704 document(en) met "(7)Een" • Resultaten 181 tot 200 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Louise Lecavalier vliegt over de scène • 27 oktober 1988
Het is een hommage aan een vrouw die op haar eentje een dansstijl belichaamt...Met haar eigenaardig voorkomen, een engelachtig gezicht op een tegelijk frêle en sterk gespierd lichaam, brengt zij iets ambigu's in de manier waarop we de verhoudingen tussen de dansers zien; dit...Een belangrijk element in deze voorstelling is ook de introduktie van losse elementen die een verhaalstruktuur suggereren (zonder er ooit een te worden), zoals de leeuwekop waarin poppenkast gespeeld

Blauwe Maandag Compagnie doet Tsjechov eer aan:... • 4 november 1988
BRUSSEL -- De Meeuw moet zowat een van de bekendste stukken uit het wereldrepertoire zijn, en tegelijk een van de moeilijkste om te regisseren...Al lijkt het verhaal -- maar daar beginnen de moeilijkheden al, er is nauwelijks een verhaal -- op het eerste gezicht niet veel meer dan een soap-opera met onmatig veel driehoeksverhoudingen, de...Met als complicerende factor dat Tsjechov schreef voor een ander publiek, en zijn stukken een bijtende commentaar moeten geweest zijn op de maatschappelijke bloedarmoede van het negentiende-eeuwse

Een heel leven in zes dagen: Vrije... • 12 november 1988
Heel wat akteurs slagen er niet in die energie op te brengen en blijven steken in een gezwollen pose die voortdurend het karakter van een ritueel spel van levende mensen op een scène, dat de...Ondanks dat gebrek aan een rigoureuze uitwerking van de impliciete keuzen van de voorstelling -- het blijft net iets te veel bij een "vrije" variatie, een interessant intellektueel onderzoek -- biedt...de voorstelling toch wel een soms zeer intrigerende lezing van Kafka's boek, en heeft de voorstelling af en toe een impact die na de voorstelling nog geruime tijd blijft doorwerken

Is dat nu niet om te lachen?:... • 15 november 1988
Een dergelijke bijeenkomst zou nooit belegd zijn, maar Stalins bemoeienissen met de kunst en zijn voorkeur voor pompeus, ongenuanceerd monumentalisme (waarin hij een waardige evenknie van b.v...Elke alinea is niet meer dan een aanleiding om nog eens een effekt uit de mouw te schudden; de bijeenkomst is een tableau dat met een zeer grove borstel geschilderd is; dat alles in de beste "Collega...zich verlagen tot de meest zielige potsenmakerij om toch maar een applausje te krijgen ("Wij kunnen dat hier even goed als op tv"). Een en ander wordt pijnlijk in de verf gezet door de muzikanten

Onthutsende patetiek in "Rinus" • 18 november 1988
Eerst speelt hij de moeder, een verslaafd straathoertje dat leeft in een mytologische droomwereld -- de patetiek van deze vrouw, het schrijnend kontrast tussen wat ze denkt en haar povere realiteit...Dat wordt alweer heel sterk aangezet, en veroorzaakt tegelijk een soort (melodramatische) sympatie voor de figuur en een helder inzicht in de futiliteit -- de tragiek van de duts -- van zijn politiek...Als een nieuwe messias wil hij een nieuwe broederschap onder de arbeiders gaan stichten en een grote daad gaan stellen

Jean-Claude Gallotta een week in de Singel:... • 19 november 1988
Zozeer dat wat vaak begint als een tentatieve montage van bewegings- en klankmateriaal op basis van nauwelijks meer dan een titel, een los verhaaltje of zelfs maar een formeel idee, een stuk wordt dat...Ook een onbekende danser omdat Gallotta, na gretig de lessen van Cunningham en Limon gevolgd te hebben, en na een grillige loopbaan met zeer veel hoogtes en laagtes, een groep oprichtte die...vorige versies -- al is aflevering misschien een beter woord -- van dit spektakel al gezien heeft, omdat het een kombinatie is van de vorige, die door toevallige omstandigheden (een decor en kostuums die

De afwezigen hadden ongelijk: "Groupe Emile Dubois"... • 29 november 1988
Maar dan weer zonder dat die individualiteit belichaming wordt van een werkelijk personage, een gedachte, een emotie zoals je dat in expressionistische dans kan aantreffen...De wereld van vergeten kinderen die op eigen houtje proberen een wereld op te bouwen, langzaam de "grote gevoelens", machtsstrijd en hiërarchie enzovoort ontdekken, wordt opgeroepen door een lange...Maar het geheel hing net iets te brokkelig aan elkaar, het had veel van een feuilleton zonder begin of eind

Dood-vervelend: "Baa-de" door Tie Drie • 30 november 1988
De groep goochelt te pas en vooral te onpas met een opvallende zwarte lijkkist, met Afrikaanse dansen, met steeds wisselende groepsrituelen tussen een vrouw en de twee mannen die de kist dragen...Zeer aandachtige toeschouwers merken met een beetje geluk zelfs op dat de vierde figuur op de scène, Eugène Bervoets die er uitziet als een witgekalkt graf, eigenlijk de vervelende dode is. Een pop, die...De opzet van het toneel, een rituale creëren over doodsrituelen, gaat volledig de mist in. Men vergat dat een ritueel enkel bestaat bij de gratie van de deelneming eraan

Woud betovert in betoverende dans: "Je ne... • 1 december 1988
Maar door de hele voorstelling loopt die wisseling: je ziet een vrouw letterlijk op een man kruipen die rechtop voor zich uit staat te murmelen, als een kind op een ritselende boom bijna...Het is duidelijk dat Monnier de dansers identificeert met het woud, de fantazie en "la femme". Er komt in de voorstelling ook tweemaal een vreemd ontroerend beeld voor van een man en een vrouw die...Zo vertelt Kenigsberg plots een verhaaltje aan een van de "bomige" dansers, die verder murmelt zonder acht te slaan op deze outsider die de magie van het woud met zijn geklets op een potsierlijke

"Cerceau" als een late Tsjechov: Intrigerende kennismaking... • 1 december 1988
Op uitnodiging van Petoesjok komt een groep veertigers, zijn ex-vrouw, zijn baas, een historicus, een Zweed die Petoesjok toevallig ontmoette, en een jongere vrouw, Nadja, samen in een datsja die hij...Soms lijkt de aktie op een opeenvolging van groepsfoto's waarin telkens een figuur uitgelicht wordt terwijl de anderen hun plaats op de achtergrond weer innemen, vooral in het tweede bedrijf dan...Dat eindigt trouwens als in een droom -- gesuggereerd door een doorschijnend gaas dat voor de scène schuift -- waarin de koloniste het vergeten cerceau-spel Opnieuw bovenhalen

Een lach en een traan, wat wil... • 3 december 1988
Bij elke nieuwe inbraak is er ook een monoloog van Ina, waarbij ze steeds verder ingaat op haar verhouding tegen de destruktieve inbreker, die bijna een bondgenoot wordt in wie ze een bijna vergeten...kunt voelen, zit deze voorstelling qua timing en typering zo precies in elkaar dat ze een grote impakt krijgt: de interpretatieve inspanning die leidt tot een inzicht in het drama komt zeer helder over...Het meisje dat" is een kort stuk over een bijeenkomst bij de weduwe van een kunstschilder (tuk op een opwaardering van het aanwezige linnen, maar verder niet bijster alert) van critici en kollega

Dialoog tussen danser en pianist: "Goldberg Variations" • 9 december 1988
Paxton brengt de voorstelling al jaren, maar de laatste opvoeringen ervan reserveerde hij voor Kaaitheater, dat hem ook een opdracht gaf voor een nieuwe koreografie, Flip side, waar hij in Brussel aan...De koreografie gebruikt twee uitvoeringen van Glenn Gould van de Goldberg-variaties van Bach, een uit 1955 en een uit 1981, vlak voor Goulds dood...Het woord koreografie is overigens een beetje misleidend, want dan verwacht je eigenlijk een welomlijnde reeks bewegingen in een vastgelegde volgorde; terwijl je bij deze voorstelling het verrassende

Müller- bewerking niet geloofwaardig • 10 december 1988
Je moet natuurlijk keuzen maken als je deze tekst gaat opvoeren, maar de keuze die hier gemaakt wordt, lijkt meer een nooduitgang uit een taallabyrint...De tekst -- een inleidende sfeerschepping over een vervuilde oever en twee monologen van Medea en Jason -- is hier verknipt en weer in elkaar gezet tot iets wat de schijn van een dialoog en een...Ook het scènebeeld -- met fragmenten van de Griekse kunstenaar Iannis Kounellis -- creëert door het kontrast met een klankband met straatrumoer en kindergeschreeuw een beklemmende beslotenheid op de

Kamagurka gaat vervelen • 21 december 1988
Ik verga van de honger... in de Derde Wereld" is zo'n zinnetje uit de vele dat je plots doet beseffen dat het begrip "honger in de Derde Wereld" een gedachteloze vanzelfsprekendheid heeft gekregen die...Een uur lang haken Kamagurka en Herr Seele de meest ongerijmde, skabreuze en "ongepaste" associaties aan elkaar, en het verbijsterend effekt daarvan is dat niets nog ernstig lijkt...Onder de oppervlakkige humor komt een absurd levensgevoel naar boven dat zeer dicht het systematisch disfunktioneren van de dialoog in Gerardjan Rijnders' teaterteksten benadert

Dertigers toveren tienerfantazieën: "L'amour, la mort" van... • 21 december 1988
Dertigers toveren met een feilloos gevoel voor het juiste detail tieners op een feestje te voorschijn...Doordat een echte verhaallijn ontbreekt, komt de eenzaamheid waarin die fantazie met een onverbiddelijke maar voorlopig nog onschuldige, ongekompromitteerde logika beleefd wordt heel sterk...Familie-album Je ziet een meisje dat een speelgoedkikker cadeau gekregen heeft, plotseling dwalen door een romantisch landschap met een wit kasteel hoog in de bergen, terwijl ze de kikker met

Mishima in het BKT • 6 januari 1989
Over deze vreemde trouw schreef Yukio Mishima een stuk voor zes vrouwen

Het KULtUUR in Leuven • 6 januari 1989
Ook in Leuven kan je nu tijdens de lunchpauze even uit de sleur van het dagelijkse bestaan stappen om te genieten van een uurtje kultuur

Danstheater Sansunokawa • 6 januari 1989
Het mime gezelschap Pantarei en het Reizend Volkstheater verenigden hun krachten voor "Sansunokawa". In de voorstelling wordt het verhaal verteld van een oude vrouw die leeft op de boot Sansunokawa

Tragi-komedie van de wanhoop: "Tulpen Vulpen" van... • 10 januari 1989
Je ziet dan ook, twee mannen en een vrouw op een miniskule scène opgesloten, tussen drie diepblauwe doeken van Jan Joris Lamers...Ze speuren elkaars woorden af naar een houvast, een spoortje betrokkenheid, maar er is blijkbaar geen grond waarop die betrokkenheid haar bestaan kan rechtvaardigen...Dat leidt tot een afgrijselijke banaliteit in de gesprekken, die een logisch uitvloeisel is van het verlies aan realiteitsbesef

Flip side van Steve Paxton • 12 januari 1989
Steve Paxton is een van de vertrouwde gasten van het Kaaitheater sinds jaren...Hij opent de tweede helft van het Kaaitheater-seizoen met Flip side, een kreatie voor het Kaaitheater...Het oeuvre van deze uitzonderlijke koreograaf zou je kunnen omschrijven als een steeds verder evoluerend onderzoek naar de eigen betekenis van het lichaam in beweging In Flip side, dat opgevoerd