449 document(en) met "Wat waar" • Resultaten 221 tot 240 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Het lichaam zelf, op het podium, overal:... • 1 juni 1995
Waar ze met deze performance precies op uit was, wat ze ons wilde tonen, werd ook na een lange uitleg allerminst duidelijk...Je ziet zo dat hier een illusie van diepgang wordt opgewekt, waar eigenlijk alleen oppervlakte is. Je ziet zo dat de lichamen gemystifieerd worden als veruitwendigingen van een diep mysterie, waar...De grenzen van het genre zijn bijzonder flou, wat kan en niet kan is bijzonder onduidelijk, zolang het maar niet al te expliciet verwijst naar ofwel het zuiver klassieke ballet - waar de conventie en

Een festival van persoonlijkheden • 1 augustus 1995
Over het vak, over wat we te zien hebben gekregen, over wat we hebben meegemaakt...Er wordt bij ons minder goed een scheiding gehanteerd tussen het zakelijke, het objectieve, het weergeven wat je hebt gezien aan de ene kant, en het subjectieve, het emotionele, wat je hebt meegemaakt...Het gebied waar de kunst zich wezenlijk aan het onwikkelen is, waar de kunst reflecteert op de avantgarde, waar het iets voortzet dat in de eigen traditie is ontwikkeld

Pina Bausch sluit dansers op in eeuwig... • 9 september 1995
Die verwondering wordt hier op dubbele wijze opgeroepen: als wat we gezien hebben plots verstilt tot een portret, beginnen we ons al dadelijk reddeloos verloren, af te vragen wat we voelden en dachten...De foto van onszelf als publiek, als deelnemers aan de bijeenkomst, maakt de vraag nog acuter: wat zochten we hier zelf, wat was onze rol...je plots doen verstaan waar het op sommige momenten in het leven om gaat

Droeve wereld met een sprankeltje hoop :... • 22 september 1995
Je vraagt je af wat er eigenlijk te zien is. In zekere zin is er ook niets, of toch niets "belangrijks", te zien...Integendeel, zoals je ze ziet heb je voortdurend het gevoel dat ze zoeken naar een beetje waardigheid, maar niet al te best weten hoe ze die vorm moeten geven, waar ze die moeten halen, hoe ze die aan...Wat niet wegneemt dat een grote drang om zich te manifesteren toch met de regelmaat van de klok de kop opsteekt bij een van de dansers

Allerminst een doodnormale vrouw • 23 september 1995
De fantasmen, obsceniteiten en diepzinnige boodschappen die Els Deceukelier uitspreekt, zelfs uitbraakt binnen een heksenritueel, lijken mijlenver te staan van wat men zich gewoonlijk voorstelt bij...Maar de overgave van Deceukelier keert dat om: haar betrokkenheid op deze op het eerste gezicht onzinnige woorden doet je begrijpen dat de ervaringen waar ze het over wil hebben, zich aan de andere

Jonge bewoners van Marollen spelen hun eigen... • 4 oktober 1995
En wat voor een scène: een open terrein in het midden van een gesloten bouwblok, de "impasse des escargots". Van alle kanten kijken de ramen van de belendende huizen uit op dit open terrein...Het vrouwelijke element ontbreekt in die barre wereld waar overleven alle energie opeist...Teater als een forum waar mensen maatschappelijke kwesties bespreken, het komt eigenlijk nog maar zelden voor

Klapstuk verkent grenzen van dans: Leuvens festival... • 7 oktober 1995
Het is het kulminatiepunt van een jaarwerking in de Studio, waar koreografen in alle rust aan nieuwe produkties bezig zijn...Als je het hele dansveld bekijkt, bij voorbeeld wat Van Manen doet, klopt dat niet...Heel wat voorstellingen, onder meer van Steve Paxton en Hans Van Manen, zijn uitverkocht

Monoloog-formaat te klein voor "Maria Magdalena" • 10 oktober 1995
De Maria Magdalena van Yourcenar is geïnspireerd op de vrouw uit het Nieuwe Testament, en de mensen waar ze het over heeft zijn dat ook: Johannes de Doper, Lazarus, Martha en ook Jezus Kristus zelf...Maîtresse Vooral de plaats waar ze staat, een lege, met voetlicht schraal verlichte baan met diep achterin de scène drie wasmachines, geeft dit verhaal van verdorde passie plots een verbluffende...Ze geven geen extra perspektief, wat bijna automatisch wel het geval is als er een tegenstem is. Wellicht heeft de eerbied voor de tekst remmend gewerkt

Extreme complexiteit en uitgepuurde eenvoud : Amanda... • 14 oktober 1995
komt om te zien wat er zich allemaal tegelijk op het podium aan het afspelen is. Seth Tillett, de dramaturg/scenograaf van het gezelschap beschrijft de ervaring van het gebeuren alsof je als een...Wat ze ook doen, of ze een klassieke figuur neerzetten, als marionetten heen en weer kantelen of sprongen van geheel eigen vinding uitvoeren, voortdurend heb je het gevoel dat ze daarmee ook iets...Waar de ene zijn arm uitstrekt lijkt de beweging zich op een onzichtbare wijze door de ruimte voort te planten om plots terug op te duiken waar een andere danser zijn arm terugtrekt

Meg Stuart op grens van toonbaar en... • 19 oktober 1995
En over het verschil tussen aandachtig, speurend kijken, zien wat er te zien valt (to watch) en gewoon wat rondturen, iets waaraan elke teaterbezoeker zich wel eens bezondigt...Onbarmhartig De verhouding tussen wat zich in ons hoofd afspeelt en wat ons lijf doet, en omgekeerd, tussen wat we (willen) zien bij anderen en wat ze werkelijk zijn of doen, vormt het...Er zijn veel zulke momenten in dit stuk, waar de kombinatie beweging-klank op een pijnlijke manier vertrouwde grenzen van toonbaar en niet-toonbaar of doenbaar en niet-doenbaar onderuit haalt; waar

Klapstuk mediteert over ziekte en dood: Konfrontatie... • 20 oktober 1995
Maar wat moet je er dan mee, met dit lijden...Niet alleen van lichamelijk verval en dood, maar ook van alles wat dans dans maakt...De teksten van Matthews' monologen zijn ironisch, omdat je nooit helemaal goed kan vatten waar hij precies de draak mee steekt of waar hij echt van overtuigd is. Als hij talloze malen, nu eens

Botsing van buitengewone teaterpersoonlijkheden : Improvizatieprojekten en... • 24 oktober 1995
Hetzelfde is mutatis mutandis ook waar voor de muziek, waar improvizatie in het wilde weg, behalve in free jazz, zelden voorkomt...Helaas was Paxton, die op de improvizatie-avond met Katie Duck niet van de scène te slaan was, erg moe, zodat de fut er tegen het einde van deze tweede solo wat uit was...Eenvoudige aanzetten, soms niet meer dan wat slaggitaar ontvouwden zich tot exuberante improvizaties die door de vermenging van klanken, stijlen en ritmes op de grens van de totale klankchaos

Moeizaam teater over twee filozofen • 4 november 1995
Wars van alle gedweep en wanen van de dag wil hij op een fundamentele manier vastleggen wat wel en niet op exacte wijze kan gezegd worden...De verschillende attitudes en inzichten waar ze voor staan, blijven daarom nogal schetsmatig

Intrigerende Hamlet met jonge akteurs • 24 november 1995
En dat laat Peyskens een van de akteurs ook met zoveel woorden zeggen: wie komt kijken om te zien wat hij al weet, zal van een kale reis terugkeren...Dit ruwe schema liet Peyskens dan weer vollopen met gedichten van Lodeizen en 't Hooft, en met eigen teksten die klaarblijkelijk geïnspireerd werden door gesprekken met de akteurs over wat het nu...vermoeden dat de Hamlet waar het hier in wezen over gaat, niemand anders dan de regisseur zelf is. De regisseur die zich blijft afvragen of het wel allemaal de moeite is, wat er nog kan gedaan worden, waar het

Koreograaf Marc Vanrunxt zweeft tussen emotie en... • 13 december 1995
Lichtskulptuur Wat hierna volgt, een koreografische interpretatie van Galina Ustvoiskayas Dies Irae uit 1973, lijkt heel wat minder dubbelzinnig...De basisbeweging is niet meer horizontaal gericht: ze molenwieken met stijf gestrekte armen heen en weer, en verheffen zich met sprongen van de vloer waar ze eerder aan vastgenageld leken...Wat op het eerste gezicht misschien een statement lijkt of een soort zelfonthulling, wordt echter niet nader verklaard, het lijkt er enkel en alleen om het biezondere effekt te zijn

"Tres" van Barkey blijft te schetsmatig • 28 december 1995
Cliché Dat laatste is in het bijzonder waar voor de vrouwen, Petra Bolte (Jo) en Muriel Herault (Gigi). Een scène van Herault toont waar het in deze voorstelling mis gaat...Er is zo weinig verband met wat ervoor en erna komt, dat je veeleer het gevoel hebt naar een kaal schema van een scène te kijken, dan naar de belichaming van een konkreet drama...de hortende samenhang van wat zich achter en rond hem afspeelt

Wonderlijk ballet van sierlijke woordfiguren: Kaaiteater brengt... • 19 januari 1996
De handel waar het in dit stuk over gaat, is immers een zeer biezondere, een handel in "verlangen". De dealer beweert dat hij zeker heeft wat de klant ook maar kan begeren...En ondanks het feit dat Peter van Kraaij zich niet houdt aan de oorspronkelijke rolinvulling van Koltès, is hetzelfde waar voor de manier waarop de akteurs deze woorden in de mond nemen

HardtMachin Group verstrikt in gags • 19 januari 1996
Het resultaat valt mee, al valt het moeilijk om er meer in te zien dan de optelsom van wat slimme vondsten en gimmicks...Maar al deze vondsten ten spijt blijft het onduidelijk waar het hem in dit stuk eigenlijk om gaat

"Quel moi est-ce que je peins" • 1 februari 1996
Wat komt er allemaal niet samen in één oeuvre: gruwelbeelden (een vrouw die haar kind vermoordt of een levend begravene), mythologische beelden met een ongekend overhitte verbeelding (van Patroklos en...direct aan op het beeld van de bioscoop waar Mozes in "The Ten Commandments" de Rode Zee laat opensplijten...Het tegendeel is bijna waar: bijna al zijn referenties brengen ons in de buurt van een doelbewust onderzoek naar de positie van de hedendaagse mens

Peter Brook en de materialiteit van Becketts... • 1 februari 1996
Op die, en enkel op die manier toont het de betrekkelijkheid van de illusies die we ons maken over menselijke betrekkingen, en zelfs over wat we menen te kunnen zeggen over onszelf...onbegrip waar deze teksten bij hun verschijnen op stuitten...De interpretatie van Hollandia van dit stuk is dan toch heel wat 'juister', al kan je ze evenmin erg geslaagd noemen