loop met, of haaks staat op wat...Op dit gegeven wordt een eindeloze reeks "one-liners" geënt, en een aantal komische situaties zijn steeds nieuwe aanleidingen om hun bekvechten te laten voortduren

Hoopgevend geraas en gebral in Gerardjan Rijnders'... • 20 januari 1987
De deuren-komedie, de komedie met de sterke one-liners blijft wel bestaan, maar er is ook een soort komedie ontstaan die enkel nog het predikaat komisch opgeplakt krijgt ter wille van de ironizerende...afvragen of "Who's afraid of Virginia Woolf" in de behandeling van Sam Bogaerts niet een komedie is. Gerardjan Rijnders -- tijdens zijn lezing in een weinig pedagogische bui, of juist wel -- zei van...zijn laatste stuk, Pick-up, zelfs niet te weten of het hier nu om een tragedie dan wel om een komedie gaat

Tussen Cunningham en poëtische beelden: "blue rAn... • 28 januari 1987
Aanvankelijk dansen de man, Kaiser, en de vrouw, Bloch, in een zelfde donkere maillot, als kwasi abstrakte, sexloze wezens, zoals in een Cunningham-koreografie...Biezonder storend aan deze voorstelling is vooral de kostumering van de dansers, die op bepaalde ogenblikken een beetje belachelijk is. Zo danst Bloch op een bepaald ogenblik met een zeer spannend...mini-rokje over een zwarte maillot; door het opzwaaien van de benen kruipt dat ding echter steeds hoger tegen haar benen op zodat ze finaal bijna danst in een maillot met een sjerpje rond de heupen

Steve Paxton en Lisa Nelson besluiten Klapstuk... • 3 november 1987
Paxton danst in het eerste deel met een masker op zijn gezicht geschilderd, Lisa Nelson danst in het tweede met een kiein snorretje op haar bovenlip en Paxton met een donkere zonnebril...Bepaalde emotionele toestanden brengen een bepaalde lichaamshouding mee, een effekt waar b.v...Deze voorstelling, al is het dan een zeer intimistisch en kleinschalig spektakel, is van een uitzonderlijke betekenis die misschien zelfs die van Trisha Browns werk overtreft omdat de onmiddellijkheid

Blue Ran Dances boekt vooruitgang: "Take off... • 19 april 1988
STROMBEEK-BEVER - Verleden jaar debuteerde de Belgisch-Israëlische groep "Blue Ran Dances" in de Beursschouwburg met het duet "Two by one". Deze voorstelling, in een koreografie van Ronit Land, liet...Hun tweede voorstelling, "Take off time", lijdt nog onder een overmaat aan ideeën en motieven die in de loop van zeven maanden repetitietijd verwerkt zijn, bevat een aantal onzuivere overgangen, maar...maar geleidelijk aan worden steeds meer delen van dat pak afgelegd, tot in de laatste scène gedanst wordt in een zwart nauwsluitend pak met een doorschijnende band over heel de lengte van het lichaam, als

Titanic negentiende-eeuws, Wagneriaans totaalspektakel • 7 maart 1992
zekere zin kan je deze uitleg beschouwen als een vrijpostige parafrasering van een tekst van Hans Magnus Enzensberger over de Titanic...Daarin geeft Enzensberger in een lijst one-liners gedachten over de Titanic weer die alle uitblinken door hun onbetrokkenheid op het dramatische van het gegeven...Een mooie afwisseling van scènes, ludieke momenten en dramatische groepsbewegingen, een uitgebalanceerde bezetting van het speelvlak, het is er allemaal, en op een hoog technisch niveau

"Kartonnen dozen" op de planken • 22 september 1992
Lanoye ging met zijn boek al eerder de boer op onder de noemer "avondvullend literair variété". En dat is het in essentie gebleven, al is er een klein decor van karton en een minuskuul achterdoek, en...Verhalen over een wereld waarin nog veel verhaald werd, met "peet Germaine" als absolute uitblinker...Die overdrijving, vaak op het kitscherige af, schept een grote afstand tegenover het waarschijnlijk sterk autobiografisch getinte verhaal, en daarmee wordt een larmoyante toonzetting van het simpele

Jan Fabre vat zichzelf samen in jongste... • 26 april 1993
sound of one hand dapping", Fabres entomologisch observatorium van een wrede, door noodzaak geregeerde wereld waar alles uitwendigheid is, wordt door die spanning een meesterwerk...Klassiek ballet als een marteling, niet als een uitdrukking van het menselijke, maar van een ordening waaraan de danser onderworpen is. Pirouette De griezelige perfektie waarmee de dansers...hun posities aanhouden geeft door de eindeloos-trage herhaling op den duur een spanning die om te snijden is. Alsof ze niet meer houdbaar is, veert op onregelmatige tijdstippen een danser op in een

Fabre toont sadistisch universum: Koreografie verwijst naar... • 1 oktober 1993
Op een lijn staan de dansers, vooral vrouwen en een man, met lange wijde rokken die ze als een baal opgerolde stof voor hun buik dragen...De hele lijn komt plots ook in oppositie met een figuur die erachter opduikt: een man, Antony Rizzi van Ballett Frankfurt in een buitengewone vertolking, in hetzelfde gewaad, die de plechtigheid...Een sleutelscène hier is een soort "dorpsscène". Alle akteurs en dansers plaatsen in een netjes afgebakende rechthoekige "U" hoge stapels borden rondom de scène en gaan erop zitten

Dromen uit de oriënt • 28 mei 1994
Grace Ellen Barkey greep hun teksten aan voor een voorstelling over melancholie, One; het resultaat is, het onderwerp ten spijt, merkwaardig lichtvoetig...De titel van de voorstelling One, is afgeleid van de titel van het gedicht en de manier waarop Seghers het zingt, geleund tegen een trap, en nauwelijks hoorbaar, vat het centrale tema van de...haar lichte zijden onderkleedje staat zij voor een ideaaltype van vrouwelijkheid of zelfs voor een onmogelijk verlangen

Jan Fabre worstelt niet ballet : Nieuwe... • 14 februari 1995
Hij heeft een installatie in Middelburg, een beperkte retrospektieve in het Amsterdamse Stedelijk Museum en in het Amsterdamse Muziekteater is zijn nieuwe koreografie te zien, Quando la terra si...De meest intrigerende werken in de tentoonstelling zijn een reeks voorwerpen, zoals een kruis, een urinoir of een imker: van binnen zijn het niets dan holle draadkonstrukties, maar het oppervlak...een chaotisch gewemel dat slechts fragmentarisch samenklontert tot een koherente dans, leggen de dansers een na een hun oude gewaden af

Fabres wereld in een notedop • 13 mei 1995
BRUSSEL -- De drie grote koreografieën die Jan Fabre de jongste jaren maakte, The sound of one hand clapping, Da un' altra faccia del tempo en Quando la terra si rimette in movimento hebben een...Een "blauw" deel -- het moment waar de nacht in de dag overgaat of vice versa -- wordt gevolgd door een zwart, onderaards, nachtelijk deel, en hij besluit met weer een blauw of kleurig deel Het...Valentine is een danseres van het Nederlandse Nationale Ballet, en op die manier de enige zuiver klassieke ballerina in dit stuk; het merkwaardige is dat je dit pok opmerkt door een subtiel verschil

Meg Stuart op grens van toonbaar en... • 19 oktober 1995
Hoe paradoksaal de titel No one is watching ook is -- het gaat hier tenslotte toch om een spektakel, iets om naar te kijken -- ze krijgt zo dadelijk een interpretatie...Hun vreemde,gesyncopeerde sprongen en tics, uitgevoerd in een vaak zeer traag tempo lijken meer op een ballet van fysiek of zelfs psychisch gehandikapten dan op dans...Hij zit op een stoel, met zijn voeten in een plas water en lijkt een hond te lokken

"Tres" van Barkey blijft te schetsmatig • 28 december 1995
GENT -- Met Tres wil Grace Ellen Barkey een derde luik toevoegen aan een reeks . voorstellingen over "het verlangen". Na One en het ronduit ontroerende Don Quijote inspireert de regisseuze/koreografe...Rood namaakleer, een hoge barkruk voor een "crooner" op een rood tapijtje, schminktafeltjes, kralen en goedkope sierlampjes tekenen de sfeer van een bordeel...Er is zo weinig verband met wat ervoor en erna komt, dat je veeleer het gevoel hebt naar een kaal schema van een scène te kijken, dan naar de belichaming van een konkreet drama

Peter Brook en de materialiteit van Becketts... • 1 februari 1996
Maar het toonde ook dat een tekstgetrouwe interpretatie van het stuk geen loutere invuloefening is, maar wellicht een van de moeilijkste opgaven waar een regisseur en een actrice zich ooit voor...Stemmenballet In een omstandig essay over de stem bij Beckett, A voice comes to one in the dark, Imagine gaat An-Marie Lambrechts erg diep in op de vele aanwijzingen van Beckett voor Happy Days...gespeeld door Elsie de Brauw sterk af te vlakken, en het naturalistische decor te vervangen door een staalkonstruktie en een hoepelrok, brengt hij echter een abstractiegraad in het stuk die het concrete

Hernieuwde kennismaking met Meg Stuart • 9 februari 1996
Een remake in een klein retrospektief van Meg Stuarts drie grote koreografieeën laat nu toe alle "idees reçues" te toetsen aan het werk zelf...het derde deel van het stuk kruipen Stuart en Galama steeds sneller een achtervolging achter elkaar aan, als een raar soort spinnen...Mysterie De belichting isoleert vaak delen van het lichaam, om een hand, een voet of een arm vanuit stilstand een eigen verhaal te laten vertellen

"Onze job: de knuppel in het hoenderhok... • 19 november 1996
Een verzameling teksten, gemixt met nieuwsfragmenten en muzieksamples over de Golfoorlog, vormden zowel een politiek statement als een weerspiegeling van de woendende en cynische houding van acteur...One 2 life, vijf jaar later, is zowel inhoudelijk als vormelijk een vervolg...Jackson, een zwarte, kreeg op zijn achttiende wegens een overval op een benzinestation (buit: 70 dollar) een onbepaalde straf: van een jaar tot levenslang

Stan laat gevangenisbrieven grimmig en geestig klinken • 22 november 1996
BRUSSEL -- Er is onvermijdelijk iets indrukwekkends aan mensen die opkomen voor rechtvaardigheid, in een wereld die dat begrip bijna vergeten is. Dat is, denk ik, de hoofdreden waarom One 2 Life van...Het verhaal van de zwarte George Jackson, die voor een vrij onbeduidende roofoverval op zijn negentiende een onbepaalde straf kreeg (van een jaar tot levenslang) vormt de rode draad van de...Uitspraken die in het licht van Jacksons wedervaren een zeer wrange bijsmaak hebben

De temperamenten van Jan Fabre • 29 januari 1997
Onder dat beheerste oppervlak zie je af en toe een onverwachte heftigheid in een kleine tic, een snelle oogopslag...Het is alsof je daardoor zelf verdwijnt: een ervaring die soms maar een fractie van een seconde duurt, waarin je als het ware doorschijnend wordt, terwijl je als performer je handelen naar voren...Dat kan ook, simpelweg omdat je bij een compositie voor tien dansers een sterke totaalvorm moet vinden, terwijl bij een solo één persoon alles is. Dat laat toe om de persoonlijke motoriek van die

En als we nu eens niet meer... • 1 januari 1998
Op een curieuze manier vindt men op talloze plaatsen in Brussel een omgeving die tegelijk de knusheid van een provinciestadje en de heterogeniteit van een grootstad biedt...Ook hier weer: een eigenaardig samentreffen van een oud populair amusementsadres en kunst met grote K. En dat is maar een greep uit een veel langere lijst, met namen als Plateau, Balsamine of Théâtre...veel opzichten kan een ruime rand rond Brussel immers gezien worden als een uitgespreid stedelijk gebied, een 'nevelstad', die de eigenlijke stadskern gebruikt als podium voor een aantal activiteiten